Chcesz podróżować? To przyzwyczaj się do limitów i zakazów. Ich lista rośnie ekspresowo

Jeden kraj po drugim, kolejne miejsca, kolejne atrakcje i obiekty – nie ma miesiąca, żebyśmy nie dowiedzieli się o kolejnym ograniczeniu wprowadzonym wobec turystów. Dotyczą różnych rzeczy, są bardziej lub mniej drastyczne, ale wszystkie skupiają się na jednym: „Masowa turystyka nie może nadal tak wyglądać”.

Limit limitem pogania

Przeglądam informacje o planach lub wprowadzeniu zakazów dla turystów i ograniczeń ich liczby tylko z ostatniego roku. San Francisco chce biletować wstęp na słynną, krętą Lombard Street, a Wenecja pierwszy raz w historii przechodzi od słów do czynów i wprowadza opłaty dla jednodniowych turystów.

Władze Tajlandii kolejny raz przesuwają termin ponownego otwarcia Maya Bay, a rząd na Filipinach zapowiada, że może po sukcesie rekonwalescencji na Boracay, trzeba będzie dać odpocząć także innym zakątkom kraju.

Fuertaventura musi bronić swojej „popcorn beach”, bo turyści dosłownie ją rozkradają, a mieszkańcy paryskiej, niezwykłej Rue Crémieux chcą stawiać zamykane bramy po obu jej stronach. Nowy burmistrz próbuje odmienić i zdecydowanie uspokoić oblicze Pragi, a Barcelona i Amsterdam wprowadzają dosłownie ograniczenie za ograniczeniem. Protesty pojawiają się nawet na mniejszych terenach – maleńka wyspa Tabarca już dwa lata temu przyjęła aż 230 tys. turystów, czyli blisko 3800 razy więcej osób niż mieszkańców.

Nic więc dziwnego, że te i inne miejsca próbują na swój sposób uporać się jakoś z masową turystyką. Capri chce zamontować bramki zliczające i blokujące turystów, gdy tych pojawi się u wybrzeży luksusowej wyspy zbyt wielu. Santorini też zmniejsza liczbę mile widzianych gości. Za to rząd Chile ograniczył liczbę dni, w których można odwiedzić Wyspę Wielkanocną, władze Indonezji planują na rok zamknąć wyspę Komodo, a Watykan zapowiada, że nie można już wpuszczać do tutejszych muzeów tak wielu chętnych. 

A to przecież tylko niektóre przykłady z gigantycznego worka zakazów i limitów. I możemy być pewni, że to nie koniec. Gdzie zmiany przyjdą najszybciej? Prawdopodobnie w krajach, w których liczba turystów rośnie w spektakularnym tempie. To m.in. Japonia, Indie, Wietnam, Tajlandia, ZEA, Filipiny, Grecja, Chorwacja czy Holandia. Wszak lider tego zestawienia odnotował wzrost liczby turystów o 334 procent w stosunku do roku 2010, a ostatnia na liście Holandia urosła „tylko” o 64 proc. Liczby są więc nieco przerażające, a zwrot „masowa turystyka” nigdzie nie pasuje bardziej niż tu.

Skąd takie poruszenie?

Moda na podróżowanie to jedno, a dostępność nawet dalszych kierunków to drugie. Tanie linie i łatwy proces zorganizowania wyjazdu na własną rękę, a także możliwość szybkiego porównania cen dzięki kilku kliknięciom sprawia, że masowa turystyka nie ma szans się zatrzymać, a wręcz przeciwnie – z roku na rok turystów będzie przybywać.

Dlatego najbardziej popularne miejsca mają tylko dwie możliwości – dać się zadeptać i w krótkim czasie zbić fortunę na swojej sławie albo wprowadzić plany długoterminowe, które oczywiście ograniczają zysk tu i teraz, ale jednocześnie sprawiają, że wpływy do budżetu z turystyki nie skończą się jeszcze przez wiele lat.

Nie brakuje też miejsc, które stoją na rozdrożu i po ich ruchach trudno ocenić, w którą stronę chciałyby podążać. Z jednej strony przyłączają się do apeli o ograniczenie liczby turystów, a z drugiej wciąż walczą o ich uwagę. Pewne jest tylko jedno – pytanie: „co dalej?” zadają sobie wszyscy. Choć właściwa i sensowna odpowiedź na nie będzie kształtować się jeszcze przez kilka najbliższych lat na podstawie wielu prób i błędów.

Gdzie w tym wszystkim miejsce dla nas? Możemy albo wybierać mniej popularne miejsca i te, które potrafią utrzymać masową turystykę na wodzy albo pchać się tam, gdzie tłum i jednocześnie prostu przywyknąć, że nie wszystko uda się „zaliczyć” za jednym razem. Że limit czasu zwiedzania i lub liczby turystów w najpopularniejszych miejscach to po prostu nieunikniona przyszłość w branży.

Będziemy płacić fortunę za podróże?

Już dwa lata temu futurolodzy przekonywali, że przed nami czasy, w których podróże znów staną się towarem luksusowym, bo jedynym skutecznym sposobem ograniczenia liczby turystów będzie po prostu drastyczne zawyżanie cen. Także za wstępy do całych miast.

– Potrzeba turystycznych zakazów w Barcelonie czy Wenecji będzie tylko rosła z każdym rokiem – przekonuje futurolog – Oprócz obostrzeń, niektóre miasta będą wprowadzać cenniki odwiedzin dla turystów z opłatami na poziomie 100 lub 1000 EUR. A kogo nie stać, będzie musiał postawić na odpowiedniki takich miejsc jak Disneyland czy Las Vegas. Uważam bowiem, że jak grzyby po deszczu będą powstawały na świecie miejsca z replikami popularnych atrakcji turystycznych – mówił wtedy Ian Person.

Pozostaje pytanie, która opcja faktycznie przyniesie więcej szkody niż pożytku? Bardzo drogie, ale zawsze dostępne zwiedzanie czy jednak darmowe, ale z bardzo ograniczoną liczbą dopuszczonych zwiedzających? A może, tak jak w przypadku turystyki ostatniej szansy, groźba niedostępności danego miejsca, tylko nakręci jego popularność? Na to musicie już sami sobie odpowiedzieć.