Fly4free.pl

Zapewne każdy po 600 euro

Zamieszczone w innym temacie na forum

https://www.rp.pl/ubezpieczenia-i-odszk ... ompensowac

Niezależnie jednak od tego, nie sposób nie zauważyć, że skoro przewoźnikowi doskonale znane były procedury, które należy wdrożyć w przypadku zderzenia samolotu z ptakiem, to przewoźnik winien był zapewnić obecność wykwalifikowanych mechaników na miejscu w S.. Okoliczności zatem dokonania zbyt późnego przeglądu, jak też niezapewnienia niezbędnej obsługi na miejscu obciążają stronę pozwaną jako przewoźnika, który odpowiada za organizację lotu i z całą pewnością nie mogą obciążać pasażerów i powodować zwolnienia z odpowiedzialności odszkodowawczej przewoźnika. Powyższe okoliczności, w ocenie Sądu, świadczą o niewłaściwej organizacji działalności przewoźnika. Dowodzą, że pozwana spółka nie była w ogóle przygotowana na podjęcie środka zaradczego w postaci, koniecznego w tej sytuacji, przeglądu maszyny. Nie była bowiem w stanie zorganizować niezbędnych czynności umożliwiających start samolotu.

V Ca 691/21

_________________

Jeśli złożysz wniosek do Rzecznika, a nie jest on właściwy to i tak przerwałeś bieg przedawnienia. To jest gamechanger.

W związku z tym, że złożona reklamacja nie odniosła oczekiwanego skutku, powodowie podjęli kolejne działania by uzyskać należne odszkodowanie. W tym celu zwrócili się do Rzecznika Praw Pasażerów o wszczęcie procedury pozasądowego rozwiązania sporu.
Jak stanowi art. 205a ustawy Prawo lotnicze, przy Prezesie Urzędu działa Rzecznik Praw Pasażerów prowadzący postępowanie w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów pasażerskich między pasażerem a przewoźnikiem lotniczym - w zakresie roszczeń majątkowych wynikających z przepisów rozporządzenia nr 261/2004/WE – w przypadku lotów wykonywanych z lotnisk znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz lotów z krajów trzecich na te lotniska, obsługiwanych przez wspólnotowych przewoźników lotniczych (ust. 1). W zakresie, o którym mowa powyżej Rzecznik Praw Pasażerów jest podmiotem uprawnionym do prowadzenia postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich w rozumieniu ustawy z dnia 23 września 2016 r. o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich (Dz. U. poz. 1823) oraz osobą prowadzącą to postępowanie w rozumieniu tej ustawy (ust. 2). Datą wszczęcia sporu pozasądowego, jest dzień doręczenia Rzecznikowi Praw Pasażera skargi pasażera, obejmującej co najmniej elementy określone w art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 23 września 2016 r. o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich, wniesionej nie wcześniej niż po upływie 30 dni od dnia złożenia reklamacji u przewoźnika lotniczego (ust. 8). W przypadku, gdy skarga pasażera dotyczy lotów innych niż określone powyżej (w ustępie pierwszym) Rzecznik Praw Pasażera pozostawia skargę bez rozpoznania i niezwłocznie informuje pasażera o organie lub podmiocie właściwym do rozpatrzenia skargi (ust.13). Przywołany powyżej artykuł w ustępie 17 wymienia przesłanki, które uprawniają Rzecznika do wydania decyzji o odmowie prowadzenia postępowania, zaś w ustępie 18 wskazuje, że w zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 września 2016 r. o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich.
Art. 33 wskazanej powyżej ustawy stanowi, że wszczęcie postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich następuje na wniosek konsumenta (ust. 1). Wniosek o wszczęcie postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich zawiera co najmniej oznaczenie stron, dokładnie określone żądanie, wskazanie rodzaju postępowania, zgodnie z wyborem wnioskodawcy oraz jego podpis (ust. 2). Datą wszczęcia postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich jest dzień doręczenia podmiotowi uprawnionemu wniosku o wszczęcie postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich spełniającego wymagania, o których mowa powyżej (ust. 3), przy czym podmiot uprawniony niezwłocznie przekazuje stronom sporu potwierdzenie złożenia wniosku o wszczęcie postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich spełniającego ustawowe (powyższe) wymagania (ust. 4).
Warto zaznaczyć, że art. 205a ustawy Prawo lotnicze rozróżnia sytuację „postawienia skargi bez rozpoznania” oraz „odmowy prowadzenia postępowania” (ust. 17). Analiza przesłanek warunkujących oba rozstrzygnięcia prowadzi do wniosku, że w pierwszym przypadku z pewnością mamy do czynienia z wszczęciem postępowania przed Rzecznikiem Praw Pasażerów. Organ ten bowiem pozostawia skargę bez rozpoznania w przypadku, gdy konsument zwrócił się o pomoc w rozstrzygnięciu sporu z przedsiębiorcą lotniczym, jednak stan faktyczny sprawy sprawia, że właściwy do rozpoznania skargi jest „odpowiednik” Rzecznika, urzędujący w Państwie C., z którego miał odbyć opóźniony lot. Nie dochodzi o oceny merytorycznej skargi – w przeciwieństwie do rozstrzygnięcia w postaci odmowy prowadzenia postępowania. W takim przypadku Rzecznik informuje konsumenta o tym jaki podmiot jest właściwy do podjęcia działań w sprawie pasażera, przy czym informacja ta musi zostać przekazania niezwłocznie. Tego rodzaju rozwiązanie legislacyjne ma na celu wskazanie konsumentowi podmiotu uprawnionego do rozstrzygnięcia sporu pasażera i przewoźnika. Nie ma wątpliwości, że konsument ma prawo nie znać danych (nazwy, adresu) właściwej instytucji działającej na terenie danego Państwa Członkowskiego. Krajowy Rzecznik jest podmiotem kompetentnym do wskazania właściwej drogi do dochodzenia swych praw przez konsumenta. Od tego ostatniego zależy, czy po uzyskaniu takiej informacji podejmie stosowne działania przed organem zagranicznym, czy też zwróci się do „macierzystego” sądu. Warto zaznaczyć, że owe informacje Rzecznik przekazuje niezwłocznie, a zatem tak by nie pozbawić konsumenta prawa do uzyskania rekompensaty – np. na skutek przedawnienia.
W tym miejscu należy wskazać, że powyższej wykładni nie może zmienić treść § 7 Regulaminu pozasądowego rozwiązywania sporów pasażerskich przez Rzecznika Praw Pasażerów przy Prezesie Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia 8 kwietnia 2019 r. (zm. 31 lipca 2019 r., zm. 29 listopada 2019r., zm. 4 czerwca 2020 r., zm. 7 lipca 2020 r.). Nie sposób bowiem zaakceptować sytuacji, w której to regulamin modyfikuje treść przepisów ustawy, a które bezpośrednio wpływają na prawa pasażera w zakresie prawa cywilnego – tj. przedawnienia roszczenia. Cytowany powyżej regulamin prowadzi bowiem do tego, że rozróżnienie poczynione przez ustawodawcę zostaje usunięte, a przecież – jak wynika z dyrektywy zakazu wykładni synonimicznej – różnym zwrotom ustawowym nie należy nadawać tego samego znaczenia.
Powyższe rozważania wiążą się z tym, że w art. 36 ustawy o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich wskazano, że wszczęcie postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich przerywa bieg przedawnienia roszczenia będącego przedmiotem sporu. Przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone. Przepis ten stanowi implementację do polskiego porządku prawnego art. 12 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/11/UE z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie alternatywnych metod rozstrzygania sporów konsumenckich oraz zmiany rozporządzenia (WE) nr 2006/2004 i dyrektywy 2009/22/WE (dyrektywa w sprawie (...) w sporach konsumenckich). Przepis dyrektywy zakłada bowiem, że Państwa członkowskie zapewnią, aby upływ terminu przedawnienia w trakcie postępowania (...), którego wynik nie jest wiążący, nie pozbawiał stron, które próbują rozwiązać spór, możliwości wszczęcia w późniejszym czasie postępowania sądowego dotyczącego tego sporu.
Warto dodać, że cytowana powyżej ustawa nie zna pojęcia „pozostawienia skargi bez rozpoznania”. Nadto w art. 205a ust 18 ustawy Prawo lotnicze wskazano, że jedynie w zakresie nieuregulowanym w tej ustawie stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 września 2016 r. o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich.
W okolicznościach tej sprawy powodowie zwrócili się do Rzecznika Praw Pasażerów niezwłocznie po upływie terminu na rozpatrzenie reklamacji przez przewoźnika, tj. 25 sierpnia 2019 roku. Odpowiedź w sprawie wniosku o pozasądowe rozwiązanie sporu pasażerskiego nadeszła dopiero 4 sierpnia 2020 roku, a zatem po niemal roku. Warto w tym miejscu powtórzyć, że ustawodawca nakazał organowi udzielnie informacji o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania niezwłocznie (art. 205a ust. 13 ustawy Prawo lotnicze). Powodowie zwrócili się ponownie do przewoźnika natychmiast po uzyskaniu informacji od Rzecznika, tj. 3 sierpnia 2020 roku i 8 sierpnia 2020 roku. Nie bez znaczenia jest fakt, że wszelkie wiadomości kierowane do pozwanego pozostawały bez reakcji. Takie postępowanie należy ocenić jako nielojalne wobec konsumenta, który czyni starania o uzyskanie rekompensaty za opóźniony lot. Finalnie powodowie złożyli pozew w dniu 14 sierpnia 2020 roku, a zatem rok, dwa miesiące i 12 dni po dacie lotu.
Mając na uwadze powyższe należy przenieść rozważania do podstaw wprowadzenia instytucji przedawnienia roszczeń. Podstawowym celem przedawnienia jest usunięcie stanu niepewności prawnej w sytuacji, gdy uprawniony przez długi czas nie realizuje przysługujących mu praw podmiotowych, przybierających postać konkretnych roszczeń. Pragmatycznym celem przedawnienia jest natomiast mobilizacja wierzyciela, aby wykonał swoje prawo podmiotowe, korespondująca z trudnościami dowodowymi związanymi z dochodzeniem roszczeń (M. Załucki (red.), Kodeks cywilny. Komentarz. Wyd. 2, Warszawa 2019, komentarz do art. 117 k.c., teza 1 i 2, Legalis).
Aktywna postawa powodów – jednej strony oraz bierność pozwanego i Rzecznika – z drugiej, świadczy o tym, że nie ma żadnych podstaw do uznania roszczenia za przedawnione.
W okolicznościach tej sprawy dwukrotnie doszło do przerwania biegu przedawnienia. Pierwszy raz – z chwilą złożenia reklamacji (19 lipca 2019 roku – potwierdzenia odbioru k. 17). Przedawnienie zostało zawieszone na 30 dni, kiedy to pozwany przewoźnik miał czas na udzielenie odpowiedzi na reklamację (art. 205c ustawy Prawo lotnicze). Drugi raz – z chwilą złożenia wniosku o wszczęcie postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązania sporu (25 sierpnia 2019 roku k. 12).

_________________

_________________

C-49/22

"W związku z tym zaoferowanie „zmiany planu podróży” w rozumieniu art. 8 ust. 1 rozporządzenia nr 261/2004 nie może ograniczać się do zaproponowania przez obsługującego przewoźnika lotniczego pasażerowi lotniczemu przewiezienia go do miejsca docelowego lotem następującym po locie odwołanym przez tego przewoźnika lotniczego. Taka oferta może obejmować inne loty, w tym loty łączone, obsługiwane ewentualnie przez innych przewoźników lotniczych należących lub nienależących do tego samego sojuszu lotniczego, przylatujących w krótszym terminie niż lot następujący po odwołanym locie (zob. podobnie wyrok z dnia 11 czerwca 2020 r., Transportes Aéreos Portugueses, C‑74/19, EU:C:2020:460, pkt 59)"

"Ponadto spoczywający na obsługującym przewoźniku lotniczym obowiązek zaoferowania pasażerom, których lot został odwołany, różnych opcji, o których mowa w art. 8 ust. 1 tego rozporządzenia, zakłada, że dostarczy on tym pasażerom pełnej informacji dotyczącej praw wynikających z tego przepisu, tak aby mogli oni skutecznie wykonywać swoje prawa w przypadku odwołania lotu (zob. podobnie wyroki: z dnia 29 lipca 2019 r., Rusu, C‑354/18, EU:C:2019:637, pkt 53, 54; a także z dnia 21 grudnia 2021 r., Azurair i in., C‑146/20, C‑188/20, C‑196/20 i C‑270/20, EU:C:2021:1038, pkt 99, 100)."

Takie prawo pasażerów do otrzymania informacji koniecznych dla dokonania skutecznego wyboru w oparciu o te informacje wyklucza jakikolwiek obowiązek aktywnego uczestniczenia przez nich w poszukiwaniu danych, jakie powinna zawierać propozycja obsługującego przewoźnika lotniczego (wyrok z dnia 29 lipca 2019 r., Rusu, C‑354/18, EU:C:2019:637, pkt 55). Podobnie do tego ostatniego należy skuteczne informowanie pasażerów lotniczych, gdy zmiana planu podróży nie jest możliwa.

_________________

C-411/23, czyli LO zaciera rączki, już nie będzie płacić za odwołane rejsy przez wady silników

Artykuł 5 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91

należy interpretować w ten sposób, że:

wykrycie ukrytej wady konstrukcyjnej silnika samolotu, który miał wykonać lot, jest objęte pojęciem „nadzwyczajnych okoliczności” w rozumieniu tego przepisu, nawet jeśli przewoźnik lotniczy został poinformowany o istnieniu wady tego rodzaju przez producenta silnika kilka miesięcy przed danym lotem.


2)

Artykuł 5 ust. 3 rozporządzenia nr 261/2004

należy interpretować w ten sposób, że:

tytułem „wszelkich racjonalnych środków”, jakie przewoźnik lotniczy jest zobowiązany podjąć, aby uniknąć wystąpienia i skutków „nadzwyczajnej okoliczności” w rozumieniu tego przepisu, takiej jak wykrycie ukrytej wady konstrukcyjnej silnika w jednej z jego maszyn, może on zastosować środek zapobiegawczy polegający na utrzymaniu w gotowości floty zastępczych statków powietrznych, pod warunkiem że środek ten pozostaje technicznie i ekonomicznie wykonalny w świetle możliwości przewoźnika w odnośnym momencie.

_________________

Tak, i nie, bo ostatecznie będzie zależało to od oceny sądu orzekającego co drugiej części.

Nieostre sformułowania TSUE - nowe nie znałem.
Obawiam się, że będzie kopiuj wklej + formułka, że stan faktyczny w niniejszej sprawie jest niejako tożsamy i po robocie. Obym się mylił.

_________________
Jeśli masz jakieś pytania o Poznań pomogę!
I klikamy "pomógł" jeśli tak faktycznie jest :) Status się sam nie zrobi...

Zachęcam do zapoznania się z dwoma wyrokami. To w kwestii czy można odpowiedzieć na pytanie czy odszkodowanie przysługuje.

https://orzeczenia.warszawa.so.gov.pl/c ... -05-29_001

https://orzeczenia.warszawa.so.gov.pl/c ... -04-25_001

_________________

Sąd Okręgowy w Warszawie dość swobodnie podszedł do wykładni i stosowania C-74/19. Orzeczenie z dziś, ewentualna sygnatura dla chętnych.
Wskazał, iż nie można traktować tego wyroku jako argumentu pod każdy stan faktyczny, ale trzeba patrzeć szerzej.
TL:DR - mgła/śnieżyca na rotacji samolotu nie zwalnia z odpowiedzialności przez cały dzień wykonywania operacji danym samolotem.
Apelacja oddalona

_________________

Trybunał orzekł, że art. 8 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Nr 261/2004/WE należy interpretować w ten sposób, iż do celów jego stosowania nie wymaga się istnienia związku czasowego między odwołanym lotem a lotem zastępczym wybranym przez pasażera, ponieważ możliwe jest wystąpienie o taką zmianę planu podróży do miejsca docelowego na porównywalnych warunkach transportu w późniejszym terminie, z zastrzeżeniem dostępności wolnych miejsc.

Wyrok TS z 16.1.2025 r., Qatar Airways, C-516/23

Oj sądy polskie spuchną, jak świadomi konsumenci dobiorą się za LO i zasady przy odwołaniu rejsu

_________________

Oddalający

"W ocenie Sądu Okręgowego, w oparciu o zgromadzony w niniejszym postępowaniu materiał dowodowy, Sąd Rejonowy poczynił prawidłowe ustalenia, na podstawie których słusznie uznał, że zdarzenie w postaci zaistnienia konieczności wymiany butli tlenowych, stanowiących obligatoryjne wyposażenie samolotu wykorzystywanego dla zrealizowania połączenia o nr (...), które doprowadziło do powstania ponad 3-godzinnego opóźnienia w dotarciu do miejsca docelowego, stanowiło okoliczność nadzwyczajną, wyłączającą odpowiedzialność przewoźnika z tego tytułu."

"Konieczność zużycia jednocześnie dwóch butli tlenowych podczas udzielania pomocy medycznej pasażerom niewątpliwie stanowi okoliczność o charakterze nieprzewidywalnym i zewnętrznym, która nastąpiła bez woli przewoźnika, oraz że pozwany zobowiązany do uzupełnienia zapasu butli tlenowych, podjął wszelkie racjonalne środki w celu uniknięcia bądź zminimalizowania opóźnienia kolejnego rejsu."

Zasądzający

"Nie ulega bowiem wątpliwości, iż sprzęt do udzielania na pokładzie samolotu pomocy medycznej w postaci defibrylatora jest elementarnym wyposażeniem statku powietrznego. Przewoźnik ma zatem obowiązek zapewnienia tego urządzenia podczas każdego lotu. Natomiast pozwany chcąc zagwarantować sobie jak największą sprawność prowadzonej działalności gospodarczej powinien podjąć działania umożliwiające mu sprawne i szybkie uzupełnienia wyposażenia medycznego, żeby w przypadku uszkodzenia takiego urządzenia w czasie odbywania lotów w rotacji nie skutkowały automatycznie wystąpieniem opóźnień późniejszych lotów w rotacji. Tym samym przewoźnik winien posiadać takie urządzenia zastępcze na lotniskach, z których często korzysta."

"Butle tlenowe są bowiem standardowym wyposażeniem samolotu, a potrzeba ich użycia jest bezpośrednio związana z wykonywaniem działalności transportu lotniczego i zapewnienia bezpieczeństwa pasazerom. Pozwany jako przewoźnik lotniczy jest obowiązany do dbałości o kompletność wyposażenia samolotu. W zakresie prowadzenia przez niego działalności leży zorganizowanie części zamiennych w taki sposób, ażeby ich wymiana nie wpływała na opóźnienie lotu. Przewoźnik bowiem powinien opracować plan w celu zaradzenia mogącym się ujawnić usterkom, co należy do standardu działań jakich należy oczekiwać od racjonalnie działającego przewoźnika i ich relacji do ochrony praw pasażera"

"Realia niniejszej sprawy dotyczą jednakże portu lotniczego(...), gdzie pozwany winien mieć zapewnioną należytą obsługę w zakresie standardowego wyposażenia statku powietrznego jakim są butle tlenowe. W ocenie Sądu Odwoławczego posiadanie choćby jednej dodatkowej butli dla określonego modelu samolotu w ramach obsługi w danym porcie lotniczym, w kraju macierzystym, nie stanowiłoby ciężaru, który przerastałby możliwości przedsiębiorstwa lotniczego, w szczególności w sezonie, w trakcie którego odbywa się więcej rejsów, w tym rejsów czarterowych."

Nie, nie mylicie się, to ten sam lot.

_________________

https://curia.europa.eu/juris/showPdf.j ... id=2869524

Wprawdzie nie wyrok, ale istotne pytanie i argumentacja.

_________________

Zawiadomienie Komisji – Wytyczne interpretacyjne dotyczące rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów oraz rozporządzenia Rady (WE) nr 2027/97 w sprawie odpowiedzialności przewoźnika lotniczego z tytułu wypadków lotniczych
C/2024/6546
https://eur-lex.europa.eu/legal-content ... 024XC05687
"Niniejsze wytyczne interpretacyjne stanowią aktualizację poprzednich wytycznych dotyczących praw pasażerów lotniczych, aby uwzględnić odpowiednie orzeczenia Trybunału wydane między 2016 r. a datą publikacji niniejszych wytycznych."


Ciekawy fragment - sposób na biura podróży które celowo nie informują pasażerów o zmianach w rozkładzie lotów, szczególnie gdy są one niekorzystne i np. skracają pobyt o jeden dzień - zapewne dlatego, że poinformowany z wyprzedzeniem klient mógłby się domagać zwrotu pieniędzy za cały wyjazd w którego warunkach zaszła istotna zmiana. Zawiniło biuro podróży, ale odszkodowanie płacić musi przewoźnik lotniczy. Właśnie pozwałem Wizzaira by je wyegzekwować.

4.4.6. Obowiązek informowania pasażerów
Obsługujący przewoźnik lotniczy nadal jest zobowiązany do zapłaty odszkodowania, jeżeli pasażer nie został poinformowany o odwołaniu lotu co najmniej dwa tygodnie przed planowym czasem odlotu, ponieważ pośrednik (np. biuro podróży, internetowe biuro podróży), poprzez którego z owym pasażerem została zawarta umowa przewozu, nie przekazał pasażerowi na czas tych informacji od przewoźnika lotniczego, a pasażer nie upoważnił wyraźnie pośrednika do odbioru informacji przekazanej przez obsługującego przewoźnika lotniczego (97).
Podobnie obsługujący przewoźnik lotniczy jest zobowiązany do zapłaty odszkodowania, o którym mowa w art. 5 ust. 1 lit. c) i art. 7 rozporządzenia (WE) nr 261/2004, w przypadku odwołania lotu, o którym pasażer nie został poinformowany co najmniej dwa tygodnie przed planowym czasem odlotu, jeżeli ów przewoźnik lotniczy przekazał informację w odpowiednim czasie na jedyny adres poczty elektronicznej podany mu w ramach rezerwacji, nie wiedząc jednak, że adres ów umożliwiał jedynie kontakt z biurem podróży, za pośrednictwem którego dokonano rezerwacji, a nie bezpośredni kontakt z pasażerem, oraz że biuro podróży nie przesłało informacji pasażerowi w odpowiednim czasie (98), czyli co najmniej dwa tygodnie przed planowym czasem odlotu.

Wklejam artykuł, który wrzucił Skrzat.

Po wydaniu orzeczenia, od którego nie przysługuje apelacja, wszystkie opłaty za odprawę w austriackich portach lotniczych uiszczone od 2018 r. muszą zostać zwrócone pasażerom, zostaną zwrócone, a wygasłe vouchery „WIZZ” mają zostać zastąpione nowymi voucherami, które będą ważne przez pięć lat od daty ponownego wydania. Zmiany polityki dotyczą wszystkich pasażerów zamieszkałych w Austrii i są ważne co najmniej do 31 grudnia 2027 roku. Wizz Air „akceptuje orzeczenie sądu i podejmie odpowiednie działania”.

To otwiera furtkę także dla polskich pasażerów, którzy zostali przez Józka nabici w butelkę.

Bardzo cieszy, że najpierw w UK a teraz w Austrii ukrócono wschodnioeuropejskie standardy byznesowe.

https://www.rynek-lotniczy.pl/wiadomosc ... 23423.html

W nawiązaniu do mojego posta kawałek wyżej oraz odpowiedzi @ansbach1 w innym wątku: wizzair-odszkodowanie-za-opozniony-odwolany-lot,1498,106445&p=1756848#p1756732



Z łączonego wyroku TSUE w sprawach C‑188/20 oraz C‑196/20 (a konkretnie komunikatu prasowego):


Ad. 1: https://www.saos.org.pl/judgments/515742

Daty w wyroku są totalnie pomieszane - nie dokopałem się do orzeczenia sądu rejonowego by to sprawdzić. Nie wiadomo z jakim wyprzedzeniem informacje zostały przekazane i czy ten sam lot (numer) został wskazany w umowie. Wymienione wyżej godziny to zakres czasu w którym nastąpi wylot, czy konkretne zaplanowane godziny "w powietrzu" dla konkretnego lotu? I był to czarter czy lot regularny?

Sąd powołał się na wyrok TSUE ale w mojej ocenie wyciągnął z niego wnioski sprzeczne z jego treścią, oraz z duchem Rozporządzenia które na pierwszym miejscu stawia ochronę pasażerów niezależnie od tego kto ponosi faktyczną odpowiedzialność. Ciekawe czy sprawa jest już w sądzie apelacyjnym...?

Ad. 2: https://www.saos.org.pl/judgments/510008

Tutaj mamy do czynienia z wycieczką "last minute" zarezerwowaną 11 dni przed wylotem. Pozwanym jest przewoźnik lotniczy. Biuro podróży podało w umowie nieprawidłową godzinę wylotu, przez co zarazem wypełniło warunki zobowiązujące przewoźnika lotniczego do wypłaty odszkodowania. Pozostaje pytanie co się stało, czy był to błąd popełniony umyślnie by "złapać" klienta zatajając informację o wylocie w środku nocy, czy też błąd nieumyślny wynikający jednak z ewidentnego zaniedbania przy synchronizacji oferty biura z rozkładami lotów.


W moim przypadku, na szczęście, sytuacja jest nieco prostsza:
- To lot regularny, a nie czarterowy. W momencie zawarcia umowy z biurem podróży Wizzair sprzedawał normalnie bilety, godziny i numery lotów były takie same.
- Przypuszczam że biuro podróży nie miało ryczałtowych cen ani zaklepanych X miejsc w samolocie, i w praktyce musiało dokonać rezerwacji lotu dla klienta niezwłocznie. Zresztą w umowie dali sobie 48h na potwierdzenie ostatecznej ceny z liniami lotniczymi (nie zmienili). Ceny tych konkretnych wycieczek w ofercie zmieniały się dość dynamicznie i zauważyłem zbieżność z cenami samych lotów. Można więc założyć że rezerwacja lotu została wówczas dokonana.
- Oczywiście biuro podróży zastrzegło w OWU że godziny przelotów są "orientacyjne", ale konkretnie "(w przypadku przelotów czarterowych)", oraz że o zmianach będą niezwłocznie informować, dopisali też że zazwyczaj ostatecznie potwierdzają czas wylotu na 24h przed (w praktyce wtedy otwiera się okienko na odprawy online i mogą wygenerować karty pokładowe z losowymi miejscami, przypuszczam że nie wykupują opcji by zrobić to wcześniej).
- Na poinformowanie mieli 2,5 miesiąca i gdyby zrobili to na czas, całej sprawy by nie było (ewentualnie inna, już przeciwko organizatorowi imprezy turystycznej w związku z istotną zmianą w umowie).
- Wizzair nie zakwestionował faktu że dokonał zmiany w rozkładzie lotów. W odpowiedzi na reklamację oświadczył że wysłał powiadomienie konkretnego dnia (tj. prawie trzy miesiące przed planowanym lotem) ale nie sprecyzował do kogo i odmówił przedstawienia dowodu. Przypuszczam że nie mieli danych kontaktowych pasażerów.
- Biuro podróży nie przekazało pasażerom informacji o odwołaniu lotu (powrotnego) i proponowanej nowej godzinie (11h wcześniej, z wieczornego na przedpołudniowy) z odpowiednim wyprzedzeniem, zmiana wyszła <7dni przed lotem z przesłanych wówczas przez biuro podróży zaktualizowanych potwierdzeń/voucherów towarzyszącym kartom pokładkowym na lot "tam".

Oczywiście najlepiej by było uzyskać nakaz zapłaty bez sprzeciwu od razu w EPU, ale myślę że słuchając wyroku podobnego jak ten drugi powyżej miałbym większą satysfakcję z wygranej.

Wszystko ładnie pięknie...Tylko musisz przyjąć, że z uwagi na fakt, że wyroki wydawane są przez różnych sędziów, zapadają odmienne wyroki w sprawie KAŻDEGO powtórzę KAŻDEGO spornego lotu. Są tego różne przyczyny, aktywność stron, argumentacja lub mniejsza lub większa przychylność wobec pasażera. Można wygrać sto spraw, a przegrać jedną.

_________________

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stanął po stronie pasażerów, którzy pozwali czarterowego przewoźnika lotniczego za brak odszkodowania za opóźniony lot. Uznano, że przysługuje im rekompensata.

https://next.gazeta.pl/next/7,151003,31 ... l#s=BoxPWD

Lot z Teneryfy opóźniony o 22 godziny: Dwóch pasażerów wykupiło wycieczkę obejmującą lot z Teneryfy do Warszawy, który po przylocie był opóźniony o ponad 22 godziny. Osoby te wystąpiły do przewoźnika lotniczego o odszkodowania na podstawie unijnego prawa. Chodzi o rozporządzenie nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów. Linia czarterowa odmówiła jednak rekompensaty, argumentując, że pasażerowie nie mieli potwierdzonej rezerwacji, gdyż ich impreza turystyczna została opłacona przez osobę trzecią. Przewoźnik podkreślał, że pasażerowie podróżowali za darmo lub na preferencyjnych warunkach, co wykluczałoby prawo do odszkodowania.

Koniec pewnego rozdziału.

A dlaczego do pytania musiało dojść...

Wyroki SO (niektóre)

"Sąd Rejonowy w niniejszej sprawie prawidłowo uznał, iż powodowie nie wykazali faktu posiadania rezerwacji na odwołany lot.
Do żadnego pisma wniesionego przez pełnomocnika powodów przed Sądem pierwszej instancji nie została załączona rezerwacja
podróży w biurze (...), co wynika bezsprzecznie z akt sprawy oraz treści pism. Przy każdym piśmie wymienione są bowiem załączniki,
natomiast żaden z załączników nie dotyczy rezerwacji wycieczki z biurem (...). Do pozwu zostały załączone jedynie dokumenty
podróży (karty pokładowe) odnoszące się do lotu zastępczego, nie natomiast kwestionowanego odwołanego lotu."

"Podkreślenia wymaga, że to na powodzie spoczywał obowiązek wykazania posiadania przez poprzednika prawnego powoda potwierdzonej rezerwacji na sporny lot. To powód był zobligowany do wykazania ww. okoliczności, z którą wiązał powstanie odpowiedzialności odszkodowawczej po stronie pozwanej. Stosownie bowiem do art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Zatem to na powodzie ciążył obowiązek wykazania swoich racji i to on ponosił negatywne konsekwencje ich nieudowodnienia"

_________________

To nie wyrok, ale niedługo się zamieni w wyrok.

https://curia.europa.eu/juris/showPdf.j ... id=6325628

_________________