Fly4free.pl

Cześć,

W kilku postach widziałam wzmianki o Kinabalu więc zapewne jest tu trochę osób którym udało się zdobyć szczyt.
Ciekawa jestem wrażeń ze wspinaczki, ciężko było? korzystaliście z opcji 3 dni/2 noce, 2 dni/1 noc. Jakieś wskazówki, informacje praktyczne?
Ja za kilka dni będę próbowała wejść. Chciałam wchodzić Via Ferrata ale nie udało im się otworzyć na czas. Przesunęli termin z 1 grudnia na styczeń (chociaż chyba nie ma oficjalnej daty).
Trochę się boję o moją kondycję, szału nie ma i dawno nie chodziłam po górach, jakby nie było to jest ponad 4000 m więc już całkiem sporo.

W jeden dzień dość ciężko. Szczególnie, że trzeba było się z czasem spieszyć. Ale jest to spokojnie do zrobienia.

_________________

Będę wchodzić w dwa dni, mam opcję 3D2N, pierwszy dzień aklimatyzacja, drugi i trzeci wchodzenie.
Szansę na wejście zmalały, mam 2-3 dni na zaleczenie zwichniętego kolana Pocieszam się że żużlowcy jeżdżą ze złamanymi kończynami i dają radę

Temat stary ale może ktoś będzie myślał to może się przyda W czerwcu 2025 wszedłem na Kinabalu na własną ręke, bez agencji które za 1paxa już potrafią zedrzeć 3000zł
Niestety potrzeba na to wcześniejszego planowania, ale da się zrobić.

1. Kupno permitów
Park narodowy ma swoją pulę permitów na wejścię na górę, którą wrzuca w okolicach grudnia na cały następny rok i trzeba polować. Pisza na swoim fejsbuku kiedy będzie drop permitów. Jest to ok. 30 permitów na dzień i szybko sie rozchodzą, ja wstawałem o 2 w nocy żeby kupić, strona była przeciążona ale szło. Potem jak patrzyłem to najlepsze miesiące już nie było permitów po kilku dniach.

Tutaj na stronie można kupić:
https://reservation.sabahparks.org.my

Wyszło mnie to: 1043.25MYR za permit + nocleg z posiłkami + ubezpiecznie

I to jest najtańsza opcja, drugą jaką znalazłem po czasie to ta strona: https://suterasanctuarylodges.com.my/laban-rata/ gdzie za 1800 MYR można wykupić łóżko w dormitorium.

2. Dojazd do Kinabalu park.

Z tego miejsca odjeżdżają busiki w różnym kierunku: https://maps.app.goo.gl/HvXGT7N85WBfX1Jr7

Szukamy takiego z napisem Ranau lub Kundasang. Kierowcy zagadują, więc jak powiesz że Kinabalu to sami pokaża który bus


Busiki mają 5 miejsc i odjeżdząją jak się zapełnią, koszt trasy to 30 MYR. W tym miejscu najlepiej wziąć numer od kierowcy, żeby ewentualnie ogarnąć sobie powrót z Kinabalu po zejściu z góry Trasa to ok. 2h drogi.

3. Nocleg dzień przed (opcjonalnie)
Ogólnie można o 6 rano wyjechać z Kota Kinabalu i od razu śmigać na górę, ale nie chciało mi się wariować, więc pojechałem dzień przed i wziąłem nocleg 400m od wejścia do parku.

Ja wziąłem ten: https://www.booking.com/hotel/my/j-resi ... ng.pl.html
Jedna noc to 116zł, a w cenie mamy pirackie filmy do oglądania w pokoju



W okolicy są jakieś restauracje i nawet sklepik żeby kupić jakieś potrzebne rzeczy na ostatnią chwilę, ale warto większość kupić wcześniej bo tutaj to loteria
Ew. wodę przed samym wyjściem na górę. Same knajpy mają bardzo przystępne ceny jak na umiejscowienie



4. Dzień 1 - wejście do bazy na "noc"

Na dzień dobry trzeba udać się do parku i uiścić opłaty:
1. Wejście do parku 50 MYR można płacić kartą
2. Przewodnik (wymagany) - 350 MYR - tylko cash
przewodnik może być na 5 osób, więc jak ktoś chce to może szukać osób do sharowania, jednak przez to że większość osób tam to wycieczki, to trzeba trochę poczekać.
3. Transport z siedziby parku do Tempohon Gate czyli staru wejścia na górę - 35 MYR - tylko cash
4. Opcjonalnie certyfikat wejścia na górę - 10 MYR - tylko cash

Po opłaceniu wszystkiego, zostaje przydzielony przewodnik, wsiadacie do auta i jedziecie kilkanaście minut do startu trasy: Tempohon Gate.

Trasa to 5.7km z 1422m przewyższenia. Więkoszść to różnego typu schody zrobione z kamieni, nic trudnego. Co mniej więcej kilometr jest baza gdzie jest toaleta i miejsca do siedzenia.



Ogólnie trasę turyści robią od 3 do 6 godzin, w zależności od poziomu wytrenowania. Ja jako że jestem biegacz maratończyk to zrobiłem w 2h 6min netto, razem z przerwami wyszło 2h 20min Przez co, na kilkanaście najbliższych godzin stałem gwiazdą wsród przewodników



Zameldowanie jest od 13, a ja byłem tam już od 10, więc musiałem poczekać. Ale jest tam sklepik i restauracja, w której można coś zamówić i spokojnie poczekać.



Za ok. 30-35 MYR można zjeść zupę z ryżem, herbatka za 8 MYR chyba, jest nawet piwko jakby ktoś chciał, oczywiście za odpowiednią opłatą jak to w Malezji, a jeszcze 3200m nad poziomem morza

Po 13 można już wejść do swojego pokoju gdzie ma się łóżko. W pokoju jest 10 łóżek, są gniazdka, łazienka i prysznice. Oczywiście pod prysznicem lodowata woda, więc zostaje cygański prysznic mokrymi chusteczkami. Pokoje też nie mają ogrzewania, a na tej wysokości jest już ok. 5-10 stopni, więc trzeba się ubrać we wszystkie warstwy jakie się posiada, żeby w nocy pospać



Potem pod wieczór jest już darmowa kolacja, która jest w cenie permitu. Jest to szwedzki stół z bemarami, do wyboru na prawdę dużo opcji + kawa i herbata. Można dobrze pojeść
Potem do łóżek, próba zaśnięcia bo o 1 pobudka na posiłek i wyjście na atak szczytowy

5. Dzień 2 - wejście na szczyt
Pobudka jest ok. 1 w nocy, tzn i tak wstaniesz bo wszyscy się krzątają, a na tej wysokości w tej zimnicy i tak nie ma dobrego snu Jest szybkie śniadanie i ludzie zaczynają wychodzić na górę. Ja ze swoim przewodnikiem ustaliłem że wychodzimy koło 3 bo i tak wszytkich wyprzedzimy, patrząc na moje tempo z pierwszego dnia.

Na początku idzie się po drewnianych schodach, więc trudność 0/10. Potem zaczynają się bardziej strome etapy gdzie nawet trzeba się wspomagać liną leżącą na ziemi. Tutaj przydadzą się rękawiczki wodoodporne bo lina jest mokra, albo wziąć drugie rękawiczki na zmiane. Bo przy temperaturze blisko 0 i mocnym wietrze, ręce szybko robią się zmarźniete

Trasa to ok. 3km z 800m przewyższenia. Czas to ok. 2-4h, bo zależy jak człowiek zmęczony po pierwszym dniu + wysokość robi niektórym robotę, sam mijałem ludzi co już sapali jak lokomotywy



Mój przewodnik znowu mnie niedoszacował i zrobiliśmy to w 1:30, gdzie już na sam koniec szliśmy slalolem i zwalnialiśmy bo na górze bylibyśmy jeszcze szybciej

Przez co na górę dotarłem o 4:30, tak przynajmniej o 40-50min przed wschodem słońca xD Szybka fotka na szczycie w ciemności i potem zeszliśmy niżej żeby zabunkrować się między kamieniami i poczekać na wschód słońca, jednak było tak zimno i wiało, że stwierdziłem że nie chce mi się czekać na wschód, ja chciałem zdobyć górę a nie robić fotki



Więc po 10min zaczeliśmy już schodzi na bazy, dopiero po 40min od wejścia dało się zrobić jakieś fotki nie w ciemności.



Zejście ze szczytu to około godzinka, tam jest śniadanie od 7:30. Można chwilę odpocząć i schodzić na sam dół.



O 8 zacząłęm i ok. 10:20 byłem już na samym dole. Potem 10-15min jazdy autem do siedziby parku.

6. Powrót do Kota Kinabalu
Jest kilka opcji powrotu do miasta z parku:
- Wzięcie numeru od swojego kierowcy jak się jedzie do parku i napisaniu mu że potrzebujecie transportu. Wtedy on tam się skontaktuje ze swoimi i zostawią jedno miejsce w busie z Ranau do Kota Kinabalu i zabierze Cie spod parku
- Łapać autobus stojac przy drodzę albo podobno można przez strone zarezerwować miejsce w autobusie z Kundasang do Kota Kinabalu i zadzwonić do przewoźnika i powiedzieć, żeby Cie zgarneli spod parku po drodzę. Podobno też to przechodzi.
- Można wziąć kierowce z powrotem do KK za ok 200-250MYR, mój przewodnik mi ofertował że jego znajomy może mnie zawieźć do miasta.


Więc ogólnie można zrobić górę za ok. 1500zł, czyli połowę tego co z tour operatorem. A można jeszcze ściąć cene jak się dzieli przewodnika na kilka osób + nie bierze się noclegu dzień przed tylko jedzie rano

To ja tylko dodam, ze sa rozni touroperatorzy i po negocjacjach troche last mjnute udalo nam sie ogarnac caly pakiet za podobna cene.

_________________
Yukon - tworzy sie
Azerbejdżan - zakończona

Laponia | Komory | Bahrajn | Senegal | Santiago de Chile | Guca | Ladakh | Palestyna | Athos | Ziemia Ognista | Syberia zimą

Instagram: @podruuznik

Tak, zapomniałem dodać, że last minute jeżeli ktoś się wysypie, to jest możliwość zrobić w podobnej cenie. Tylko wtedy czekasz do ostaniej chwili z nadzięją że się uda