Fly4free.pl

Jakby było mało relacji i fotek ze Stavanger i Preikestolen, postanowiłam i ja zamieścić kilka fotek z mojego 2-dniowego wypadu relacji GDN-SVG w terminie 26-28/08.
Moim celem był Pulpit Rock, ale asekuracyjnie postanowiłam spędzić 2 dni w Norwegii w razie niepogody. Początkowy plan zakładał, że jednego dnia udam się na Preikestolen, drugiego przejdę się po mieście i odwiedzę jakieś muzea. Plan mój zmienił się dzień przed wylotem, gdy okazało się, że znajomy, u którego miałam się zatrzymać, mieszka w Soli, nie w Stavanger. Wobec tego zaczęłam szukać ciekawych miejsc w okolicy, co by nie jeździć do Stavanger kilka razy.
Prognoza pogody zapowiadała się wyśmienicie, jednak wraz ze zbliżaniem się terminu wyjazdu, chmury zaczęły nadciągać nad Norwegię
Po przylocie i wyjściu z terminala, miałam wrażenie, że wiszą one tuż nad moją głową. Widoczność była bardzo słaba, deszcz zacinał cały czas, chwilami bardzo mocno. Dopiero po południu chmury zaczęły się przerzedzać, zdecydowałam się więc udać się na szczyty w okolicach Dale, nad fjordem Gandsfjorden. Rozciąga się on od Stavanger na północy do Sandnes na południu.


źródło mapki: http://www.ut.no/kart


źródło mapki: http://www.ut.no/kart

Do okolic Dale dojechać można autobusami Kolumbus (płatność gotówką albo zakup biletu przez aplikację), jednak z uwagi na koszty ograniczyłam się do łapania stopa i wędrówek pieszych. Łapanie stopa nie szło mi tak dobrze, jak wędrówka
W miejscowości Stronda skręciłam w prawo. Droga wiedzie ostro pod górę, skąd spod parkingu odchodzą szlaki na okoliczne wzniesienia.



Wszystkie trasy są bardzo dobrze oznaczone:



Z uwagi na to, że było już po 17-tej, pogoda była niepewna, a do tego nie wiedziałam, kiedy zacznie robić się ciemno, wybrałam lajtowy szlak na Dalsnuten o wysokości 323m.



Szczyt widać już z "daleka":



Widoki super, te ciemne deszczowe chmury dodawały niewątpliwie uroku Po drodze są 2 jeziorka - pierwsze zaraz przy parkingu:





Jest gdzie się schronić albo przeczekać noc



Drugie jeziorko kawałek dalej:





Na trasie napotkać czasem można niewielkie przeszkody w postaci np. płotu - ale są ułatwienia dla turystów



Okoliczne szczyty zachęcają do ponownej wizyty





W oddali widać wysepki - te same, które widać po prawej stronie z promu relacji Stavanger - Tau.



Wejście na szczyt jest bardzo przyjemne. Z góry rozciąga się piękny widok na cały fjord. Widać zarówno Stavanger, jak i lotnisko.





Sandnes i koniec fjordu:



Widok na Lifjell - cel mojej kolejnej wyprawy w te rejony



Mimo porywistego wiatru, nie chciało mi się stamtąd schodzić. Deszcz na chwilę przestał padać i trochę się przejaśniło.



Jako że głowy mi nie urwało, postanowiłam przejść się na jeszcze jeden szczyt - Øvre Eikenuten.



Szlak miejscami był dość grząski i podmokły - czasem się dało przejść suchą stopą, czasem nie







Chmury zaczęły nadciągać w gwałtownym tempie, na szczycie złapała mnie ulewa, ale post zdobyty 239 m



Widok na wcześniejszy Dalsnuten:



Droga powrotna w deszczu, chmury spowijają szczyty:









W drodze powrotnej stopa także łapało mi się ciężko, ale sama trasa jest bardzo przyjemna, do tego bezkolizyjna i urokliwa.





Na kolejny dzień zaplanowałam Preikestolen, licząc, mimo złych prognoz, na dobrą pogodę

Rano obudziło mnie słońce
Promem ze Stavanger ruszyłam o 10:30. Z pokładu podziwiałam szczyty (brzmi dumnie ) zdobyte poprzedniego dnia.
W Tau zakupiłam bilety na autobus Boreal, bo taniej niż Tide. No i oczywiście w 2 strony (100 NOK OW, 175 NOK RT).



Na szlak wyruszyłam o 12 wraz z resztą pielgrzymki





Szło się masakrycznie, co chwilę korki, ciężko było wyminąć ludzi, do tego prawdziwą plagą i zmorą okazali się turyści z kijami - tak się skupiali, żeby trafić kijem w kamień, że nie zwracali żadnej uwagi, czy przypadkiem nie wbijają kija w stopę osobie idącej obok
Szlak nie jest trudny, bardzo dobrze oznaczony. Jest kilka małych wzniesień, a sama ambona wznosi się na wysokości 604m.



Po drodze mija się kilka jeziorek, w kilku miejscach stały rozstawione namioty.



Piękne szlaki wzdłuż końca fjordu Lysefjorden - może następnym razem





O 13:15 byłam na ambonie i dopiero teraz zobaczyłam ile ludzi postanowiło skorzystać z dobrej pogody i wybrać się na Preikestolen







Co by nie było, parę minut tam posiedziałam i ruszyłam w górę, licząc na to, że będzie tam mniej osób.
I nie przeliczyłam się. Szczyt Neverdalsfjell osiąga wysokość 709m, a widoki roztaczają się z niego na całą okolicę fjordu.









Niestety, widać też pielgrzymkę





Za tym mostem są miejscowości Oanes i Forsand. Z Oanes płynie promy do Lauvvik - tędy też da się dostać na lotnisko. Tą trasą jeździ też autobus nr 110 (niestety, tylko raz dziennie, od poniedziałku do piątku).



Trochę sobie tam pochodziłam korzystając z pięknej pogody. Ponieważ godzina była jeszcze wczesna - ok. 15tej zaczęłam się zbierać - postanowiłam w drodze powrotnej wejść na szczyt Moslifjellet.

Osiąga on wysokość 718m. To ten "wysoki" szczyt z prawej strony:



Aby zaoszczędzić czas, postanowiłam zejść innym szlakiem i ominąć popularną trasę na Preikestolen. Konieczne dla mnie okazało się skorzystanie z maps.me, bo początkowo szlak był kiepsko oznakowany i nie mogłam go znaleźć. Dalej już poszło gładko. Szlak w pewnym momencie łączy się z tym biegnącym na Preikestolen, by potem odbić w bok. Wejście na szczyt było bardzo dobrze oznakowane. Miałam 2 godziny na wspięcię się do góry i dojście do autobusu.













Droga na szczyt jest bardzo przyjemna, ale miejscami teren był dość podmokły.





Widoki piękne, aż szkoda, że byłam tam zupełnie sama - raźniej by mi się schodziło z kimś, bo powoli zaczynało się robić szarawo.







Zejść postanowiłam inna trasą, żeby nie chodzić 2 razy tą samą. Przez pół godziny błąkałam się wokół szczytu, próbując znaleźć szlak. Co chwilę go gubiłam, mimo iż co jakiś czas korzystałam z maps.me.
Już nawet chciałam zawrócić, by skorzystać z tej samej trasy, którą przyszłam, bo bałam się, że nie zdążę na mój autobus (miałam w odwodzie jeszcze 1 autobus w razie czego).
Zdążyłam w ostatniej chwili, minutę przed odjazdem Ten szlak był znacznie trudniejszy, śliski, podmokły teren, no i kiepsko oznakowany.


Źródło: http://www.ut.no/kart/ Na fioletowo zaznaczyłam te 3 miejsca, o których piszę - Preikestolen, Neverdalsfjell i Moslifjellet.

Ze Stavanger do Soli wróciłam autobusem Kolumbusa. Był to pierwszy raz podczas mojego wypadu, kiedy korzystałam z autobusu. I wtedy właśnie dowiedziałam się, że nie można płacić kartą za bilet Oczywiście nie miałam gotówki Nawet nie musiałam udawać zdziwienia, naprawdę się tego nie spodziewałm. No ale nie chciało mi się biegać i szukać bankomatu - było już koło 22-iej. Już miałam pytać kierowcy, czy mnie nie podwiezie, gdy jakiś młody Norweg powiedział, że za mnie zapłaci 50 koron Ostatecznie kierowca nie wziął od niego pieniędzy. Potem w rozmowie okazało się, że kierowca jest Polakiem i że 90% kierowców to nasi rodacy Ta wiedza pewnie nie raz mi się jeszcze przyda, bo mam nadzieję jeszcze sporo pozwiedzać w okolicy Stavanger

Bardzo fajnie napisane i myślę,że będzie użyteczne dla innych, gdyż kierunek Stavanger nie musi oznaczać końca świata pod hasłem Preikestolen

_________________
http://www.zb-szwoch.pl

@BooBooZB no kierunek z możliwościami dla matki mogącej sobie pozwolić na 2-3 dni urlopu

Dookoła jest sporo fajnych rzeczy. A mając do dyspozycji auto można w dzień/dwa zobaczyć naprawdę sporo.

_________________

Jeszcze pytanko szybkie (jakby sie dało odpowiedzieć dziś to byłbym wdzięczny). Ile realnie czasu trzeba liczyć na wyprawę Stavanger - Preikestolen - Stavanger. Temat jest taki ze pierwszy prom wyrusza o 8:00 a samolot jest o 18:00. Wg oficjalnych opisów 1,5h przejazdy + 2h wejście i tyle samo z powrotem. A to daje troche mały margines błędu. Wg Twojej relacji wejście zajęło cos 1:15h co by znacząco poprawiło wykonalność takiej wycieczki (jak bardzo trzeba sie sprężać?). Kiedys byłem ale bez stresu czasowego wiec nie bardzo umiem ocenić. A znajomi bardzo się palą do takiej wycieczki w zadanych ramach czasowych. Da radę?

_________________

Do zrobienia jak najbardziej Da się wejść około 1,5 h bez spiny.Czas dotarcia też może się skrócić.Atakujcie więc ambonę

_________________
http://www.zb-szwoch.pl

czasowo dacie radę wg mnie
moi znajomi też mówili, że 2 godziny wchodzili, ale byli z dzieciakami
mi się nie spieszyło, ale też nie dało się szybko iść (a tak lubię), bo było bardzo dużo ludzi i ciężko się wymijało
powrót ok 1-1,5 h bo ślisko było
ze Stavanger prom + autobus zajęło mi 1,5 godziny, bo prom był lekko opóźniony, a autobus miał długi postój pod schroniskiem, powrót 10 minut krócej

Podziękował. Najważniejsze zeby pogoda dopisała. Na razie bryndza, ale niby jutro ma być ciut lepiej... Mnie czasowo rybka, nie mój samolot ale koleżanka sie stresuje
Zakladam że uda sie wrócić na 14-15 do centrum i wtedy spoko na samolot ją odstawić i jeszcze na wieczorne piwko pójść gdzieś w porcie

_________________

wiesz co BrunoJ jak tak się stresuje, to może ją rano wyciągnij na piwo bo cały dzień ci się będzie stresować

Myśle że jest kilka rożnych sposobów, które pomogą rankiem uleczyć stres ...

_________________

Pogoda jak na zamówienie. W samym Stavanger w kratkę, ale już bliżej Forsandu praktycznie czyste niebo. Tyle że cały szlak mokry, trochę z natury, a trochę chyba jeszcze pozostałości po deszczach (padało jeszcze w nocy). Czasowo bez problemów - 08:40 wypłynięcie promu, 15:15 przypłynięcie z powrotem, czyli startując pierwszym promem o 08:00 można było wrócić jeszcze wcześniej. Przy czym... koleżance "odnowiła się stara kontuzja nogi" i nie mogła iść (bez komentarza...). Więc ostatecznie szedłem solo, plan to plan, nie po to tak rano wstawałem, żeby odpuścić.
Z tą 1:15 na szczyt 'bo się nie dało szybko iść' to pogratulować, mi zeszło coś 1:40. A ile piwokalorii wytopiłem po drodze to nawet nie będę wspominał, w każdym razie "dobrze zbudowani" tatusiowie muszą inaczej liczyć czas niż zwinna młodzież. Pociesza mnie tylko to że jakichś emerytów jednak wyprzedzałem Oprócz samego pulpitu również wszedłem kawałek wyżej, a potem próbowałem zejść jakimś szlakiem co to mi się objawił, że może na skróty będzie. W którymś momencie szlak zamienił się w strumień, i generalnie trochę na przełaj musiałem dawać, nie mając w planie brodzic po kolana w wodzie/błocie... , ale ostatecznie udało się na główny szlak wrócić. Czyli podobnie jak w relacji, trzeba uważać którędy się idzie.
Ludzi było wyraźnie mniej niż w powyższej relacji, jednak jest już prawie po sezonie, od 15.09 promy zaczynają kursować rzadziej. Ciekawostką był fakt że chyba połowa wszystkich wchodzących i schodzących to byli rodacy. Jakiś Dzień Polski się trafił, ale przynajmniej można było kogoś zaczepić i pogadać Starsi, młodsi (w większości), w mniejszych i większych grupach. W szczególności pozdrowienia dla 9-osobowiej barwnej grupy, dzięki której jestem na kilku swoich zdjęciach

_________________

BrunoJ to co wyście robili, że jej się kontuzja odnowiła
fajnie, że pogoda dopisała i plan zrealizowałeś
właśnie mam w domu takiego "dobrze zbudowanego" tatusia - to ja ogarniam dzieciaki - noszę, dźwigam, do tego siaty z zakupami, do szkoły latam etc. więc może stąd forma, bo do młodzieży to mi daleko
ja akurat wchodziłam w sobotę, może też stąd więcej ludzi było..

Pewnie powinienem teraz 'popłynąć' że przekombinowałem z odstresowywaniem czy coś w tym stylu Ale tak naprawdę to myślę że jednak się przestarszyła że coś może pójść nie tak. A jakby ją faktycznie w drodze dorwały jakieś problemy z chodzeniem to by się pewnie nerwowo zrobiło, bo czas mimo wszystko na styk.
Co do tatusia, to wykazująć męską solidarność mogę tylko próbować niepodarnie bronić tematu - praca za biurkiem, służbowe późne kolacje których nie można odmówić, mistrzostwa w piłce nożnej przy piwie... ciężko trzymać kondycję... Mimo wszystko fajnie, że masz go w domu, więc pewnie raz kiedyś jednak coś pomoże, a nie taki latający holender jak ja ;-(
Ewentualnie - dzieci 'sprzedać' i zagonić w góry, postęka, ale trochę sadełka wytopi A dla takich widoczków warto.
Zresztą rozmawiałem z lokalsami, wchodzą sobie regularnie raz, dwa razy w roku, żeby się podelektować. Jedno z tych miejsc do którego zawsze można wrócić. Zresztą - pozostałe pagórki i szczyty też mają swój urok, choćby dlatego że to zupełnie inne góry niż u nas.

_________________

nie, no z kontuzją też bym sobie odpuściła
a co do wyciągania - nic na siłę
dużo osób spacerujących np. z psami spotkałam na tych pagórkach wokół fjordu Gandafjorden - fajne, rekreacyjne okolice