Fly4free.pl

Ależ wygodne połączenie otworzył Ryanair z Modlina do Jordanii. Wylot w piątek o 6 rano a powrót z Ammanu w poniedziałek o 11.30.
Praktycznie do dyspozycji całe 3 dni przedłużonego weekendu. Nie trzeba mnie dwa razy namawiać. Zbieram ekipę i bilety kupione na pierwszy wolny weekend września.
Dopiero co wróciłem z Ameryki Południowej, trzeba się na parę dni pokazać w pracy 😉 i można już rozpocząć przygotowania. Planuję bardzo klasyczną trasę. Pierwszy dzień po przylocie od razu bierzemy samochód i jedziemy do Wadi Musa, gdzie czeka na nas Petra. W sobotę przejeżdżamy do Wadi Rum i tam nocujemy na pustyni a niedziela to Akaba i Morze Martwe. Na wieczór do Ammanu aby rano normalnie dotrzeć na lotnisko na powrót.
Samochód wynajmuję w Sixt (pomny wpisów na forach ostrzegający przed lokalnymi wypożyczalniami). Koszt wynajmu na te 3,5 dnia to 850zł za Kia Sportage, przyda się na paru bocznych drogach lepsze zawieszenie.
Przed wylotem kupujemy jeszcze Jordan Pass za 70 JOD, który ogarnia koszt wizy i wstęp do Petry i Wadi Rum. Całkiem dobry pakiet.
Do Ammanu zabiera nas Ryanair z załogą Buzza:



Lot prawie 4 godziny, na podejściu fajne widoczki okolic Ammanu:


r


Formalności imigracyjne bezproblemowe, kupuję kartę na internet i bierzemy samochód. Do Wadi Musa jest 200km, to prawie 2,5 godziny jazdy. Większość trasy to wygodna autostrada przez pustynię:





Trzeba tylko kupić wodę na drogę, no klimaty arabskie pełną gębą:



Co jakiś czas stragany z owocami przy trasie, dajemy się namówić na winogrona



Dojeżdżamy do Wadi Musa na około 15-stą i jedziemy prosto pod bramę Petry. Można tam bezproblemowo zaparkować.
Trzeba pokazać nasz Jordan Pass w kasie i zamienić go na bilety.





Mamy ok 3h godziny do zamknięcia doliny. Tu pełna trasa:



Oczywiście najważniejsze jest zobaczyć Al-Chaznę, tak zwany skarbiec faraonów, znany z wszystkich okładek przewodników i pocztówek ale warto przejść się te kilka kilometrów przez całą Petrę co mamy właśnie w planie.
Petra to starożytne miasto wykute w skale przez Nabatejczyków (przodków miejscowych arabów). Początki sięgają IV wieku przed naszą erą. Przez wiele kolejnych stuleci było niezależne i opierało się podbojom aż w końcu w 106 roku naszej ery podbili je Rzymianie.
Miasto na szczęście dalej się rozwijało, było centrum miejscowego handlu, dobrze położone na szlakach kupieckich.
Podupadło dopiero po podbojach arabskich i licznych trzęsieniach ziemi w pierwszych wiekach naszej ery. Na stulecia popadło w zapomnienie, zasypane częściowo przez piasek.
Dopiero odkryte na nowo w 18-tym wieku. Większość z Was pamięta film Indianę Jonesa i Ostatnią Krucjatę. Tam też zobaczyłem Petrę po raz pierwszy i postanowiłem solennie postawić tam swoją stopę.
Wchodzimy do głębokiego wąwozu, po drodze mnóstwo wykutych w skale budowli.











Robi się wąską a ściany są wysokie. Rzeczywiście było to miejsce praktycznie nie do zdobycia.





Trasa jest dobrze przygotowana do długich spacerów a wąski wąwóz chroni przed ostrym słońcem.









Wodę transportowali wykutymi w skale akweduktami







Po około kilometrze spaceru dochodzimy w końcu do Al-Chazna, skarbca. No robi wrażenie:







Niestety nie można wchodzić do środka. Jest już późno i chcemy przejść resztę doliny więc nie wchodzimy na sąsiednie skały dla lepszych widoków, poza tym naganiacze chcą grubą kasę za pokazanie lepszego miejsca do zdjęcia.
Obok pełno straganów z pamiątkami, nas tylko szokują sprzedający tu dzieci. Niektóre palą sobie papieroski





Dalsze budowle również są niesamowite, groty wykute w skale służyły za mieszkania ale także za groby













Piękny amfiteatr, rozbudowany w czasach rzymskich



Kolejna część doliny to bardziej ruiny niż całe budowle ale też jest klimatycznie.









Ostatnim znanym budynkiem jest klasztor. Jest dość daleko i na dodatek wiedzie do niego droga pod górę. Niestety jest już późno, do zamknięcia Petry mamy 45 minut i decydujemy podejść tylko do skały lwa. Też piękne miejsce.













Krótka wizyta w miejscowej knajpce na sok z granatów (dziewczyny) i piwo (chłopaki), niestety zorientowaliśmy się, że jest tylko bezalkoholowe ☹



Na powrocie jeszcze raz focimy skarbiec, już jest pusto i wszyscy się powoli zwijają.









Akurat wychodzimy w godzinę zamknięcia więc dobrze spędziliśmy ten czas. Jedziemy do hotelu niedaleko i głodni idziemy poszukać miejscowego jedzenia.



Trafiamy do takiej "lokalnej" knajpy:



Ale wyżerka miejscowych specjałów, ale do picia tylko herbata niestety...



Nadrabiamy na szczęście w hotelu dla zdrowotności organizmów
Pierwszy dzień mega udany. Jutro Wadi Rum.

Stay tuned…

_________________


"Turysta to ktoś, kto już od przyjazdu myśli o powrocie do domu, podczas gdy podróżnik nie wie, czy w ogóle wróci"

Przed wyjazdem na południe wpadamy jeszcze do miejscowej piekarni zaopatrzyć się w coś do przetrącenia na podróż.



Z Wadi Musa do Wadi Rum Village jest 112km ale już nie autostradą tylko drogami lokalnymi. Zajmuje nam to prawie 2 godziny.
Ale jeszcze jedziemy na punkt widokowy aby ogarnąć jak Petra wygląda z góry.





No i proszę – naprawdę miasto było dobrze ukryte przed obcymi, kanion gdzie leży Petra, to ta czarna kreska pośrodku.
Po drodze pustynie i skały





Nocleg w Wadi Rum załatwiłem za pomocą Whatsappa, wybrałem w miarę tanie miejsce. Za dobę płacimy … 55zł od pary, wliczona kolacja i śniadanie. No oczywiście to nocleg w namiocie na pustyni.
Nasz gospodarz proponuje nam oczywiście przejażdżkę po pustyni jeepem – bierzemy pełny, prawie 6-godzinny trip aby w pełni docenić to miejsce – kosztuje raptem 35 JOD od osoby plus kilka JOD za extra lunch.
Dostaję od niego pinezkę, gdzie mam dokładnie podjechać w Wadi Rum Village. Przy bramie do Wadi Rum musimy jeszcze pokazać Jordan Pass i dostać bilety, jest też kontrola policyjna ale na nasz widok policjant tylko macha ręką. W wiosce parkujemy samochody w cieniu obok domu naszego gospodarza. Jeszcze powitalna herbatka i około 13 pakujemy się na jeepa:





Ruszamy, zostawiamy za sobą Wadi Rum Village



Wow jak to niesamowicie wygląda.



Musze Wam powiedzieć, że zdjęcia absolutnie nie oddają tego ogromu przestrzeni, kolorów i klimatu tego miejsca. To jest jedno z „must see” wspaniałych miejsc na ziemi, wpisane na listę UNESCO, całkowicie zasłużenie.
Jeździmy od jednej atrakcji do drugiej. Zaczynamy od Lawrence Spring













Jedziemy następnie do kanionu Al-Khazali, gdzie na wąskich ścianach wykute są starożytne inskrypcje i petroglify























Kolejną atrakcją jest wielka skała na środku pustyni na którą można wejść i porobić oczywiście foty







Tych miejsc do odwiedzenia mamy kilkanaście, tutaj wspinamy się na Small Arch.





W całej Wadi Rum jest kilka takich skalnych mostów, można na nie wchodzić, oczywiście na własną odpowiedzialność – nie ma żadnych zabezpieczeń
Tutaj było schronienie słynnego Lawrenca z Arabii









Przy każdej atrakcji stoi zwykle namiot, gdzie częstują darmową herbatą (mega słodką zawsze) i oczywiście chcą sprzedać lokalne pierdółki
Na jednym z takich postojów konsumujemy lunch – ryż z kurczakiem i jogurtem.



Podziwiamy wiele formacji skalnych – tu na przykład Mushroom Rock



Kolejny kanion, który przechodzimy z niemałym trudem









Można pobawić się na piasku i pozjeżdżać na desce, sporo turystów to uskutecznia.



Ale chyba najpiękniejszym miejscem jest Um Frouth Rock Bridge. Wooow – wygląda super!





Tak, można na niego wejść i zrobić sobie focię. Podejście jest tylko dla odważnych, wchodzi się prawie pionowo po gołej skale, w której wyżłobiono kilkanaście małych wnęk. Zero zabezpieczeń i najmniejszy błąd może okazać się baaardzo bolesny. W normalnym świecie taka wspinaczka byłaby absolutnie zakazana dla zwykłych turystów.







Wcale nas to nie powstrzymuje aby wleźć tam na ten most i pomachać do wszystkich innych, którzy mają uzasadnionego pietra. Na szczęście jest mało turystów – raptem 8-10 jeepów i nie ma tłoku.



Powoli zapada zmierzch, szukamy dużej wydmy.



Kończymy zwiedzanie na tej wydmie po 6 godzinach jazdy, wspinaczek i łażenia po piachu.









Nasz kierowca rozpala ognisko i gotuje wodę na herbatkę a my podziwiamy zachód słońca nad pustynią i odpoczywamy.









Było naprawdę extra.

Przyznam, że nikt z ekipy nie wierzy w ten mój „hotel” za 55zł z wyżywieniem i mało nie umieram ze śmiechu jak, już po zachodzie słońca kolega sugeruje, że teraz kierowca zapyta gdzie ma nas podwieźć na nocowanie. Nie mam żadnych namiarów, telefon dawno zgubił zasięg na pustyni wiec jesteśmy zdani na jego łaskę.
Ale nas szczęście nasz nocleg materializuje się w ciemnościach po przejechaniu kilku kilometrów. To zespół namiotów wraz z infrastrukturą sanitarną (bardzo dobrej jakości - normalna umywalnia i toalety) oraz dużym namiotem jadalnym.



Naprawdę warunki są ok jak na tą cenę. W namiotach duże podwójne łóżka i gniazdko do naładowania telefonu.



Idziemy na kolację – no jest rzeczywiście w cenie tak jak i śniadanie.
Lokalesi pokazują nam jak przygotowują mięso i warzywa w kociołku zakopanym w ziemi. Nawet jest to wszystko smaczne pod warunkiem, że przyzwyczaimy się do mega słodkiej herbaty, która jest jedynym popitkiem.





Siedzimy sobie do późnego wieczora jeszcze przy ognisku i podziwiamy rozgwieżdżone niebo.
Zrobiłem kilka zdjęć telefonem, niestety nie jest tak przejrzyste jak na pustyni w Boliwii, trochę jednak piasku i pyłu utrzymuje się w powietrzu ale i tak wyszły fajne fotki







Jest miło i ciepło i bardzo dobrze śpi się tej nocy
c.d.n.

_________________


"Turysta to ktoś, kto już od przyjazdu myśli o powrocie do domu, podczas gdy podróżnik nie wie, czy w ogóle wróci"

@hiszpan

Czym robiłeś fotki? Obrabiałeś je coś przed wrzuceniem?

_________________

Wszytko telefonem - Iphone 13 pro. Trochę popoprawiane w Lightroomie

_________________


"Turysta to ktoś, kto już od przyjazdu myśli o powrocie do domu, podczas gdy podróżnik nie wie, czy w ogóle wróci"

Fajna ta Jordania w Twojej relacji Super że Ryanair tan nadal lata, zwłaszcza że nadal możliwa jest weekendowa kombinacja lotów

@klapio
Teraz od Grudnia jeszcze lepsza opcja gdyż Wizz zaczyna latać z WAW do AQJ przez co nie trzeba JordanPass ani Visy kupować
Bus z Akaby do Ammanu to 10JOD czyli 70zł przy aktualnym kursie i po 3h jazdy na miejscu.

_________________

@Martinuss Lot do AQJ jest spoko jak nie jedziesz do Petry i inne atrakcje bo to w sumie podobnie wyjdzie jak z lotami do Ammanu i wizą. 3h jazdy to autem chyba, autobusy sprawdzałem to wychodziło około 5h.

@Kacper Szymanski
Z Akaby do Ammanu busem JETT jechałem 3h i po drodze był jeszcze postój na kawę i na wyjeździe z Akaby check point z kontrolą bagażu.
Dodatkowo z Ammanu Abdali masz codziennie busa o 6:30 do Petry i powrót o 16:00 jak dobrze pamietam. Również możesz na noc zostać w Wadi Musa i poprosić na recepcji o rezerwacje miejsca w busie, który codziennie rano odbiera zgłoszone osoby i jedzie z nimi do Wadi Rum Visitor Center za 10JOD.

_________________

To teraz Jett jedzie już 5.

Jakoś nie byłem chętny na bardzo wczesną pobudkę i oglądanie wschodu słońca, nikt z naszej ekipy się nie skusił, lepiej się wyspać w fajnym łóżku.
Rano idziemy na śniadanko (w cenie 😊 ) i czekamy na transport powrotny do Wadi Rum Village





Tu widać umywalnie i toalety



Przyjeżdża po nas ta sama Toyotka



Piękne widoki jeszcze w drodze powrotnej, słońce pada z drugiej strony









Część turystów odbywała poranną wyprawę na wielbłądach ale nie wyobrażam sobie podróżować w ten sposób cały dzień w tym upale



Dotarcie do Wadi Rum Village zajmuje nam niecałe 45 minut. Jest ciągle wcześnie rano i decydujemy, że pojedziemy do Akaby.



Po drodze jeszcze składowisko starych wagonów i lokomotyw











W Akabie mamy w planie zobaczyć najstarsze na świecie ruiny kościoła chrześcijańskiego i równie stare budowle arabskie.
Zostawiamy samochody na ulicy i idziemy na spacer





Akaba jest strefą wolnocłową, po drodze była kontrola ale na hasło „Polonia” machnęli tylko ręką. W mieście za to roi się od sklepów z alkoholem.
Nie omieszkujemy zrobić zapasów na wieczór, postaramy się spróbować lokalnych wynalazków: wina i czegoś co wygląda na „whisky” i jest mega tanie.







Dochodzimy w końcu do tego kościoła. Niestety to marnej jakości ruiny, w żaden sposób nie zabezpieczone.



Można sobie między nimi chodzić i robić co się chce.



Podobnie wyglądają ruiny arabskie – więc to wielkie rozczarowanie, nie ma tak naprawdę nic ciekawego w tym mieście.



Idziemy nad zatokę Akaba napić się dobrej kawki, kafejka jest w marinie z dobrym widokiem





Ruszamy w końcu na północ drogą przez pustynię wzdłuż granicy z Izraelem w kierunku Morza Martwego. Znowu kontrola na wyjeździe, tutaj już każą otwierać bagażnik i pobieżnie sprawdzają bagaże.
Do Morza Martwego prawie 270 kilometrów zwykłą drogą. Na szczęście ruch jest niewielki. Po drodze tylko pustynie







Co jakiś czas stada wielbłądów wchodzą nam na drogę.



W końcu Morze Martwe, jego południowa część to strome klify, plaże są na północy









Ale wszystkie oficjalne miejskie plaże są zamknięte, nie da się wjechać nawet. Zjeżdżamy w jednym miejscu na dziko i zaraz dopada nas chmara miejscowych chłopaków żądając po 10 JOD osoby za zostawienie samochodu! No nie, tak nie chcemy, plaża dzika, mega brudna i żadnej infrastruktury.



Wpadam na pomysł, że podjedziemy do jednego z hoteli i odpłatnie wbijemy się na ich plażę. To w tych okolicznościach całkiem dobry pomysł. Fajna plaża jest w Holiday Inn, na bramie płacimy po 20 JOD ale w zamian zostajemy pełnoprawnymi gośćmi hotelu tylko bez pokoju do spania. Sam hotel jest mega drogi – 1400zł za pokój na bookinie!
Idziemy na zadbaną hotelową plażę, pobieramy ręczniki i do dyspozycji mamy leżaki, prysznice i parasole. Baseny hotelowe też są dla nas. Personel traktuje nas jak normalnych gości hotelowych 😉 To najniższe miejsce na ziemi: -420m p.p.m.





Siedzimy na plaży i korzystamy z wszystkiego aż do zachodu słońca. Mega fajnie „pływa” się w Morzu Martwym. Już miałem okazje robić to po stronie izraelskiej parę lat temu ale tam nie było tego błota!







Zachód słońca równie piękny co na pustyni.





Jedziemy na noc na naszą kwaterę w Ammanie, hotel niczego sobie, była dobra promocja.



Wieczorkiem wypad do pobliskiej knajpy na lokalne jedzenie. Manakisze i mięsiwa – super. Jest nawet lokalne piwo alkoholowe!







To już koniec pobytu, rano zbieramy się na lotnisko. Nie starczyło czasu na zwiedzanie Ammanu więc tylko przejeżdżamy przez miasto. Robię fotki słynnemu skręconemu mostowi linowemu w centrum – Wadi Abdoun Bridge



Przyznaje, że jeżdżenie po Ammanie sprawia mi niezłą frajdę, ruch jest chaotyczny, samochody nie trzymają pasów i zmieniają je jak chcę bez kierunkowskazu. To ostanie bardzo mi się podoba i za momencik jeżdżę i zmieniam pasy jak oni. Przecież gdym chciał użyć kierunkowskazów to tylko bym ich zmylił....







Zrelaksowani zbliżamy się do lotniska i nagle zonk! Megakorek!! Coś się stało, momentalnie robi się chaos i jeżdżenie po poboczach. Poruszamy się bardzo wolno a tu czas płynie i topniej nasz zapas przed odlotem. W końcu jakoś zjeżdżamy z trasy na boczne uliczki i omijając główną drogę na lotnisko odkrywamy, że na autostradzie leży przewrócona przez ciężarówkę kładka dla pieszych !!





Ło matko, ale tu się coś musiało grubego zadziać, podnoszą ją dźwigiem aby wyciągnąć ciężarówkę. No ale my straciliśmy ponad 45 minut w korku, gnamy więc na lotnisko oddać samochody i biegusiem na boarding Ryanaira do Modlina, uff na szczęście dajemy radę, zapas czasowy był wystarczający.
Czeka na nas B737 Ryanair z załogą Buzz, wsiadamy z buta z płyty.



Koniec wyprawy – krótko ale na liźnięcie Jordanii na pierwszy raz wystarczy, polecam każdemu taki weekend.

_________________


"Turysta to ktoś, kto już od przyjazdu myśli o powrocie do domu, podczas gdy podróżnik nie wie, czy w ogóle wróci"

Dzieki za bardzo pomocną relacje! I piekne zdjęcia

Dziękuję 😊 na chwilę przeniosłam się do Jordanii. Relacja super, można poczuć klimat. Świetne zdjęcia.

Bardzo rzeczowa i konkretna relacja. Jedyne czego mi brakuje to podsumowania z poniesionymi kosztami.

_________________

Pomagam w sprawach związanych z Kanadą i obwodem Kaliningradzkim.

Jak ppm, skoro widać że jesteście na poziomie morza

_________________
Czy The Office US jest najlepszym serialem komediowym?
Zdania są podzielone. Niektórzy mówią, że tak, inni że owszem.

Nie robisz quizów geograficznych wszędzie tam pytają czy Morze Martwe to morze czy jezioro....

_________________


"Turysta to ktoś, kto już od przyjazdu myśli o powrocie do domu, podczas gdy podróżnik nie wie, czy w ogóle wróci"

Hm, a jak widzicie możliwość przenocowania w Petrze na dziko (znaczy karimata + śpiwór)?

@msadurski w granicach strefy biletowanej to raczej nierealne, bo chodzą wieczorem strażnicy i wyganiają. No chyba, że schowasz się w jakiejś jamie/grocie.

Teren jest na tyle duży, że jest się tam gdzie zgubić.
Oczywiście będzie to nielegal.

_________________


"Podróżować to żyć..."