Fly4free.pl

11.V.2014 r. Apaneca – Sonsonate – San Salvador – Suchitoto – La Libertad
Dzisiaj za punkt honoru postawiłyśmy sobie spędzić w końcu trochę czasu z naszym hostem Albertem. W związku z tym opuściłyśmy rano Apanecę i z głównej szosy autobusem nr 249 udajemy się do Sonsonate, 0,75$ (2,30 zł, 40 km, 1h). Na dworcu obowiązkowo pupusy 0,35$/szt. I autobus nr 205 do stolicy 1,30$ (4 zł, 65 km, 1h15min). Bus jest w wersji Lux, z klimatyzacją, jak na tutejsze warunki to prawdziwy rarytas
Z dworca Occidente odbiera nas Albert, jemy u niego w domu śniadanie i mamy w reszcie okazję porozmawiać.
Potem udajemy się do Muzeum Antropologicznego, ekspozycja bardzo ciekawa a poza tym mieliśmy szczęście bo był koncert regionalnej muzyki ludowej. Albert tłumaczył nam o co chodzi w tych wszystkich piosenkach, więc dowiedziałyśmy się czegoś ciekawego o kraju. W niedzielę wstęp do muzeum jest za free.


Albert zabiera nas również do Suchitoto, skąd rozpościera się fajny widok na jezioro Suchitlan…niestety nie dzisiaj, bo znowu jest dosyć mgliście.
Nasz dzień kończymy na obiedzie w Santa Tecla, gdzie rozstajemy się z Albertem i autobusem nr 102 udajemy się do La Libertad.


Można pomyśleć, że za mocno forsujemy tempo, ale moim marzeniem było zobaczyć „ciemnopiaszczyste” plaże w Salwadorze.
Nocleg w La Libertad a w zasadzie w San Blas zabukowałam z kodem przez Airbnb – po drobnych kłopotach z odnalezieniem adresu w końcu osiągnęłyśmy cel. Nasza gospodyni – Ana, mieszkała z mężem przez wiele lat w Kanadzie. Ich dom mieści się na prywatnym strzeżonym osiedlu, z restauracją i dostępem do plaży tylko dla mieszkańców. Nasz pokój ma oddzielne wejście, Ana zatrudnia własną gosposię, więc ostatni nocleg mamy naprawdę zacny.
Wieczór spędzamy na plaży i w przydomowym ogródku z naszymi gospodarzami, jest naprawdę bardzo miło. Choć kwatera do najtańszych nie należała, to polecam zaszaleć, bo naprawdę warto https://www.airbnb.pl/rooms/698916

12.V.2014 r. La Libertad – San Salvador
Za dużo czasu na plażing nam nie pozostało, ale od wczesnego rana staramy się wykorzystać każdą godzinę. Niestety wszystko co dobre szybko się kończy. Żegnamy się z naszymi gospodarzami i około południa ruszamy minibusikiem do stolicy, nr 102A, 1,5$ (4,5zł) – odjeżdżają co 20-30 min.



Przez to, że moja współtowarzyszka kupowała bilety kilka dni po mnie i pula promocyjnych terminów się wyczerpała to powrót miała dzień po mnie z Gwatemala City. W związku z tym musimy dotransportować ją na dworzec autobusów linii Pullman, podjeżdżamy busem nr 34 za 0,2$ (0,60zł) w kierunku San Benito.
Na pożegnanie jemy jeszcze lunch z ulicznej garkuchni i to już jest koniec naszej przygody z Ameryką Centralną.
Ja mam jeszcze kilka godzin do samolotu, spaceruje wokół pobliskiej rezydencji prezydenta. Potem udaję się po ostatnie pamiątki do Mercado Nacional de Artesanias – najlepszy wybór w okolicy
Autobusem nr 42 wracam do centrum, oglądam katedrę i kościół El Rosario, w pobliżu rozciąga się gigantyczny bazar, więc trzeba pilnować swoich rzeczy.
Po szybkim obiedzie (o dziwo nie pupusy) udaję się w kierunku plaza Libertad i Plaza Morazon, skąd z małego podwórka odjeżdżają busiki 138 lub 400 na lotnisko, 0,69$ (2,10 zł, 1h).


Trzeba przypomnieć się kierowcy żeby wysadził nas w odpowiednim miejscu przy lotnisku, gdyż bus nie podjeżdża pod sam terminal.
Lotnisko w Salwadorze wygląda o niebo lepiej niż to w Gwatemali, jest nawet darmowe wi-fi 30 min.
Samolot startuje z lekkim opóźnieniem, przez co w Madrycie mam mało czasu na przesiadkę do Berlina, ale udało się.
Na lotnisku Tegel czekał na mnie szofer z Blacklane i smartem pomknęliśmy na dworzec ZOB skąd PolskimBusem wróciłam do Warszawy.
THE END! … nareszcie

Aby wzbogacić nieco artystyczną stronę relacji, podrzucam jeszcze hit wiosna/lato 2014 w Ameryce Centralnej

To ta nuta rozrywała głośniki we wszystkich busach, którymi miałyśmy przyjemność podróżować ?