Fly4free.pl

Dziś wieczorem rozpoczynam projekt „100 dni – 7 kontynentów”, który zrodził się… przypadkiem. Po prostu poklepałem sobie loty tu i tam i tak sobie patrzę na mapkę F4F i świta mi myśl, że w krótkim okresie czasu postawię stopę na wszystkich kontynentach. Między 9 października kiedy wyląduję w Azji a 17 stycznia kiedy postawię stopę na Antarktydzie mija równe 100 dni. Niestety nie jest to jedna długa podróż, a kilka mniejszych, więc relacja prowadzona będzie etapami.
Dzisiaj zaczynam pierwszy z nich, czyli RTW przez Azję, Australię i Oceanię oraz Amerykę Północną i Karaiby. Lecę na wschód dzięki czemu zyskam jeden dzień przekraczając linię zmiany daty. Rozkład lotów nie pozwoli wylądować „wczoraj” więc dalej będzie to sto dni, tylko jeden z nich będzie bardzo długi.
Pomysł na tą podróż zrodził się rok temu w październiku, kiedy to podczas poprzedniego RTW nie zostałem wypuszczony z Korei Południowej na lot do Australii. Obsługa naziemna stwierdziła, że wiza tranzytowa (72h) to za mało na czterogodzinną przesiadkę w Sydney i powinienem mieć miesięczną turystyczną. A po co mi miesięczna? – pytam.
Nie wiemy czy opuści Pan Australię, czy może zostanie tam nielegalnym imigrantem.
No to chyba logiczne, że gdybym chciał nim być to wyrobiłbym miesięczną, a nie trzydniową, żeby już czwartego dnia kręcić się tam na przypale – argumentowałem. Nie i koniec. Miesięczna albo nie lecę.

Zaaplikowałem od razu o taką, ale dostałem ją po 4 dniach. Nie zdziwiłem się wcale, kiedy aplikując miesiąc temu o kolejną dostałem ją w 10 sekund…
Musiałem więc, jak najszybciej omijając Australię dogonić mój plan podróży. Usiadłem w hotelu i po paru godzinach miałem gotowy plan awaryjny. Seul-Tokio-San Francisco-Hawaje-Fiji. Byłem na Nadi dzień wcześniej niż zakładał mój pierwotny plan, jednak opuściłem Wyspy Salomona i Vanuatu.
Postanowiłem tam wrócić za rok i tak narodził się pomysł rozpoczynającej się właśnie przygody. Miesiąc później wynalazłem caribbean-hopper-kin-jfk-1000-1500-pln,232,179586 i kółeczko zaczęło nabierać kształtów by ostatecznie zaprezentować się tak:

Trasa składa się z 24 segmentów, którymi pokonam 55 tysięcy kilometrów. Zasiądę na pokładzie 10 różnych linii lotniczych [LO, QR, PR, PX, IE, FJ, UA, BW, S6 oraz LH] a ponad 20% trasy zrobię w C.
Zapraszam do pokonania jej ze mną! 😊

No i zapowiada się jedna z najciekawszych relacji w tym .. A czekaj może i przyszłym roku. Trzymam kciuki by wszystkie kreski udało się wylatać i ten patriotyczny start LO. Mi zostało 100k km w tym roku do wylatania :

_________________
Tolerancja kończy się tam, gdzie zaczynają się prawa człowieka

Hmm brakuje mi kreski na dół do Ameryki Południowej … chyba że planujesz atakować Antarktydę w jakiś niespodziewany dla nas sposób?

_________________


"Turysta to ktoś, kto już od przyjazdu myśli o powrocie do domu, podczas gdy podróżnik nie wie, czy w ogóle wróci"

No właśnie, gdzie w tym wszystkim jest Antarktyda?
Ile kosztowało poskładanie całego RTW? Wiem, wiem, konfiguracja $$ + mile, ale coś w przybliżeniu chociaż napisz
Zrób jakąś rozpiskę skąd, czym i kiedy lecisz.

_________________
Ibiza 2013

Nie czytacie uważnie Antarktyda będzie na osobnej wyprawie, to pierwszy akt.
Dla ciekawskich - dalsze loty można podejrzeć na społeczności: https://102470.fly4free.pl/

trochę tego jest

No i pytanie czy będzie jakiś odcinek kajakiem?

To nie ten forumowicz

To ten forumowicz. Kajak nadany więc czekam z niecierpliwością na relację;-)

_________________

Uchylam rąbka tajemnicy na najbliższe godziny, a co bardziej spostrzegawczy dopatrzą się planów na kolejne dni

Podróż rozpoczęła się juz wczoraj, kiedy wieczornym lotem dotarłem z Krakowa do Warszawy. Wpływ na to miało kilka czynników; chciałem się wyspać przed podróżą, na najblizsze kilka lotów mam bagaż rejestrowany, więc chciałem sobie go spokojnie nadać, zamiast biegać z nim od taśmy do check-inu oraz nie chciałem ryzykować opóźnienia na dolocie.



Po przyjezdzie na lotnisko Chopina udałem się do stanowisk odprawy nadać bagaż, dostałem karty pokładowe i skierowałem sie od razu na fast track do kontroli bezpieczeństwa, by następnie przejść kontrolę paszportową i udać się na dwa kwadranse do saloniku.



Dzisiejsza podróż to mój trzeci w życiu lot w C. Pierwszym był HER-WAW, kiedy to po chińskim kaszlu Lot uruchomił Loty na Wakacje, a zapotrzebowanie było tak duże, że nawet do Grecji latali na szerokim kadłubie. Kolejną okazja nadarzyła się w grudniu zeszłego roku w drodze z Krakowa, przez Stambuł do Caracas z międzylądowaniem w Havanie. Specjalnie wtedy wybrałem dłuższą trasę (czyli przez Kubę, bo są też bezpośrednie loty IST-CCS) aby nacieszyć się dlużej lotem w C. No i teraz Katarczykem lecę przez Dohę do Manili.

Nie będę tu udawał konesera ani weterana tego typu lotów, nie będzie też porównań z produktami innych przewoźników, bo po prostu jestem na to za krótki. Na pierwszym odcinku wybrałem miejsce 11K, na którym czekał już na mnie odświeżający ręczniczek oraz mała kosmetyczka kryjąca w sobie opaskę na oczy, skarpetki i zatyczki do uszu. Okazało się, że na fotelu przedemną leciała Pani z TVN, ale nie miała na imię Dorota, bo ta "moja" była kiedyś finalistką konkursu Miss Polonia, czyli dotarła do TOP 20. Jako, że telewizji nie oglądam wcale, to dowiedziałem się o tym dopiero przy wysiadaniu, bo część wspólnego czasu upłynęła nam na rozmowach o podróżowaniu.
Po zajęciu miejsc obsługa powitała nas welcome drinkem, u mnie wybór padł na sok pomarańczony, a następnie zebrała zamównienia na posiłki z menu.










Wybór padł na "Qatari mezze with pita bread" jako przystawkę, dane głowne to "Qatari chicken", ale najpierw wjechała przystawka pod postacią pieczonego plasterka mięsa owiniętego wokół warzyw.





Po posileniu się rozłożyłem fotel na płasko i uciąłem sobie drzemkę, gwiazda TV również, więc przy wysiadaniu wymienilismy się kontaktami bo mamy niedokończone rozmowy.

W Dosze na przesiadkę miałem tylko 2 godziny z hakiem, więc od razu skierowałem swoje kroki ku Al Mourjan Business Lounge, który jest tak wielki, że powierzchniowo bije na głowę niektóre międzynarodowe lotniska.






Znajdziemy tutaj kilka stref z przekąskami, centurm biznesowe, fontannę oraz restaurację z menu a la carte, więc ja swoję przerwę między lotami spożytkowałem na degustację Angus Beef.



Samo lotnisko jest tak duże i zawiera tyle atrakcji (m.in park z kładką zawieszoną miedzy koronami drzew), że i całodniowa przesiadka nie byłaby tu nikomu straszna.



Przyszedł czas udać się na kolejny lot i tutaj już było "grubiej" ponieważ przyszło mi lecieć w QSuite.





Po zajęciu miejsc, obsługa zebrała zamówienia (i rozmiary piżamy), tym razem wybrałem zupę kalafiorową, ravioli z pieczarkami oraz deser lodowy.









Zaraz po tym pysznym posiłku poszedłem się przebrać do spania, a kiedy wróciłem czekało na mnie pościelone łóżko.

Zostałem poproszony o obudzenie mnie na śniadanie i tak też się stało. Podany został wybrany przeze mnie wcześniej omlet oraz sok marchwiowy.




Teraz do wylądowania w stolicy Filipin mamy jeszcze godzinę.

Słowem podsumowania dzisiejszego dnia, pewnie nie odkryję Ameryki, jeśli powiem, że loty w C to jest kosmos i jakiś inny wymiar podróżowania. Niestety, kolejne będę musiał odbyć już z plebsem...

Trzeba było tak kombinować z RTW, żeby wziąć C jako ostatni fragment wyprawy. Wtedy na sam koniec byś wypoczął Pocieszam się, że i tak lepiej latać w Y, niż nie latać w ogóle.

_________________
Ibiza 2013

@Kri$ A ja uważam, że wprost przeciwnie. Wyprawę trzeba rozpocząć w wielkim stylu, by nastroić się pozytywnie na trudy podróży. Jak wracasz do domu z plecakiem brudnych ciuchów na grzbiecie, to jest ci już obojętne czym lecisz. Mogą być nawet drzwi od stodoły;-)

_________________

Pogodzę Was.... Najlepiej w obie strony

A naj najlepiej to całą trasę

BTW. Jeśli chodzi o welcome drinki w QR to załoga oczywiście chodzi ze standardowym zestawem zwykle typu woda, jakiś sok, lemon mint, podpowie rzecz jasna też szampana, ale można poprosić o wszystko czego się chce : bez problemu przygotują np. alkoholowy koktajl, mrożoną kawę czy jakieś inne fiziu miziu (chyba że na danym lotnisku nie można z przyczyn formalno-celno-jakiś tam otwierać alkoholi - tak jest w niektórych krajach, nie dotyczy to rzecz jasna WAW).

I tu oczami wyobraźni widzę załogi AA czy UA w podobnej sytuacji, które się zwykle drą swoim pracodawcom, że w ogóle muszą jakieś napoje w plastikowych kubkach przed startem roznosić )

Trochę zaczynam rozumieć czemu ludzie kombinują, zbierają mile, status matche itp...

_________________
Czy The Office US jest najlepszym serialem komediowym?
Zdania są podzielone. Niektórzy mówią, że tak, inni że owszem.

Kontrola paszportowa poszła nadwyraz sprawnie, kilka minut i po sprawie. Nikt też nie sprawdzał kodów QR, które generują się po wypełnieniu formularza w(y)jazdowego. Po odebraniu bagażu skierowałem się do Graba, którym przemieściłem się do pobliskiego hostelu, wynajętego tylko po to, by zostawić tam bagaże, przepakować się do małego plecaka, wziąć prysznic i wrócić na lotnisko, skąd zaraz miałem odlot do Dumaguete. W terminalu 2 nie ma saloników, nie licząc jednego ale tylko dla statutowców i pasażerów C linii Philipine Airlines. Sam lot bez historii, może oprócz tego, że siedzenia w PH były numerowane od początku, 21, 22, 33, 34 itd i okazało się, że siedzę w rzędzie 4 a nie 34. Czy był serwis pokładowy? Nie wiem, zmógł mnie sen i przekimałem cały lot. Po wyjściu z lotniska złapałem tricykla i pojechałem do portu by stamtąd udać się na wyspę Cebu. Po przyjechaniu kolejną trajką do Fantasy Lodge zaznałem orzeźwienia podczas basenowej kąpieli po czym zaczęło kropić a potem padać i tak pogoda pokrzyżowała moje plany przedostania się pod któryś z pobliskich wodospadów. Postanowiłem więc odespać poprzednią noc (w QR spałem ledwo trzy godziny) i pochillować.

Kolejny dzień to powrót tą samą trasą, czyli trajka, prom, trajka (w porcie wszyscy kierowcy wyskakiwali z ceną 2,5 raza wyższą, niż zaplaciłem wczoraj na tej samej trasie w przeciwnym kierunku, a kiedy jeden kierowca się zgodził, reszta go trzymała żeby nie jechał. Na koniec dostał tipa w wysokości równowartości przejazdu, niech wróci i powie kolegom, że chytry dwa razy traci), samolot, Grab do hostelu po rzeczy i na lotnisko. Rano także dostałem maila, że mój wylot z Manili jest przesunięty na dwie godziny później, co troszkę wprowadziło mnie w stan niezadowolenia. W drodze z Filipin na Wyspy Salomona miałem mieć pięciogodzinną przesiadkę w Port Moresby (Papua Nowa Gwinea) i chciałem wyskoczyć na miasto. Teraz przesiadka skróciła się do trzech godzin więc na za dużo ona nie pozwoli. Już pominę, że koszt wizy to 50$.

Na dzisiejszym locie powrotnym mniejsze obłożenie, miałem miejsce wolne obok, serwis pokładowy rozpoczął się już 7 minut po starcie. Każdy dostał ciasteczka a do wyboru była woda lub kawa.

Dowiedziałem się też z mediów, ze na Davao, 360km od miejsca, w którym spałem było trzęsienie ziemi o sile 7.6 ale nic nie czułem. Kiedyś w Gwatematli odczułem trzęsienie mające epicentrum w sąsiednim Salwadorze o magnitudzie 5.4 ale odległość była prawie dwa razy mniejsza. Uczucie wtedy porównałbym do siedzenia na wielkim stole, który jedna nogę ma za krótką i się z tego powodu "gibnął".

Jeśli więc dotarło do Was info o wstrząsach na Filipinach, uspakajam, mam się dobrze a podróż i relacja będzie kontynuowana

Check-in zajął mi dobre 15 minut, trzy panie z obsługi się zebrały i debatowały nad moim biletem wylotowym z Wysp Salomona, ale finalnie dostałem karty pokładowe i mogłem po przejściu kontroli udać się do saloniku gdzie piszę te słowa zajadając się spagetti halal (mają na to dwa certyfikaty )