Fly4free.pl

Witam wszystkich podróżników
W połowie marca zeszłego roku udaje mi się złapać lasta na rejs do Arktyki , na Spitsbergen . Krótki, bo krótki ,ale zawsze to przygoda. .Cały wyjazd to 7 dni ..
Pora dość nietypowa , bo połowa maja. więc jedna wielka niespodzianka pogodowa. Może być zima ,ale też i kolorowa wiosna, w końcu mamy ocieplenie klimatu.
Trasa rejsu poniżej, choć to w zasadzie zarys. Wiadomo, wszystko zależy od warunków pogodowych i kapitan decyduje na bieżąco.





DZIEŃ 1 

Lecimy Finnairem z Wwy do Helsinek , szybko i bezproblemowo. Hotel , w którym nocujemy, jest w cenie podróży. Jest tuż przy lotnisku, więc spacerkiem docieramy tam z bagażami. W holu wita nas przedstawiciel firmy Quark i przekazuje list powitalny, zawierający szczegóły porannego lotu na Spitsbergen.
W sumie to całkiem ciekawa jestem tego Quarka, ma w necie świetne opinie.













DZIEŃ 2

O 8.30 podzieleni na grupy opuszczamy hotel i idziemy na lotnisko.,
Lecimy Enter Air . To charter , którym lecą już tylko rejsowicze.. Te loty w obie strony są w cenie, jedynie dolot do/z Helsinek jest na własną rękę.
Okazuje się, że pilot i cała załoga jest polska. Mila niespodzianka i dla nas i dla załogi.
Im bliżej celu, tym widoczki na dole ciekawsze.. Longyearbyen wita nas słoneczną aurą i pięknymi kolorami ,ależ fart.

Z lotniska bagaże zabierane są bezpośrednio na statek, zobaczymy je już w kajucie. Bardzo to wygodne.
Nas zabierają busy do centrum miasta. Mamy czas na kilkugodzinną szwendaczkę..
Miasto mieni się pięknymi barwami w słońcu. Kolorowe domki pięknie kontrastują z ośnieżonymi górami Jest bardzo przestrzenne, niska zabudowa wydaje się jeszcze niższa na tle majestatycznych gór. Idziemy oczywiście głównym deptakiem . Zaglądamy do różnych sklepów , na poczcie kupuję i wysyłam kilka pięknych kartek z bardzo oryginalnymi znaczkami.
W mieście jest podobno więcej skuterów śnieżnych  niż aut i rzeczywiście czuć to na ulicach. Przed domami widać nie tylko auta i skutery ale i rowery a obok  narty. Wszystko koło siebie .Śmiesznie to wygląda.



Pierwszy misiek zaliczony już na lotnisku





Niezłe oponki








ile tego







Fajna nazwa - Arctic cat , szczególnie,że kotów tam nie ma

















W jednym z tych szarych budynków po lewej stronie widzimy.....kawiarnię z pieskami Husky
To nowość, jak byłam tu ładnych kilka lat temu to jej nie było .Z ciekawości oczywiście zaglądamy do  środka. . Przed wejściem półka na buty, które trzeba zdjąć. To stary zwyczaj z czasów górnictwa, który funkcjonuje w wielu do dziś.
Pieski witają nas już przy wejściu. W bardzo przytulnej kawiarni można się napić ale i zjeść zarówno na ciepło i zimno. Można też kupić różne lokalne wyroby. Pieski dają się głaskać, ale też mają miejsca gdzie mogą odizolować się od człowieka. Bierzemy kawkę i .podpatrujemy jak się zachowują. Latte w takim towarzystwie smakuje wybornie.























Jest i kolejny niedzwiadek

Z centrum Longyearbyen busami dojeżdżamy do portu. A tam już widać z daleka nasz statek Ocean Adventurer, na który wchodzimy po trapie.
W kabince czekają już na nas bagaże. Robimy szybki tour po niezbyt dużym statku, ale nie mamy za dużo  czasu, bo przed wypłynięciem czeka nas obowiązkowe szkolenie..
Po ćwiczeniach z kamizelkami ratunkowymi, wychodzimy na taras widokowy i oglądamy miasto od strony wody.,a potem już tylko pięknie ośnieżone góry.
Wieczorem mamy spotkanie organizacyjne , poznajemy też wszystkich liderów. Każdy z nich przedstawia się i opowiada o sobie. Są z różnych części świata a wśród nich jest nawet Polak, super ! Mamy nadzieję, poznać go osobiście.
Odbieramy kurtki i wypożyczamy buty. Rozmiar kurtki i butów trzeba było podać jeszcze przed wyjazdem, ale jest możliwość zamiany na większe czy mniejsze. Z kurtki się bardzo cieszę, jest super fajna. Z kapturem , podpinką ma piękny ,rażący kolor .Od razu powiem ,że zdała egzamin na 5 +.. Pierwszy raz jak jestem na rejsie to kurtki są gratis, nie powiem ,bardzo mi się ten pomysł podoba





















Fajny widok na kolorowe domy Longyeabryen







Jakie te domki wydają się malutkie















Pierwsze spotkanie z załogą



Sala jadalna. Kuchnia od razu powiem, że wyśmienita. łatwo złapać parę kilogramów



Na ekranach można śledzić naszą aktualną pozycję

DZIEŃ 2

O 6.45 budzi nas pobudka .Miły głos informuje nas ,że czas na śniadanko, a na zewnątrz niestety pochmurno i mrożno -1 C
.Po śniadaniu jest szkolenie /prezentacja jak zachowywać się w krainie misia polarnego.i jak wygląda obowiązkowe mycie obuwia wchodząc na statek z zodiaków.
Jesteśmy w Krossfjorden ,który leży na terenie Parku Narodowego Spitsbergenu. Dopływamy do lodowca 14th July Glacier nazwany przez księcia Alberta z Monako .na cześć francuskiego dnia Bastylii - święta narodowego we Francji.
Przed nami rejs zodiakami do klifów, sięgających nawet 30 m, aby oglądać nie tylko skałki ,ale przede wszystkim różnorodne ptactwo siedzące na zboczach klifów . Są doskonałym terenem lęgowym dla takich ptaków jak nurzyki , mewy i maskonury.
Mam nadzieję, że pomimo słabej widoczności uda się nam wypatrzeć jakieś ptaki.
Na rejs zakładam nową kurtkę od Quarka , będzie okazja ją przetestować. Fajnie ,że ma na rękawie przezroczystą kieszonkę na identyfikator, więc nie trzeba przy każdym wejściu czy zejściu na statek wyjmować go z kieszeni.



Nasza nowa lokalizacja



Wodowanie zodiaków





Nasz statek Ocean Adventurer













Zaczynają się całe kolonie ptaszków











Są też maskonury

Po lunchu mamy kolejną wycieczkę. Tym razem będzie lądowanie w Ny London w Kongsfjorden.
Parę słów o Ny London..
To dawne osiedle górnicze i kopalni marmuru położone zaledwie 5 km na północ od Ny-Ålesund, jednej z najbardziej wysuniętych na północ osad na ziemi..
Ny London został założony w 1911 roku przez angielskiego inżyniera Ernesta Richarda Mansfielda, pracującego dla Northern Exploration Company w celu wydobywania marmuru,. Wybudował tam kopalnię marmuru wraz z całą osadę górniczą. W szczytowym okresie pracowało tu 70 osób. Mansfield nazwał to miejsce Marmurowa wyspą. Prawdopodobnie marmur był jednak niskiej jakości, rozpadał się ze względu na mróz. Osada po kilku latach została porzucona. Totalne fiasko.
Obecnie znajdują się tu pozostałości kamieniołomu marmuru i różnych zardzewiałych maszyn i narzędzi Widać dźwig ,resztki maszyny parowej, wózki, podnośnik etc,
Zachowały się też 2 chaty osadników , w sumie było ich 8. Są w całkiem niezłym stanie i obecnie są czasem używane przez naukowców.

Do wyboru są 3 rodzaje treków: długi, średni i kontemplacyjny . Wybieramy ten najdłuższy, chcemy zobaczyć jak najwięcej .
Niestety pogoda wciąż średniawa, nie ma dobrej widoczności , momentami nawet pada śnieg
Stajemy w małej zatoczce , w tej samej , do której przybył swego czasu E. Mansfield...
Śnieg wszędzie jak okiem sięgnął..








































W rzadkich miejscach bez śniegu widać przemarżnietą roślinność, ale coś tam się już zaczyna dziać





Nasi liderzy wyposażeni są w broń, to względy bezpieczeństwa





Chaty osadników i pozostałości po górnictwie są dość blisko brzegu, my idziemy dalej





Po drugiej stronie zatoki widać zarysy miasteczka Ny Alesund



Im dalej od brzegu tym śnieg robi się głębszy, coraz ciężej się idzie








Warto jednak brnąć przez ten śnieg dla takich wspaniałych widoków









chyba jest nas ciekawy



ten też się nam przygląda









W drodze powrotnej do zatoki śnieg się mocno rozpadał









Na statek wracam mega zadowolona. To było bardzo udane lądowanie .