Fly4free.pl

Indonezja znalazła się właśnie na krótkiej liście urlopowych kierunków na sierpień. W związku z tym chciałem podpytać forumowiczów, która z tych wysp bardziej nadaje się na wyjazd "przyrodniczy". Chodzi o ciekawe parki narodowe czy rezerwaty, bird watching (szczególnie dzioborożce), krajobrazy - miast chcemy jak najmniej, lecz ze względu na fakt, iż to prawdopodobnie tylko 2 tygodnie na miejscu, interesują nas miejsca w miarę łatwo dostępne.

_________________

Nie byłem "jeszcze" ale z tego co wiem to Sumatra przebija Jawe

Jezeli bird watching to rozwaz jeszcze Sulawesi, cos o ptakach w Lore Lindu znajdziesz na moim blogu. Z tych dwoch wybralbym Sumatre, Gunung Leuser albo Kerinci. Na pewno zobaczysz wiecej niz na Jawie.

Wysłane z mojego X2_Twin przy użyciu Tapatalka

Jak przyroda ogólna, to Sumatra. Jak oryginały, to Celebes.
Na Sumatrze masz to, co na Jawie i innych wyspach (tygrys, orangutan, banteng), na Celebesie mnóstwo gatunków żyjących tylko tam, że wspomnę tylko makaka czubatego, wyraka upiora czy bawoły anoa

Jak przyroda too tyllko borneo

_________________


kliknij pomógł

Czyli wiem, że z tych dwóch Sumatra.
Na Borneo byliśmy w malezyjskiej części.
Sulawesi brzmi ciekawie, ale jak patrzę to trzeba by sporo dołożyć na przeloty - wtedy warto już chyba zostać tam na dłużej. Ale wezmę pod uwagę, dzięki za podpowiedź.

_________________

To jak Sumatra, to tak na szybko do wyboru masz:
Sipisopiso – najwyższy w Indonezji, 120-metrowy wodospad, spadający z kaldery superwulkanu, po którym pozostało jezioro Toba
Krakatau – trzy wysepki z dymiącym kraterem wulkanu na jednej z nich pomiędzy Sumatrą a Jawą. Tyle pozostało po gigantycznym wybuchu z 1883 roku, jednym z najpotężniejszych w historii
Berbak – park narodowy we wschodniej Sumatrze, gigantyczne bagna, rozlewiska i naturalne kanały, gdzie można spotkać m.in. tygrysa. Park dodatkowo chroni konwencja RAMSAR
Bukit Barisan Selatan – park narodowy na południu Sumatry, dżungla z wyjątkowo bogatą populacją słoni, nosorożców, tygrysów i serau białogrzywych. Ale podstawowym powodem wpisania go na listę UNESCO był fakt, że to jedyne miejsce na ziemi, gdzie żyje zajączek błotny
Taman – park narodowy w środku Sumatry, znany jako TNBD, gdzie można odwiedzić Kubu, kilka plemion koczowniczego ludu, żyjącego w epoce kamiennej
Sembilang – nadmorski park narodowy we wschodniej Sumatrze, chroniący lasy namorzynowe, bagna i dżunglę. Obok zatrzęsienia ciekawych gatunków roślin i zwierząt, nie raz tu wspominanych, do tego żyją tu m.in. bardzo rzadki i słabo poznany kot mormi złocisty, sum koralowy, największy współczesny gad krokodyl różańcowy (chętnie zjada ludzi), żółwiak wąskogłowy (chętnie gryzie ludzi) i oreczka krótkogłowa, słodkowodny delfin. Park chroniony jest konwencją RAMSAR
Tiga Puluh - park narodowy w środku Sumatry, gdzie obok rzadkich zwierząt (słonie, tygrysy, orangutany, tapiry), można odwiedzić ciekawe ludy, koczowników Kubu i Talang Mamak, lud znany z dużej wiedzy medycznej opartej na dżunglowych roślinach i grzybach
Tesso Nilo - park narodowy w środkowej Sumatrze, chroniący nizinną dżunglę, będącą najbardziej bioróżnorodnym pod względem liczby gatunków roślin naczyniowych obszarem na świecie. Działa tu również centrum ochrony słoni
Kerinci – największy sumatrzański park narodowy, pełen wodospadów, gorących źródeł, jezior w kraterach wygasłych wulkanów, no i oczywiście wciąż dymiący Kerinci, najwyższy czynny wulkan Indonezji (3805 m). Ze zwierząt tam żyjących trzeba wymienić tygrysa, słonia, orangutana, gibbona, tapira malajskiego, nosorożca sumatrzańskiego i wyraka upiora. A z roślin raflezję, właścicielkę największych kwiatów świata i dziwidło olbrzymie, mające największy kwiatostan świata (nawet 3,3 m wysokości). Obie śmierdzą jak cholera, bo zapylają je owady padlinożerne. Park jest notowany na liście UNESCO
Kerinci - najwyższy czynny wulkan Indonezji (3805 m), w środkowej Sumatrze, wciąż dymi. Ostatnio wybuchł w 2009 roku. Jeśli akurat odpoczywa, pozwala na siebie wejść. Wyprawa na szczyt i z powrotem to bite cztery dni
Sianok – stumetrowej wysokości i dwustumetrowej szerokości kanion w zachodniej Sumatrze, w okolicach Bukittinggi, leżący w uskoku tektonicznym Semangko, dzielącym na pół łańcuch gór Barisan, ciągnących się wzdłuż Sumatry
Talamau – wygasły wulkan (2920 m) w zachodniej Sumatrze. Prawie 200 metrów poniżej szczytu jest 13 jeziorek, miejscowi o każdym potrafią opowiedzieć legendę. Jest też ponad stumetrowy wodospad
Leuser – park narodowy w północnej części Sumatry, tropikalna dżungla wokół góry Leuser (3119 m). Można tam spotkać orangutana, gibbona, nosorożca sumatrzańskiego, których nie zostało nawet sto, słonia sumatrzańskiego (podgatunek słonia indyjskiego), tygrysa sumatrzańskiego (podgatunek) i biruanga. Ze względu na masę zagrożonych gatunków, park jest notowany liście UNESCO
Batang Gadis – park narodowy w północnej części Sumatry, może nie rewelacyjny przyrodniczo w porównaniu z innymi, ale powstał z inicjatywy miejscowych mieszkańców, chcących chronić kilka „zakazanych lasów” i świętych miejsc, zagrożonych przez wycięcie przez firmy drzewne
Siberut - wyspa w archipelagu Mentawai u zachodnich wybrzeży Sumatry. Żyje tu oryginalne plemię Mentawai, znane z tatuaży na całym ciele, szpiczasto zaostrzonych zębów i długich i wąskich sztyletów palitai. A oprócz nich – cztery endemiczne gatunki małp, sjamang karłowaty, langur mentawajski, pagi mentawajski i makak z Pagai. Część wyspy jest objęta parkiem narodowym i światowym rezerwatem biosfery, właśnie dla ochrony tychże małp
Way Kambas – park narodowy w południowej części Sumatry, chroniący nizinną dżunglę, bagna i lasy namorzynowe, jedno z ostatnich na świecie miejsc, gdzie można spotkać kaczkę piżmówkę malajską. Oprócz niej są tu inne rzadkie, wymieniane nie raz gatunki oraz ośrodki ochrony słoni i nosorożców
Bandahara – wulkan (3030 m) w północnewj Sumatrze, na jego stokach rośnie endemiczny gatunek dzbanecznika
Tujuh Warna – Jeziora Siedmiu Kolorów – zespół jezior w kraterach wulkanów koło Bengkulu w połiudniowo-zachodniej Sumatrze. Jak sama nazwa wskazuje, w każdym jest woda innego koloru. Do tego woda gorąca, nawet 70 stopni, i lecznicza

Wow! Roku pewnie by nie starczyło, żeby zobaczyć to wszystko, co wymieniłeś "na szybko" Wielkie dzięki za podpowiedzi.

W każdym razie zdecydowane - bilety do Dżakarty kupione, przewodnik LP (wydanie lipiec 2016 - sic!) zakupiony na aktualnej promocji. Także przygotowania czas zacząć. Sumatro, przybywamy! Pewnie będę miał jeszcze jakieś bardziej szczegółowe pytania, ale to już pewnie popatrzę na inne wątki i tam będę pisał.

_________________