Fly4free.pl

Witam,
Będę podróżował ze starszą osobą i mam pytanie czy jest możliwy boarding na pokład samolotu razem z pasażerami, którzy mają wykupione pierwszeństwo wejścia na pokład? Czy jak chcę wejść szybciej i zająć dobre miejsca (ze względu na pierwszy lot starszej osoby) to muszę wykupić pierwszeństwo?

_________________

wątpię.
w końcu po coś są te pierwszeństwa... z dziećmi jakoś upuszczają ale ze starszymi to nie wiem.
5 euro Ci szkoda? są jakieś granice oszczędności...

z tego co się orientuję to jest opłata 10E za pasażera....

_________________

Nie mając priorytetowego wejścia i tak nie zajmiesz miejsca w pierwszych rzędach albo przy wyjściu ewakuacyjnym ;] Na moje jedyna opcja to albo kupić priorytet (10euro to nie majątek) albo wejść jako jeden z pierwszych bez priorytetu zająć sobie odpowiednie miejsce oraz miejsce dla babci, a babcia wejdzie sobie spokojnie na koniec. Oczywiście przy tej opcji i tak nie zajmiesz miejsca z przodu i przy wyjściach, ale coś przy oknie się znajdzie ;]

_________________

Od razu uprzedzę ewentualne pytanie, numer z tym, że kupisz priorytet tylko dla babci albo dla siebie i zajmiesz miejsce babci, która dojdzie później nie przejdzie Obsługa nie pozwoli drugiej osobie usiąść w 'lepszym rzędzie' jeśli nie ma ona priorytetu

_________________

Zgłosić na lotnisku jako PRM? I powiedizeć, że pomoc nie jest potrzebna?

_________________

Witam,
Zdecydowanie najlepszym rozwiązaniem w tej sytuacji jest zgłoszenie pasażera w podeszłym wieku jako osoba wymagająca specjalnej pomocy. Najlepiej zgłosić taką osobę u przewoźnika, a także na lotnisku. Możesz to zrobić telefonicznie. Zwracam uwagę, że na ogół takie zgłoszenie telefoniczne może być zrealizowane za pomocą specjalnego (innego) numeru telefonu (musisz poszukać). Opłata za takie połączenie jest "normalna" czyli wg stawki Twojego operatora, a nie "0-700" (np. WIZZAIR tel. 223519492). Gdyby byli bardzo dociekliwi możesz powiedzieć, że babcia (dziadek) porusza się o lasce (dobrze wtedy laskę mieć z sobą na lotnisku). Możesz także poprosić o wózek inwalidzki. Nawet jeśli osoba nie wymaga i nie używa na co dzień wózka inwalidzkiego w takiej sytuacji jest to jak najbardziej wskazane. Pamiętaj, że na niektórych lotniskach pasażerowie czekają (przemieszczają się) np. na schodach, wtedy może to być problem dla starszej osoby. Jeśli zgłosisz osobę u przewoźnika koniecznie pamiętaj o zgłoszeniu pasażera wymagającego pomocy także na lotnisku. Najlepiej być na lotnisku w tej sytuacji min. 2h przed odlotem. Punkt, w którym zgłaszasz osobę "niepełnosprawną" (wymagającą pomocy) na ogół jest oznaczony (sprawdź na stronie lotniska gdzie się znajduje lub zapytaj w punkcie informacyjnym). Warto też wiedzieć, że pasażerowie wymagający pomocy obsługiwani są w PIERWSZEJ KOLEJNOŚCI (na ogół) oznacza to, że na pokład samolotu najczęściej wchodzą nawet przed osobami z tzw. priorytetem wejścia. Ogólnie na całym świecie "osoba niepełnosprawna" traktowana jest jak "święta krowa". Wszyscy robią wszystko, żeby Ci pomóc - prawie jak bussines class. W lotach niskokosztowych nie będziesz lepiej obsłużony. Oczywiście czasami zdażają się wpadki. Osobiście zdarzyło mi się, że na jednym z polskim lotnisk (mimo zgłoszenia osoby niepełnosprawnej 2 h przed odlotem i uporczywym przypominaniu co 15 minut o sobie) ktoś zapomniał o mnie i o moim tacie i na pokład weszliśmy jako ostatni tuż przed odlotem - ale i tak mieliśmy pierwszy rząd dla siebie. W drodze powrotnej (z Niemiec) oczywiście nie było problemu.
PODSUMOWUJĄC:
1. Zgłoś osobę w starszym wieku jako osobę wymagającą pomocy przy poruszaniu się (bez wózka lub z wózkiem - jak uważasz - jeśli rzeczywiście bliska Ci osoba porusza się z trudnością lub w sposób powolny - poproś o wózek, jeśli porusza się z utrudnieniem ale "daje radę" weź kulę lub laskę ortopedyczną)
a) zgłoszenie u przewoźnika (telefonicznie najlepiej)
b) zgloszenie na lotnisku 2h przed odlotem w punkcie dla osób wymagających pomocy
2. Zaznacz, że osoba potrzebuje Twojej asysty, wtedy będziesz zawsze razem z Nią
3. Jeśli będzie leciał ktoś jeszcze z Wami, będzie musiał przejść normalną procedurę. Jeśli będą wcześniej niż Wy przy boardingu - niech poinformuje personel pokładowy, że Wy czekacie na lotnisku jako osoby potrzebujące specjalnej pomocy (im więcej osób wie - tym lepiej)
4. TO NAJLEPSZY SPOSÓB NA PODRÓŻE LOTNICZE DLA OSÓB Z TRUDNOŚCIĄ W PORUSZANIU SIĘ, OSÓB STARSZYCH, NIEDOŁĘŻNYCH, NIEPEŁNOSPRAWNYCH - NIKT NIE ZWRÓCI WAM UWAGI, WSZYSCY BĘDĄ CHCIELI POMÓC, A POZWALA TO UNIKNĄĆ NIEPOTRZEBNEGO STRESU, SZCZEGÓLNIE DLA STARSZYCH OSÓB.
5. Jeśli chodzi o miejsca w samolocie - zajmujesz te, które wskaże personel pokładowy - często są to miejsca w pierwszych rzędach
Jeśli będziesz miał jeszcze jakieś pytania - służę pomocą. Pozdrawiam i życze miłej podróży Tobie i Twoim bliskim

Odbyłem niedawno podróż z osobą 80+ z Okęcia do Budapesztu i z powrotem liniami Wizz. Osoba ta porusza się
samodzielnie, ale powoli i prawie szurając. Jest w stanie pokonać kilkanaście schodów naraz, ale też trwa to długo.
Może pokonać kilkaset metrów lub odstać kilka minut bez odpoczywanie w międzyczasie. Wcześniej czytałem ten wątek i
zastanawiałem się co zrobić. Nie mam wielkiego doświadczenia w tanich liniach, ale pierwszeństwo wejścia na pokład
wydawało się nie wystarczającym handicapem i groziło stratowaniem na trapie. Ostatecznie zaznaczyłem ją w systemie
jako "reduced mobility" (czego i tak nie było widać na karcie pokładowej), ale nie zgłaszałem dodatkowo
telefonicznie.

Rozpoczynając podróż byliśmy półtorej godziny przed odlotem i panie ze stanowiska checkin po wysłuchaniu na co nas
stać zaproponowały status WCHR, czyli na wózku. O własnych siłach przeszliśmy security (tego dnia bez kolejki!) i
dotarliśmy do bramki, gdzie czekał na nas wózek, którym pojechaliśmy na drugi koniec lotniska, żeby zjechać windą do
osobnego autobusu, który podwiózł nas pod schodki samolotu jako pierwszych pasażerów. Na pokładzie dostaliśmy
miejsca w pierwszym rzędzie. Po wylądowaniu byliśmy już awizowani i czekał na nas mikrobus sanitarny.
W drodze powrotnej byliśmy na lotnisku dużo wcześniej i znowu po opowiedzeniu o naszej sytuacji zostaliśmy WCHR. Tym
razem na wózku pokonaliśmy drogę już z sali odlotów przez priority security do bramki. Tam długo czekaliśmy z powodu
opóźnienia samolotu i potem pojechaliśmy ambulansem do samolotu. Tym razem ostatni wchodziliśmy do samolotu i znowu
jako jedyni podróżowaliśmy w pierwszym rzędzie. Na Okęciu jechaliśmy wspólnym autobusem w wydzielonej części, a
potem kilkoma windami dotarliśmy do wyjścia z terminala.

Muszę pochwalić personel obu lotnisk oraz pokładowy, wszyscy byli mili i wszystko przebiegało bardzo sprawnie.
W naszej sytuacji dalibyśmy sobie sami radę, gdyby:
- nie było dużych kolejek do security
- gate nie był zbyt odległy
- gate posiadał windy (akurat w Budapeszcie miał, natomiast na Okęciu z windami to jakaś paranoja)
- boarding nie odbywał się na wyścigi
- samolot nie miał blisko 100% obłożenia, tak aby dwie osoby nawet wsiadające jako ostatnie mogły siedzieć obok
siebie (gdziekolwiek).
Oczywiście tego wszystkiego nie da się przewidzieć nawet znając dane lotnisko. Jak widać nie ma pośrednich form i
ułatwień, więc trzeba się decydować albo na status kompletnego inwalidy, albo na samodzielność.

BTW: podróż udana, na miejscu poruszaliśmy się komunikacją publiczną, gdzie po wejściu zawsze kilka osób chciało
ustąpić miejsca siedzącego; jedynym problemem okazała się niebieska linia metra koło naszego hotelu, która jest typu
radzieckiego - strategicznie głęboka i z bardzo szybkimi schodami ruchomymi jako jedynym sposobem korzystania (dla
nas za szybkimi)