Fly4free.pl

Podczas poprzednich pobytów w tym regionie odwiedziłem Gwadelupę, Martynikę, Barbados, St. Lucię i Dominikanę. Tym razem, podczas 15 dniowego pobytu, udało mi się zwiedzić 5 kolejnych wysp – Antiguę, Barbudę, Montserrat, St Kitts i Nevis. Wszystkie wyspy były koloniami brytyjskimi, ale od lat 80 – tych ubiegłego wieku Antigua i Barbuda oraz St. Kitts i Nevis są niepodległymi państwami (aczkolwiek cały czas uznającymi formalną zwierzchność korony brytyjskiej), natomiast Montserrat jest w dalszym ciągu terytorium zależnym Wielkiej Brytanii. Plusem tych historycznych zaszłości jest m. in. to, że na wszystkich wyspach bez problemu porozumiewamy się w języku angielskim, natomiast minusem, że wszędzie musimy się mierzyć z angielskimi „wynalazkami” , mile zamiast kilometrów, parafie zamiast gmin, ruch lewostronny zamiast prawostronnego i.t.p.

Bardzo dużym ułatwieniem dla podróżników jest z kolei to, że we wszystkich wyspach obowiązuje ta sama waluta, czyli dolar wschodniokaraibski (XCD) sztywno związany z kursem dolara amerykańskiego – 1 USD = 2,7 XCD (w praktyce taki kurs uzyskamy wymieniając pieniądze w banku, jeżeli robimy to natomiast w kantorze lub sklepie to musimy się spodziewać raczej kursu bliższego 1 USD = 2,6 XCD).

Na każdej z wysp spędziliśmy od 2 do 4 dni, co z perspektywy czasu oceniam jako dobry wybór. Mieliśmy wystarczającą ilość czasu, żeby odwiedzić większość atrakcji, a równocześnie nie mieliśmy czasu, aby się znudzić tymi co tu ukrywać relatywnie małymi wyspami.

Ostatecznie na żadnej z wysp nie wypożyczaliśmy samochodu (chociaż były takie plany), co również z perspektywy czasu oceniam pozytywnie. Zniechęciły nas trochę ceny najmu, ubezpieczenia i konieczność wykupowania miejscowego prawa jazdy. Wyspy są naprawdę małe, a na każdej z nich spędziliśmy po kilka dni. Na każdej z wysp (poza Barbudą) działa też mniej lub bardziej rozwinięta komunikacja autobusowa (w praktyce raczej busowa). Na każdej bardzo dobrze funkcjonował też autostop. Sporadycznie korzystaliśmy też z taksówek. Zobaczyliśmy mniej więcej wszystko co chcieliśmy, sporo chodziliśmy, no i mieliśmy okazję rozmawiać z bardzo dużą liczbą miejscowych, którzy nas podwozili czy z którymi przemieszczaliśmy się busami. W ramach ciekawostki mogę napisać, że to, na co miejscowi (praktycznie na każdej z wysp) się skarżyli to…imigranci z większych państw regionu (głównie Dominikany i Jamajki). Skąd My to znamy…

Wszystkie odwiedzone przez nas wyspy były bezpieczne i nigdzie nie mieliśmy żadnych niemiłych przygód. Pomimo tego, że wyspy są odwiedzane przez bardzo dużą ilość turystów, to na szczęście prawie nigdzie nie spotkaliśmy miejscowych „załatwiaczy” czy innych „przewodników” żerujących na mniej doświadczonych turystach. Generalnie miejscowi (w absolutnej większości czarnoskórzy potomkowie niewolników z Afryki) są ludźmi pogodnymi, chętnymi do pomocy i naprawdę uczciwymi.

Należy być przygotowanym, że wyspy są naprawdę bardzo drogie. W sklepach ciężko znaleźć jakiekolwiek produkty tańsze niż w Polsce, natomiast bez problemu znajdziemy asortyment droższy kilkukrotnie od tego w naszych sklepach. Nie zachęcają też ceny noclegów. Za wątpliwej jakości dwójkę bez śniadania zazwyczaj płaciliśmy powyżej 100 USD (inna sprawa, że nie mając samochodu wybieraliśmy noclegi w największych miastach, skąd łatwiej było organizować wyjazdy po wyspie). W ramach ciekawostki, ale też aby dać ewentualnym chętnym do wyjazdu jakiś punkt finansowego zaczepienia mogę zdradzić, że cały wyjazd wyniósł nas po około 11.000,00 zł na osobę, z czego w zasadzie połowa to były koszty dolotu i transportu pomiędzy wyspami .

Wszystkie wyspy mają sporo ze sobą wspólnego, a jednak każda z nich ma swoją własną, odrębną specyfikę. Dlatego też postaram się każdą z osobna opisać.

Montserrat – jedyna z odwiedzonych przez nas wysp, nie będąca częścią niepodległego państwa, lecz wciąż będąca terytorium zależnym Wielkiej Brytanii. Być może dlatego, była to najdroższa wyspa na naszym szlaku… We współczesnych czasach Montserrat zasłynął z dwóch rzeczy. Większość fanów muzyki rockowej słyszało o mieszczących się właśnie na tej wyspie AIR Studios, gdzie w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku zostało nagranych kilkadziesiąt albumów, a mówimy o naprawdę największych... Nagrywali tu Elton John, Dire Straits, The Police, Paul McCartney, Duran Duran, The Rolling Stones i wielu, wielu innych. Po raz kolejny Montserrat był na ustach całego świata w latach 1995 – 1997, gdy znajdujący się na wyspie wulkan Soufiere Hills postanowił się uaktywnić i w ramach tej „aktywności” zniszczył połowę wyspy , w tym jej dotychczasową stolicę Plymouth. W tym też czasie miała miejsce bezprecedensowa we współczesnych czasach ewakuacja 2/3 ludności wyspy (przeważnie do Wielkiej Brytanii).

Montserrat jest wyspą zupełnie inną niż pozostałe przez nas odwiedzone. Plaż jest bardzo mało, ale zamiast tego mamy góry porośnięte tropikalną roślinnością, z pięknymi trasami trekkingowymi i niesamowitymi widokami. Na wyspie mieszka obecnie tylko około 6.000 osób, w absolutnej większości pochodzenia afrykańskiego. Ponieważ cała południowa część tej niewielkiej wyspy jest ze względu na wciąż istniejące zagrożenie wybuchem wulkanu zamknięta, do zwiedzania pozostaje nam tylko część północna, przez którą wiedzie z grubsza jedna droga, po której jeżdżą busiki (jednorazowy przejazd kosztuje 5 XCD).

Atrakcje Montserrat

Trasy trekkingowe – poza generalnie bardzo luźną, karaibską atmosferą to właśnie piękne górskie trasy pośród tropikalnej roślinności są największym skarbem Montserratu. Niech nas nie zmyli niewielka powierzchnia wyspy, szlaków jest naprawdę sporo, a część z nich zaleca się pokonywać w towarzystwie miejscowego przewodnika (pewnie nie tyle ze względu na jakieś zagrożenie ze strony miejscowej fauny czy flory, ale raczej, aby nie pobłądzić w tropikalnych lasach). Jest jednak wiele bardzo ciekawych, a zarazem bezpiecznych szlaków, po których możemy chodzić samemu – Cot Trail, Oriole Trail czy Duberry – Cassava Trail. Jest duża szansa, że miejscową przyrodę będziemy mieć dla siebie, bo ja podczas 5 – 6 godzin chodzenia, nie spotkałem nikogo .

Plaże – Montserrat to nie jest plażowa destynacja, ale jesteśmy przecież na Karaibach… Jakieś plaże zawsze się znajdą. Najbardziej znana to romantyczna Rendezvous Beach. Możemy się na nią dostać albo łódką albo idąc kolejnym szlakiem (około 2 km, średni poziom trudności). Plaża jest faktycznie bardzo ładna, a podczas naszego 2 – 3 godzinnego pobytu, oprócz nas, nikogo na niej nie było.

Montserrat Volcano Observatory – niewielkie obserwatorium, w którym na bieżąco jest monitorowana aktywność wulkanu. Z tarasu budynku rozciąga się widok na wulkan, a wewnątrz obserwatorium jest mała wystawa poświęcona wulkanowi i samemu wybuchowi. Można też obejrzeć odpłatnie filmik poświęcony wulkanom.

Muzeum Narodowe – małe, ale bardzo ciekawe muzeum poświęcone tej pięknej wyspie od czasów najdawniejszych do wybuchu wulkanu. Pisemne informacje zobrazowane maskami, plemiennymi strojami, zdjęciami, mapami i innymi eksponatami. Bardzo interesujące miejsce (wstęp 10 XCD).