Zakaz lotów nie zdobył waszej sympatii, ale czy słusznie? „Sami sobie będą latać tymi samolotami”

Rzeczywistość jest o wiele bardziej brutalna. Stewardesy i stewardzi każdego roku spotykają się z tysiącami ataków słownych i fizycznych. Niemal co piąty członek załóg pokładowych przyznaje, że była lub był ofiarą takiej sytuacji. Zdarza się kopanie, rzucanie śmieci w personel pokładowy, popychanie, wyzywanie, celowe brudzenie toalety w odpowiedzi na instrukcje załogi, a nawet wyzywanie personelu na lotnisku już po zakończonym locie. Dochodzi do setek awantur na pokładach, do prób otwarcia drzwi samolotu i upijania się do prawie nieprzytomności (choć ta byłaby pewnie nawet wygodniejsza dla załogi). Krótko mówiąc – czasem to prawdziwa Sodoma i Gomora.

Właśnie dlatego linie lotnicze wprowadziły zakazy lotów. Niedawno informowaliśmy was nawet, że dwie linie – KLM i Transavia – właśnie zawiązały pierwszy na świecie sojusz walki z niesfornymi klientami i postanowiły stworzyć wspólną listę pasażerów, których nie mają ochoty obsługiwać. Spodziewałam się masowego przyklaśnięcia temu pomysłowi, bo przecież chodzi o nasze wspólne bezpieczeństwo i tak upragniony spokój w trakcie lotu. Ba, moim zdaniem, to w ogóle nie powinien być temat dyskusji, a standard. Konkretna, wspólna czarna lista dla całej branży lotniczej nie powinna być rozważana, a wprowadzona lata temu.   

Ależ byłam naiwna!

„Jeszcze trochę to będą sami tymi samolotami latać” – napisała jedna z naszych czytelniczek wyrazie oburzona pomysłem. – „Literówka w bilecie i ban znika” – proponował ktoś inny z dość tradycyjnym dla Polaków kombinatorstwem. – „Zakaz jest głupi, ale powinien płacić za następne loty 100 proc. więcej” – dodał jeszcze ktoś, przynajmniej przyjmując ideę jakiejkolwiek kary.

Zaskakuje mnie to, że z taką lekkością, a czasem i buńczucznością, wielu komentujących podeszło do tematu. Nie mówię o żadnym komentarzu personalnie, to tylko kilka pierwszych z brzegu. Zakaz ewidentnie się nie spodobał, a jeszcze większy opór wywołało wymienianie się taką listą pomiędzy przewoźnikami. Tylko właściwie czemu?

Ktoś powie – oj tam, oj tam, głupi wybryk każdemu może się zdarzyć. Tyle że dla mnie głupi wybryk, to kupienie sobie dużej Milki za 40 złotych na lotnisku, a nie bójka ze stewardem. Nie wiem, czy się rozumiemy, ale nie mówimy o ludziach, którzy skitrani jak koperek w pudełku po lodach (czyli wszyscy wiedzą, ale udają, że nie) wypiją sobie w Ryanairze małpkę „przemyconą” z bezcłówki czy o tym przaśnym panu, który ze strachu przed lataniem wprowadził sobie do krwioobiegu nieco za dużo elementu baśniowego i teraz pokazuje wszystkim zdjęcia z wakacji.

Mówimy na przykład o kobiecie, która w Kijowie postanowiła opuścić samolot po skrzydle, o pewnym duńskim golfiście, który w trakcie lotu z USA do Londynu tak się upił, że wyzywał załogę i napastował śpiącą pasażerkę. O pasażerce, która próbowała otworzyć drzwi w trakcie lotu do Alicante, a gdy obsługa próbowała ją powstrzymać krzyczała, że wszystkich pozabija. O młodym mężczyźnie, który chciał postraszyć wszystkich tuż przed lotem, rozsyłając wśród współpasażerów zdjęcia katastrofy. Mówimy przykładowo o tych osobach, które kończą lot unieruchomione srebrną taśmą, bo inaczej nie da się ich okiełznać. To są przykłady zachowań, za które ludzie dostają zakaz lotów. Widzicie różnicę?