Podróżowanie… bez dostępu do internetu. Jesteście uzależnieni od sieci?

Wyzwanie, Czy jak to teraz mówią 'czelendż': Wyjedz gdzieś na urlop i postaraj się nie patrzeć na telefon/tablet itp przez kilka dni. Jeśli dasz rade, to nie jesteś uzależniony. Jeśli nie dasz rady, to ogarnij się i zacznij wreszcie dostrzegać piękno tego świata! ;-)

Ja nie dość że podróżuję bez internetu to nie zabieram także komórki ani żadnych oklepanych przewodników. Włóczę się po danej miejscówce lewo prawo i wtedy zawsze przytrafiają mi się najlepsze przygody. Kto tak nigdy nie zrobił ten nie wie co to prawdziwa przygoda.

Jak dla mnie, internet jest elementarną drogą kontaktu ze światem. Nie mając do niego dostępu, zwyczajnie odcinam się od ludzi. Spokojnie przeżyję bez Facebooka czy Instagrama przez cały dzień, a nawet dłużej. Jednak gdy wieczorem się podłączę i mam ponad sto wiadomości, na które przez grzeczność czy z szacunku trzeba odpisać, a po czterech dniach offline trzeba nadrobić tyle, że przez kilka dobrych godzin trzeba pracować tylko nad wypełnianiem tego, co należało zrobić - robi się nieciekawie. Dlatego wolę być online. Wszystkie czynności wykonywać w krótkich momentach (np. podczas oczekiwania na bus czy okrutnej nudy w nocnej taksówce z lotniska). Ale wszystko w granicach rozsądku. Poza tym internet daje mi poczucie komfortu. Cokolwiek się nie stanie - poradzę sobie sam. Raz w życiu przez brak kontaktu postawiłem pół uczelni w Stambule na nogi, bo... się zgubiłem i pół dnia metodą prób i błędów starałem się na własną rękę wrócić. A oni mnie szukali: w hotelu, na policji, w szpitalu... był, zniknął, jest offline - coś się stało.

Ach znam ten ból. A ta kuba za 900zl.jakby się tak przytrafiła w lutym to by było coś. ...;)))

Dostęp do Internetu zwalnia z planowania i przewidywania. Jeszcze 20 lat temu dało się tak żyć więc i teraz można, szczególnie w podróży. Na wyjazdy zabieram notesik i długopis. Oczywiście telefon też ale zdarzyło mi się zablokować kartę SIM na początku podróży i prawie miesiąc przeżyłam bez ...?.

W Torres del Paine nie ma zasięgu (poza nietanim wifi w schroniskach), polecam każdemu 5 dni bez kontaktu ze światem!

KyokoMai Jak dla mnie, internet jest elementarną drogą kontaktu ze światem. Nie mając do niego dostępu, zwyczajnie odcinam się od ludzi. Spokojnie przeżyję bez Facebooka czy Instagrama przez cały dzień, a nawet dłużej. Jednak gdy wieczorem się podłączę i mam ponad sto wiadomości, na które przez grzeczność czy z szacunku trzeba odpisać, a po czterech dniach offline trzeba nadrobić tyle, że przez kilka dobrych godzin trzeba pracować tylko nad wypełnianiem tego, co należało zrobić – robi się nieciekawie. Dlatego wolę być online. Wszystkie czynności wykonywać w krótkich momentach (np. podczas oczekiwania na bus czy okrutnej nudy w nocnej taksówce z lotniska). Ale wszystko w granicach rozsądku. Poza tym internet daje mi poczucie komfortu. Cokolwiek się nie stanie – poradzę sobie sam. Raz w życiu przez brak kontaktu postawiłem pół uczelni w Stambule na nogi, bo… się zgubiłem i pół dnia metodą prób i błędów starałem się na własną rękę wrócić. A oni mnie szukali: w hotelu, na policji, w szpitalu… był, zniknął, jest offline – coś się stało.

Żal mi Cię człowieku, naprawdę żal mi Cię, od siebie dodam że zapewne jesteś z pokolenia gimbazy...

w podróży potrzebuję internetu po to, aby sprawdzić pogodę na miejscu, rozkład autobusów/metra itp., ale przede wszystkim po to, aby mieć kontakt z rodziną. Żeby wiedzieli, że mam się dobrze i że ja też nie muszę się o nich martwić ;) reszta może nie istnieć - po to wyjeżdżam, żeby po 1... odpocząć, a po 2... po co mam siedzieć w necie, skoro tyle wokół się dzieje :D można coś przegapić!!!

KyokoMai Jak dla mnie, internet jest elementarną drogą kontaktu ze światem. Nie mając do niego dostępu, zwyczajnie odcinam się od ludzi. Spokojnie przeżyję bez Facebooka czy Instagrama przez cały dzień, a nawet dłużej. Jednak gdy wieczorem się podłączę i mam ponad sto wiadomości, na które przez grzeczność czy z szacunku trzeba odpisać, a po czterech dniach offline trzeba nadrobić tyle, że przez kilka dobrych godzin trzeba pracować tylko nad wypełnianiem tego, co należało zrobić – robi się nieciekawie. Dlatego wolę być online. Wszystkie czynności wykonywać w krótkich momentach (np. podczas oczekiwania na bus czy okrutnej nudy w nocnej taksówce z lotniska). Ale wszystko w granicach rozsądku. Poza tym internet daje mi poczucie komfortu. Cokolwiek się nie stanie – poradzę sobie sam. Raz w życiu przez brak kontaktu postawiłem pół uczelni w Stambule na nogi, bo… się zgubiłem i pół dnia metodą prób i błędów starałem się na własną rękę wrócić. A oni mnie szukali: w hotelu, na policji, w szpitalu… był, zniknął, jest offline – coś się stało.

Sto wiadomości? Widac ze chyba nie masz realnych znajomych. Powiem krótko, to juz powinno sie leczyć.

Opinia

KyokoMai Jak dla mnie, internet jest elementarną drogą kontaktu ze światem. Nie mając do niego dostępu, zwyczajnie odcinam się od ludzi. Spokojnie przeżyję bez Facebooka czy Instagrama przez cały dzień, a nawet dłużej. Jednak gdy wieczorem się podłączę i mam ponad sto wiadomości, na które przez grzeczność czy z szacunku trzeba odpisać, a po czterech dniach offline trzeba nadrobić tyle, że przez kilka dobrych godzin trzeba pracować tylko nad wypełnianiem tego, co należało zrobić – robi się nieciekawie. Dlatego wolę być online. Wszystkie czynności wykonywać w krótkich momentach (np. podczas oczekiwania na bus czy okrutnej nudy w nocnej taksówce z lotniska). Ale wszystko w granicach rozsądku. Poza tym internet daje mi poczucie komfortu. Cokolwiek się nie stanie – poradzę sobie sam. Raz w życiu przez brak kontaktu postawiłem pół uczelni w Stambule na nogi, bo… się zgubiłem i pół dnia metodą prób i błędów starałem się na własną rękę wrócić. A oni mnie szukali: w hotelu, na policji, w szpitalu… był, zniknął, jest offline – coś się stało.

Sto wiadomości? Widac ze chyba nie masz realnych znajomych. Powiem krótko, to juz powinno sie leczyć.

Podsumujmy: 100 maili dziennie, żeby przeczytać i odpisać z sensem to jakieś 10 minut na jeden czyli 1000 dziennie czyli 16,6 godz w ciągu doby . Do tego czas na jedzenie, sranie i spanie bo myć się chyba już nie ma czasu. Jednym słowem brednie do kwadratu.

Stary dziad

KyokoMai Jak dla mnie, internet jest elementarną drogą kontaktu ze światem. Nie mając do niego dostępu, zwyczajnie odcinam się od ludzi. Spokojnie przeżyję bez Facebooka czy Instagrama przez cały dzień, a nawet dłużej. Jednak gdy wieczorem się podłączę i mam ponad sto wiadomości, na które przez grzeczność czy z szacunku trzeba odpisać, a po czterech dniach offline trzeba nadrobić tyle, że przez kilka dobrych godzin trzeba pracować tylko nad wypełnianiem tego, co należało zrobić – robi się nieciekawie. Dlatego wolę być online. Wszystkie czynności wykonywać w krótkich momentach (np. podczas oczekiwania na bus czy okrutnej nudy w nocnej taksówce z lotniska). Ale wszystko w granicach rozsądku. Poza tym internet daje mi poczucie komfortu. Cokolwiek się nie stanie – poradzę sobie sam. Raz w życiu przez brak kontaktu postawiłem pół uczelni w Stambule na nogi, bo… się zgubiłem i pół dnia metodą prób i błędów starałem się na własną rękę wrócić. A oni mnie szukali: w hotelu, na policji, w szpitalu… był, zniknął, jest offline – coś się stało.

Żal mi Cię człowieku, naprawdę żal mi Cię, od siebie dodam że zapewne jesteś z pokolenia gimbazy…

No,chyba gimbazą nie jest bo obdarzył się nickiem dziadowskim. Tak serio to typowy homo niby sapiens uzależniony od internetu. 100 maili dziennie dostaje? Przecież to proste:przed wyjazdem napisać:"wracam do sieci za dwa tygodnie." Sam zabieram ze sobą lapka ale staram się nie zaglądać na portale społecznościowe. Odwyk jest trudny ale inaczej nie byłby odwykiem. Z drugiej strony internet jest potrzebny np.do zabukowania biletu, miejscowej wycieczki czy do sprawdzenia bankowego konta. Pozdrawiam.

Ludzie skąd w Was tyle hejtu? każdy podróżuje jak chce. jeden sam, drugi ze znajomymi lub z netem czy bez. Dajcie żyć i nie uważajcie że Wasz sposób na podróż jest najlepszy

Musicie się leczyć bo internet zjada wasze mózgi, chociaż w niektórych przypadkach śmiem wątpić czy ma co jeszcze zjeść.

Haha, kto by sie spodziewal. KyokoMai zostal gimbaza. I to jest wlasnie ograniczenie internetu. Zdecydowane opinie, o kims kogo w ogole nie znamy.

balajanek

Stary dziad

KyokoMai Jak dla mnie, internet jest elementarną drogą kontaktu ze światem. Nie mając do niego dostępu, zwyczajnie odcinam się od ludzi. Spokojnie przeżyję bez Facebooka czy Instagrama przez cały dzień, a nawet dłużej. Jednak gdy wieczorem się podłączę i mam ponad sto wiadomości, na które przez grzeczność czy z szacunku trzeba odpisać, a po czterech dniach offline trzeba nadrobić tyle, że przez kilka dobrych godzin trzeba pracować tylko nad wypełnianiem tego, co należało zrobić – robi się nieciekawie. Dlatego wolę być online. Wszystkie czynności wykonywać w krótkich momentach (np. podczas oczekiwania na bus czy okrutnej nudy w nocnej taksówce z lotniska). Ale wszystko w granicach rozsądku. Poza tym internet daje mi poczucie komfortu. Cokolwiek się nie stanie – poradzę sobie sam. Raz w życiu przez brak kontaktu postawiłem pół uczelni w Stambule na nogi, bo… się zgubiłem i pół dnia metodą prób i błędów starałem się na własną rękę wrócić. A oni mnie szukali: w hotelu, na policji, w szpitalu… był, zniknął, jest offline – coś się stało.

Żal mi Cię człowieku, naprawdę żal mi Cię, od siebie dodam że zapewne jesteś z pokolenia gimbazy…

No,chyba gimbazą nie jest bo obdarzył się nickiem dziadowskim. Tak serio to typowy homo niby sapiens uzależniony od internetu. 100 maili dziennie dostaje? Przecież to proste:przed wyjazdem napisać:”wracam do sieci za dwa tygodnie.”Sam zabieram ze sobą lapka ale staram się nie zaglądać na portale społecznościowe. Odwyk jest trudny ale inaczej nie byłby odwykiem. Z drugiej strony internet jest potrzebny np.do zabukowania biletu, miejscowej wycieczki czy do sprawdzenia bankowego konta.Pozdrawiam.

A pomyslales, ze moze te wiadomosci nie sa od jego wirtualnych znajomych a np. Klientow, kontaktow biznesowych? Urlop urlopem, ale sa zawody w ktorych czasem trzeba zostac podlaczonym i sluzyc wsparciem chociaz przez chwile dziennie, szczegolnie jak sie zyje na swoj rachunek. Poza tym, co z tego ze zyjecie bez internetu pare dni, skoro jestescie zatopieni w hejcie jakbyscie tu spedzali kazdy dzien, cale zycie na okraglo

Dj

balajanek

Stary dziad

KyokoMai Jak dla mnie, internet jest elementarną drogą kontaktu ze światem. Nie mając do niego dostępu, zwyczajnie odcinam się od ludzi. Spokojnie przeżyję bez Facebooka czy Instagrama przez cały dzień, a nawet dłużej. Jednak gdy wieczorem się podłączę i mam ponad sto wiadomości, na które przez grzeczność czy z szacunku trzeba odpisać, a po czterech dniach offline trzeba nadrobić tyle, że przez kilka dobrych godzin trzeba pracować tylko nad wypełnianiem tego, co należało zrobić – robi się nieciekawie. Dlatego wolę być online. Wszystkie czynności wykonywać w krótkich momentach (np. podczas oczekiwania na bus czy okrutnej nudy w nocnej taksówce z lotniska). Ale wszystko w granicach rozsądku. Poza tym internet daje mi poczucie komfortu. Cokolwiek się nie stanie – poradzę sobie sam. Raz w życiu przez brak kontaktu postawiłem pół uczelni w Stambule na nogi, bo… się zgubiłem i pół dnia metodą prób i błędów starałem się na własną rękę wrócić. A oni mnie szukali: w hotelu, na policji, w szpitalu… był, zniknął, jest offline – coś się stało.

Żal mi Cię człowieku, naprawdę żal mi Cię, od siebie dodam że zapewne jesteś z pokolenia gimbazy…

No,chyba gimbazą nie jest bo obdarzył się nickiem dziadowskim. Tak serio to typowy homo niby sapiens uzależniony od internetu. 100 maili dziennie dostaje? Przecież to proste:przed wyjazdem napisać:”wracam do sieci za dwa tygodnie.”Sam zabieram ze sobą lapka ale staram się nie zaglądać na portale społecznościowe. Odwyk jest trudny ale inaczej nie byłby odwykiem. Z drugiej strony internet jest potrzebny np.do zabukowania biletu, miejscowej wycieczki czy do sprawdzenia bankowego konta.Pozdrawiam.

A pomyslales, ze moze te wiadomosci nie sa od jego wirtualnych znajomych a np. Klientow, kontaktow biznesowych? Urlop urlopem, ale sa zawody w ktorych czasem trzeba zostac podlaczonym i sluzyc wsparciem chociaz przez chwile dziennie, szczegolnie jak sie zyje na swoj rachunek. Poza tym, co z tego ze zyjecie bez internetu pare dni, skoro jestescie zatopieni w hejcie jakbyscie tu spedzali kazdy dzien, cale zycie na okraglo

I klienci biznesowi pisza na fb lub instagrama? Czytaj ze zrozumieniem i nie osmieszaj się. Odpisywanie na maila w pracy a wrzucanie fotek i odpisywanie nan WOW znajomych tp dwie różne sprawy.

Jeszcze do niedawna na wszystkich wyjazdach byłem bez internetu. Jak mówi druga połowa, "dopiero wtedy stawałem się człowiekiem". Ale wszystko to się psuje. Nie dość, że ona bierze tablet, a wszędzie jest to okropne wifi, to jeszcze mam nową taryfę w sieci komórkowej z darmowym pakietem, przez co mam internet nawet w mojej nokii. I tak normalność odchodzi do lamusa... A jeszcze rok temu spędziłem dwa tygodnie na Krecie bez dostępu do czegokolwiek i to było cudowne!

Opinia

Dj

balajanek

Stary dziad

KyokoMai Jak dla mnie, internet jest elementarną drogą kontaktu ze światem. Nie mając do niego dostępu, zwyczajnie odcinam się od ludzi. Spokojnie przeżyję bez Facebooka czy Instagrama przez cały dzień, a nawet dłużej. Jednak gdy wieczorem się podłączę i mam ponad sto wiadomości, na które przez grzeczność czy z szacunku trzeba odpisać, a po czterech dniach offline trzeba nadrobić tyle, że przez kilka dobrych godzin trzeba pracować tylko nad wypełnianiem tego, co należało zrobić – robi się nieciekawie. Dlatego wolę być online. Wszystkie czynności wykonywać w krótkich momentach (np. podczas oczekiwania na bus czy okrutnej nudy w nocnej taksówce z lotniska). Ale wszystko w granicach rozsądku. Poza tym internet daje mi poczucie komfortu. Cokolwiek się nie stanie – poradzę sobie sam. Raz w życiu przez brak kontaktu postawiłem pół uczelni w Stambule na nogi, bo… się zgubiłem i pół dnia metodą prób i błędów starałem się na własną rękę wrócić. A oni mnie szukali: w hotelu, na policji, w szpitalu… był, zniknął, jest offline – coś się stało.

Żal mi Cię człowieku, naprawdę żal mi Cię, od siebie dodam że zapewne jesteś z pokolenia gimbazy…

No,chyba gimbazą nie jest bo obdarzył się nickiem dziadowskim. Tak serio to typowy homo niby sapiens uzależniony od internetu. 100 maili dziennie dostaje? Przecież to proste:przed wyjazdem napisać:”wracam do sieci za dwa tygodnie.”Sam zabieram ze sobą lapka ale staram się nie zaglądać na portale społecznościowe. Odwyk jest trudny ale inaczej nie byłby odwykiem. Z drugiej strony internet jest potrzebny np.do zabukowania biletu, miejscowej wycieczki czy do sprawdzenia bankowego konta.Pozdrawiam.

A pomyslales, ze moze te wiadomosci nie sa od jego wirtualnych znajomych a np. Klientow, kontaktow biznesowych? Urlop urlopem, ale sa zawody w ktorych czasem trzeba zostac podlaczonym i sluzyc wsparciem chociaz przez chwile dziennie, szczegolnie jak sie zyje na swoj rachunek. Poza tym, co z tego ze zyjecie bez internetu pare dni, skoro jestescie zatopieni w hejcie jakbyscie tu spedzali kazdy dzien, cale zycie na okraglo

I klienci biznesowi pisza na fb lub instagrama? Czytaj ze zrozumieniem i nie osmieszaj się. Odpisywanie na maila w pracy a wrzucanie fotek i odpisywanie nan WOW znajomych tp dwie różne sprawy.

tak, dużo ludzi prowadzi biznes za pośrednictwem instagrama i facebooka. WOW, XXI wiek!