Najlepszy urlop? Zobacz ostatnie miejsca na Ziemi prawie nietknięte przez człowieka
Chcesz odkryć nowy gatunek zwierząt, roślin, albo po prostu zostawić za sobą stresy współczesnego świata? Wybierz się w podróż do tych ostatnich nietkniętych przez turystykę miejsc. Ba, są to miejsce w ogóle nietknięte przez naszą cywilizację.
Na szczycie listy „Ostatnich niezbadanych miejsc na świecie” opublikowanej w raporcie czasopisma Nature znajduje się Rosja z ponad 15 mln km kwadratowych dzikiej przyrody, określanej jako region lądowy lub morski, wolny od wszelkich działań człowieka. W pierwsze piątce znajdziemy także Kanadę, Australię, Stany Zjednoczone (w większości region Alaski) oraz Brazylię. Do sklasyfikowania w rankingu obszar ciągły musi wynosić minimum 10 tys. km kwadratowych.
Takie kompletnie niezbadane, dzikie miejsca można znaleźć według raportu także w Chinach, Algierii, Libii, Nigrze, Mauretanii, Mali, Czadzie, Grenlandii i Egipcie. Puszcza morska pozostaje we Francji (również w wyniku terytoriów zamorskich), Kiribati, Nowej Zelandii, Danii i Norwegii. Tylko garstka krajów europejskich może pochwalić się dziką ziemią, w tym Islandia, Finlandia i Szwecja.
Badanie zostało opublikowane w celu podkreślenia szybkiego spadku żywotności tych ekosystemów i wezwania rządów świata, by zrobiły więcej, aby je chronić.
– Sto lat temu tylko 15 proc. powierzchni Ziemi było wykorzystywane do uprawy roślin i hodowania zwierząt. Obecnie ponad 77 proc. lądu (z wyjątkiem Antarktydy) i 87 proc. oceanów zostało zmodyfikowane przez bezpośrednie skutki działalności człowieka. W latach 1993-2009 zaginął obszar ziemskiej puszczy większy niż Indie – z oszałamiającym wynikiem 3,3 mln kilometrów kwadratowych – czytamy w raporcie Nature.
Poniżej prezentujemy kilka miejsc nieskażonych rozwojem cywilizacji i wszechobecną turystyką.
Na pograniczu dwóch Ameryk
Darién Gap to bagnisto-leśny przesmyk o długości 60 km pomiędzy Panamą a Kolumbią. W XXI wieku, kiedy to możemy korzystać z podróży kosmicznych, druku 3D czy kolei podmorskich, nadal w tym bardzo trudnym regionie geograficznym nie udało się wybudować mostu pomiędzy Ameryką Północną a Południową.
Do dnia dzisiejszego w Darién Gap nie ma większych osad. Jego jedynymi mieszkańcami są rdzenni mieszkańcy Embera-Wounaan i Kuna, z których około 2 tys. mieszka w okolicy, żyjąc w ziemiankach.
Poszukiwacze przygód wciąż mówią o tym miejscu, z szacunkiem zwykle zarezerwowanym dla Himalajów.
– Kiedy kończy się asfalt w Yaviza w Panamie, dżungla unosi się przed nami w postaci nieskończonego zielonego morza. Las, wzniesiony wśród gór, dryfuje ponad mgłą. Poza nią, przez ponad 160 km, są tylko nieprzebyte doliny, bagna i niepokojące wrażenie nadchodzącej śmierci – powiedział Levison Wood, brytyjski poszukiwacz przygód.
Dwutygodniowa podróż z jednym z biur podróży, która wyrusza w marcu 2019 r., kosztuje około 14,5 tys. PLN za osobę.
W głąb Syberii
Rosyjska Republika Sacha, znana również jako Jakucja, jest mniej więcej wielkości Indii. Ale Indie są domem dla ponad 1,3 mld ludzi, podczas gdy ludność Jakucji jest o wiele mniejsza. Jedna trzecia z nich mieszka w stolicy – Jakucka. To znaczy, że resztę zajmują lasy, stepy i góry.
Większość mieszkańców regionu to Jakuci, ale można też spotkać inne grupy etniczne, takie jak Ewenkowie i Tatarzy. Wielu wciąż żyje tradycyjnym koczowniczym stylem życia, polegającym m.in. na polowaniu.
W Jakucji znajduje się także miejscowość Ojmiakion, która jest powszechnie uznawana za najzimniejsze zamieszkałe miejsce na naszej planecie. Obecnie mieszka tam około 500 osób. Jak zimno? Cóż, na początku tego roku temperatura spadła do minus 62 stopni Celsjusza, co nie było dalekie od rekordowych minus 67,8 stopni Celsjusza – najniższej zarejestrowanej temperatury poza Antarktydą.
Szlakiem Amazonki
Dolina Javari, położona w Brazylii na granicy z Peru, jest jednym z najmniej odkrytych przez człowieka miejsc na świecie, pomimo, że zajmuje obszar większy niż Austria. To najbardziej rdzenny region Brazylii, który jest domem dla conajmniej 14 nieeksplorowanych plemion.
Jest częścią rozległego brazylijskiego stanu Amazonas, regionu tak niedostępnego, że jego największa góra – rzeczywiście najwyższa w całym kraju – Pico da Neblina, została odkryta dopiero w latach 50. XX wieku.
Aby odwiedzić ten zakątek Brazylii, musisz dotrzeć do Manaus. Stąd najpopularniejszymi opcjami oglądania dzikiej przyrody są rejsy małymi łódkami po Rio Negro lub wycieczki w górę rzeki do Tefé. Po drugiej stronie granicy, znajduje się Iquitos, które jest główną bazą wypadową wycieczek do peruwiańskiej części Amazonii.
Święty szczyt w Bhutanie
Wspomniany wcześniej Pico da Neblina został odkryty dopiero w latach 50. XX wieku i po raz pierwszy został zdobyty w 1965 roku. Są jednak dziesiątki gór, których szczyty nigdy nie zostały podbite.
Najwyższym szczytem Bhutanu jest Gangkhar Puensum, o wysokości 7,570 metrów. Władze kraju jednak zakazują wspinaczki, częściowo dlatego, że jego najwyższe szczyty uważane są za święte. Bardziej przyziemny powód zakazu to brak odpowiednich służb ratowniczych w kraju do zabezpieczenia potencjalnych wypraw.
Góra Kajlas w Tybecie jest kolejną niezdobytą górą. Współcześni wspinacze nie powinni mieć problemów z dotarciem na szczyt, jednak tak samo jak w przypadku najwyższej góry w Bhutanie – jest to zabronione, ponieważ Kajlas jest uważany za święty dla wielu religii, w tym hinduizmu, buddyzmu, dżinizmu i bön. W latach 80. włoski alpinista Reinhold Messner, uzyskał zgodę chińskiego rządu na podjęcie próby zdobycia szczytu, jednak odmówił.
– Jeśli zdobędziemy tę górę, wtedy zabierzemy coś z ludzkich dusz – powiedział Messner.
