Fly4free.pl

"Takie deale najpierw się kupuje, a potem się myśli" - kierowałem się tą zasadą kupując w promocji Lufthansy do VFA.

A że się najpierw kupuje, a potem myśli, i że kalendarz na 2023 był całkiem zapakowany, to kupiłem tylko na tydzień, a właściwie to 5 dni na miejscu. Masakra, za dużo by siedzieć tylko w miejscu, za mało by zobaczyć coś poza.
Kupiło z pół forum, szybko się okazało, że także kilka osób z grupy warszawskiej, więc wybieraliśmy się w piątkę.

Po powrocie z Mogadiszu, trzeba było zabrać się za wstępną logistykę. Moje marzenie w regionie to od zawsze była delta Okavango - jedyna delta rzeki na świecie, która rozpływa się w piaskach pustyni (Kalahari), a nie uchodzi do morza. Jeszcze jako nastolatek czytałem w magazynie Voyage jak pływa się po jej rozlewiskach pirogami i obserwuje zwierzaki.

Rozkład Air Botswana przypasował idealnie, a latają Kasane-Maun tylko 2x w tygodniu bezpośrednio. Bilet w obie za 100$ to była dobra inwestycja by także polecieć czymś egzotycznym w regionie.
Za stówkę był dolot do CPH wizzem, a na powrocie skróciłem swoje męki kupując FRA-WAW za 300 zł, zamiast lecieć do CPH i marnować cały dzień na samoloty.

@oskiboski zajął się negocjacją safari w Moremi i Mokoro, a @pawfazi helikopterem nad wodospadami Viktorii. Ogólny plan rozrysowany. Dla ekipy, to pierwsza Czarna Afryka nie licząc Zanzi. Wydaje się w sam raz na pierwszą przygodę. Można ruszać.

We FRA było całe mnóstwo Polaków, ale nie widzieliśmy ich na locie z CPH. To jakaś grupa z wyjazdu incentive, więc za troszkę grubszą kasę niż my. W naszej ekipie jeszcze była @meteorka2207 i @hubski, a przed samolotem spotkaliśmy @Tomo14, @miloszp i @thurin.cz + ich towarzysze. Całkiem niezły zlot forumowy

Nie mam nic do Discover Airlines. Miejsce przy wyjściu awaryjnym wybrałem za darmo. Zjadłem posiłek i obudziłem się dopiero na lądowanie w WDH. Jeszcze krótki hop i witamy w Zimbabwe.

Wiza dwukrotna na lotnisku 45$, negocjacje taksówki do granicy i pierwsze koty za płoty. Idziemy najpierw do Zambii i tam na wodospady. Tego dnia nie damy rady zobaczyć obu stron (i to był zresztą dobry pomysł by je rozdzielić). Granicę przechodzimy pieszo. Dla chętnych można skoczyć na bungee za 180$.



Z mostu granicznego już widać wodospady, dla maksymalnych cebularzy powinno wystarczyć



Wejście po stronie zambijskiej 20$. Wszystkim odrzuciło płatność kartą.

Wielkie wow jest od razu.





Na mostku przez wąwóz darmowy prysznic. Wodospady spadają do mega dziury i ściana wąwozu po przeciwnej stronie jest bardzo blisko. Pomimo tego, że ponoć wody jest mało, to i tak jest bardzo dużo





Trochę wodospadów już widziałem, ten zdecydowanie ma coś w sobie. Jesteśmy wszyscy zachwyceni.



Dochodzimy powoli do końca strony zambijskiej, po drugiej stronie widać już osoby stojące w Zimbabwe:



Tak, na tęcze też czekaliśmy



A tyle widać z samego końca:











Moja kurtka przeciwdeszczowa ochroniła mnie przed zmoczeniem, ale chodzenie w 40 stopniach zmoczyło mnie od środka

Siadamy jeszcze w knajpie przy wejściu do wodospadów. Ceny całkiem przyjemne - zjadamy posiłki po 7-10$ i pijemy zimne piwko. Po perturbacjach dało się płacić kartą.

Zaraz potem złapaliśmy busika i za 70$ pojechaliśmy na granicę z Botswaną. Można tu oglądać czterostyk granic Zambii, Zimbabwe, Botswany i Namibii. Przekraczamy szybko granicę, to już trzeci kraj dzisiaj!
Jeszcze busik do naszego hostelu i wizyta na kolację w centrum handlowym w Kazungula. Czuję się trochę jak na prowincji w USA, tylko dróg gruntowych trochę więcej...

Very easy Africa...

_________________
Moje podróże - piotrwasil.com

Pierwsza fota była po prostu ładna .... ale dziesięć następnych wbiło mnie w fotel!!!
O jak dobrze, że przecierasz mi kolejne szlaki w Afryce Na przyszły rok wyprawa jak znalazł!

_________________


"Turysta to ktoś, kto już od przyjazdu myśli o powrocie do domu, podczas gdy podróżnik nie wie, czy w ogóle wróci"

W naszym hostelu nie oferowano śniadań więc się zapychamy wczorajszym cebularzem i jedziemy na lotnisko. Z lotniska w Kasane lata tylko kilka samolotów dziennie, a budynek jest szokująco ładny. Wszystko nówka funkiel.
Odprawiamy się wszyscy bez problemu biorąc miejsca przy oknie, oprócz @pawfazi . Kupując bilet pomylił pole imienia i nazwiska, napisał do linii by to odkręcić. Powiedzieli, że wszystko ok, a na lotnisku jego biletu nie było Trójka poszła do saloniku na PP, ja siedziałem przy gate, a @pawfazi walczył z godzinkę by odzyskać bilet. Udało się w ostatniej chwili.

Do Kasane lecimy jednym z trzech samolotów Air Botswana. Mają Embraera 170 i dwa ATR-72. Lecimy embrionkiem. W środku jakiś taki znajomy..., okazuje się, że to były embionek LOT

Siedząc po prawej stronie na tym krótkim locie miałem nadzieję na piękne widoki na Deltę Okavango, ale przyznam szczerze, że to nie było to, czego się spodziewałem...

W Maun lądujemy przed południem. Lotnisko jest w centrum miasta. Rozglądamy się za magnesami, wyciągamy i wymieniamy w końcu trochę lokalnej kasy. Tutaj nikt nie za bardzo chce dolce, tylko lokalne pula.
Niedaleko jest Donkey cafe. Jest zaraz przed południem, więc można już wychylić po małym crafcie Okavango. Pani ma 3 rodzaje, więc trzeba spróbować każdego. Najlepsza chyba IPA. Zostajemy też na jedzenie, steki i hamburgery bardzo smaczne. Po przyjęciu odpowiedniej dawki płynów, idziemy do pobliskiego Spar, gdzie dokupujemy jeszcze większe zapasy na najbliższe 3 noce i łapiemy taksówki do naszego Island Safari Lodge, oddalonego stąd o 9 km. Chcieli najpierw 100 pula, potem 50 i pojechaliśmy. Potem się dowiedzieliśmy, że wszystkie taksówki są tak naprawdę dzielone i za przejazd płaci się po 8 pula od osoby. Od tego czasu jeździliśmy tylko po 8.

Island Safari Lodge ma spory teren. Nawet można robić jakieś spacery z przewodnikiem, ale my postanawiamy tego dnia zrobić sobie chillout.
Dla gości mają tu bungalowy oraz pokoje (chyba 5-6 obok siebie w jednym budynku). U nas coś klima słabo działała i nie było lodówki. Przenieśli nas więc do bungalowa. Problem był jeszcze z potwierdzeniem płatności. Powiedzieli, że nikt nie zapłacił, a część z nas zapłaciła. Moje potwierdzenie przez booking jednak się odnalazło, a hubskiego nie. Powiedzieli, że poczekają na księgową do poniedziałku.

Korzystamy namiętnie z fajnego basenu i zajadamy się stekami w restauracji. Odwiedza nas przewodnik i mówi, że jutro o 5 rano już ruszamy. Mamy samochód luxury i jutrzejszy dzień w Moremi ma być niezapomniany...

O 5 rano przewodnik już czeka. Samochód faktycznie luxury, bo siedzimy na wysokiej pace tylko my, a jest 6 miejsc. Po środku między fotelami są duże schowki, jest lodówka i nawet dla każdego usb charger. Trochę mu nie wierzyliśmy, jak mówił luxury

Dostajemy poncho, bo pomimo porannych 20 stopni, wiatr wieje mocno przy prędkości 80 kph. Jedziemy najpierw asfaltem, a potem afrykańskim masażem. Do bram Moremi jest 99 km, ale my już przed bramami, jeszcze przed świtem widzieliśmy pierwsze zebry i słonie...





Ten słoń był genialny. Słuchaliśmy w ciszy jak nabierał wodę trąbą i wlewał w siebie. Słychać było jakby wlewał do studni. Mieliśmy niezły ubaw.



W promieniach wschodzącego słońca pojawiła się też żyrafa.



6:30 jesteśmy przy bramie parku jako pierwsi i jemy zimny omlet. Towarzyszą nam ptaszki, bo też chcą się najeść.
Toko buszmeński:



Błyszczak krępy, którego nazwaliśmy roboczo gównojadem



Dojeżdżają inne samochody, a my już jedziemy do parku. Zwierzyny nie brakuje. Dość szybko widzimy Kudu.



Impala:



Bawolec:



No i waran, dość rzadko tutaj widziany:



Kob moczarowy:



No dobra, dawać jakieś lwy, myślimy sobie . Przewodnik obczaił na drzewie sępy, to oznaka, że coś się dzieje w pobliżu.



Znajdujemy kawałek bawołu, chyba wczorajszy, bo dużo z niego nie zostało. Przewodnik wypatruje i wypatruje i... jest!





Pilnuje zdobyczy. Przewodnik mówi, że na pewno jest ich więcej, nie może być sam. Sam by nie zaatakował bawołu. Szukamy po krzakach i jest ich więcej



Nażarte do rozpuku leżą i ciężko oddychają.



Sępy brunatne czekały na swoją kolej.



Naliczyliśmy łącznie 7 osobników płci męskiej i 1 żeńskiej. Dziwna ta lwia rodzina. Jak już się naoglądaliśmy to przewodnik podał przez radio innym kolegom, że tutaj są lwy. Zjechało się z 5 samochodów, w niektórych na pace po 12 osób! Mogliśmy jechać dalej...

Przy baobabie i żyrafie zatrzymaliśmy się na lunch.



Byliśmy już mega usatysfakcjonowani, ale to jeszcze nie koniec. Są jeszcze pawiany, które się iskają.





Wiecej antylop.



Żyraf było też sporo:



I na koniec Likaon pstry! Przewodnik powiedział, że nie widział ich od miesięcy. Para leżała sobie pod krzakiem. Możecie zauważyć, że ma obrożę. Pierwszy raz na safari widziałem by jakiś zwierzak miał obrożę.



Od tego miejsca robimy powolny powrót.





Ale jeszcze oglądamy przy wodopoju słonie



I hipcia, ale skubany nie chciał wyjść. Wcale się nie dziwię, bo temperatura w samochodzie pokazywała 40 stopni...







Już kilka safari w życiu zrobiłem, ale każde jest inne i każde rewelacyjne...

Wracamy do Maun, znowu basen, stek i można odpoczywać przed kolejnym dniem.

_________________
Moje podróże - piotrwasil.com

Zdjęcia, chapeau bas

Mokoro - tak nazywa się obszar, w którym pływa się pirogami w Delcie Okavango. Sama piroga też nazywa się mokoro. Rozlewiska Okavango zajmują bardzo duży obszar, ale sama woda kurczy się od wielu lat niestety.
Jedziemy w tą samą stronę z Maun, ale odbijamy trochę wcześniej. Samochód trochę inny i kierowca też. Dojeżdżamy w końcu do rzeki i dzielimy się na 3 pirogi.



Z brzegu widzimy hipopotamy chłodzące się w wodzie, ale nasi sternicy boją się tam podpłynąć.

Woda ma 0,5-1m głębokości, dlatego narzędziem pracy sterników jest kij do odpychania. My zaś siadamy na dnie i przez wysokie trawy tak naprawdę g... widzimy.





Moja sterniczka mówi, że przed nami są antylopy, a ja nic nie widzę. Trzeba powiedzieć by się zatrzymali i dopiero wtedy można wstać. Piroga jest mega niestabilna i większe poruszenie się w niej może szybko skutkować spotkaniem z wodą. A w wodzie są krokodyle, ale ich nie widzieliśmy (na szczęście).



Po około 30 minutach dopływamy do brzegu i idziemy na piesze safari. Otrzymujemy instrukcje co zrobić, jak spotkamy lwa, słonia czy innego bawoła. Jedyne co widzieliśmy to jednak tylko odchody tych zwierząt. Po tym spacerku wszyscy byliśmy już ekspertami od gówna dzikich zwierząt.

Wracamy na łódkę. W końcu pokazał się słoń.





No i ten słoń brodzący w wodzie to był taki mój obrazek z Okavango. Zobaczyłem go na żywo.



3h dość szybko mijają. Próbowałem robić zdjęcia ptakom, ale do tego to trzeba obiektyw 200-600, a nie mój, więc nic mi nie wyszło.

Wyszły z daleka te hipcie na starcie i mecie:



Wracamy trochę zawiedzeni, bo jednak po Moremi oczekiwaliśmy sporej ilości zwierząt, a tu małe rozczarowanie. Na pocieszenie, przez naszą drogę zaczęło przechodzić stado słoni. Ostatni chyba był szefu tego stada i dźwiękami i wachlaniem uszami dał nam do zrozumienia, że to on tutaj rządzi.



W Maun byliśmy po południu i postanowiliśmy jeszcze zobaczyć miasto. Nasza knajpa była zamknięta, szukaliśmy czegoś innego do zjedzenia, ale ciężko było znaleźć coś oprócz fast foodów. Samo Maun to zresztą masakra. W końcu wracamy się do hotelowej restauracji. Jest pusta, ale mówią, że całe menu dostępne. Nabraliśmy steków, które okazały się totalnie genialne.

Po długiej biesiadzie, w cenie po 8 pula za głowę wracamy do hotelu. Jutro rano wracamy samolotem do Kasane.

_________________
Moje podróże - piotrwasil.com

Z Maun do Kasane wracamy tym razem ATR-72. Po przylocie nie ma żadnej taksówki, idziemy więc w stronę głównej drogi i udaje nam się zaraz za lotniskiem zatrzymać busika. Pakujemy się wszyscy i jedziemy do centrum. Szybkie jedzenie i jedziemy do naszego hostelu bo stamtąd będziemy mieli rejs popołudniowy po rzece Kuando.

Nasza łódka jest bardzo fajna, duża, ale ma tylko miejsca dla 8 pasażerów. Oprócz naszej piątki jest jeszcze dwójka miejscowych.

Rzeką biegnie granica i nawet przekraczamy ją kilkukrotnie i teoretycznie jesteśmy w Namibii. Kapitan jednak nie zbliżał się bardzo blisko brzegu namibijskiego, bo tamtędy pływała ich marynarka wodna. Widzieliśmy też hotel na rzece. Najważniejsze są jednak zwierzaki.

Zaczynamy od wężówki afrykańskiej, która suszy pióra po wodowaniu.



A potem płyniemy na słonie, których jest tu kilka na wyspie:







W końcu 3 słonie stwierdziły, że przeprawią się z wyspy na ląd. Brodzą w wodzie, co pokazuje, że jest ona całkiem płytka.



Słonie mają przednią zabawę...



A tak słoń oddycha pod wodą





W końcu jeden słoń stwierdził, że wlezie na drugiego, chociaż to były same samce...



Co było pod wodą to nie widzieliśmy, piąta noga słonia to nie dowód, że coś zaszło





Płyniemy dalej, w końcu jakieś hipcie:





Bawół w pełnej krasie. Nie widzieliśmy ich w Moremi.





Wracamy z drugiej strony wyspy i w końcu widzimy hipopotamy w pełnej krasie. Zbliża się wieczór, więc pora coś zjeść po siedzeniu cały dzień w wodzie...





A to marabut. Ptak, któremu kolana zginają się nie w tę stronę...



Jeszcze resztki zwierząt i wracamy





Wysadzają nas przy knajpie Old House. Tam spotykamy @thurin.cz z ekipą. Pomimo dość wysokich cen, jedzenie lekko rozczarowało, a szczególnie T-Bone steak, którego @pawfazi musiał zwrócić bo był taki żylasty.
Okavango za to smakuje jak zawsze dobrze. Wracamy taksówkami do hostelu, bo jutro rano powrót nad wodospady i punkt kulminacyjny wycieczki.

_________________
Moje podróże - piotrwasil.com

Rano sprawnie się zbieramy i szef hostelu podrzuca nas pod granicę z Zimbabwe. Przekraczamy bezproblemowo. Po drugiej stronie mamy już umówionego kierowcę, którego numer krążył na forum. Umówiliśmy go dzień wcześniej za 80$ za podrzucenie do Victoria Falls.
Droga jest totalnie pusta, a po drodze widzieliśmy nawet słonie. Do miasta dojeżdżamy chyba w niecałą godzinkę. Na 10 mamy umówiony helikopter, ale jesteśmy tam już przed 9.

@pawfazi wynegocjował nam cenę 90$ za osobę, dla naszej czwórki. @oskiboski postanowił posiedzieć na krześle i pooglądać mapę w zamian



Szybkie safety demo i lecimy. Z góry dopiero widać ogrom wodospadów. Szczelina ma 1700 m szerokości. Wąwozem mniej więcej w 1/3 od prawej strony biegnie granica. Po prawej jest Zambia, a po lewej Zimbabwe.
Po zobaczeniu tego z góry, jednogłośnie zdecydowaliśmy, że wodospady obowiązkowo trzeba zobaczyć z obu stron i z góry.



Szczelina jest szeroka, ale krótka i tutaj widać jak woda się kotłuje. A jest pora sucha i mało wody...





Latamy dookoła, z jednej i z drugiej, helikopter przekracza sobie granicę w powietrzu. Pamiętam jak leciałem nad Iguassu po brazylijskiej stronie to wtedy leciał tylko z jednej.







Genialnie...





13 minut mija momentalnie, ale daje wystarczająco czasu by nacieszyć oko. Jak dla mnie obowiązkowy punkt.

Kierowca zabiera nas jeszcze do knajpy Lookout cafe, gdzie możemy w końcu zjeść śniadanie. Ceny w $ całkiem spore, ale za widoki też się płaci.



Idziemy piechotą do wejścia. Nagle zatrzymuje się samochód i mówi, że nie możemy iść, bo tam obok stoi słoń. Udało nam się na cichacza przemknąć, ale to trochę szok jak blisko miasta był.
Po drodze jest spory targówek i targujemy się do upadłego by kupić maski, magnesy i inne pamiątki.

Czas na ostatni etap naszej wycieczki - wodospady po stronie Zimbabwe. Zaczynają się od mocnego uderzenia wody..., tutaj jest jej najwięcej. To Devil's cataract.







Możemy też podejść blisko do małpek.





I Devil's cataract z drugiej strony:



Punktów widokowych jest wiele i jest coraz ładniej:



A tu starałem się złapać trochę mgły wodnej. Oczywiście wszyscy mokrzy, tzn. ci co nie mieli kurtek lub płaszczy







No i dochodzimy do końca - tu jest najpiękniejszy widok na całe wodospady







Panoramka sklejona z 3 zdjęć w fotoszopie udowadnia, że Ziemia nie jest płaska



Jeszcze rzut oka w lewo i wracamy



Szybko wynegocjowaliśmy cenę 20$ na lotnisko. Pakujemy się do saloniku i spotykamy @pawel p

Opijamy udany wyjazd podwójnymi łiskaczami aż pani stwierdziła, że się skończyło

Powrocik całkiem udany, znowu przespałem prawie cały lot. We FRA się dzielimy - ja lecę prosto do WAW, a reszta przez CPH.

Chciałbym podziękować @meteorka2207, @hubski, @oskiboski i @pawfazi za wspaniałe towarzystwo. Czułem się jak na totalnie luźnych wakacjach w przepięknych widokowo miejscach, bezpiecznych, ze świetnym jedzeniem i bardzo przystępnych cenowo. Świetne miejsce by zabrać całą rodzinę na pierwszy wypad do Czarnej Afryki.

_________________
Moje podróże - piotrwasil.com

@cart - fotki z powietrza wymiatają..... Iguazu przy tym to jakaś sadzawka!
Już szukam biletów na przyszły rok!

_________________


"Turysta to ktoś, kto już od przyjazdu myśli o powrocie do domu, podczas gdy podróżnik nie wie, czy w ogóle wróci"

W ogóle te zdjęcia wymiatają, piękne.

No właśnie - czym robiłeś zdjęcia ?
Bo nie przypominam sobie, żebyś targał jakiś wielki aparat.

_________________


"Podróżować to żyć..."

Sony A7III + Sony 24-105/4 + Tamron 70-300.
Nie wziąłem Sony 12-24/4, a przydałby się na wodospadach...

_________________
Moje podróże - piotrwasil.com

O przepraszam ja przez BRU do Warszawy ^^ Boskie fotki

_________________
Tolerancja kończy się tam, gdzie zaczynają się prawa człowieka

Świetne zdjęcia - zwłaszcza wodospadów @cart ile tak z grubsza wyszło za wyjazd?

_________________
https://www.zamiedzaidalej.pl/

https://www.facebook.com/zamiedzaidalej

@Szymon2020 ceny podawałem trochę w relacji.
Po ostatnich wypadach trochę się boję liczyć ile wydaję na podróże

_________________
Moje podróże - piotrwasil.com

-- 14 Kwi 2024 07:30 --



Mi wyszło coś pomiędzy 4500 - 5000 pln jak liczyłam tuż po powrocie.
Jednak trzeba wziąć pod uwagę efekt skali - wszędzie na miejscu poruszaliśmy się w piątkę, więc zwłaszcza koszty wycieczek i transportu się rozkładały, mieliśmy też dzięki temu dobrą pozycję negocjacyjną przy ugadywaniu wycieczek.

-- 14 Kwi 2024 07:33 --

@cart bardzo w punkt relacja! A fotki mega.

Dołączam się do podziękowań dla całej ekipy!

To była moja "pierwsza Afryka" subsaharyjsna, nie licząć Zanzi, ale na pewno nie ostatnia!

_________________
http://www.babistravelguide.blogspot.com

@cart Nawet gdybym chciał napisać relację z tego wyjazdu, to po Twoich zdjęciach nie ośmieliłbym się wrzucać własnych. Po prostu rewelacja! A tak po ludzku to miło było poznać. Zatem do zobaczenia

Piękne zdjęcia i super relacja; również miło było poznać. Widzę, że rezygnacja z lotu helikopterem była błędem...

_________________

Jak zawsze piękne zdjęcia, pozostaje jedynie żałować że się nie kupiło wtedy biletów

Świetna relacją i przepiękne zdjęcia, chylę czoła