Trochę stary post, ale odkopuję
aarekk napisał(a):
Inne moje przykłady:
1. Rzym. "Na producenta skórzanych kurtek" Stary chwyt. Idziemy chodnikiem, zatrzymuje się facet w aucie pełnym kurtek i narzeka, że wraca do domu do Mediolanu z jakichś targów odzieży, karta przestała mu działać i nie ma gotówki na paliwo. Ale z przyjemnością odda nam "za bezcen" dwie skórzane kurtki, najnowszy krzyk mody, za "kilka" euro na benzynę. Z bratem mieliśmy po kieszeniach łącznie jakieś 40 Euro. Facet chciał o wiele więcej, mówił o dwustu. Bardzo był niezadowolony, bo to takie drogie kurtki i zdziwiony, że nie mamy żadnych więcej zaskórniaków. Jego temperament z biegiem czasu się zmienił o 180', ale wycofać się z "transakcji" już było za późno. Kurtki wzięliśmy za te 40 EUR, nosiliśmy obaj długo, były bardzo fajne, trwałe i do złudzenia przypominały skórzane. Nie czuliśmy się oszukani, bo ostatecznie tyle mniej więcej były warte, ile za nie daliśmy, ale mechanizm "na okazję" na nas zadziałał.
MIałem identyczną sytuację w Barcelonie, co ciekawe facet przedstawił sie jako Włoch
No miał włoski akcent, ba nawet samochód miał na włoskich tablicach. oczywiście gadka szmatka, człowiek od razu wyczuł o co mu chodziło, dał nam torby z tymi "prawie" markowymi kurtkami. No i pyta o pieniądze na paliwo. Jako że korzystaliśmy głównie z karty w portfelu nie mieliśmy z dziewczyną żadnej gotówki. Jego mina gdy moja dziewczyna wyjmuje portfel (nadzieja!) i wrzuca mu do ręki cała zawartośc z drobniakami (może z 2-3 euro?
) była bezcenna. No ale toreb z kurtkami nam już nie wziął, chyba mu głupio było. A kurtki przekazaliśmy od razu znajomym z Barcelony z poleceniem żeby dali na jakąś zbiórkę dla bezdomnych 
40Euro za te szmaty warte może z 5 to jest jakaś masakra.
. 
Trafił swój na swego.
