Kiedyś, przeglądając internet, natrafiłem na pewne zdjęcie. Przedstawiało ono dom porośnięty trawą na dachu. Tak pierwszy raz usłyszałem o Wyspach Owczych. Po krótkich poszukiwaniach w internecie wiedziałem już, że jest to archipelag majestatycznych wysp wulkanicznych wyłaniających się z wód Morza Norweskiego, gdzieś pomiędzy Szetlandami a Islandią. Zależny od Danii, choć cieszący się sporą autonomią. Posiądając taką wiedzę, mogłem sie już uznać za eksperta od Wysp Owczych
Z kolejnym obejrzanym zdjęciem coraz bardziej chciałem tam pojechać 
Na spełnienie tego marzenie musiałem czekać kilka lat.W tym roku mieliśmy na wakacje lecieć do Norwegi. Jako że Atlantic Airways oferuje bilety z Bergen do Vagar, była to dobra okazja by wreszcie na własne oczy zobaczyć tą piękną, bezdrzewną krainę...
Termin podróży: 20.07 - 24.07
5 dni to sporo za mało, ale lepszy rydz niż nic. Kiedyś jeszcze muszę tam wrócić.
PS. Chciałbym serdecznie podziękować autorowi tej relacji: http://www.naszepodroze.pl/nasze_podroz ... owcze.html
PS2. Informacji na temat wysp jest mało, więc mam nadzieję, że komuś ta relacja chociaż trochę pomoże w planowaniu podróży. Na wszelki pytania chętnie odpowiem (o ile będę znać odpowieć
)Dzień 1
Lot trwał w najlepsze. Załoga rozdała zestaw kanapka + czekoladka i zimne napoje. Chwilę potem przeleciała z kawą i herbatą. Lądowanie na Wyspach Owczych dostarcza świetnych widoków, jednak należy do jednych z najtrudniejszych na świecie. Dlatego farerscy piloci są jednymi z najbardziej doświadczonych na świecie. Mam film z lądowania, postram się go wrzucić.
Z samolotu do terminalu idzie się na piechotę. 10 stopni. Na kilka dni o upałach możemy zapomnieć
Po odebraniu bagażu poszliśmy do stanowiska Avisa w celu odebrania auta. Tym razem było to Renault Twingo. Nie był to wymarzony samochód, ale drogi na wyspach są z reguły w bardzo dobrym stanie. Do tego był on najtańszy, więc nie było co narzekać. Jednak najpierw trzeba było go znaleźć. W tym celu minęliśmy autobusy do stolicy i znaleźliśmy się na sporym parkingu. Tu mieliśmy szukać. Zajęło to trochę czasu. Po zapakowaniu bagażu do samochodu wreszcie mogliśmy jechać do naszego nowego domu na 5 dni. W tym celu musimy opuścić Vágar i udać się na jej sąsiadkę – Streymoy. Po drodze mijamy miejscowości Miðvágur (największa na Vágarze – trochę ponad 1000 osób) i Sandavágur. Widoki przepiękne.
Po drodzę pojawiają się pierwsze widzane owce. W 2002 roku Vágar i Streymoy połączył tunel Vágatunnilin, co znacznie usprawniło transport między nimi. Nasz wynajęty dom znajduję się Stykkið na zachodnim wybrzeżu Streymoy, więc po wyjeździe z tunelu nie musieliśmy długo jechać. Mieliśmy szukać domku z flagą Wysp Owczych. O dziwo zauważyliśmy go bez problemu, a na parkingu już stał nasz gospodarz Jon. Zostaliśmy serdecznie przywitani. Domek znajduje się na wzgórzu i prowadzi do niego 75 metrowa droga pod góre. Przy dwóch ciężkich walizkach sprawiało to trochę kłopotów, ale widok z okien chałupy (piszę tak, żeby już nie powtarzać ''domku''
) całkowicie wynagradzał wszelkie trudy 
Ogólnie mieszkało się tam bardzo dobrze. Jon był świetnym gospodarzem. skrupulatnie odpisywał na wszelkie nasze pytania. Link do wynajmu: https://www.airbnb.pl/rooms/5260181?s=aF0K (na koniec zbiorę wszystkie linki w jedno miejsce)
Odpoczęliśmy chwilę i ruszyliśmy w drogę.
Najpierw za cel obraliśmy małą stację benzynową. W końcu trzeba będzie z czegoś robić sniadania i kolacje
Jeśli ktoś miałby ochotę na coś do jedzenia, to chyba na każdej stacji sprzedaje się hot dogi i napoje z automatu (czasami nawet więcej). Szybki rekonesans cen
Ceny, jak można się domyślić, północnoeuropejskie Na Wyspach Owczych używa się dwie waluty równej wartości. Farerski rząd drukuje własne banknoty, ale używane są monety duńskie. Banknoty duńskie również są akceptowane. Nie mieliśmy okazji tego sprawdzić, bo wszędzie płaciliśmy kartą. 
Po obkupieniu się rzeczami pierwszej potrzeby zawróciliśmy i pojechaliśmy drogą prowadzącą na Eysturoy.
My jednak nie mieliśmy w dzisiejszych planach następnej wyspy, więc w miejscowości Hvalvík zjechaliśmy na drogę widokową. Prowadzi ona przez przepiękną dolinę.
Kończy się na małej miejscowości Saksun. W 2011 roku zamieszkiwało ją 20 osób, jednak w ostatnich latach ta liczba spadła. Jej głównym atutem jest położenie nad laguną Pollurin. Droga na samym końcu rozwidla się. Jeśli chce się jechać na fajny punkt widokowy - trzeba wybrać prawą odnogę. Skręcając w lewo dojedziemy do miejsca, gdzie zaczyna się szlak do laguny. My najpierw pojechaliśmy na punkt widokowy. Pogoda była wręcz idealna - nie padało, nie wiało i nie było mgły!
Potem wróciliśmy o rozwidlenia i udaliśmy się na szlak. Pierwszy w życiu czarny piasek
Idąc dalej plażą, dochodzi się do pełnego morza.
Na niebie zauważyliśmy ciemne chmury, więc postanowiliśmy szybko wracać do samochodu. Wróciliśmy na główną drogę. Następnym celem był Tjørnuvík, czyli najbardziej oddalona na północ miejscowość na Streymoy. Prowadzi do niej droga odchodząca od drogi nr. 10. Zjazd na nią jest tuż przed mostem na Eysturoy. Łatwo go minąć. My musieliśmy zawracać
Droga ta również jest oznaczona jako widokowa. Jest z niej fajny widok na Eysturoy.
Do Tjørnuvík przyjeżdza się głównie po to, aby zobaczyć Risin og Kellingin, czyli giganta i żonę. Legenda głosi, że chcieli oni przyciągnąć Wyspy Owcze do Islandii, jednak zostali zaskoczeni przez słońce i cali skamienieli.
Zbliżał się wieczór, więc postanowiliśmy jechać do stolicy na obiad. Po drodze wreszcie udało zrobić się fajne zdjęcie owcy, a nawet owcom
I pomyśleć, że farerczycy są mniejszością we własnym kraju, bowiem najliczniejszą grupę stanowią te wełniane istoty (nie licząc ptaków) Ich liczba wynosi około 80 tys., są potomkami owiec, które w VI lub VII w. przybyły tu z irlandzkimi mnichami.
Gdy dojechaliśmy już do Tórshavn, przypadkowo trafiliśmy na największe, jeśli nie jedyne, centrum handlowe archipelagu.
Zajechaliśmy tam z myślą o jakiejś restauracji. Niestety były 2 fast-foody: Burger King (jedyny światowy fast - food na wyspach) i Sunset Boulevard (duński) oraz kawiarnia. Wybraliśmy słoneczny bulwar
Poszliśmy również wypłacić pieniądze z bankomatu (wtedy jeszcze nie byliśmy pewni co do obowiązującej waluty i chcieliśmy zobaczyć, czy wyjdzie duński czy farerski banknot). Wyszedł farerski i chyba jest to najpiękniejszy banknot, jaki widziałem 
Wieczorem kupiliśmy bilet na rejs po ptasich klifach Vestmanna. Strona: http://www.puffin.fo/en/
CDN.
