14-17/11
Ostatnie 4 dni poświęcam na włóczenie się po uliczkach starego Cuzco. Tego Prawdziwego. Nie ma tu odpicowanych uliczek z fancy kawiarenkami i butikami z biżuterią. Są sklepiki z żelastwem w ładnych, choć zniszczonych, kamieniczkach, jak jeszcze niedawno na Chmielnej. Jest ogólny bajzel. Uliczni sprzedawcy wszystkiego, przejezdny handlarz owoców z wózka „mango-mango - dos soles a kilo!”, dymiące ruszta z szaszłykami z alpaki, „saturatory” z herbatkami caliente na wszystkie boleści, serwowanymi do foliowych woreczków ze słomką „a’la cytrynada”.
Załącznik:  Capture31.JPG [ 74.98 KiB | Obejrzany 9280 razy ]
Pomiędzy tym wszystkim bawią się dzieci, a sprzedawczyni nie przerywając wydawania reszty karmi piersią niemowlę. Dzieci są ze swoimi mamami/babciami właściwie wszędzie. Mniejsze śpią w nosidłach-chustach na plecach, większe grają w piłkę na uliczkach bazaru. I co najważniejsze - wydają się być szczęśliwe.
Ruch uliczny jest natomiast zorganizowany bardziej Europejsko. Nie można tu – tak jak w Azji Pd-Wsch. - przechodzić sobie równym, spokojnym krokiem z zamkniętymi oczami w dowolnym miejscu bez obawy, że ktoś cię rozjedzie. Tu są światła – i jak w Europie – są one dla kierowców ważniejsze niż współużytkownicy drogi 
Do tego oczywiście pełna gama zapachów ulicy, które ciężko jest „przelać na klawiaturę” – pozostawiam więc wyobraźni.
Po pół godzinie błądzenia wśród tego świata tracę kompletnie orientację – i muszę zapytać: „Disculpe signora, qui direction a Plaza del Armas?”.
Zdecydowanie lubię takie wieczory. Kawałek prawdziwego Peru, niewiele mający wspólnego z atrakcjami turystycznymi typu M-P.
Na pewno tu wrócę. Choćby do odkładanej – i w końcu niedokonanej Amazonii. Do tego zdecydowanie Boliwia wymaga głębszego poznania. I Kolumbia, o której tylko słyszałem.
Tymczasem jednak – wracam z wielka przyjemnością. Fajnie jest podróżować, ale najfajniej – wracać do domu. Długie jesienne wieczory w ciepełku, kiedy za oknem pada deszcz – to jest to 
Na zakończenie – garść podsumowań różnorakich.
Co mnie w mojej Amerykańsko-del-Sur’skiej Wyprawie najbardziej urzekło? (kolejność chronologiczna):
-nurkowanie z foczkami na Galapagos
-wikunie we mgle na stokach Chimburazo
-wyprawa na indiańskich koniach z Vilcabamby
-noc na pustyni pod Huacachiną
-Isla del Sol
-wieczorne caminando linią kolejową z Hedroelectriki do Aguas Calientes
Po to warto było tu przyjechać
Finanse – nie będę się rozpisywał szczegółowo, bo statystyk nie prowadziłem, natomiast mogę łatwo podać sumę za całokształt 2-miesięcznej wyprawy: 12kpln plus 105k mil Miles&More.
Szczegółów nt. cen i porad jak tanio dojechać z A do B – jest w necie multum, więc nie będę się powtarzał.
Napiszę za to trochę o wyposażeniu.
Podróżuję wyłącznie "na lekko". Znacznie wyżej cenie sobie mobilność niż posiadanie wszelkich możliwych gadżetów.
Mój bagaż (podręczny oczywiście) zawierał:
Załącznik:  Capture32.JPG [ 214.38 KiB | Obejrzany 9280 razy ]
W sumie 8kg + 2 kg NBook do roboty.
Uwagi po 2 miesiącach podróży z tym zestawem:
W 95% jestem zadowolony z wyboru.
Co było najlepsze:
• Peleryna holenderskiego soldata zamiast kurtki: Przy wadze 660g - Pełni N-in-one funkcji: kurtka p-deszczowa, koc do rozłożenia się na glebie, awaryjny ocieplacz (jeśli mam już na sobie wszystko i jeszcze szczekam zębami), awaryjny pokrowiec- ocieplacze śpiwora (po spieciu w rękaw), awaryjny daszek od deszczu, także do spania, awaryjny hamak.
• Zestaw 3ch cienkich polarów " na cebulkę" - sprawdził się doskonale. Były momenty, że zakładałem wszystkie 3 plus pelerynę.
• Buty - miałem z tym dylemat - w końcu zabrałem górskie - i b.d.b.! Ameryka del Sur jest często zimna i deszczowa. Klapek używałem tylko na Galapagos i to nie często. W sumie mogłem ich nawet nie mieć.
• Zestaw "rozszerzonej trójpolówki" - de facto miałem 3 plus 1 na sobie (mowa o zestawie: t-shirt, skarpetki, gatki) stosowany w połączeniu z wszędzie dostępnymi i niedrogimi pralniami - sprawdził się świetnie. Oddawałem do pralni średnio co tydzień (4-8pln; 2-4h lub na rano gotowe) - i co najważniejsze: suche . Wbrew pozorom upranie tutaj czegoś samemu wymagałoby 2-3 dni suszenia (wilgotność powietrza).
• Elektryka: leciutka przejściówka US + malutki trójnik PL + ładowarka USB 3wyjsciowa - > z jednego gniazdka AC - ładuje wszystko równocześnie.
• Worek "na paszę". (Plecionka plastikowa, waga 100g) - był b. przydatny: do zostawienia niepotrzebnych gratów przy 1-2/dniowej wyprawie; do trzymania brudnych ciuchów (przewiewny), jako pokrowiec plecaka kiedy w drodze powrotnej po kupieniu w ostatni dzień wielu " peruwiański dóbr " dla moich Dziewczyn - musiałem już nadać bagaż do luku Karimata Bundeswehry (kostka) doskonale robi za osłonę NBooka i kindla równocześnie zastępując stelaż plecaka (z którego zrezygnowałem dla skompaktowania wysokości plecaka /wymiary bagażu podręcznego/ i oszczędzenia 150g wagi). No i robi za wygodny fotel kiedy siedzisz w busiku 3h na kole zapasowym Bdb rozwiązaniem jest też malutka ale silna czołówka ładowana z USB.
• Leciutki i zwijalny w "całe nic" plecaczek desantowy z Ikea - to opcja idealna na półdniowe wycieczki. Dodatkowo karimata Bundeswehry idealnie czyni w nim stelaż.
• Saszetka na suwak (też z Ikea, 60g) - na WSZYSTKIE "drobiazgi" (w sumie tego ponad 2kg). Dużo łatwiej jest coś znaleźć niż mając po kieszeniach i zakamarkach plecaka (przynajmniej dla mnie)
• Toileters: Ręcznik 40x60cm waga 80g (wykręcam go 3 razy żeby się wytrzeć po kąpieli - problem?); wszystkie kremy, pasty itp. - w miniaturowych pojemnikach.
Co mogłoby być bardziej optymalne, czyli lessons learned:
• Duży powerbank (16000mah i 350g wagi) był totalnym nieporozumieniem. Został mi zresztą szybko (i bez żalu z mojej strony) skradziony wraz z telefonem. W zupełności wystarczyłby malutki 2000mah / 100g (dałoby się ładować w kieszeni i dodatkowo - nie stracił bym telefonu Gopro - bez sensu. Może ze dwa razy użyłem.
• Kindle - jak wyżej. Przy czym tu głównie z braku czasu wynikającego z mojej roboty. Jadąc "na luzaka" - jednak bym zabrał.
• Grzałka się nie przydała. Hostele tutaj mają kuchnie albo przynajmniej wodę w termosie.
• Jedyne czego mi zabrakło, to "kapci hotelowych" ( takie frotki - 100g wagi, a wygoda w hostelach jednak spora)
Jeszcze odnośnie bezpieczeństwa (dóbr materialnych):
• Z moich obserwacji wynika że przewożąc bagaż w autobusach bezpieczniejszym miejscem jest luk bagażowy niż bagaż podręczny (ten na prawdę ciężko jest upilnować) - w nim tylko niezbędne minimum.
• Kasa. Obecnie stosuję metodę posiadania zawsze "żelaznego zapasu" gotówki (ok 300USD) plus gotówki "operacyjnej" na tydzień. (Kiedyś jeździłem z 3ma kartami i minimum gotówki) Dlaczego tak? Zbyt wiele razy wykurzałem się marnując wiele godzin na objeżdżanie nie działających lub nieistniejących bankomatów. Policzyłem sobie wartość oczekiwaną zdarzeń: A: ukradną mi 300USD * 1% prawdopodobieństwa (=3USD), versus zmarnuje co 2 tygodnie pół dnia * 100% (=bezcenne ). Dodatkowym plusem bezpieczeństwa jest wożenie tylko jednej karty (w końcu gdzieś zadziała - mam czas...)
No i to to tyle.
Pozdrawiam z lotniska w Limie skąd Lecę do Bogoty, potem do Londynu - i do Warszawy
Bardzo się cieszę, że wracam – czyli cel Włóczęgi bez Celu – został osiągnięty )
KONIEC. |
