przemorx napisał(a): Ja niestety też w Bangkoku zaliczyłem wycieczkę po sklepach. Najlepsze, że znałem ten myk i przed wybraniem tuk tuka 3 razy o to pytałem. W odwecie, że mnie wydymano do każdego sklepu wchodziłem na 3 minuty i po wyjściu mówiłem "Nothing interesting"
Tak jak my. Wszyscy wiedzą jak działa myk, a i tak się dają złapać. Później po Bangkoku pływaliśmy już przeważnie tramwajem wodnym (mieszkaliśmy blisko rzeki). Tanio i bezpiecznie. To dowodzi, że nie warto czytać jak działają triki, bo jak mają cię oszukać, to i tak będziesz oszukany.
Inne moje przykłady:
1. Rzym. "Na producenta skórzanych kurtek" Stary chwyt. Idziemy chodnikiem, zatrzymuje się facet w aucie pełnym kurtek i narzeka, że wraca do domu do Mediolanu z jakichś targów odzieży, karta przestała mu działać i nie ma gotówki na paliwo. Ale z przyjemnością odda nam "za bezcen" dwie skórzane kurtki, najnowszy krzyk mody, za "kilka" euro na benzynę. Z bratem mieliśmy po kieszeniach łącznie jakieś 40 Euro. Facet chciał o wiele więcej, mówił o dwustu. Bardzo był niezadowolony, bo to takie drogie kurtki i zdziwiony, że nie mamy żadnych więcej zaskórniaków. Jego temperament z biegiem czasu się zmienił o 180', ale wycofać się z "transakcji" już było za późno. Kurtki wzięliśmy za te 40 EUR, nosiliśmy obaj długo, były bardzo fajne, trwałe i do złudzenia przypominały skórzane. Nie czuliśmy się oszukani, bo ostatecznie tyle mniej więcej były warte, ile za nie daliśmy, ale mechanizm "na okazję" na nas zadziałał.
2. Walencja. "Na rozmiankę banknotu do parkometru" Idziemy ulicą w Ciudad de las Artes y las Ciencias, w pobliżu parkometr, od strony auta podchodzi do nas bardzo schludnie ubrana para po pięćdziesiątce, wyglądają na turystów z Indii, nic nie wzbudza podejrzeń. Trzymają banknot 10 EUR i proszą czy moglibyśmy im rozmienić na parkometr. Moja trzyma w ręku mapę, co ma niestety w zwyczaju, więc tamta zaczyna się ją o coś pytać pokazując na mapę i Hemisferic, obie się obracają do nas plecami. Facet przegląda ze mną w portfelu kieszeń na bilon, pokazując monety palcem wskazującym jednej ręki, przybliża się stopniowo, a drugą łapę pcha w miarę dyskretnie w przegrodę na banknoty. Spostrzegam się, krzyczę coś i wyrywam portfel. Miałem tam niewiele, może ze 20 euro, dodatkowe 50 zamknięte w kieszeni na zamek. Zdążyli tylko zabrać tą swoją dychę i dosłownie zapadli pod ziemię. Musieliśmy chwilę ochłonąć i się obszukać, by stwierdzić, że jednak nic nie zginęło. Opis jest długi, ale mechanizm działa w mgnieniu oka i myślę, że oni po prostu słabo byli jeszcze wytrenowani, że się zreflektowałem.
3. Stambuł. Pucybuci nas bawili, te szczotki spadały im kilkadziesiąt razy, później już przypatrywaliśmy się, one na tych ich torbach/skrzynkach wisiały na haczyku, połączonym z cynglem. Kilka metrów po wyprzedzeniu turysty pociągają za spust i szczotka leży u twych stóp.
Co nas wkurzało w Stambule, to ciągłe oszukiwanie/doliczanie do rachunków w knajpach. A to ser do pidy podwajał jej cenę, a to niby omyłkowo źle wydano resztę, to znowu na tani kebab z okienka trzeba było "nieco poczekać", proponowano grzecznie by sobie usiąść, a jak już usiedliśmy, przyniesiono go do stolika i zażądano dwa razy więcej. |
