Dzień 4 – 2 czerwca - Riomaggiore – Manarola – Volastra – Corniglia
Buongiorno Cinque Terre! Jest po 9., Riomaggiore już rozbudzone.
Gdy my na naszym tarasie zajadamy się ciachami z cukierni, pierwsi turyści już przemierzają główną ulicą miasteczka. Załącznik:  DSCF6051b (3).jpg [ 183.07 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Pakujemy się, żegnamy z sympatycznym właścicielem i idziemy jeszcze poszwendać się po miasteczku. Droga pod górę na wprost naszej kamienicy prowadzi do kościółka San Giovanniego Battisty. I właśnie ją wybieramy na nasz spacer.Załącznik:  DSCF6051b (9).jpg [ 139.54 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6053.jpg [ 239.73 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6066.jpg [ 176.53 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Zaległa poranna kawa i zmierzamy dalej w kierunku castello. Na sam zameczek już nie chce nam się wspinać z plecakami, zważywszy, że widoki naokoło nam wystarczają.Załącznik:  DSCF6071.jpg [ 237.76 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6077.jpg [ 210.25 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  Rio2.jpg [ 244.29 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6078.jpg [ 184.7 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6079.jpg [ 266.99 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6082.jpg [ 159.05 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Miłym zaskoczeniem jest dla nas, że dalej droga w dół prowadzi na stację kolejową. Nie trzeba będzie zawracać do centrum miasteczka.
Ostatnie spojrzenie na Riomaggiore i idziemy oczekiwać na pociąg, który zawiezie nas do Manaroli.Załącznik:  DSCF6091.jpg [ 243.81 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Turyści przybywający do Cinque Terre, szczególnie Ci jednodniowi zazwyczaj zaopatrują się w Cinque Terre Card czyli kartę upoważniającą do darmowych przejazdów koleją, czy busem pomiędzy miasteczkami, a także wejścia na Lazurową Ścieżkę, pieszą drogę łączącą wszystkie pięć ziem. Przy naszym sposobie zwiedzania Cinque Terre - po pierwsze postawiliśmy na rejs, po drugie mieszkamy w miasteczkach, kupno tej karty było nieopłacalne.
Z kolei jednorazowy przejazd pociągiem to 4e/os. Trochę dużo, zważywszy, że właśnie teraz mamy do przejechania jedną stację…więc podejmujemy to ryzyko i jedziemy na gapę. Minutę później wysiadamy w Manaroli.Załącznik:  DSCF6091a (1).jpg [ 180.36 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Nasze ostatnie miejsce noclegowe zarezerwowaliśmy głównie, dlatego, że w ogóle było dostępne w tym terminie. Z uwagi na rozpoczynający się weekend obłożenie już miesiąc przed wyjazdem w każdym z pięciu miasteczek było prawie 100%, więc braliśmy, co dał booking.
No to jesteśmy w Manaroli i idziemy od razu szukać naszej kamienicy, bo umówiliśmy się na odbiór pokoju o 11.30. Załącznik:  DSCF6091a (2).jpg [ 233.52 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Droga, jak zwykle prowadzi pod górę, a nasz adres znowu gdzieś przy końcu miasteczka. Gdy gps staje się bezradny, z pomocą przychodzi dzisiejszy poranny mail od właściciela z informacją, że trzeba przejść przez kamienny mostek. Za piazza z kościółkiem San Lorenzo znajdujemy mostek, a nawet trzy  . Opinie w necie pobrzdąkiwały coś o budowie, a właśnie pierwszy mostek prowadzi do kamienicy z rusztowaniami. Idziemy zatem na drugą stroną, dalej wąskim przejściem między kamienicami dochodzimy do celu - Via dei Molini 21.Załącznik:  Manarola_.jpg [ 263.91 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Właściciel zjawia się kilka minut później i wręcza nam klucz do naszego ostatniego miejsca noclegowego. Pokój jasny i przestronny, miłym zaskoczeniem jest duży balkon, na którym oczywiście będzie grane winko wieczorem. Widok częściowo na stary ogród, a częściowo, no dobra, w znacznej mierze na rozwalającą się kamienicę w remoncie.  Mimo to jest cisza i nie ma żadnych robót, więc i jutro w sobotę też tak na pewno będzie (taaaa ).Załącznik:  Manarola1.jpg [ 167.49 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6091a (11).jpg [ 206.85 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Chwila odpoczynku i ruszamy w drogę, nasz cel to przejść ścieżkę do Cornigli. W necie było info o jej zamknięciu, ale idziemy zweryfikować tę informację. Trasa zaczyna się w okolicach naszego zakwaterowania, więc praktycznie od razu rozpoczynamy wędrówkę. Załącznik:  DSCF6106.jpg [ 173.66 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6107.jpg [ 217.12 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6117.jpg [ 263.42 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6120.jpg [ 214.59 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6123.jpg [ 264.66 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6128.jpg [ 257.32 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6129.jpg [ 242.92 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6134.jpg [ 160.21 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Po ok. 10 minutach docieramy do zamkniętej furtki, dalej nie przejdziemy. Info z netu się potwierdziło, a zarośla świadczą o tym, że taki stan rzeczy jest już od dawna. Trochę szkoda, bo trasa wydawała się relaksacyjna, a Corniglia prawie na wyciągnięcie ręki.
Jednak nie do końca nas to zniechęciło, nastawieni w boju zawracamy zatem do mijanego po drodze szlaku Volastra panoramico. Zaczyna się on niezbyt zachęcająco, bo wysokimi schodami, oczywiście pod górę. Tą trasą też dojdziemy do Cornigli, więc nie ma się nad czym zastanawiać, idziemy.Załącznik:  DSCF6135.jpg [ 313.71 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Po kilkunastu minutach niewiele się zmienia – pełne słońce, my pod górę, tylko Manarola coraz niżej i jęzory też coraz niżej. Wyłaniające się co jakiś czas domy Volastry dają nadzieję, że kiedyś dojdziemy do tej mieściny.Załącznik:  DSCF6147.jpg [ 235.98 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6142.jpg [ 191.89 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6150.jpg [ 276.84 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6160.jpg [ 286.37 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Po całej trasie pod górę, Volastra również wita nas schodami pod górę. Główna uliczka daje nam wszystko, co do szczęścia potrzebne - kranik z wodą, dzięki czemu można się od razu odświeżyć i otwartą trattorię, w której zaraz się posilimy. Jednak najpierw idziemy jeszcze zapoznać się z miasteczkiem. Właściwie oprócz wąskiej wijącej uliczki z domami, zamkniętą ristorante (w której o tej porze można jedynie zaopatrzyć się w miejscowe wino) oraz kościółkiem, nic tu nie ma. Atmosfera sielska i senna, więc wracamy do trattori, zanim Wloch się nie rozmyśli i też pójdzie na sjestę. Do wyboru różnego rodzaju panini. Pajda chleba smakuje cudownie, miejscowa mozzarella i szynka wyborne, a pomidor, jakby dopiero co zerwany z ogródka.Załącznik:  Volastra.jpg [ 157.76 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6170a (10).jpg [ 211.23 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Po miłym odpoczynku, czas ruszać dalej w drogę do Cornigli. Wg zapewnień właściciela trattorii teraz trasa powinna być w większości płaska, tym samym mniej męcząca.Załącznik:  DSCF6170a (13).jpg [ 208.14 KiB | Obejrzany 2632 razy ] I rzeczywiście idzie się świetnie. Wśród winorośli, z cudnymi widokami, z nielicznymi piechurami. Właściwie dobrze się stało, że dolna ścieżka jest zamknięta. Na pewno krajobraz na niższych partiach tak nie zachwyca, do tego na bank byłoby więcej ludzi oraz trzeba by uiścić opłatę za wstąp do parku narodowego. Tymczasem my karmimy oczy tym cudem natury.Załącznik:  DSCF6180.jpg [ 243.57 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6186.jpg [ 253.04 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6189.jpg [ 287.81 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6195.jpg [ 254.09 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6197.jpg [ 219.5 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Oddala się Manarola, a ścieżka zaprowadza nas do czyjegoś ogródka. Nie, nie zgubiliśmy się, tak miało być:-)Załącznik:  DSCF6205.jpg [ 162.13 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6206.jpg [ 175.1 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Po minięciu domku kontynuujemy trasę w stronę Cornigli.
Gdy docieramy do lasu, droga zaczyna prowadzić w dół. Na początku delikatnie, po czym zaczyna się robić męcząco. I tak już będzie do końca naszej wędrówki.Załącznik:  DSCF6215.jpg [ 265.57 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6218.jpg [ 196.65 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Dom i przydrożna kapliczka świadczą o jakiejś cywilizacji. Tak, dotarliśmy do Cornigli.  Załącznik:  DSCF6219.jpg [ 234.55 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6221.jpg [ 216.89 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6223.jpg [ 143.75 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6224.jpg [ 255.48 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6226.jpg [ 197.58 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6227.jpg [ 173.18 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Corniglia jako jedyne miasteczko Cinque Terre ma dosyć ograniczony dostęp do morza, co nie oznacza, że nie ma go wcale. Miasteczko położone jest 100 m npm., ale wzdłuż skały jest wytyczone zejście, co można zaobserwować, np. w trakcie rejsu. Teraz nie mamy ochoty tego sprawdzać, jedyne o czym marzymy to odpocząć po wędrówce. Knajpka "A' Caneva" w ocienionym zaułku nadaje się do tego idealnie.Załącznik:  DSCF6228.jpg [ 102.58 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Począwszy od ścieżki w Manaroli przeszliśmy ok. 3,5 km. Co to jest przy kilkunastu kilometrach przemierzonych przez nas w sycylijskim Rezerwacie Zingaro.
A jednak morderczy początek pod górę, a później męczące schodzenie zrobiło swoje, więc decydujemy, że żegnamy się z Corniglią.Załącznik:  DSCF6229.jpg [ 174.32 KiB | Obejrzany 2632 razy ] By wrócić do Manaroli, musimy dojść do stacji kolejowej, która w przeciwieństwie do pozostałych miasteczek 'pięciu ziem' jest dosyć daleko oddalona. Nas czeka pokonanie setki schodów w dół, a jeśli ktoś przyjeżdża pociągiem z bagażami czeka go niezła wędrówka po schodach w górę. No chyba, że skorzysta się z lokalnego busika.
Znowu mamy do przejechania jedną stację, więc olewamy kupno biletów.
Upragniony powrót do Manaroli, by móc się odświeżyć i odpocząć po dzisiejszej wędrówce. W nagrodę mini szampanik na balkonie:)
Te kamienne mostki, schodki i łuki, stara rozwalająca się kamienica i oczywiście dzikość ogrodu - ma to swój klimat, jakby stało to wszystko od wieków. Chciałoby się rzec prawie niezmienione, a jednak niszczejące.
Obok nas całe drzewo cytryn. W Cornigli piłam dziś z nich lemoniadę, kwaśne te miejscowe cytryny jak cholera. Załącznik:  Su per i coppi.jpg [ 241.72 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Na kolację wybieramy knajpę, do której prowadzi drogowskaz w pobliżu naszej kamieniczki. Droga oczywiście pod górę. Knajpka widokowa, w którą centralnie świeci słońce. W środku tłumy, jest jeden stolik, ale cały taras oszklony i zadaszony, można umrzeć z gorąca.
Idziemy dalej, a właściwie to idziemy poznać Manarolę, bo oprócz trasy stacja-zakwaterowanie, nie mieliśmy okazji jeszcze poszwendać się po miasteczku. Załącznik:  DSCF6238.jpg [ 185.87 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6240.jpg [ 190.16 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6243.jpg [ 114.47 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6244.jpg [ 193.82 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Nie wiem czy to dlatego, że dziś wcześniej wybraliśmy się na kolację, czy że właśnie rozpoczął się weekend, ale ludzi jest więcej niż wczoraj w Riomaggiore. Jednak wczoraj Ci co mieli odjechać odjechali, a w miasteczku był zachowany kameralny klimat. W Manaroli wręcz przeciwnie, grupki idą z parkingu nad miastem. Do tego muza rozwalona na całego z knajpy nad wodą niesie się po całej zatoce. Załącznik:  DSCF6246.jpg [ 196.63 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6249.jpg [ 214.6 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6250.jpg [ 194.18 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6254a.jpg [ 163.24 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Zdecydowaliśmy, że ostatnią kolację wyjazdu chcemy zjeść w "Marina Piccola". Co się później okaże, nawet w moim przewodniku wydanym w '98 roku rekomendowano to miejsce. Oczywiście my bez rezerwacji, wszystko zajęte. Dochodzi nawet do absurdalnej sytuacji, że pięć par (w tym my) czeka aż coś się zwolni. Na szczęście nam się przyfarciło i po 10 minutach zasiadamy przy stoliku z widokiem, następne pary miały mniej szczęścia, 40 min stania. 
Ostatnia wieczerza i dary morza. Risotto łechta nasze podniebienie. Dolce vita!Załącznik:  DSCF6261a (5).jpg [ 129.09 KiB | Obejrzany 2632 razy ]
Dzień 5 - 3 czerwca - Manarola - Monterosso al Mare - Piza
Sobotni poranek w Manaroli. Włosi postanowili się wziąć za robotę, najpierw omawiają, co trza zrobić, potem stukanie, walenie, remont w pełni. Po nieudanej drzemce żegnamy się zatem z placem budowy i kamiennym mostkiem opuszczamy te rewiry.Załącznik:  Manarolaa.jpg [ 224.92 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Na śniadanie idziemy do kafejki. Siedzimy w środku, a na zewnątrz poruszenie. Trzech policjantów się dziwi, jak to samochód (notabene na niemieckich numerach) tak sobie wjechał do miasteczka i zaparkował. W Cinque Terre ruch kołowy jest zamknięty. Jeśli jesteś autem to parkujesz na szczycie miasteczka, dalej jest szlaban i nie wjedziesz, ale jak widać można? Można! Załącznik:  DSCF6267a (1).jpg [ 158.34 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Załącznik:  DSCF6268.jpg [ 171.27 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Idziemy w stronę stacji. Jeżeli ktoś ma ochotę na przejście otwartej do połowy ścieżki Via dell' Amore, musi również obrać ten kierunek. My z całym dorobkiem na plecach stawiamy dziś na relaks. Więc piechurzy za tunelem w lewo, my i inni podróżni na prawo.Załącznik:  DSCF6269.jpg [ 187.6 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Za kilka godzin nasz powrót do Polski. Jednak zanim wrócimy na lotnisko do Pizy, jedziemy jeszcze do Monterosso pokorzystać z plaży i ciepłego morza. Do przejechania mamy 3 stacje. Czy kupiliśmy bilety? Tym razem tak. I bardzo dobrze, bo przy sobocie zmożone siły. Do naszego pociągu weszło aż trzech konduktorów, z czego jeden na dzień dobry przyczepił się do rodziny z dziećmi.Załącznik:  DSCF6271.jpg [ 202.5 KiB | Obejrzany 2632 razy ] W Monterosso tłumy. Typowa sobota w słonecznym kurorcie. Znajdujemy ostatni skrawek wolnego miejsca na plaży bez leżaków i można się relaksować. Załącznik:  DSCF6272a (1).jpg [ 228.84 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Woda w morzu cieplejsza, niż w Fiascherino. Fale przyjemnie kołyszą. Jak to dobrze, że korzystna godzina lotu powrotnego pozwoliła nam jeszcze na ten relaks. Parę lat temu musieliśmy zrywać się o 7., by zdążyć na lot z Pizy, a tymczasem dziś lecimy dopiero o 17.10. Załącznik:  DSCF6275.jpg [ 189.07 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Ok. 13 zwijamy się na stację, którą od plaży dzieli przejście przez ulicę. Jako że na stronie włoskich kolei trenitalia była promocja na sobotnie przejazdy, bilety powrotne kupiliśmy już w Polsce. Najpierw jedziemy do La Spezii, gdzie przesiadamy się w intercity do Pizy. Czas na zmianę pociągu 17 minut.
I tak jak wszystko nam się pięknie udawało na tym wyjeździe, tak teraz zaczyna się jazda bez trzymanki. Załącznik:  DSCF6278.jpg [ 224.86 KiB | Obejrzany 2632 razy ] Pociąg do Monterosso przyjechał z 7 minutowym opóźnieniem czyli jeszcze bez tragedii. Jednak w czasie jazdy wcale nie zamierzał nadrobić. Tak jak zawsze na tej trasie szybko zamykał drzwi i jechał dalej, tak teraz stał i stał na tych stacjach. Ludzi przy sobocie multum, więc to też wpływało dla nas niekorzystnie. Na dodatek już przed samą La Spezią przybrał żółwie tempo. Ostatecznie z 17 minut zrobiło się 5 minut na przesiadkę. Wysiadamy i na nasze nieszczęście pociąg na tym samym peronie, na torze obok oczekiwał na pasażerów do Pizy. Czy to możliwe, że los był taki łaskawy? Nie W pociągu pusto, ale chyba pięciu przechodniów utwierdziło nas w przekonaniu, że jedzie on do Pizy. Minuta do odjazdu, a tu nic się nie dzieje. Patrzę z tego pociągu na migający napis na tablicy odjazdów intercity 511 do Salerno. Patrzę na bilet, tak to nasz. Biegniemy w te pędy, bo oczywiście zupełnie inny peron. I w tym miejscu muszę podziękować włoskim kolejom, że jak to zazwyczaj bywa nie dbają o punktualność. A może pociąg czekał na nas?;-) Tak, czy siak zdążyliśmy. A tamten, do którego wsiedliśmy początkowo to był regionale i miał odjazd dopiero za 20 min. Oczywiście, że na lotnisko byśmy zdążyli, ale wtedy byłyby nici z ostatniej pizzy i winka w Pizie. Załącznik:  DSCF6280a (2).jpg [ 191.91 KiB | Obejrzany 2632 razy ] No to siedzimy w intercity, widok Alp Apuańskich zachwyca za oknem. Jak dobrze by było jechać dalej do Salerno, nie kończyć jeszcze tej podróży. Chociaż z drugiej strony te kilka liguryjskich dni dało nam multum wrażeń. Tellaro, Lerici, Fiascherino, a także Cinque Terre, z czego Riomaggiore i Vernazza najulubieńsze. Piękny fragment liguryjskiego wybrzeża, który już teraz obrócił się w nasze wspomnienia.
Tak jak kiedyś w Pizie rozpoczynaliśmy naszą toskańską eskapadę, tak teraz łykiem chianti żegnamy Ligurię. To była piękna podróż..Ciao! Do następnego!;-)Załącznik:  Piza.jpg [ 225.92 KiB | Obejrzany 2632 razy ]
___________________________________________________________________________
Su per i Coppi - 90e/pokój dwuosobowy https://www.booking.com/hotel/it/su-per ... f720919a71
Info nt. pieszych ścieżek w Cinque Terre https://www.incinqueterre.com/pl/trails-all
Bilety kolejowe http://www.trenitalia.com/tcom-en |
Na szczęście gdy wracamy po 15 min. zwalnia się takowy z widokiem na port. Idealnie!