Pomysł na krótki wypad na południe Włoch jak zwykle narodził się spontanicznie podczas
szarego nudnego wieczoru. Jedziemy gdzieś? Czemu nie…, niech tylko będzie cieplej, nie za długo no i
oczywiście w miarę tanio. Tym sposobem od zalążka pomysłu do otrzymania potwierdzenia
rezerwacji lotów minęło 15 min. Staliśmy się posiadaczami lotów Katowice – NEAPOL - Katowice.
Załącznik:
01.jpg [ 244.32 KiB | Obejrzany 6894 razy ]
To co spontaniczne nie zawsze okazuje się dobre, tak więc loty kupione na 3 miesiące wcześniej
pozwoliły nam na nadmierne przemyślenia, czy to oby dobry kierunek? Z uwagi na 7 miesięczne
dziecko moment był przełomowy, pierwszy raz zostawiamy brzdąca, dlatego chcieliśmy wykorzystać
te kilka dni najbardziej jak to możliwe. Neapol konkurował u nas z Tel Awiwem, jednak odstraszyły
nas nieco wyższe stawki za przeloty, które zresztą później bardzo atrakcyjnie spadły, ale to temat z
cyklu… kupować, czy jeszcze poczekać?
Dzień dobry Neapol!!
Załącznik:
02.jpg [ 244.69 KiB | Obejrzany 6894 razy ]
Po wylądowaniu migiem do hotelu. Nasz wybór padł na Napolit’amo i całe szczęście! Z początku
szukaliśmy najtańszych noclegów, ale po krótkim wirtualnym spacerze dzięki Google street view
zdecydowaliśmy oddalić się od dworca kolejowego i dopłacić do nieco lepszej okolicy. Wybór był jak
najbardziej trafny. Najlepszą cenę na noclegi znaleźliśmy na trivago.
Czas zdobyć pożywienie!
Załącznik:
03.jpg [ 245.96 KiB | Obejrzany 6894 razy ]
Nie da się ukryć, że Neapol, niegdyś stolica Królestwa Neapolu, u swojej świetlności trzecie co do
wielkości miasto w Europie, miasto, któremu zawdzięczamy włoskie lody, pizzę i …. kiłę!, na pierwszy
rzut oka poraża egzotyką. Na ulicach leżą tony śmieci, za co odpowiedzialna jest nie tylko Camorra ale
również sami ludzie. Niejednokrotnie byliśmy świadkami wyrzucania pod siebie niepotrzebnych
zawartości włoskich kieszeni. Zdecydowanie neapolitańczycy powinni postawić na edukację
śmieciową społeczeństwa i to od zaraz!
Pierwszym posiłkiem w Neapolu była…. oczywiście pizza!! Co prawda wcześniej zdarzyło nam się już
jeść włoską pizzę, ale tego dnia (być może za sprawą głodu) zakochałem się w wersji neapolitańskiej,
do tego stopnia, że do końca naszego krótkiego pobytu nie chciałem jeść nic innego!
Po szklaneczce Peroni
i wylizanym talerzu do ostatniej kropli sosu ze świeżych pomidorów wzięłonam się na odwagę! Tak! Pierwszy spacer po centrum o zmroku. To co najbardziej lubimy,
odkrywanie zakamarków miasta pomieszane z lekką nutką ryzyka. Zaglądanie w każdą klatkę i bramę,
a przez szczeliny w drewnianych żaluzjach smakowanie tego co prawdzie, czyli tego jak żyją tu ludzie.
Załącznik:
04.jpg [ 242.34 KiB | Obejrzany 6894 razy ]
Oczywiście, żeby poznać miasto i ludzi należałoby spędzić tu kilka tygodni, nam niestety musiał
wystarczyć sam posmak życia południowców.
Nieświadomie kierując się w stronę zamku Sant’Elmo, z którego rozpościera się piękny widok na
zatokę Neapolitańską przechadzaliśmy się starą hiszpańską dzielnicą Quartieri Spagnoli słynącą z
rozwieszonego w poprzek ulicy prania. Suszarki stoją wręcz na ulicy, na wyciągnięcie ręki.
Załącznik:
05.jpg [ 244.04 KiB | Obejrzany 6894 razy ]
Załącznik:
06.jpg [ 250.51 KiB | Obejrzany 6894 razy ]
Jak później wyczytaliśmy jest to dzielnica, w której wyraźnie widać wpływ Camorry, słynie z
prostytucji i przestępstw. Tutaj również występuje największy odsetek analfabetów w cały mieście.
Nie da się ukryć, że do spaceru właśnie po tej dzielnicy zachęciła nas nieświadomość tego co powyżej.
Po dość wyczerpującej wspinaczce na szczyt niestety nie zobaczyliśmy pięknego zachodu z
Wezuwiuszem w tle wprost z pocztówki, ponieważ było już ciemno a widoczność nie należała do
najlepszych.
Załącznik:
07.jpg [ 236.35 KiB | Obejrzany 6894 razy ]
Dzień drugi – AMALFI COAST
Zgodnie z założeniem naszej wyprawy i zarezerwowanym wcześniej samochodem (najlepsze ceny
uzyskaliśmy na carrentals.com), wybraliśmy się zobaczyć wybrzeże Amalfi wpisane na listę
światowego dziedzictwa UNESCO, po drodze zahaczając o Wezuwiusz i Pompeje.
Załącznik:
08.jpg [ 250.67 KiB | Obejrzany 6894 razy ]
W drodze do wypożyczalni kontynuowaliśmy naukę Neapolu. Przemierzając Via Toledo kierowaliśmy
się w rejony portowe gdzie jak oznajmił nam dzień wcześniej przemiły pizzerman, najlepiej widać
osławiony przez historię wulkan.
Załącznik:
09.jpg [ 252.12 KiB | Obejrzany 6894 razy ]
Przecinając kolejne chaotyczne i piękne ulice odchodzące od Via Toledo natknęliśmy się na krytą
ulicę. Galleria Umberto I, bliźniacza ulica do tej, którą możemy zobaczyć w Mediolanie, obydwie
zaprojektowane przez Pana Rocco.
Załącznik:
10.jpg [ 246.22 KiB | Obejrzany 6894 razy ]
kto wie co bede robil w kwietniu 