Długo się przymierzałam do napisania pierwszej relacji, ale zawsze było mi jakoś... głupio - przeczytałam tutaj wiele relacji osób o wiele bardziej doświadczonych ode mnie i z o wiele ciekawszych miejsc. Więc czym jeszcze mogłabym Was zainteresować? I co wybrać, skoro jestem daleko w tyle za większością z Was?
Ale jak mawiają - kto nie ryzykuje, nie pije szampana.
Do Portugalii trafiłam pierwszy raz w kwietniu 2016 roku i była to również pierwsza podróż multi-city: wylot do Lizbony, powrót z Porto. A po drodze kilka ciekawych miejsc - Sintra, Cabo da Roca, Obidos, Alcobaca, Batalha, Fatima.
Przyzwyczajona do tego, że we Wrocławiu i w Warszawie jest transfer i nie trzeba ponownie przechodzić przez kontrolę bezpieczeństwa, natknęłam się na pierwsze schody...
Na przesiadce w Londynie-Stansted najpierw się okazało, że wysiadłam dokładnie z drugiej strony lotniska, więc pędziłam po strzałkach na transfer... aż wyszłam do głównej hali, gdzie musiałam znowu przechodzić przez security. A tam pani mi mówi, że moja kosmetyczka z płynami nie spełnia warunków. Tłumaczyłam, że jakoś nikt mi wcześniej nie zwrócił na to uwagi, a trochę z nią latałam i jestem w szoku, po czym puściła mnie dalej. Z wrażenia zapomniałam zdjąć zegarka, bramki zapiszczały, musiałam zdjąć buty i wejść do tej szafy z rentgenem.
W międzyczasie kątem oka widziałam, jak moją torebkę z elektroniką odsuwają na bok. Wszystko było w pokrowcach i myślałam, że znowu to jest problemem. Ale nie. Panu z security też się nie spodobała kosmetyczka. Zaczęłam się z nim wykłócać, a do zakończenia boardingu tylko kwadrans! Ostatecznie się udało, postawiłam na swoim i zdążyłam do bramki na czas - była obok tej, którą wyszłam wcześniej z pierwszego samolotu...Na lotnisku w Lizbonie zaczekałam na koleżankę, która leciała z Krakowa i razem pojechałyśmy na kwaterę. Liliana okazała się wspaniałym hostem i wiedziałyśmy już, że pobyt tu będzie udany. Rzuciłyśmy torby i poszłyśmy odkrywać miasto. Podjechałyśmy do centrum coś zjeść i przywitać się z oceanem. Zaryzykowałam kalmary, ale podali je w całości i chyba tego więcej nie powtórzę. Jednak wolę te pierścionki w panierce.
Pokręciłyśmy się trochę bez większego celu, ale świeże powietrze i spacer dobrze nam zrobił po całym dniu siedzenia w samolocie.Załącznik:
Lis001.jpg [ 277.63 KiB | Obejrzany 3276 razy ]
Załącznik:
Lis002.jpg [ 260.55 KiB | Obejrzany 3276 razy ]
Załącznik:
Lis003.jpg [ 245.59 KiB | Obejrzany 3276 razy ]
Załącznik:
Lis004.jpg [ 287.23 KiB | Obejrzany 3276 razy ]
Załącznik:
Lis005.jpg [ 421.71 KiB | Obejrzany 3276 razy ]
Następnego dnia przy śniadaniu usiadłyśmy do przewodnika, notatek, mapek i postanowiłyśmy ułożyć jakąś sensowną trasę zwiedzania Lizbony. Najciekawsze miejsca oraz dwa muzea, które chciałam zwiedzić, znajdowały się w Belem, więc od razu pojechałyśmy w tamtą stronę. Belem okazało się uroczym miejscem, z klimatem, przestronne, a do tego pogoda idealna na zwiedzanie - ciepło, słonecznie, trochę chmurek i lekki wietrzyk.
Załącznik:
Lizbona01.jpg [ 330.49 KiB | Obejrzany 3223 razy ]
Szeroki deptak zaczynał się na zachodzie za Torre de Belem, a na wschód prowadził prawie do samego mostu 25. kwietnia. Torre de Belem jakoś zawsze kojarzy mi się z Jaskółczym Gniazdem na Krymie, gdzie jednak nie udało mi się pojechać, bo pierwszy się tam wybrał car Putin... Miałam więc choć coś, co przypominało tamtą budowlę - a wcale nie gorszą od niej. Przy wieży jest malutka plaża, na której było mnóstwo muszli omółków, które chrzęściły pod nogami, pozostawiając we mnie wątpliwości, czy aby na pewno wszystkie są puste...
Załącznik:
Torre de Belem1.jpg [ 359.42 KiB | Obejrzany 3222 razy ]
Ruszyłyśmy spacerem na wschód. Kolejny przystanek pod Pomnikiem Odkrywców - wygląda trochę jak komunistyczny monument, ale jasny kolor i ładnie dopracowane figury nie straszą tamtą epoką. Gdzieś przy pomniku stał jakiś grajek i dorabiał sobie na turystach. Nawet nie hałasował, wręcz wpasował się w nastrój i naprawdę aż się chciało usiąść na chwilę i odpuścić całe to zwiedzanie.
Załącznik:
Lis14.jpg [ 295.75 KiB | Obejrzany 3224 razy ]
Ale nie dałam za wygraną - poszłam najpierw do Muzeum karet i powozów, gdzie posiedziałam dobrą godzinę. Może nie jest to wielkie muzeum, ale karety zrobiły wrażenie. Ludziom się kiedyś więcej chciało - jedne rzeźbione, inne malowane, każda inna; jedne na uroczystości królewskie "z pompą", inne dla księżniczek "na co dzień"; inne dla dzieci, inne na polowania... Ozdoby takiej karety nigdy nie były przypadkowe, wszystko miało swoje znaczenie, każdy symbol był nawiązaniem np. do panującego władcy, czy okoliczności, do których powóz miał zostać wykorzystany.
Załącznik:
Lis17.jpg [ 248.06 KiB | Obejrzany 3224 razy ]
Załącznik:
Lis18.jpg [ 277.56 KiB | Obejrzany 3224 razy ]
Załącznik:
Lis19.jpg [ 357.23 KiB | Obejrzany 3224 razy ]
Zwiedziłam też Muzeum Morskie – jest tam mnóstwo modeli najprzeróżniejszych łódek, żaglówek, szkunerów, jachtów, łodzi rybackich, statków wycieczkowych, przez łódkę do jazdy po lodzie (!), łodzie przemysłowe, aż po bardziej współczesne łodzie militarne. Nie mogłam się napatrzeć na niektóre żaglowce i ich olinowanie – niesamowite, jak się trzeba znać na tych wszystkich sznureczkach, kołowrotkach, którędy która lina idzie i jak działa... A na dziobach łodzi piękne galiony... Tak, ludziom się kiedyś więcej chciało.
Załącznik:
Lizbona02.jpg [ 276.88 KiB | Obejrzany 3223 razy ]
Załącznik:
Lis15.jpg [ 243.38 KiB | Obejrzany 3224 razy ]
Załącznik:
Lis16.jpg [ 338.84 KiB | Obejrzany 3224 razy ]
Załącznik:
Lizbona03.jpg [ 329.79 KiB | Obejrzany 3223 razy ]
Załącznik:
Lizbona04.jpg [ 278.14 KiB | Obejrzany 3223 razy ]
Wieczorem podjechałyśmy na lotnisko odebrać samochód – będzie potrzebny na kolejne dni.
| Załączniki: |
| Lizbona05.jpg [ 359.39 KiB | Obejrzany 3223 razy ] |
Z tego wszystkiego zapomniałyśmy o planie awaryjnym. Wsiadłyśmy natomiast w zabytkowy tramwaj i pojechały całą trasę z pierwszego na ostatni przystanek, nad ocean. Plaża malutka i brzydka, a oceanarium daleko przed nami nie stanowiło dla nas atrakcji. No na pewno nie przebiłoby nieudanej wycieczki statkiem... 
Ale jakoś przeszła, niczego się nie przyczepili. A ja nie musiałam nawet swojej kosmetyczki wyjmować z walizki…