Tym razem wyjazd trochę mniej low-budgetowy, dzięki uprzejmości sąsiadki jadę na wakacje z biura podróży, z dużym bagażem w cenie. Przyzwyczajona do pakowania się na tydzień w małą wizzairową torbę walizkę mam w 2/3 pustą. Transfer, zakwaterowanie i wyżywienie mamy więc z głowy, nie planujemy jednak opalania przy hotelowym basenie, chcemy jak najwięcej zobaczyć. Plan zwiedzania mamy ramowy, bo na Maderze dużo zależy od pogody, która jest bardzo zmienna, w ciągu 30 minut potrafią nadciągnąć ciemne chmury lub te same chmury rozwieją się i pokaże się słońce.
Wylot 30 września o 6 rano z lotniska Chopina czarterem EnterAir, przylot na Maderę o 10.30 lokalnego czasu (-1 godzina w stosunku do Warszawy). Pas startowy na Maderze jest jednym z najkrótszych w Europie, opiera się na 180 betonowych filarach, a jego część jest wysunięta poza krawędź wyspy. Niestety siedzimy po lewej stronie, więc podczas lądowania widzimy tylko półwysep Ponta de São Lourenço i bezkresny szafirowy ocean. Wita nas piękna pogoda, niesamowicie niebieskie niebo i ocean oraz wszechobecna zieleń.
Po przyjeździe do hotelu szybki prysznic i ruszamy na pierwszy spacer w kierunku wioski Camara de Lobos, oddalonej o około 2,5 km. Droga biegnie przez największą plażę na Maderze - Praia Formosa. Z daleka wydaje się, że plaża jest zbudowana z małych kamyczków, jednak z bliska małe kamyczki zamieniają się w kilku- i kilkunastocentymetrowe otoczaki. Przez całą drogę towarzyszy nam widok Cabo Girao, jednego z najwyższych klifów w Europie ( 589 m. n.p.m.)
Jeżeli ktoś poszukuje piaszczystych plaż, tutaj będzie lekko zawiedziony. Ponieważ Madera jest wierzchołkiem wulkanicznej góry zanurzonej w znacznej części w oceanie, zejścia na plaże są tutaj strome, a same plaże kamieniste, żwirowe lub betonowe. Jedna z piaszczystych plaż znajduje się w miejscowości Calheta na południowym wybrzeżu, inna, Praia da Banda d’Além, w zatoce Machico po wschodniej stronie wyspy. Złocisty piasek, z którego są usypane, został specjalnie przywieziony z Maroka.
Jest ciepło, a nawet bardzo ciepło i dosyć wilgotno. Madera jest nazywana Wyspą Wiecznej Wiosny, ale absolutnie nie znaczy to, że powietrze jest na niej rześkie. W pierwszym tygodniu października temperatury na wybrzeżu oscylowały wokół 28-30 stopni, w nocy spadały do 24, zarówno w czasie deszczu, jak i ładnej pogody. Należy więc brać to pod uwagę przy planowaniu podróży i nie zabierać zbyt wielu ciepłych rzeczy, dwie bluzy i kurtka przeciwdeszczowa w zupełności wystarczą.
Po około półtoragodzinnym spacerku z wieloma przerwami na zdjęcia docieramy do uroczego miasteczka Camara de Lobos. Nazwa miejscowości oznacza "legowisko wilków morskich" pochodzi od fok, które dawno temu podobno lubiły się wylegiwać w tutejszej zatoce.
Spodobała się ona też Winstonowi Churchillowi, który na tarasie jednej z restauracji rozstawiał swoje sztalugi i całymi dniami malował. Niestety w czasie naszego pobytu restauracja Churchill's była nieczynna. Jednym z wartych zobaczenia miejsc w Camarze jest kościółek Capella de Nossa Senhora da Conceicao, zbudowany około 1420r., w którym można obejrzeć malowidła z rybakami i wrakami statków. Można też na chwilę przysiąść w jednym z kilku barów i spróbować tradycyjnego likieru poncha, robionego z rumu, miodu i soku pomarańczowego. Z Camara de Lobos również bardzo dobrze widać klif Cabo Girao. W miasteczku jest mieszka sporo rybaków, zajętych popołudniami poza czyszczeniem sieci głównie grą w karty
Patrząc z góry na prawie okrągłą zatoczkę otoczoną pastelowymi domkami krytymi pomarańczową dachówką przychodzi nam na myśl krajobraz Chorwacji. Miasteczko jest otoczone wzgórzami z tarasowymi plantacjami bananów. Widoki jak z pocztówki gwarantowane 
Podczas włóczęgi po zakamarkach włóczęgi coraz bardziej daje nam się we znaki zmęczenie, kierujemy się więc z powrotem do hotelu z myślą, że jeszcze tu wrócimy, mamy przecież cały tydzień.
Wieczorem udajemy się na poszukiwanie sklepu, okazuje się, że w odległości 5 min. mamy centrum handlowe Forum Madeira, w którym jest supermarket portugalskiej sieci Pingo Doce. Zaopatrujemy się więc w artykuły pierwszej potrzeby:
Lokalne piwo Coral - 0,59 € 250 ml
Desperados - 1,59 € 300 ml, trzypak 4,70 €, w promocji 3 €
Chleb (na wycieczkowe kanapki) - 0,99 €
Mineralna niegazowana 2 l - 0,80 €
Pasztet z tuńczyka w puszce - 0,79 €
Paczka chouriço - 1,20 €, w promocji 0,80 €
Podczas konsumowania ww. artykułów podziwiamy widok rzęsiście oświetlonego Cabo Girao. Trzeba się pomału zbierać, bo o 9 rano odbieramy samochód z wypożyczalni i w drogę
Widoki za to, jak to na Maderze, przepiękne, chociaż ocean przysłonięty warstewką mgły.
