Z Gitega wyjeżdżamy z samego rana. Stolica wygląda jak duża wieś i tylko co jakiś czas widać jakieś nowe rządowe budynki. Generalnie totalna przepaść pomiędzy Bujumburą i jak dla mnie totalna głupota robić takie sztuczne twory jako stolica.
Anyway...
Wracamy do starej stolicy, ale po drodze jeszcze zaglądamy do wioski Pigmejów.
Zanim tam dojedziemy to oglądamy kilka plantacji herbaty z Burundi.
Mijamy kilka miasteczek. Wszędzie pełno ludzi. Burundi jest w czołówce dzietności ze średnią 4.9 dziecka przypadającego na kobietę. W Nigrze co prawda o 2 więcej, ale i tak dużo...
Cała Afryka to bomba demograficzna. W pierwszej trzydziestce jest 28 krajów z Afryki...
Jedziemy trochę off-roadem.
Pigmeje już nie mieszkają w lesie..., rząd zabrał ich stamtąd, bo zjedli już wszystkie zwierzęta z lasu. Mają porobione nowe wioski i są najbiedniejsi w najbiedniejszym kraju świata...
Zlatuje się cała wioska i mamy tańce
Przewodnik mówi, że pomimo biedy to najszczęśliwsi ludzie w Burundi i oni codziennie wieczorami sobie tańczą i robią przedstawienia.
Tą dużą dzietność to tu widać...
Nasz przewodnik wpada tu raz na tydzień z jakimiś turystami. Wydaje nam się, że dał im około 20-30$ oraz przywiózł trochę ubrań i zabawek, które rozdał. Lokalni się cieszą, bo to jedyna okazja by dostać cokolwiek, a i sami są bardzo nas ciekawi - dotykają białej skóry
Ciężko nam się rozstać...
Nie ma jak cyknąć GENIALNY portret
Z iphone'a też całkiem nieźle wyszło...
Do stolicy dojeżdżamy o 11, zmieniamy samochód na taki na blachach DRC i jedziemy w stronę Bukavu. Droga wzdłuż jeziora Kivu i granicy DRC jest dość płaska. Nasz kierowca pędzi przez wioski po 100 kph. Co jakiś czas są checkpointy, gdzie sprawdzane są wszystkie światła samochodu. Jak coś nie działa to cyk łapówka.
Długo czekamy na granicy Rwandy. Załatwiamy wizę dwukrotną za 70$, bo jutro tu wrócimy. Dojeżdżamy do Rusizi przed samą granicą z DRC, gdzie mamy hotel u zakonnic. Na lunch/kolację idziemy dopiero po 17 i wkurzeni trochę jesteśmy na naszego przewodnika, że słabo to rozplanował, bo cały dzień nic nie jedliśmy. Rwanda zrobiła duży skok w porównaniu do Burundi, od czasu zakończenia wojny. Jest czyściutko, na drogach fotoradary, no i wszystko oczywiście trochę droższe. Nasz kierowca też jedzie zgodnie z przepisami.
Ja idę wcześniej spać, bo o 6 mamy już być na granicy DRC. Kamo jeszcze idzie z Ernestem na nocny spacer. Jutro goryle w Kahuzi-Biega.
