Witam
Jakiś czas temu wpadłem na pomysł odwiedzenia kilku państw, między innymi Egiptu, Jordanii oraz Izraela. Jako, iż są to kraje leżące blisko siebie, wpadłem na pomysł żeby nie tracić urlopu na latanie tam i spowrotem i połączyć to wszystko w jeden wyjazd. Podobnie kiedyś zrobiłem z Kanarami, przyleciałem na Teneryfę i drogą morsko - lądową dostałem się na Lanzarote zwiedzając po drodzę Gran Canarię oraz Fuerteventurę. Ale ja nie o tym
.Po dłuższym rozeznaniu wpadłem na taki pomysł: Tani dolot do Genewy (np Wizzem przez Budapeszt czy Easyjetem z Berlina), z której za groszę przedostałem się Easyjetem do Egipskiej Hurghady i powrót z Tel Avivu tą samą linią do Manchesteru, z którego łatwo i tanio można dostać się spowrotem do domu. Wszystkie loty kosztowały mnie około 450zł.
W Genewie pojawiłem się w mroźny styczniowy poranek. Odlot do Egiptu miałem po dokładnie 24h i 5minutach, więc spędziłem ten czas na zwiedzeniu tego szwajcarskiego miasta. Żeby było ciekawiej, postanowiłem nie wydać ani jednego Franka szwajcarskiego. Udało się
. Z lotniska darmowym pociagiem udałem się do centrum, zwiedziłem miasto i wieczorem wróciłem tam na piechotę, przenocowałem i wyruszyłem w podróż do Afryki.
Do Hurghady dotarłem o zachodzie słońca. Piękny widok nad pustynią. Szybki zakup wizy - płaciłem funtami brytyjskimi, wiza opłacona w dolarach, dostałem reszty 1 euro - Egipt wita gości
. Przez dłuższy czas nie mogłem znaleźć shuttle busów do miasta (podobno jakieś są). Oblegali mnie taksówkarze, którzy proponowali bardzo ciekawe ceny typu 20 euro, na co ja odpowiadałem, że w domu płacę 5 ! Ku mojej uciesze i ich zdziwieniu, po dłuższej chwili obróciłem się na pięcie i poszedłem w stronę miasta na piechotę 
Miasto samo w sobie nieciekawe, typowy turystyczny kurort. Trzeba było jak najszybciej uciekać. Nie bez problemów odnalazłem 'dworzec' autobusowy, z którego miałem odjechać nocnym autobusem do Luxoru. Według rozkładu odjeżdzał o 1:30, według sprzedawcy biletów (który mi biletu sprzedać nie chciał) o 1:00, przyjechał ok 3:00. Afryka wita gości
. 
Luxor nie bez powodu jest nazywany światową stolicą zawracania głowy. Jeszcze nie wysiadłem z autobusu, a już naganiacz się do niego wpakował i chciał mnie zabrać do hotelu swojego 'best frienda'. Na każdym kroku, bez chwili wytchnienia, probowano wszystkiego, zeby wyciagnąć ode mnie egipskie funty. Od taksówek, łódek pływających po Nilu, przejaźdzek dorożką po płacenie za chodzenie po chodniku! Przez dwa dni w Luksorze zążyłem się zrazić do Egipcjan i Egiptu, nie ufać zupełnie nikomu oraz odwiedzić kilka ciekawych miejsc. Dolina Królów, Temples of Karnak, Temple of Luxor, Temple of Hatshepsut, piekna promenada czy uliczny targ to miejsca z pewnościa godne odwiedzenia.
Z przyjemnością wybralem się na dworzec po bilet na nocny pociąg do Kairu. Niestety w każdym okienku odmawiano mi sprzedaży biletu, nawet po interwencji Egipcjanina z inforamacji turystycznej! Musiałem kupić droższy, sypialniany pociag dla turystów. Trudno, przynajmniej dotrę z samego rana do Gizy. Tak się jednak nie stało. Nad ranem, pociąg się zatrzymał w połowie trasy i przez ponad godzinę stał w miejscu. Okazało się, że poprzedni pociąg (ten którym chciałem jechać!) wykoleił się, w wypadku zgineło 19 osób! Szybko 'przepakowano' wszystich turystów do autobusu rządowego, który miał nas zawieść na miejsce. Po tym jak wszyscy wsiedli kierowca powiedział: płacicie, albo nie jedziemy! Nikt nie chciał zapłacić, więc wyrzucono wszystkie torby z luku bagażowego
. Po prawie dwugodzinnych bezowocnych rozmowach, telefonach do ambasad różnych państw, większość osób odpuściła i zdecydowała się zapłacić ten haracz. Pod eskortą dotarliśmy późnym wieczorem do Kairu. Jeden dzień zmarnowany, trzeba zmienić nieco napięte plany. Trudno, odwiedzę Alexandrię następnym razem. W stolicy nie ma tylu turystów, biały nie wyróżnia się mocno z tłumu, więc pomimo ogromu miasta i absolutnemu chaosowi na drogach (na myśl przychodzą metropolie Azji w jeszcze gorszym wydaniu) czułem się tu jakoś spokojniej. Następnego dnia pojechałem metrem do Gizy, od razu po wyjściu ze stacji pewien Pan zaproponował mi taxi do piramid. Odparłem, że jadę autobusem, na co on uprzejmie wskazał mi gdzie wsiąść w autobus - jadący w dokładnie przeciwną stronę! Ehh, co turystyka zrobiła z tym krajem. 
Przy samym wejściu do kompleksu piramid powtórka z Luxoru. Probowano mi sprzedać absolutnie wszystko, od pozwolenia na wsponanie się po piramidach, po wielbłąda o imieniu Oskar, a ręcę po pieniądze wyciagali wszyscy, łącznie ze strażnikami chcącymi robić mi zdjęcia. Udało mi się uciec od tego zgiełku, wejść do środka największej piramidy i sprawdzic czy Sfinks rzeczywiście nie ma nosa.
Następnego ranka czekała mnie długa wyprawa - przez cały półwysep Synaj aż do przejścią granicznego w miejscowości Taba z Izraelem, przemieszczenia się do granicy z Jordanią, gdzie miałem nocleg. Wszystko było do wykonania w jeden dzień. Teoretycznie. Przy okienku z biletami usłyszałem, że turystom biletów do Taby nie sprzedają. Nikt nie był w stanie powiedzieć dlaczego. Mogę pojechać na około, do Dahab, tam dotrę na 15, a o 16 jest inny bus do Taby. No dobra, jedziemy. Podróż trwała nieco dłużej, bo zamiast o 15 dotarłem na miejsce o 19. Mogłem zostać na noc w Dahab rujnując cały plan, albo wybrać się dzieloną taksówką w stronę granicy. Wybrałem opcję nr 2, z tymże byłem jedyną osobą która chciała tam dziś jechać
. Na przejściu granicznym burdel, bo inaczej tego nazwać nie można. Byłem jedyną osob przekraczająca granicę w tym kierunku. Myślę że bez problemu przeszedłbym niezauważony. Najpierw zakup znaczka za 1 funt egipski, ktorego... nie miałem! Mundurowy jednak zadowolił sie monetą 1 euro, którą dostałem na lotnisku w Hurghardzie . Po chwili szukałem straznika, zeby mi zeskanowal bagaż. Potem miałem iść do biura i wypełnić jakiś blankiet z podstawowymi danymi. W biurze przez 10min się nikt nie zjawił. Wyszedłem i jeden z celników dał mi ów kwitek do wypełnienia. Poprosiłem o długopis. Nie ma. Kolejna osoba. Nie ma. Przez ponad 10min szukalismy w 3 osoby długopisu na przejściu granicznym! Udało się. Szukam kogoś kto postawi mi pieczątke w paszporcie. Nie było żywej duszy. Widząc moje zakłopotanie chłopak który sprzątał zainteresował się mną i probował mi pomoc. Pierwszy celnik - nie podbije. Drugi - to samo! Trzeci celnik mówi - idz do pierwszego! Istny chaos! Wreszcie sie udało uciec od tych Arabów z Egiptu . Teraz czeka mnie legendarna kontrola po stronie Izraelskiej. Zabrano mi paszport, posadzono na fotelu a Pan który mnie pilnował, mający ok 2 metry wzrostu i karabin maszynowy w rękach mówił, że to standardowa procedura i żebym się nie martwił . No jasne, przecież jest wszystko ok . Po dogłebnym sprawdzeniu bagażu, zadaniu miliona pytań o podróż, pokazaniu zdjęć w aparacie, sprawdzeniu ilosci gotowki etc nie chcieli mnie za bardzo przepuścić. Mialem za mało gotówki, byłem sam, tylko z podręcznym, nie chcieli uwieżyć, że podróżuje na własną rękę etc. Jakoś się jednak udało ich przekonać, ze mam pokojowe zamiary . Było juz za pozno by dostac sie do Jordanii, wiec musiałem noc spędzić w Izraelu i dopiero przekroczyć kolejną granicę rano. 
Wszystko to spowodowało kilkugodzinne opóźnienie, wiec świadomie zdecydowałem się ominąć pustynię Wadi Rum, szybko poszedłem na pomost w jordańskiej Aquabie, zeby zobaczyć panoramę z widokiem na 4 państwa jednocześnie - Egipt, Izrael, Jordanię i Arabię Saudyjską. Po obejrzeniu portowego miasteczka pojechałem nie bez problemów bezpośrednio do Wadi Musa. Ciekawostką był zalegający śnieg w niemałych ilościach
. Szybki check-in w pokoju i w drogę po dwudniowy karnet do legendarnej Petry! Musze powiedzieć, że nie żałowałem tego wyboru, jeden dzień to zdecydowanie za mało na to piękne miejsce. Warto zboczyc z głównej drogi i zobaczyć poboczne szlaki.
Po dwóch ekscytujacych dniach pojechałem dalej na północ, do Ammanu. Miasto nie powala na kolana, ale można mu poświęcić jeden dzień. Widok z Cytadelii na całe miasto w trakcie nawoływania z meczetów do modlitwy to coś co zdecydowanie warto zobaczyć i usłyszeć, piorunujące wrażenie!
Następny cel, granica z Izraelem. Bez problemu tam się dostaje, opłacam 5 dinarów taxu i tym razem bez zbędnych pytań dostaję się ponownie do Izraela. Szybki przejazd i już jestem przy murach Świętego Miasta. Zostawiam rzeczy w hostelu i wyruszam na podbój Góry Oliwnej, z której jest ładny widok na starą część Jerozolimy. Przez kolejne dni zwiedzam miasto i jego okolicę, udaję się na kilkugodzinny wyjazd do miejscwości Ein Gedi, nad Morze Martwe [edit koncentrator], w którym pomimo stycznia jest kąpię. Bardzo dziwne wrażenie jak woda wypycha całe ciało do góry, polecam każdemu spróbować.
Nie mogło oczywiście zabraknąć foto z puszką izraelskiej coli
Ostatniego dnia jadę do Tel Avivu. To już zdecydowanie Europejskie miasto, naprawdę ciężko uwierzyć że jest się w Azji. Nowoczesna zabudowa, sklepy znanych marek, cywilizacja można rzecz. Po południu wyruszam pociągiem na lotnisko, po kilku kontrolach (łącznie z pytaniem czy nie mam bomby w plecaku!) wsiadam do samolotu do Manchesteru.
Brr, jest bardzo zimno, popaduje śnieg. Spora odmiana. Spędzam kilka godzin zwiedzając centrum miasta i starą bibliotekę, żeby wieczorem udać się w ostatni odcinek podróży - prosto do domu
Podczas tego wyjazdu wiele się nauczyłem. Podróże nie zawsze są piekne i łatwe, trzeba mieć oczy dookoła głowy cały czas. Nie warto takze planowac wszystkiego na styk jadąc do krajów nie do końca rozwiniętych
. Podsumowując: 6 kilo plecak, 5 państw, 4 coś tam, 3 kontynenty, 2 tygodnie, 1 przygoda
Całkowity koszt tj przelot, transport na miejscu, noclegi, jedzenie, bilety wstępu to około 2300zł za 15 dni.