Delhi to z pewnością kwintesencja i serce Indii. Kiedy w 1857 r. zbuntowani żołnierze indyjscy w służbie brytyjskiej, sepoje, opanowali miasto, zwrócili się do króla Delhi o swoisty “patronat”. Tak wielki był autorytet dawnych władców Delhi, mimo ze wówczas nie mieli już żadnej realnej władzy i majątku, a stolicą brytyjskich Indii była Kalkuta.
Delhi to ciekawe zabytki z przeszłości, jak licząca sobie ponad 2.000 lat Kolumna Asioki, Qutub Minar, artefakty cywilizacji Mohendżo Daro w National Museum, czy ruiny starych fortec. Delhi to gęsto zaludnione, niskozabudowane dzielnice o niezbyt wysokim standardzie, ale Delhi to też bardzo nowoczesne wieżowce Gurgaonu (formalnie to już wprawdzie inny stan) o ciekawej architekturze. Znajdziemy dzielnice biedy, ale i dzielnice bogactwa. Rowerowe riksze i salon Rolls-Royce’a. Trafiają się jeszcze na ulicach świete krowy, liczne (i uczęszczane) są świątynie rozmaitych bogów, ale uczelnie delhijskie jak Uniwersytet Delhijski, czy Indian Institute of Technology, to już inny swiat. Typowo wschodnie bazary z najbardziej chyba tradycyjnym Rynkiem Przypraw w Old Delhi i bardzo nowoczesne shopping malle, chyba zresztą mniej ciekawe.
Czasami pojawiają się opinie - uciekać z Delhi. Są to opinie turystów, którzy chcieliby zwidzić Indie za grosze i na wszystkim oszczedzają. Najtańszy hotel na Pahar Ganj, maksimum drogi piechotą na przeraźliwie hałaśliwych ulicach, to faktycznie nie jest przyjemność. Ale warto wydać ciut więcej i juz Delhi zmieni swoje oblicze.
Mimo, że mieszkam tu od ponad dziesięciu lat, miasto nie przestaje mnie fascynować. Poza miejscami opisywanymi w przewodnikach, Delhi oferuje nieskończenie więcej. Widok chłopców grających w krykieta pośród starych, zapomnianych muzułmańskich grobowców skłania mnie zawsze do refleksji i pytań, czy czuja oni jakąś więź z ich budowniczymi, czy uważają się za spadkobierców wielkiej cywilizacji?
Można przejechać się „tradycyjnym” autobusem marki Tata, ale jest też znakomite metro, o długości linii prawie 200 km i jest moim zdaniem dużo lepsze i bezpieczniejsze od warszawskiego.
Delhi to tez ogromny konglomerat ludzi i religii. Hindusi, Muzułmanie, Sikhowie, Tybetańczycy (buddyści), ludzie z Nord-Eastu, mnóstwo białych. Trudno powiedzieć, czy jest jakaś rasa lub nacja nie reprezentowana.
Tego wszystkiego można dotknąć. Na pewno, nie można powiedzieć, że Delhi to Indie. Ale Delhi to „Indie w pigułce”, takie, jakie one są.
Na zwiedzanie Delhi należy poświęcić minimum 3 dni, choc można i wiele dłużej. Można „smakować” poszczególne miejsca. |