Na granicy dość szybko dogadujemy się z taksiarzem na dojazd do Chiwy. Ceny startowały różne, ale udało się za 15$. To naprawdę śmieszne pieniądze jak za 40 kilometrów, szczególnie jak się podzieli na trzech.
Wysiadamy pod bramą, bo nasz hotelik jest wewnątrz Iczan Kala. Mury Chiwy od razu robią mega wrażenie. Są ceglane, XVII wieczne i mają 10 metrów wysokości.
Ta złota tabliczka to opis, że Chińczycy odbudowali stare miasto.
Zostawiamy graty w naszym hotelu i mamy 2-3h do zmroku by obskoczyć całość.
Wychodzimy zachodnią bramą i kupujemy bilety. Bierzemy cały pakiet, dostajemy ze 4 różne wejściówki do różnych muzeów i płacimy kartą 150 zł.
Przeżywamy trochę szok w porównaniu do Turkmenistanu, bo jest tu mega turystycznie, wszędzie stragany, mnóstwo ludzi, ale nie zrażamy się tym i chłoniemy atmosferę.
Minaret Kalta Manor z XIX wieku to chyba najbardziej rozpoznawalny zabytek Chiwy. Jest tak piękny, że aż za piękny
. Ma średnicę 14 m i wysokość 25 m.
Zaglądamy do medresy Mohammeda Amin Khana, ponoć największa w mieście. A wszystkich medres jest chyba 64...
Zaglądamy do muzeum obok:
Kunszt budowniczych (i odbudowujących) jest naprawdę godny podziwu...
Zwiedzamy kolejne medresy:
A to najwyższy minaret w mieście - Islam Khoja. Zbudowany w XIV wieku, ma prawie 57 metrów wysokości. Co, my tam nie wejdziemy?
Schody w środku są bardzo strome i wysokie. Ogromny wysiłek dla mięśni. Widok z góry, przy zachodzącym słońcu jest za milion dolarów.
Zeszliśmy i nie mogliśmy iść dalej. Mieliśmy wszyscy takie skurcze mięśni, że nie dało się zrobić kroku. Lokales powiedział abyśmy nie siadali, tylko się ruszali. Daliśmy jakoś radę, ale zakwasy miałem jeszcze kilka dni.
Dzień nam się szybko kończy. Zrobiliśmy Chiwę totalnym sprintem, ale oryginalnie to nawet nie planowałem zwiedzać tego dnia, bo myślałem, że bardzo późno dojedziemy. Jutro rano poprawimy.
Pomimo swojej cukierkowości i odnowienia jej aż do przesady, Chiwa robi naprawdę wspaniałe wrażenie i jesteśmy totalnie zachwyceni.
Ostatnio zwiedzając kamienie w ziemi, czyli zabytki ery greckiej na Peloponezie i Samos, reflektowałem i pytałem sam siebie co jest lepsze - zniszczone zabytki takie jakie są, czy odbudowane (stare a nowe). Pewnie ile ludzi, tyle opinii. Ja jestem zwolennikiem odbudowywania zabytków, jeśli ta odbudowa zachowuje oryginalny styl i jest repliką dawnych czasów.
. Obszar historyczny jest dość spory i na dzień dobry można wynająć sobie melexa i pojeździć. Umawiamy się jednak z kierowcą po drugiej stronie miasta i idziemy z buta.
