Dodatek: Padwa
Czy warto się wybrać? Jasne, to świetne miejsce na szybki wypad po za Wenecję.
Jak się dostać? Najłatwiej i najszybciej można dojechać pociągiem. Jest kilka kursów o każdej godzinie, a bilet to tylko 3,6€ z Mestre i 4,55€ z Wenecji S. Lucia (wyspa).
Ile czasu trwa dojazd? Pociąg z Wenecja Mestre jedzie 15-35 minut, a z Wenecji S. Lucia 27-48 minut w zależności od pociągu. Cena się nie zmienia jeśli wybierzemy szybszy kurs.
Co tutaj się znajduje? Większość przyjeżdża tu dla Antoniego Padewskiego, ale znajdziemy tu także inne ważne relikwie, a mianowicie Św. Łukasza Ewangelisty. W Padwie jest drugi najstarszy uniwersytet we Włoszech, drugi największy plac miejski w Włoszech, wiele kościołów i muzeów oraz ogród botaniczny.
Ile czasu potrzeba? W zależności od tego ile chcemy zobaczyć, możemy z tego zrobić półdniówkę lub jednodniówkę. Dla tych co nie mają czasu można ograniczyć pobyt do minimalnie 2,5h+0,5h(dojazd).
Ile trzeba przejść? Absolutne minimum to 5 km, ale niemal na pewno przejdziecie więcej (7,5km?), bo dojście do Prato della Valle z dworca to 2 km. W Padwie oczywiście działają autobusy, więc zawsze można z nich skorzystać. Ja np. w ogóle z ich nie korzystałem, bo lubię chodzić, a atrakcje są dość często na trasie.
Padwa od jakiegoś czasu chodziła mi po głowie. Przyznaję, że mimo wszystko dość ważnym powodem mojej wizyty był Św. Antoni Padewski (w końcu jest patronem podróżników, o czym się właśnie dowiedziałem), który jest dość ważny dla części mojej rodziny. Zakładam, ze u wielu z Was może być podobnie, szczególnie w przypadku starszego pokolenia. Pojawiła się tu już relacja z wyjazdu z mamą do Wenecji Euganejskiej i tak sobie myślę, że to rzeczywiście może być dobry wybór na wyjazd z rodzicami czy dziadkami gdy już się wszystko uspokoi. Ale tym razem to nie była podróż tego typu.
Obudziłem się po piątej rano, szybko się ogarnąłem i popłynąłem na Lido żeby popływać w morzu z rana. Wróciłem do hotelu, przebrałem się, spakowałem i poszedłem na tramwaj, który zawiózł mnie na dworzec kolejowy w Mestre. Przed 11 kończył mi się bilet, a chciałem sobie jeszcze popływać i stąd tak pogańska pora o której wstałem. Na dworcu poszedłem do automatu i kupiłem za 3,6€ bilet do Padwy. Pociąg odjeżdżał dosłownie za kilka minut, więc szybko udałem się na odpowiedni peron. Przed wejściem stali jacyś ludzie i pytali gdzie się jedzie. Powiedziałem, że do Padwy i mnie przepuścili. Całkiem sporo osób postanowiło tego dnia wsiąść do pociągu, a przynajmniej tak mi się wydawało gdy stałem na peronie, bo w pociągu tego tłoku już widać nie było. Po 15 minutach dojeżdżałem do celu i szczerze mówiąc widok jaki mi się ukazywał, zaskoczył mnie.Załącznik:  z okna pociągu.JPEG [ 564.47 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Zapowiedzi są również po angielsku, więc naprawdę trudno przegapić swój przestanek. Wraz ze mną wysiadło dosłownie kilka osób. Dworzec do najpiękniejszych nie należy. Moje pierwsze wrażenie było raczej mało pozytywne, no ale trudno oczekiwać, ze by całe miasto wyglądało jak stare miasto. Wyszedłem przed dworzec i od razu zauważyłem mapę z rozmieszczonymi atrakcjami. Takie tablicę można znaleźć też w innych miejscach. Trasę jaką zamierzałem mniej więcej iść ogarnąłem już w pokoju, ale zawsze do miły dodatek, bo jednak mapa turystyczna jest zawsze lepsza od zwykłej.Załącznik:  mapa.JPEG [ 375.6 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Rozejrzałem się wokół i wszystko zaczęło wyglądać lepiej, trochę mniej nowocześnie, trochę bardziej zdobnie. Jak widać na mapie, do niektórych atrakcji jest kawałek, więc można od razu wsiąść do tramwaju, autobusu lub na miejski rower, jeśli ktoś nie lubi długich spacerów. Bazylika Św. Antoniego (numer 4) położona jest 1,8 km od dworca. Po drodze jest masa ciekawych miejsc, ale można je równie dobrze zaliczyć wracając.
Jedna rzecz, która mnie zadziwiła, to wszechobecność azjatyckich alfabetów. Przez chwilę zastanawiałem się czy nie przysnąłem i mnie gdzieś ten pociąg nie wywiózł. Na ulicy Azjaci, napisy na sklepach po azjatycku (teraz już nie pamiętam po jakiemu dokładnie), tylko budynki takie w jakimś innym stylu.Załącznik:  pierwsze kroki.JPEG [ 540.87 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Długo jednak to nie trwało. Za chwilę przeszedłem tęczowym mostem i wszystko znowu było po włosku. Od razu po lewej jest Giardini Dell'Arena, czyli uroczy park miejski z rzymskimi ruinami.Załącznik:  na moście.JPEG [ 614.13 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Załącznik:  Giardini Dell'Arena.JPEG [ 807.28 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Przerzedłem przez park i udałem się w okolice muzeum zoologii (nie na zdjęciu), czym nieco zboczyłem z trasy. Jako, że mój plan na Padwę zakładał 6 godzin, to nie odwiedziłem żadnego z muzeum. Tak naprawdę, to przyczyna była nieco inna, a mianowicie zamknięcie muzeów tego dnia. Przez tyle czasu można spokojnie zajrzeć do jednego czy dwóch muzeów. Załącznik:  gdy zboczyłem z trasy.JPEG [ 513.68 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Przeszedłem się ok. 400 metrów wzdłuż drogi i skręciłem w prawo na skrzyżowaniu. Miasto jest przyjazne dla rowerzystów i możemy znaleźć w nim liczne ścieżki rowerowe. Nie jest to więc taki zły pomysł, aby był to nasz główny środek transportu podczas podróży. Zaraz obok po lewej stronie stoi jeden z najciekawszych kościołów w Padwie. Jest dosyć niepozorny, ale Kościół pod wezwaniem Św. Sofii? jest najstarszą istniejącą świątynią katolicką w mieście. Jego budowę ukończono w 1127. Całość nie jest bardzo zdobiona, a wnętrze prezentuje się dosyć ubogo, ale sam wiek budynku sprawia, że warto go zobaczyć. Załącznik:  ścieżki rowerowe.JPEG [ 458.01 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Załącznik:  Santa Sofia.JPEG [ 533.85 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Załącznik:  Santa Sofia-wnętrze.JPEG [ 591.15 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Na szczęście wszyscy spragnieni przepychu nie muszą się martwić, gdy pójdziemy trochę dalej prosto, to tym razem po prawie mamy Kościół Św. Kajetana?, który tak naprawdę nazywa się po włosku "La chiesa dei Santi Simone e Giuda", ale znany jest jako "Chiesa di San Gaetano". Nie wnikam dlaczego. Nie mniej jednak, jest to miejsce, które koniecznie trzeba odwiedzić. Choć wydaje się niewielki i niepozorny, to w środku robi gigantyczne wrażenie. Dość szybko uciekłem, bo jakaś Pani z obsługi coś ode mnie chciała. Choć jak nie chciałem mówić po włosku, to trochę odpuściła, to i tak wolałem nie robić problemów.Załącznik:  San Gaetano.JPEG [ 515.57 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Jako, że musiałem odebrać swoje jedzenie z aplikacji "TooGoodToGo", musiałem skręcić w stronę Giardini Dell'Arena. Tutaj wszedłem do kościoła (Chiesa degli Eremitani). To o tyle ciekawe miejsce, że ma ono pewne związki z Polską. Na jednej ze ścian znajdziecie tablicę poświęconą Janowi Kochanowskiemu, który w Padwie studiował. Zaraz obok znajduje się najważniejsza atrakcja Padwy dla nie pielgrzyma czyli "Cappella degli Scrovegni" ze słynnymi freskami Giotto. Nie można tam wejść z ulicy, trzeba mieć rezerwacje zrobioną co najmniej dzień wcześniej, a w sezonie nawet wcześniej, dlatego niestety nie było mi dane zajrzeć do środka. Wejście kosztuje 14€ lub 8€ późnym wieczorem od 19 do 22, a więc gdy już wszyscy przyjeżdżający na jednodniówkę wrócą do siebie. Być może będzie się więc Wam opłacało kupienie Padova Cart 48h za 18€, która pozwala na wstęp do kilku dodatkowych muzeów i przejazd niektórymi liniami komunikacji. Załącznik:  Chiesa degli Eremitani-fasada.JPEG [ 368.29 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Załącznik:  Chiesa degli Eremitani.JPEG [ 535.38 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Załącznik:  kochanowksi.JPEG [ 619.68 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Zanim wróciłem do dworca, przeszedłem na drugą stronę ulicy, żeby zobaczyć śluzę wodną, a także wejść do kiosku. Przy samej rzece jest dość wyróżniająca się ściana. W życiu bym nie powiedział, ze to jest to czym jest. Myślałem, że to może jakaś szalona forma sztuki, a to pomnik. W sumie jest to jeszcze przewidywalne, ale czego on dotyczy to już naprawdę niesamowite. Jak się okazało lokalne władze dostały od amerykanów fragment z zawalonych wież World Trade Center. Został on wbudowany w pomnik jak widać na zdjęciu. "Memoria E Luce" jest zaprojektowany przez Libeskinda czyli tę samą pracownie, która pracowała przy nowym World Trade Center w Nowym Jorku.Załącznik:  IMG_4681.JPEG [ 736.44 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Załącznik:  11 wrzesnia.JPEG [ 379.98 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Następną godzinę spędziłem na dotarciu do mojej piekarni i z powrotem. Nie był to najbardziej udany zakup ze względu na to co dostałem. Było dużo i wcale nie czerstwe, ale niekoniecznie trafiłem na to czego bym mógł się spodziewać. Zasmakowały mi za to babeczki, które akurat były najmniej świeże.
Wróciłem wiaduktem nad torami co było dosyć szczęśliwym zbiegiem okoliczności, bo zaraz obok znajduje się Bastione Della Gatta czyli baszta z fragmentem muru. Załącznik:  Bastione Della Gatta.JPEG [ 559.44 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Kilka kolejnych minut spaceru, kolejny kościół, pomnik,kapliczka i doszedłem do fosy oraz jednej z bram wjazdowych do miasta. Załącznik:  brama.JPEG [ 445.26 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Niedaleko trafiłem także na Teatro Verdi czyli teatr i opera w jednym.Załącznik:  Teatro Verdi.JPEG [ 392.12 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Następnie przeszedłem przez jeden z budynków uniwersytetu w Padwie i dotarłem do Katedry w Padwie. Wiele osób trafia tutaj, choć chciałaby udać się do Sanktuarium Św. Antoniego Padewskiego. Warto mieć to na uwadze. Po raz kolejny trzeba było zarezerwować wejście przez internet. Choć można to było zrobić z telefonu na za chwilę później, to ostatecznie się nie decyduje, zakładając że zrobię to później i zobaczę świątynie w drodze powrotnej.Załącznik:  Katedra.JPEG [ 467.34 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Przespacerowałem przez byłą dzielnicę żydowską (choć szczerze mówiąc nie jestem pewny czy czegoś nie pokręciłem), a następnie udałem się na spacer wokół fosy i dalej w kierunku głównego placu Prato della Valle.Załącznik:  trochę zieleni.JPEG [ 571.38 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Załącznik:  fosa.JPEG [ 487.88 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Załącznik:  fosa2.JPEG [ 494.74 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Załącznik:  ulica.JPEG [ 582.79 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Prato della Valle to drugi największy we Włoszech Plac miejski. Naprawdę robi duże wrażenie, choć w porównaniu z warszawskim placem przed Pałacem Kultury i Nauki wcale duży nie jest, to jak na "rynek staromiejski" jest gigantyczny, 90 000m2. Najbardziej charakterystycznym elementem placu są 78 statuy ustawione wokół wody z obydwu stron. Pośrodku wody jest tez skwer, na który dostaniemy się jednym z czterech mostków. Akurat trafiłem na zlot foodtracków, więc nie bardzo mogłem zrobić dobre zdjęcia, dlatego zamieszczam również zdjęcie lotnicze placu. Jeśli chcecie zobaczyć Padwę z lotu ptaka, to można je znaleźć na mapach Bing. Przyznam, że akurat wybór jedzenia był bardzo szeroki, była i kuchnia argentyńska, i tajska, i słodycze, wszystko tylko jakoś raczej nie włoskie.Załącznik:  zlot foodtrucków.JPEG [ 381.16 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Załącznik:  Prato della Valle.JPEG [ 514.63 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Załącznik:  Prato della Valle z lotu ptaka.jpg [ 364.23 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Przy placu znajduje się Basilica di Santa Giustina. Patronka to tutejsza męczennica z początku VI wieku, Justyna z Padwy. Wydawałoby się, że powinien to być najważniejszy kościół miasta, ale znowu nim nie jest, a przecież w środku znajdziemy ciało św. Łukasza Ewangelisty. Gdy przyszedłem było zamknięte. Jak widzicie tego dnia nie miałem zbyt dużo szczęścia pod tym względem. Załącznik:  Basilica di Santa Giustina.jpeg [ 389.9 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Niedaleko placu znajdziemy kolejną ważną atrakcje Padwy, Ogród Botaniczny. Jest to jedyny obiekt na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO znajdujący się w mieście. Założone go w 1545 roku na potrzeby lokalnego Uniwersytetu aby szkolić lekarzy z zakresu ziołolecznictwa. Częściowo pozostał niezmienny do czasów współczesnych. Nie bardzo lubię tego typu obiekty, więc nie wchodziłem.
Szybko udałem się do celu mojej podróży, który znajduje się obok. Basilica Pontificia di Sant'Antonio di Padova czyli Bazylika św. Antoniego Padewskiego to monumentalny budynek, który zawiera po za kościołem, także m.in. muzea. Oczywiście po raz kolejny było zamknięte. Wejście środkowe pozwala nam udać się do świątyni, a te po prawej w narożniku, do "klasztoru". Odpowiedni ubiór jest wymagany i jeśli ktoś ubrał się jak na plażę, nie jest wpuszczany do środka. Niestety w środku kościoła nie można robić zdjęć, a szkoda, bo wnętrze jest równie ciekawe. Po za grobem Św. Antoniego znajdziemy tu także bardzo dużą liczbę relikwii. Wyraźnie widać, że bardzo wielu pielgrzymów jest z Polski, gdyż wśród kilku języków, które pojawiają się na tablicach informacyjnych jest polski. To kolejne ułatwienie, szczególnie dla starszych osób, które niekoniecznie są w stanie czytać po włosku czy angielsku. Klasztor zawiera muzea, darmową wystawę o świętym i małą galerię z cyklicznie zmienianymi wystawami. Jest też łazienka i duży sklep z pamiątkami, w którym dokonałem zakupów. Załącznik:  cel główny pielgrzymów.JPEG [ 479.88 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Załącznik:  krużganki-Antoni.JPEG [ 844.71 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Następnym punktem na trasie był Uniwersytet w Padwie i znajdujący się obok Palazzo della Ragione. Na trasie natrafiłem na graffiti, które wyraźnie zniechęca do podróży do Turcji albo przynajmniej do prezydenta tego kraju. Załącznik:  lokalne protesty.JPEG [ 642.83 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Uniwersytet w Padwie ma kilka budynków, do których można wejść. Jest co najmniej kilka wewnętrznych placyków (Jak się coś takiego nazywa?) gdzie znajdziemy historyczne tablice, rzeźby czy obrazy. Załącznik:  na uniwersytecie.JPEG [ 439.97 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Tuż obok znajduje się Palazzo della Ragione, który pełnił kiedyś funkcję sądu, ratuszu i marketu. Budynek rozdziela plac na dwie części, Piazza delle Erbe oraz Piazza dei Frutti, czyli rynek ziołowy i owocowy. Także okolice budynku są ciekawe i warte przyjrzenia się. Załącznik:  Palazzo della Ragione.JPEG [ 486.67 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Załącznik:  rynek.JPEG [ 417.34 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Załącznik:  obok PR.JPEG [ 538.96 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Kawałek dalej przy Piazza del Signori znajduje się Palazzo del Capitanio. Pośrodku budynku znajduje się słynna wieża zegarowa z charakterystycznym zegarem. Załącznik:  Palazzo del Capitanio.JPEG [ 426.16 KiB | Obejrzany 5719 razy ] . To właściwie ostatni punkt mojej podróży. Czas było wracać do Wenecji. Po drodze natrafiłem jeszcze na ciekawy monumentalny budynek. Niestety rzucił mi się w oczy również duży, ale niestety nie tak samo ładny bardziej współczesny budynek. Niestety wszędzie, na całym świecie, ktoś musi koniecznie wstawić, jakieś paskudztwo co zupełnie do niczego nie pasuje, w środku starej zabudowy.Załącznik:  droga powrotna.JPEG [ 466.28 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Załącznik:  jak pięść do nosa.JPEG [ 330.29 KiB | Obejrzany 5719 razy ] Wsiadłem do pociągu i po kwadransie już byłem z powrotem w Wenecji (Mestre).
To tyle mojej relacji, mam nadzieję, ze będzie przydatna dla Was podczas planowania Waszych podróży po Wenecji. Nie wiem czy pamiętacie, ale została wprowadzona opłata za zwiedzanie Wenecji. Jej pobór przesunięto początkowo na kwiecień 2021, a obecnie na 1 stycznia 2022. Najbliższy rok jest więc ostatnim na bezpłatną podróż. Tak naprawdę, to opłata i tak ma nie dotyczyć osób, które nocują w Wenecji (również Mestre) jeśli płacą już podatek miejski za pobyt, czyli dla zdecydowanej większości pobytów. Nie jest tez powiedziane czy znowu nie przesuną terminu rozpoczęcia stosowania.  |
Zdarzyło i się to w więcej niż jednym włoskim mieście, ale to było już dawno. Koniecznie sprawdźcie kto organizuje wycieczkę, bo jeśli firma, to jednak istnieje większa moralna presja na zapłacenie. Wycieczka mi się bardzo podobała, chciałem nawet iść na drugą (a może pierwszą, bo ta na której byłem była "drugą", choć tylko w niewielkim stopniu powiązaną z pierwszą), ale pomyliłem godzinę zbiórki i ostatecznie trafiłem na coś zupełnie innego i przez co potem wracałem do Wenecji. Nie byłem na jakiejś w stylu "highlights" dzięki czemu nie tłoczyliśmy się po Placu Św. Marka i tego typu miejscach, a zapoznaliśmy się z historią Wenecji w komfortowych warunkach. Co ciekawe na początku nawet uprzedzali, że nie będziemy to wyprawa po wszystkich "miejscach, które koniecznie trzeba odwiedzić".