Zapraszam na relację z podróży po Ugandzie.
Termin: 09/10 - 23/10/2015 r.
Podróż samolotem zaczynamy w Pradze.
Załącznik:
IMG_2169.JPG [ 218.15 KiB | Obejrzany 17399 razy ]
Przesiadkę mamy w Stambule. Stamtąd lecimy na lotnisko w Entebbe z międzylądowaniem w Kigali.
Załącznik:
capture-20151025-204604.jpg [ 238.29 KiB | Obejrzany 17399 razy ]
DZIEŃ PIERWSZY
Do Ugandy docieramy w środku nocy. Wita nas deszcz i burza z piorunami (pierwsze zaskoczenie). Kolejną niespodzianką była cena wizy, która wynosiła 100$/os. (z naszych informacji wynikało, że będzie to koszt o połowę niższy
). Dowiadujemy się, że 1/07/2015 r. nastąpiła podwyżka.Pierwszy nocleg mieliśmy zarezerwowany w Kampali w Red Chilli Hideaway. Stamtąd też zamówiliśmy transport z lotniska. Na miejsce docieramy jeszcze w nocy, więc czas do rana spędzamy na tarasie. Dalej siąpi deszcz. Na szczęście wraz z nadejściem dnia udostępniają nam pokój. Tam postanawiamy się jeszcze chwilę zdrzemnąć. Po przebudzeniu wita nas słońce i upał.
Ogarniamy się i jedziemy do centrum Kampali. Samochód zawozi nas do centrum handlowego (Garden City), gdzie przeżywamy kolejne zaskoczenie. Przed wjazdem na parking auto zostaje poddane kontroli na zawartość materiałów wybuchowych i broni. Ochroniarze posiadają broń (jak się później okazuje jest to częsty atrybut - mają ją zarówno strażnicy w parkach jak i strażnicy parkingowi czy bankowi).
Ponieważ centrum handlowe to trzy sklepy na krzyż, wymieniamy kasę, jemy jakiś obiad i udajemy się spacerem do siedziby UWA, celem zakupienia permitów na goryle. Nad miastem krążą ogromne marabuty. Po wszystkim okazuje się, że nie zostało nam wiele czasu do spotkania z kierowcą, który ma nas odwieźć z powrotem z GC do RCH, dlatego decydujemy się na przejazd podstawowym środkiem transportu w Ugandzie, czyli motocyklem zwanym boda boda. W sumie jedzie nas trójka - kierowca + nas dwoje, jako pasażerowie.
Po dotarciu do RCH zaczynamy organizować transport na następny dzień. Chcemy dostać się do parku Murchinson Falls. Sprawa okazuje się nie być taka łatwa, ponieważ w Ugandzie jest dosyć słaba komunikacja publiczna. Tym sposobem moglibyśmy się dostać jedynie do Masindi, później trzeba by organizować coś prywatnie. Ostatecznie decydujemy się na pokonanie całej trasy z Kampali do parku taksówką - koszt dzielony między nas i dwóch poznanych w RCH Holendrów.
Wydatki:
transport z lotniska do Red Chili - 30$
nocleg (pokój 2 os. bez łazienki) - 33$
transport z Red Chili do centrum handlowego - gratis, powrót 30 tys. UGX
obiad (2 os. z napojami) - 70 tys. UGX
przejazd boda boda (ok. 3 km) - 5 tys. UGX
1 tys. UGX = ok. 1 zł
CDN.
Musimy przedzierać się przez "stado" latających mrówek, które znika po wschodzie słońca.
Po wyjeździe z Kampali widać większą biedę, liczne w stolicy boda boda coraz częściej zastępują rowery. Lunch jemy w Masindi. W naszym menu pojawia się sztandarowe ugandyjskie danie - rolex 
) upajając się widokiem
Mijamy niezliczoną ilość dalszych lub bliższych kuzynów saren 
) i na pewno tam wrócimy 
) i ruszamy w stronę Parku Queen Elizabeth. Po drodze mijamy drzewo z banknotu 
