Gdzie: Toskania, dokładniej lądujemy w Rzymie, wsiadamy w samochód, przemierzamy ok 1tys km i wylatujemy z Pizy
Loty: Ryanair z Krakowa , koszt ok 270zł (oczywiście można było dużo taniej spokojnie o 100zł, lecz my musieliśmy się wpasować w ramy czasowe)
Kiedy: 8-14/10/2014 (mówili, że najlepszy okres na Toskania to okres wiosenny (maj/czerwiec) lub jesienny (wrzesień/październik), czy aby na pewno o tym gdzieś dalej:P)
Tym razem padło na Toskanię, czy nas zauroczyła czy rozczarowała... o tym stopniowo
Po 22 lądujemy w Rzymie, jednak tak szybko jak tam lądujemy tak szybko stamtąd wyjeżdżamy. Mamy zbyt mało czasu, żeby poświęcić czas na Rzym. Promocje na bilety do tego miasta trafiają się dość często więc przylecimy tutaj kiedyś na przedłużony weekend
A tymczasem postanawiamy wykorzystać fakt posiadania samochodu, który w Rzymie byłby zbyteczny, a wręcz problemowy. Ruszamy w stronę Orbetello. Stop. Nie tak szybko, jeszcze tradycyjne problemy przy wypożyczeniu samochodu, chcą zablokować więcej środków na karcie niż było wspomniane wcześniej. Wszystko fajnie, tylko że nie mamy aż tyle wolnego limitu. Korzystamy więc z koła ratunkowego, telefon do przyjaciela i kilka chwil później, dłuższych chwil dostajemy kluczyki do stoszóstki. Miał być fiacik 500 jak przystało na Toskanię i włoskie klimaty, ale niestety pod koniec dnia nie mieliśmy dużego wyboru :/Pakujemy się do naszego małego białaska i ruszamy w drogę, z racji godziny postanawiamy przenocować po drodze w miasteczku Civitavecchia. Znajdujemy jedyne czynne gospodarstwo o tej porze i mimo wysokiej ceny zostajemy tam na noc. Jeszcze tylko karafka dobrego toskańskiego wina na dobranoc;) PS. Okazuje się, że Polka jest żoną właściciela
Dnia następnego rano ruszamy na podbój południowej części Toskanii. Planujemy zacząć od odwiedzin w ogrodzie Tarota czyli parku zaprojektowany pod koniec lat 70 przez francuską rzeźbiarkę Niki de Saint Phalle. Taki mini Park Gaudiego, tyle że w GARAVICCHIO a nie Barcelonie. Niestety ktoś wymyślił godziny otwarcia od 14, więc niestety nie wchodzimy. A może to i dobrze 24EUR zostaje w kieszeni (cena za 2 osoby) Ciekawe czy byłby hit?
A tak wygląda zza bram 
Zmierzamy więc dalej. Orbetello czyli miasteczko znajduje się na środkowym przesmyku łączącym półwysep ze stałym lądem, a w tle pasmo wapiennych gór Monte Argentario z najwyższym szczytem Monte Telegrafo (635 m. n.p.m.), dziś za chmurami... pewnie byłby hit, ale ta pogoda:/
Półwysep Argentario to niezwykle malowniczy zakątek. Kiedyś był wyspą, Z biegiem czasu połączony z lądem przez piaskowe lida: Feniglia i Giannella. Pomiędzy nimi rozciąga się laguna Orbetello z miasteczkiem o tej samej nazwie. Znaleźć możemy tutaj liczne kamieniste zatoczki oraz dwie rozległe piaszczyste plaże na mierzejach.
Główne punkty półwyspu to Porto Ercole i Porto Santo Stefano, niegdyś osady rybackie.
laguna Orbetello – był młyn to i była piekarnia z pyszną pizzą
Opuszczając półwysep w oddali dostrzegamy jakieś stare zabudowania, prawdopodobnie nieczynna stocznia. Nie bylibyśmy sobą gdybyśmy tam nie zaglądnęli. Zaraz przy parkingu znajdujemy dziurę w płocie i docieramy do środka (niestety nie spędzamy tam zbyt dużo czasu, bo chyba nas namierzyli ;P)
kolejny punkt dnia to Montemerano czyli mała mieścina, która zadowoli każdego zwolennika urokliwych uliczek.
Przed wyjazdem dostarliśmy do informacji, ze słynie ono z obrazu Madonny z wyciętą na dole obrazu dziurą dla wchodzenia i wychodzenia kota - "Madonna della gattaiola". Ruszamy więc w poszukiwaniu madonny od kociej dziury;)
Legenda głosi, że dawno dawno temu zniszczyły się drzwi do piwnicy proboszcza. Ksiądz długo nie myśląc zastąpił drzwi obrazem Madonny. A że w piwnicy przechowywał różnorakie dobra spożywcze, jako stróża „zatrudnił” kota. Aby umożliwić mu przemieszczanie wyciął w dole obrazu dziurę:) ot cała historia
ech….
Sympatycznie, ale trzeba jechać dalej czyli Terme di Saturnia, jest szansa na ciepełko! Tryskająca woda w ilości 800 l na sekundę, bogata w związki siarki, temp. 37°C. Tak miało być! Mit! Wcale tak ciepło nie było!
A ludzi sporo;) 
Ciepełko szybko nam się nudzi – obieramy więc kolejny cel
Pitigliano - stare miasto usytuowane na tufowej skale wysokiej na 313 m n.p.m., domy także zbudowane z tufu, więc mówi się o nim "Miasto tufu". W skałach pod miastem widocznych jest sporo zagłębień, a to za sprawą wody, która drążyła dziury/ jaskinie, jak i mieszkańców, którzy robili to później własnoręcznie (potrzebowali piwnic). Nam się podobało A i jeszcze pyszne lody!
Przed wyjazdem, znaleźliśmy również informację, że w skałach pod Pitigliano wyżłobione są groty i tunele, w tym najbardziej znany to Via Cava di San Giuseppe, prowadzący z Pitigliano do Sovany. "Le Vie Cave – są to wykute w skale – tufie, antyczne drogi Etruskie, dziś porośnięte mchem i paprotkami" -to już trochę kit, bo zwykła droga polna pośród lasu:) Albo nie znaleźliśmy właściwej.
A jeszcze jedno! Bianco di Pitigliano! Wino z piwnic w tufowej skale, musicie spróbować
Po wizycie w Pitigliano postanawiamy wyjechać poza granice Toskanii i udajemy się do Lazio, ciągnie nam tas jeden punkt na mapie. Ale o tym za chwilę. Tam dotrzemy jutro. A tymczasem witamy nad jeziorem Bolsena, gdzie czeka nas szukanie noclegowni nr 2:) Samo jezioro jest bardzo kameralne i stosunkowo nieduże. W październiku świeci pustkami, a i w sezonie ponoć mało turystów zagranicznych, głównie popularne wśród rodowitych Włochów. „Życie toczy się tu spokojnie, a chwilami monotonnie” – prawda! „Od kwietnia do późnej jesieni pogoda jest tu wymarzona” -fałsz! „a woda w jeziorze bardzo ciepła” – w sumie prawda
Bolsena czyli miasto nad wspomnianym jeziorem o tej samej nazwie. „Wąskie, kamienne uliczki, place w centrum…” Tak tak
„…wokół których tętni nocne życie, bary z pyszną kawą i jeszcze bardziej znakomitymi lodami oraz zielone skwerki z fontannami”… taaa chyba w lipcu… brak fontann, zieleń w bardzo ograniczonych ilościach, a jedzenie…
No właśnie jedzenie… o 20stej wyruszamy na poszukiwaniu wolnych stolików i tłumu osób… zamknęli, wszystko zamknęli przed 20… udaje nam się odnaleźć jedną knajpkę, ale od polecenia jej daleko, poza dobrym domowym winem nić dobrego nie było. Choć po zastanowieniu, dobre wino za 6 eur, to jakiś plus;)
następnego dnia rano już jest co zjeść ... hit!
A to twierdza nad miastem
Tutaj taka mała uwaga, hotele w centrum taniej niż gospodarstwa agroturystyczne na obrzeżach, a nawet taniej niż kamping!
Dobranoc;)
