Choć tą magiczną wyspę odwiedziłem już jakiś czas temu bo na przełomie maja i czerwca 2013. To dopiero kilka dni temu trafiłem na to forum. Dużo pewnie się nie zmieniło przez te 2 lata więc relacja myślę nadal aktualna
Zbliża się ponownie ten sam termin wyjazdu więc może komuś pomoże w wyborze miejsca podróży. Chwilę po powrocie przygotowałem fotorelację na moim blogu, pozwolę sobie tam zaprosić zainteresowanych: http://blog.mariuszborowiec.pl/2013/06/ ... czyli.html A tutaj zaprezentuję trochę tekstu i zdjęć z których część nie pojawiły się na blogu.Będzie to bardziej garść własnych przemyśleć, opinii i spis miejsc odwiedzonych podczas 2 tygodniowego wypoczynku. Po tak długim czasie ciężko byłoby przeprowadzić relację dzień po dniu. Wyjazd był typowo wakacyjny więc sporą część czasu spożytkowaliśmy na lenistwie i plażowaniu o którym nie ma co pisać
Gdyby ktoś nie wiedział gdzie Teneryfa
No to może po kolei Teneryfę odwiedziliśmy na przełomie maja i czerwca 2013. i tutaj pierwsza uwaga... maj to czas chyba niskiego sezonu. W naszym hotelu cisza i spokój, menu posiłków krótsze, trawa i krzewy w ogrodzie nie przycięte itd. Od pierwszego dnia czerwca włączyli tak jakby 2 bieg, dodatkowi pracownicy w hotelu, ciekawsze menu, porządkowanie terenu, więcej gości. Nam to zupełnie nie przeszkadzało ale może ktoś zwraca na takie sprawy uwagę.
Jako bazę wypadową wybraliśmy Puerto de la Cruz. Kurort na północy, oddalony spory kawałek od lotniska, cichy i spokojny. Miejsce które lata swojej świetności miało chyba w latach 80tych i 90tych. Dziś trochę zapomniane ale dzięki temu może tak prawdziwe które nie utraciło kanaryjskiego charakteru. Jest tutaj ładna starówka czego nie uświadczymy w żadnym z innych kurortów na Teneryfie.
Bajamar - miejscowość gdzie można spotkać tylko miejscowych. Główna atrakcja również naturalne baseny ale te jakby takie bardziej miejskie. Brak turystów cisza i spokój.
La Orotava - zabytkowe miasto, dużo klimatycznych uliczek na pewno warto odwiedzić my trafiliśmy na okres tuż przez świętem Bożego Ciała i są tam przygotowywane w tym okresie piękne obrazy usypywane z kolorowego piasku
Icod de los Vinos miejscowość słynąca z bardzo starego drzewa Drago oraz wina które spróbowaliśmy na samej wyspie jak i później delektując się już w domu. Polecam bardzo dobre
Garachico dawniej główny port wyspy, zniszczony przez erupcje wulkanu. Miejscowość ciekawie prezentuje się z góry i pokazuje jak można zgrabnie upchnąć na niewielkim terenie sporo domów
Jak zwykle na północy cisza i spokój.
Punta de Teno - najdalej na zachód wysunięta część wyspy. Choć droga zamknięta to wszyscy zarówno miejscowi jak i turyści wciąż nią jeżdżą
Dobre miejsce na zobaczenie słynnych klifów Los Gigantes Warto przejechać się drogą prowadzącą na miejsce robi wrażenie jazda serpentynami pod ogromnymi skałami mając w świadomości cały czas mijany znak uwaga osuwające się skały 
Park narodowy oraz szczyt Teide to osobny temat. Miejsce niezwykłe, które otwiera szeroko oczy i aż chce się powiedział WOW czy ja nie przeniosłem się właśnie na księżyc?
Z istotnych informacji pozwolenie na wejście na szczyt trzeba załatwiać najlepiej ze sporym wyprzedzeniem. My zrobiliśmy to jakieś 3 tyg przed wyjazdem i nie było zbyt dużo wolnych terminów. Zostały tylko te poranne więc byliśmy jednymi z pierwszych tego dnia. Dzięki temu uniknęliśmy też kolejki do kolejki Widoki wspaniałe, tak spodobało nam się to miejsce że w sumie 3 razy przejechaliśmy korzystając z każdej drogi prowadzącej przez tą najwyższą część wyspy. Warto na pewno przejechać się całą drogą TF24 i TF21
El Medano i okolice Montana Roja to miejsce wiecznych wiatrów. Raj dla windserferów i wszelkich powiązanych z tym sportów. Miejscowość jest dobrą alternatywą dla tłocznego, głośnego i jak dla mnie nie ciekawego Costa Adeje
Playa de las Terasitas najpiękniejsza plaża wyspy. Miejsce godne polecenia, trochę na uboczu więc dojazd raczej tylko własnym środkiem lokomocji. Warto też przejechać się pobliską drogą TF12 prowadzącą przez góry Anaga widoki zupełnie jak z innej bajki. Zielono!
Miejscowości Taganana, Almaciga, Benijo wioski na końcu świata gdzie docierają nieliczni turyści. Miejsce gdzie życie płynie wolno i spokojnie
Chamorga i pieszy spacer do hitu wyjazdu jakim dla mnie była osada Roque Bermejo czyli 1,5 h marszu wąwozem do niewielkiej osady na końcu świata. Mijany po drodze Duńczyk niemal podskoczył ze szczęścia jak nas zobaczył. Okazało się, że przez całą wędrówkę nie spotkał po drodze nikogo i bał się że zabłądził
Jak się później okazało bym dla nas również jedynym spotkanym turystą. 
