Do Sun Moon Lake najłatwiej dostać się z Taichung. Jest też autobus bezpośredni z Tajpej, ale z niego nie korzystałem ze względu na długość podróży. Autobus odjeżdża ze stanowiska nr 3 w Taichung. Trzeba ustawić się do kolejki. Do autobusu wchodzi tyle osób, ile jest miejsc siedzących. Autobus zatrzymuje się po drodze w Puli, gdzie wchodzą/wychodzą pasażerowie. Od tego odcinka może być tłoczno, bo kierowca zabiera pod korek pasażerów. Bilet kosztuje 193 TWD OW za osobę dorosłą. Można kupić bilet w biurze obsługi w hali nieopodal stanowiska 3 lub można płacić easy kartą.
Sun Moon Lake to trochę takie nasze Jezioro Żywieckie (nie w kontekście kąpieli). Można się tam wyciszyć i odpocząć na łonie natury. Jezioro można objechać na rowerze, często hotele pożyczają je za darmo (tak było w moim przypadku). Teren jest górzysty, warto wziąć to pod uwagę. Jest możliwość wypożyczenia rowerów elektrycznych oraz przeróżnych motorynek elektrycznych. Ze względu na to, że motorynką nie można wyjeżdżać poza szlaki wyznaczone nad jeziorem oraz na to, że ich zasięg jest ograniczony, zdecydowaliśmy się na wypożyczenie rowerów elektrycznych. Zdecydowanie polecam, rowery są w tak dobrej kondycji technicznej, że praktycznie jadą same, na wzniesieniach również. Wysiłek włożony w trasę był praktycznie zerowy, także poradzą sobie też osoby starsze/schorowane. Zróbcie rekonesans cenowy zanim wypożyczycie sprzęt. Przy głównej trasie padały kwoty 1000 TWD za jeden rower (sporo). Przy parkingu dla autobusów jest wypożyczalnia z przemiłym właścicielem (nazwa wypożyczalni napisana jest na tabliczce na jednym ze zdjęć), gdzie standardowa cena to 400 TWD za rower.
Standardowy przejazd trwa 2-3h. Jeżeli tak jak my, będziecie zatrzymywali się przy każdej świątyni (a jest ich kilka), za każdym razem kiedy zobaczycie małpkę i kiedy robicie po drodze setki zdjęc, przejazd może trwać 5-6h. Jeżeli ktoś nie był w Alishan i nie widział pól herbacianych to w Sun Moon Lake będzie mógł to nadrobić.
Mniej więcej w połowie drogi jest miasteczko Ita Thao, w którym można nadrzucić trochę węglowodanów i napić się piwka. Panuje tam okropny tłok. Ciesze się, że nie mieliśmy noclegu w tym miejscu.
W mieście jest kilka lokalnych knajp, ale w takim miejscu zdecydowanie rekomenduję zakup obiadu w 7 Eleven i chill na jednej z ławeczek.
Wysłane z mojego SM-S901B przy użyciu Tapatalka