Dzień 16
Ponieważ to nasza ostatnia noc w Afryce, mamy w planach porządnie się przed powrotną podróżą wyspać. No way…
Z powodu ciągłych wyłączeń prądu w nocy, nasza klimatyzacja co chwila załącza się z ogromnym hukiem, by później równie głośno się wyłączać. W przypływie desperacji, postanawiamy w środku nocy po prostu ją wyłączyć, ale już po kilku minutach zlani potem wiemy, że ta opcja, delikatnie mówiąc, też nie jest najlepsza... 
No nic, jakoś dociągamy do rana, ale po zimnym prysznicu od razu się rozchmurzamy 
. Przecież nadal jesteśmy na wyjeździe, nadal jesteśmy na innym kontynencie… Pomarudzić jeszcze zdążymy w domu… 
Po śniadaniu próbujemy z recepcjonistą ponegocjować jakiś późniejszy check – out albo chociaż możliwość popołudniowego prysznica, ale nie znajdujemy akceptacji dla naszych fanaberii
. Natomiast recepcjonista, z szerokim uśmiechem na ustach, ma dla nas niesamowitą ofertę załatwienia taxi na lotnisko za jedyne 25 euro… 
Grzecznie dziękujemy i przez wzgląd na dobre wychowanie (i jego uśmiech) nie wspominamy, że już wczoraj wynegocjowaliśmy sobie dojazd na lotnisko za 700 Dalasi (10,93 euro) . Idziemy jeszcze na plażę na ostatnią kąpiel, a potem już mycie, pakowanie i check – out. Trochę kręcimy się jeszcze po okolicy, jemy obiad i siedzimy w lobby hotelowym. Nic nam się już za bardzo nie chce, jak to w dzień powrotu…
W końcu przyszła pora załadować się do taksówki i ruszać na lotnisko. Przy czym, musieliśmy odejść z 300 metrów od hotelu, bo tylko pod takim warunkiem nasz driver skalkulował cenę (gdybyśmy wsiedli pod hotelem, to musiał by podzielić się kasą za kurs ze strażnikiem). Nasz taksówkarz przekonywał nas, że na lotnisko jedzie się ponad godzinę, w co nie chciało nam się wierzyć, skoro to tylko 20 km, ale gdy ruszyliśmy zrozumieliśmy o co mu chodziło. Korki, korki i jeszcze raz korki…
Na szczęście jechaliśmy z zawodowcem, który z głównej drogi zjechał zaraz za hotelem i wioząc nas po jakichś wertepach faktycznie dojechał do celu po godzinie. Na lotnisku musimy jeszcze zapłacić haracz wyjazdowy w wysokości 1.000 Dalasi (15,62 euro) od osoby, na co jesteśmy przygotowani, bo taką samą sumę płaciło się także przy wjeździe. Ze zdziwieniem obserwujemy jednak, że praktycznie prawie wszyscy płacą równoważne 20 USD lub 20 Euro. Hmmm… niby różnica niewielka, ale po co przepłacać
?No nic, przechodzimy przez kontrolę i czekamy na nasz samolot, który niestety ma się spóźnić
. 
. Czyli od początku nerwówka, bo przecież w Lizbonie mamy tylko 1h na przesiadkę do Mediolanu Malpensy. Wszystko mamy na jednym bilecie, ok, ale już lot z Mediolanu do Krakowa jest WizzAirem, który raczej nie będzie się przejmował, że dwóch pasażerów z ważnymi biletami się nie stawiło… 
. Przy kilku okienkach sporo ludzi, ale My włączamy asertywność na 100 %. Za chwilę mamy lot, przepraszamy, dziękujemy… przebiegliśmy jak burza i dobiegamy do naszego gate o 7.00, czyli teoretycznie na 10 minut przed odlotem, więc samolot już dawno powinien być na pasie startowym. A tymczasem… luzik, czekamy na innych pasażerów 
. Udało nam się zrealizować prawie cały zakładany przed wyjazdem plan, aczkolwiek z przyczyn opisanych w relacji, zamiast pojechać do Tambacoundy i wjechać do Gambii od wschodu, pojechaliśmy do Saint – Louis, a do Gambii ostatecznie wróciliśmy od północy. Pobyt w Saint – Louis był notabene jedynym słabszym momentem naszego wyjazdu, ale tutaj nie zawiniło miasto (skądinąd bardzo ciekawe), lecz jego wyjątkowo niemili mieszkańcy 
. Cena ta nie wydaje się być szczególnie wysoka biorąc pod uwagę długość wyjazdu oraz fakt, że Czarna Afryka wcale nie jest tania. Za bilety TAP airlines na trasie Mediolan – Lizbona – Banjul zapłaciliśmy łącznie 3.703,00 zł, za bilety z Krakowa do Bergamo i z Mediolanu do Krakowa zapłaciliśmy łącznie 307,00 zł. Do tego trzeba doliczyć dojazd na lotnisko w Krakowie (70,00 zł), parking (195,00 zł), ubezpieczenie (235,00 zł) oraz leki antymalaryczne (396,00 zł). Hotele i inne wydatki wyniosły nas 5.914,00 zł.