Fly4free.pl

Przepisy mówią, że sytuacja konsumenta zupełnie się nie zmieni. Jak poczytasz o uznaniu niewłaściwym, to zrozumiesz, dlaczego.
Twoja porada zatem nie polepszy sytuacji reklamującego - brak odpowiedzi na reklamację w ciągu 30 dni niczego nie zmieni.

A mógłbyś wyjaśnić na jakiej podstawie uznajesz, że przepis ten dotyczy uznania niewłaściwego? Czy to wynika wprost z przepisu, a może wynika z doktryny lub orzecznictwa? Z Twoich postów wynika, że poświęcasz czas na czytanie w sieci prawniczych artykułów, ale problem polega na tym, że brakuje Ci podstaw, warsztatu w prawidłowym ich zrozumieniu takiego wstępu do prawoznawstwa. Niby wiesz, że dzwony dzwonią, ale nie wiesz, w którym kościele. Owszem istnieją kroki, ale problem polega na ich właściwym połączeniu. Instytucje prawa procesowego usiłujesz odnieść do prawa materialnego. Z brakiem odpowiedzi przewoźnika przepis łączy konkretny skutek prawny w postaci uznania roszczenia za uzasadnione. Nie jest to zatem uznanie niewłaściwe.

Pojęcie uznania niewłaściwego
Uznanie roszczenia stanowi jedną z instytucji przerywających bieg przedawnienia. Zgodnie z art. 123 § 1 pkt 2 k.c. bieg przedawnienia przerywa się przez uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie przysługuje.

Jako ratio legis przerwania biegu przedawnienia wskutek uznania roszczenia wskazuje się przeważnie konieczność ochrony uzasadnionych interesów i dobrej wiary uprawnionego, który z uwagi na zachowanie dłużnika mógł oczekiwać dobrowolnego spełnienia świadczenia 4 , co zapobiega też wytaczaniu niepotrzebnych procesów 5 . Wedle innego poglądu przerwanie biegu przedawnienia jest uzasadnione raczej z tego względu, że wskutek zachowania będącego uznaniem długu dochodzi do zaniku trudności dowodowych co do istnienia roszczenia 6 . Wydaje się jednak, że oba wskazane wyżej argumenty stanowią ratio legis przerwy biegu przedawnienia wskutek uznania, ponieważ oba są kontrargumentami wobec ratio legis przedawnienia (faktu, że wskutek długotrwałego stanu faktycznego sprzecznego z prawem dłużnik nie liczy się już z zaspokojeniem długu, czy też trudności dowodowych powstałych wskutek upływu czasu, jak i konieczności mobilizacji wierzyciela do dochodzenia roszczeń) 7 . Oba argumenty będą zatem istotne przy dokonywaniu wykładni celowościowej przepisów dotyczących uznania niewłaściwego.

Przepis nie rozróżnia wprost uznania właściwego i niewłaściwego, ale taki podział utrwalił się w doktrynie i orzecznictwie 8 . Rzadziej wyróżnia się trzecią formę uznania roszczenia – ugodę 9 . Zauważa się, że pomimo braku podstaw normatywnych do rozróżniania rodzajów uznania podział będzie przydatny, jeśli wyróżniane rodzaje uznania będą miały inne wymogi i będą powodowały różne skutki prawne 10 .

Zauważano, że unika się formułowania definicji uznania niewłaściwego, a częściej dochodzi do wskazywania jego przykładów, np. prośba dłużnika o rozłożenie długu na raty lub o odroczenie zapłaty, zapłata odsetek, częściowe wykonanie zobowiązania, oświadczenie wskazujące na istnienie długu 11 . Jako przykłady uznania niewłaściwego w orzecznictwie uznano także prośbę o zwolnienie z długu 12 , o rozłożenie należności głównej na raty i zwolnienie z obowiązku zapłaty odsetek za opóźnienie 13 , złożenie wniosku o restrukturyzację pożyczki bankowej 14 , podjęcie się przez dłużnika naprawy przedmiotu świadczenia dotkniętego wadami 15 , potwierdzenie salda 16 . Trzeba dostrzec pojawiającą się argumentację, iż bezwarunkowe kwalifikowanie potwierdzenia salda jako uznania niewłaściwego przerywającego bieg przedawnienia, wobec corocznego obowiązku wynikającego z przepisów o rachunkowości, może doprowadzić do wyeliminowania w praktyce przedawnienia z obrotu gospodarczego 17 . Jednakże jest to oświadczenie wiedzy dłużnika, które stanowi wyraz świadomości istnienia roszczenia i prowadzi do zaniku trudności dowodowych, co wypełnia cel uznania roszczenia.

W orzecznictwie można napotkać próby zdefiniowania uznania niewłaściwego jako jednoznacznego zachowania dłużnika wobec wierzyciela, z którego wynika, że dłużnik uznaje roszczenie za istniejące 18 . Podobnie w doktrynie określano uznanie niewłaściwe jako „każde działanie dłużnika, z którego wynika, że ma on świadomość istnienia roszczenia” 19 .

Dla skuteczności uznania niewłaściwego nie jest konieczny zamiar dłużnika wywołania skutku w postaci przerwy biegu przedawnienia, ale to, aby zachowanie dłużnika uzasadniało przekonanie wierzyciela, że dłużnik jest świadomy obowiązku i świadczenie na jego rzecz zostanie spełnione 20 . Skutek uznania roszczenia wynika zaś z art. 124 § 1 k.c.

Otóż identyczny przepis występuje w kc, a dawniej w ustawie o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej. Sąd Najwyższy wypowiedział się w tej sprawie w wyroku IV CSK 75/12.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 u.sp.k., jeżeli sprzedawca, który otrzymał od kupującego żądanie określone, w jego ust. 1, nie ustosunkował się do tego żądania w terminie 14 dni uważa się, że uznał je za uzasadnione. Brak odpowiedzi na zgłoszone przez kupującego żądanie stwarza fikcję jego uznania i tak jak przy uznaniu roszczenia oznacza przyznanie przez sprzedającego okoliczności niezgodności towaru z ustawą oraz zgodę co do treści żądania, a więc sposobu doprowadzenia do zgodności towaru z umową, jeżeli został on przez uprawnionego określony w treści żądania. Po bezskutecznym upływie terminu określonego w art. 8 ust. 3 u.sp.k. sprzedający, który nie udzielił w ustawowym terminie odpowiedzi na żądanie naprawy albo wymiany towaru, nie może skutecznie uchylać się od odpowiedzialności za niezgodność towaru z umową, może natomiast podnosić zarzut niemożności świadczenia Jeżeli natomiast do uznania w warunkach określonych w art. 8 ust. 3 u.sp.k. dochodzi po stwierdzeniu niezgodności towaru z umową po upływie sześciu miesięcy od wydania towaru, a więc gdy nie działa wynikające z art. 4 ust. 1 u.sp.k. domniemanie istnienia niezgodności towaru z umową w chwili wydania, sprzedający może także dowodzić, że w chwili wydania towar był zgodny z umową.

Przyjęte rozumienie znaczenia i celu unormowania przyjętego w art. 8 ust. 3 u.sp.k. odpowiada ogólnym celom ustawy, mającej zgodnie ze wskazaniami wynikającymi z inkorporowanej w nim dyrektywy nr 1999/44 z dnia 25 maja 1994 r. o niektórych aspektach sprzedaży towarów konsumenckich i związanych z tym gwarancji (Dz.U. UE L. 1999, Nr 171, poz. 12.) zapewnić wysoki poziom ochrony konsumentów, rzeczywistą i efektowną realizację ich praw i wzmocnić zaufanie konsumenta.

_________________

Myślałem, że na tej aplikacji nauczysz się chociaż tego, że mało jeszcze wiesz i że w konsekwencji twoja buta i chamstwo w stosunku do innych jednak się zmniejszą. Szkoda, że się myliłem...

Nie mam ochoty cię dokształcać, ale może pośrednio zrobi to choćby ktoś inny:
https://www.temidium.pl/artykul/odpowie ... -3741.html

Po pierwsze. Nie ukończyłeś prawa, ani aplikacji, ani nie jesteś adwokatem, radcą, żebyś miał jakiekolwiek kwalifikacje do dokształcania kogokolwiek. Po drugie. Jesteś śmieszny traktując artykuł radcy prawnego z 2017 roku jako prawdę objawioną rozstrzygająca sprawę. Otóż autor tego artykułu "dyskutuje" ze stanowiskiem SN przyjętym w zacytowanym powyżej wyrokiem.

W tym kierunku, jak się wydaje, podąża wyrok SN z 5 lipca 2012 r., IV CSK 75/12, OSNC 2013, nr 3, poz. 40, na tle poprzednio obowiązujących przepisów o sprzedaży konsumenckiej: „Sprzedający, który nie udzielił w ustawowym terminie określonym w art. 8 ust. 3 [ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej – przyp. T.Cz.] odpowiedzi na żądanie naprawy albo wymiany towaru, nie może następnie w procesie kwestionować swojej odpowiedzialności za niezgodność towaru z umową”.

W mojej ocenie wariant ten de lege lata nie znajduje dostatecznych podstaw prawnych. Skutek konstytutywny, o jakim mowa wyżej, nie wynika z brzmienia art. 7a ust. 2. Stanowiłby on znaczący wyłom w systemie polskiego prawa cywilnego, zwłaszcza gdyby przyjąć zasadę kauzalności czynności prawnych jako zasadę systemową. Ponadto cel art. 7a ust. 2 nie uzasadnia tak daleko idących skutków prawnych. Ochrona interesów konsumenta nie wymaga rewolucyjnego przekształcenia dotychczasowego układu stosunków cywilnoprawnych między stronami, uwzględniwszy m.in. okoliczność, że przedsiębiorca nie musi działać w złej wierze (zob. tezę 48). Nietrudno zauważyć, że omawiany wariant prowadziłby niekiedy do skutków wręcz absurdalnych, np. gdy konsument zgłasza żądanie milionowego odszkodowania, mimo że przedsiębiorca dopuścił się nieistotnego naruszenia ciążącego na nim obowiązku, a wyrządzona szkoda ma nikły rozmiar.

Przyjęcie pierwszego wariantu interpretacyjnego skutkowałoby, jak sądzę, naruszeniem licznych przepisów konstytucyjnych, w szczególności zasady demokratycznego państwa prawnego (art. 2 Konstytucji RP) oraz zasady proporcjonalności (art. 31 ust. 3 Konstytucji RP). W moim przekonaniu wariant ten – w odniesieniu do wykładni art. 7a ust. 2 – nie może zostać zaakceptowany.

Powyżej zaprezentowałem przykład Twojego skrajnego braku kompetencji do wypowiadania się na tematy prawne, ponieważ głos w dyskusji potraktowałeś co najmniej z uchwałą (7) Sądu Najwyższego. Sąd Najwyższy uznaje, że brak udzielenia odpowiedzi uważa się za uznanie reklamacji i oddala skargę kasacyjną pozwanego, a autor publikacji uważa inaczej...

_________________

Dotarłeś do takiego poziomu dyskusji, do którego ja się nie zniżę.

Cały @boots gdzieś coś przeczyta, następnie w stonowanych zdaniach objawi innym, po przeczytaniu w internecie artykułów prawniczych, jak należy interpretować przepisy. Po odpowiedzi wskazującej na oczywiste i podstawowe błędy w toku myślenia, czy jak w tej sytuacji wykazaniu, że pogląd jest zdaniem w dyskusji przedstawiciela doktryny odmiennym od stanowiska SN. Oczywiście użyje wielkich słów, ale słowem nie odniesie się do zarzutów merytorycznych, a właściwe wskazanych wyroków. Powyższy schemat stosujesz regularnie, więc Twoje zachowanie jest przewidywalne.

Zawsze kiedy będziesz pisał oczywiste bzdury, bo na wytykanie zwykłych bzdur nie mam czasu, będę wskazywał Twoją niekompetencję jeszcze w dobitniejszy sposób. Mam nadzieję może złudną, że moje zachowanie ograniczy pisanie przez Ciebie bzdur.

Nakazy zapłaty spływają, SO publikują wyroki od 15 lat co ułatwia dochodzenie roszczenia.

_________________

Dlatego,że was obu lubię wybaczcie, ale pozwolę sobie na wtrącenie. Nie zasmucajcie mnie wkroczeniem na "wojenną ścieżkę" Było nie było wasze spory do tej pory (choć iskrzyło momentami) były bardziej życzliwe ,a dla czytających nawet pouczające.Parę niepotrzebnych słów ad personam po obu stronach ma to zmienić?Proponuję złagodzić ton z korzyścią dla wszystkich, jest taka opcja zmień

F4F to forum podróżnicze. Niemniej kwestie odpowiedzialności przewoźnika z tytułu odszkodowania za odwołany lub opóźniony lot są zagadnieniami stricte prawnymi. Zagadnieniem odszkodowań zacząłem zajmować się, gdy odwołanie lotu dotknęło mnie samego. Dzisiaj zajmuję się nimi zawodowo, ale bardziej z pasji, aniżeli chęci czystego zysku, dlatego ostatnimi czasy stałem się tutaj bardziej aktywny. Uprzedzając zarzuty aplikant może współpracować z profesjonalnymi pełnomocnikami, a nawet kierować ich pracą. Z jednej strony to kwestia mnogości stanów faktycznych jakimi dysponuje, z drugiej zaś strony to pogłębiona analiza orzecznictwa i chęć uczynienia rzeczy prostej, aczkolwiek takiej, której nikt przede mną nie dokonał to jest upublicznienia wszystkich wyroków w sprawie odszkodowań lotniczych. Największy sukces to opublikowanie wyroków przez Sąd Okręgowy w Warszawie, w przypadku pozostałych sądów czekam na odpowiedzi, w niektórych przypadkach sądy żądając wykazania interesu publicznego.

Niemniej w sprawach odszkodowań najistotniejsza jest dla mnie orzecznictwo, aby w we wnoszonych pozwach móc powołać się na wyroki innych sądów. Poglądy doktryny czyli przedstawicieli nauki stanowią jedynie głos w dyskusji, nie mają one charakteru rozstrzygającego. W szczególności, gdy w sprawie wypowiedział się już Sąd Najwyższy.

Owszem możemy dyskutować na temat obsługującego przewoźnika faktycznego i umownego gdzie poruszamy się w sferze poglądów i wykładni przepisów, ale na litość boską kiedy rozmawiamy o przepisie znowelizowanego Prawa lotniczego to będę protestował przeciwko wykładni sprzecznej z literalnym brzmieniem przepisu oraz sprzecznej z wykładnią celowościową. W odpowiedzi otrzymuje informację, że przepisy stanowią, że nic się nie zmienia. Po zacytowaniu wyroku Sądu Najwyższego kolejne posty całkowicie pomijają ustosunkowanie się do jego treści, a zmierzają w kierunku ad personam ze wskazywaniem treści artykułu dr. Tomasza Czecha, który jedynie polemizuje z wyrokiem Sądu Najwyższego. Od stwierdzenia, że przepisy stanowią, że nic się nie zmieni przechodzimy do stanowiska, że to jeden z przedstawicieli doktryny, które ani nie jest obowiązującymi przepisami prawa, ani wyrokiem jakiegokolwiek sądu, generalnie stanowisko o uznaniu niewłaściwym opierało się na polemice autora. Brak mojej reakcji mogłoby dla pozostałych stworzyć wrażenie, że brak odpowiedzi przewoźnika pozostaje bez znaczenia. Ostatnimi czasy zgłosiłem ponad setkę zgłoszeń i na wszystkie otrzymałem odpowiedzi do 30 dni. Przypadek? Nie sądzę. W dalszej części czytam o nie zniżaniu się do mojego poziomu dyskusji, w której cytuje wyrok oraz treść komentarza wskazanego autora, a w odpowiedzi czytam o niekompetencji i potrzebie dokształcenia od osoby, która nie mając formalnego wykształcenia prawniczego chce uchodzić za forumowego szeryfa, która nigdy nie odnosi się do meritum zawsze zmieniając temat w kierunku ad personam.

_________________

Tylko jesteśmy w internecie, stąd pozorna wartość każdego posta jest równa, bo każdy, nawet ten kto nie ma pojęcia, może napisać co chce, a faktyczny odzew i poczucie racji może wzbudzać ten, kto w swojej formie jest bardziej krzykliwy lub napastliwy.

Od dawna postuluję, by na posty Wiecznego Malkontenta nie odpowiadać, bo to karmienie trolla. Ten ma czas i chęci, by nawet w wątku z propozycją głupiej zabawy(np. „Sztafeta RTW") wzniecać konflikt i szukać zaczepki. Brak wiedzy nie przeszkadza mu w złośliwym podważaniu tego co inni piszą, a co często wymaga poświęcenia dużej ilości czasu na analizę(tak jak ostatnie Twoje posty w tym wątku). Nie ma też oporów przed wprowadzaniem pytających osób w błąd, byle stanąć w kontrze do kogoś kto pojęcie na dany temat ma. A na koniec niejednokrotnie kasuje swoje posty, gdy już nie ma czego bronić.

Ty się produkujesz tracąc swój cenny czas, by wykazać jak jest lub przeprowadzić dyskusję, wymianę poglądów, a w odpowiedzi dostaniesz bełkot lub odwracanie kota ogonem. Moim zdaniem nie ma to sensu.
By jednak zachować rzetelność przekazywanych tu informacji i nie mieć poczucia bezsensowności produkowania się przez innych forumowiczów, moderacja powinna pomóc w ograniczaniu takiego trollingu. Jedni się starają, odpowiadają na pytania i wątpliwości, a kto inny to tylko kwestionuje i wprowadza w błąd.

_________________
Przez Bliski Wschód i Kaukaz - Relacja z wyprawy do Turcji, Iranu, Armenii i Gruzji

Dzień dobry,

chciałabym zapytać, czy ktoś z forumowiczów składał wniosek o odszkodowanie za opóźniony lot na tracie Chania-Warszawa (lub inne miasto w Polsce) w dniu 5 maja 2019? Nasz samolot zamiast planowanego odlotu w dniu 5 maja 2019 r. o 8.40, odleciał w dniu następnym koło 10. Powodem były silne wiatry. Jednak wiele samolotów zaczęło startować 5 maja 2019 r. w okolicach południa. Napisałam wniosek jednak dostałam decyzję odmowną. Zastanawiam się, czy jest sens się odwoływać, powołując się na to, że pogoda ustabilizowała się koło południa 5 maja 2019 r. a jednak musieliśmy czekać na lot aż do dnia następnego (ponad 24 godziny opóźnienia). A jeśli tak, to gdzie mogę złożyć odwołanie?

Obecnie to już raczej pozew do sądu,ale jeśli powodem były złe warunki pogodowe to jednak spore ryzyko przegranej.

hmm...Czy, aby odleciał następnego dnia? Lot obsługiwał samolot SP-RSQ, który wyleciał z Chani o 14:32, a następnie odleciał do Shannon. Generalnie samolot leciał do Chani, a wylądował w Atenach później poleciał do Chanii, dlatego dziwi mnie, że polecieliście następnego dnia...

_________________

Tak, wyleciał następnego dnia, czyli 06.05.2019 r. To był lot Ryanair Sun nr RR7010 z Chani do Warszawy-Chopin.

Myślałem, że FR 7193.

_________________

Witam
Proszę o radę co robić dalej jestem odsyłany od od Annasza do Kajfasza czyli sytuacja ma się tak :

Lot powrotny z wycieczki z TUI.
Lot nr. RR5014 z Rodos do Gdańska wg informacji z TUI wylot miał się odbyć o godzinie ( mytui, email, info w hotelu ) 7.20 i na tą godzinę zostaliśmy dowiezieni na lotnisko w Rodos. Pobudka o 3.30 nie należy do przyjemnych. Na lotnisku dowiedzieliśmy się, że wylotu do Gdańska nie ma o tej godzinie, oczywiście zamieszanie co, jak, rezydenci nic nie wiedzą jest wcześnie rano nie można dostać żadnego info. Mijają dwie godziny sytuacja się klaruje wylot będzie o godzinie 14.15.
Na ten czas pojedziemy do hotelu koło lotniska na śniadanie i jest możliwość pokręcenie się po lobby i ogrodzie hotelowym i tak też się stało.

Tu odezwała się dusza Janusza cebulka dusigrosza - 7 godzin opóźnienia 400 EUR do przytulenia. Kierując się wskazówkami z tego forum nie licząc za bardzo na sukces składam reklamację licząc na trudności i w miarę wymiany korespondencji coraz bardziej się nakręcając.
Dostaję odpowiedź od Ryanair Sun, że u nich wszystko ok. w systemie nie ma żadnego opóźnienia proszę do TUI. TUI z kolei, że u nich wszystko ok. takie godziny podał im Ryanair Sun. Ktoś tu kłamie tylko kto


No i co robić dalej ??

Czy ktoś mógłby podzielić się numerem konta z którego otrzymał pieniądze lub nazwa banku, w którym Ryanair Sun ma konto?

_________________

Hej, może wiecie - na kim spoczywa obowiązek wykazania w procesie sądowym, że miało miejsce opóźnienie? Domyślam się, że na powodzie, czyli skoro to ja chcę odszkodowanie to ja muszę wykazać podstawy do jego uzyskania. Z drugiej strony, to przewoźnik ma protokoły z których te godziny wynikają, a pasażer - jedynie swój własny zegarek, który może być omylny.
Samolot RyanairSun opóźniony 2 min, boję się, że powiedzą, że nie było tych dwóch minut.
Skąd wtedy czerpać informacje o godzinie przylotu?
Wszelkie platformy do sprawdzania czasu przylotu nie widzą w ogóle ryanair sun.
Abstrahując od powyższego nie wiem, czy sąd w ogóle uzna za wiążący wydruk ze strony w stylu flightstats czy flightaware.

Piszesz, że opóźnienie było powyżej 3 h. Zobaczysz co powiedzą, Ryanair ma jedną z czołowych warszawskich kancelarii, więc trzeba jednocześnie się przygotować. Pisz do lotniska oraz PAŻP.

3 sekundy wystarczą to 2 minuty będzie okej.

https://www.google.com/amp/s/www.fakt.p ... 356zmj.amp

_________________

@Krawcowa

Tylko?

@tiri leciałem tym samym lotem i mam dokładnie tą samą odpowiedź. Niestety trzeba iść do sądu. Zastanawiam się, czy nie oddać sprawy do firmy typu airhelp żeby się tym zajęli bo jest to łatwa sprawa. Jeżeli Ryanair twierdzi, że leciał zgodnie z planem to niech pokaże dokumenty z których to wynika.

W hotelu nam powiedzieli, że Ryanair się przyznał do winy i zapłacił za opiekę nad pasażerami.