-- 02 Wrz 2020 00:34 --
... ale nie tylko rowerem. Były też pociągi oraz promy
tak to mniej więcej wyglądało:Załącznik:
plan.jpg [ 102.17 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Na zielono rower.
Na niebiesko promy.
Na czerwono pociągi.
Większość trasy rowerem pokonałem na dalekiej północy.
Termin wyjazdu: 18.06.2020 - 15.07.2020
Wspomniane w tytule 18 dni polarnych: 24.06.2020 - 12.07.2020
Generalnie od marca, kiedy wybuchła epidemia koronawirusa nie było pewne, czy wyprawa dojdzie do skutku. Chyba każdy z nas musiał zmierzyć się z nowymi zasadami podróży bądź odwoływaniem rezerwacji z powodu zamkniętych granic. Mi szczęśliwie w dobie pandemii udało się wjechać do tych krajów, do których planowałem jechać według powyższego planu. 2 kraje: Finlandia i Norwegia (Norwegia szczególnie) były o tyle na farcie, że do tego pierwszego kraju można było wjechać z Estonii (ale z Polski bezpośrednio już nie), natomiast do Norwegii już nie. Norwegia wtedy była otwarta tylko z Finlandią, Danią i Islandią. Ale się udało! Wbrew wszelkim decyzjom wszystko się udało zrealizować. Zatem lecimy z relacją dzień po dniu!
Relacja zostanie podzielona na 3 części:
- Część 1: 18.06.2020 - 24.06.2020: Litwa, Łotwa, Estonia, Helsinki, Rovaniemi,
- Część 2: 25.06.2020 - 3.07.2020: z Rovaniemi na Nordkapp rowerem
- Część 3: 4.07.2020 - 15.07.2020: promem Honningsvag - Tromso, rowerem Tromso - Lofoty oraz Oslo i Goteborg
Część 1
18.06.2020
Dzień, w którym opuściłem swój dom i ruszyłem pociągiem do Suwałk, aby być jak najbliżej Litwy. Ponieważ jeszcze wtedy pociągi regionalne z Białegostoku do Kowna nie kursowały z powodu covid to granicę byłem zmuszony przekroczyć rowerem
(oszukać przeznaczenie? 
). Jako, że jestem z zachodu Polski to podróż do Suwałk zajęła mi cały dzień i dotarłem tam o 23:00 pociągiem relacji Szczecin – Suwałki. Granicę przekroczyłem kolejnego dnia. Co tu dużo pisać, PKP jak to PKP, upomnienia odnośnie braku maseczek były. W sumie w pociągu całkiem sporo ludzi jechało, więc ciężej o zachowanie dystansu. Po przyjeździe późną nocą do Suwałk rozbiłem się na łące chyba za jakąś fabryką, bo całą noc hałasowała. Po ciemku niełatwo było znaleźć jakieś w miarę normalne miejsce, więc rozbiłem się byle gdzie, byle gdzieś za miastem tam gdzie sokoli wzrok nie sięga Załącznik:
18 (1).jpg [ 95.1 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
18 (2).jpg [ 105.51 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
18 (3).jpg [ 121.39 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
19.06.2020
Tego dnia rowerem jechałem z Suwałk do Mariampola, a z Mariampola do Kowna pociągiem.
Miałem okazję bardziej przyjrzeć się Suwałkom, jednemu z najbardziej omijanych miast w Polsce. Trudno się dziwić, z reguły mało komu jest tu po drodze. Suwałki wbrew pozorom to nie taka dziura jak to czasami piszą. Życie tu toczy się normalnie, widać było Litwinów na zakupach i nie widać dużej różnicy między Suwałkami a innymi miastami w Polsce o podobnej wielkości. Suwałki głównie kojarzą się z Marią Konopnicką, która się tu urodziła. Odwiedziłem zatem jej pomnik
po krótkim obejrzeniu tego skromnego ładnego miasteczka ruszyłem główną drogą w kierunku Litwy. Główną drogą jechały ogólnie tiry, ale mimo to było niewielkie pobocze, po którym spokojnie można było jechać bezpiecznie rowerem sama granica przekroczona bez problemu, tylko jakieś pojedyncze auta widziałem, że były łapane wyrywkowo. Upał doskwierał, więc wyciągnąłem mapę, żeby sprawdzić czy jest w pobliżu jakieś jezioro. I akurat było kilka km przede mną, więc jak na zawołanie po krótkiej kąpieli w litewskim jeziorku ruszyłem dalej. Drogi na Litwie były o dziwo zadbane i wyremontowane. Myślałem szczerze mówiąc, że jak zjadę z głównej drogi to będzie dziura na dziurze. Tymczasem było całkiem przyzwoicie. Jak już dotarłem do Mariampola to gdzieś w oddali słyszałem burzę. Po jakimś czasie zaczęło padać, jednak nie super intensywnie. Raptem parę kropel, które nie przeszkadzało podczas jazdy. Przynajmniej dały trochę ochłody. Sam Mariampol to całkiem ładna miejscowość, warto ją odwiedzić jak się jest przejazdem. A jak jest gorąco to można dla oddechu odwiedzić jeden z parków, które są tam ładnie zadbane. Po małym objeździe wsiadłem w pociąg do Kowna. Przeraziły mnie aż 4 schodki (!!), po których trzeba było wnosić rower. Byłem więc zmuszony sakwy zdjąć, aby rower był lżejszy i łatwiejszy do wniesienia do pociągu. Spodziewałem się niskich peronów w krajach bałtyckich, ale tylu stopni to już nie. Po przyjeździe do Kowna krótkie rozeznanie i próba wyjścia z rowerem z dworca. Wszędzie wysokie krawężniki lub przejścia podziemne, przez które obładowany sakwami rower trzeba było wnosić. Nie była to łatwa sztuka, ale jakoś dałem radę i wyjechałem „w miasto” ponieważ przyjechałem późnym wieczorem to pojechałem szukać miejsca na nocleg. I ostatecznie padło na nocleg nad Niemnem aż mi się wtedy przypomniały czasy szkoły jak się tą lekturę „nad Niemnem” czytało wtedy jeszcze nie wiedziałem, że rozbiję się z namiotem nad tą rzeką 
Załącznik:
19 (1).jpg [ 137.79 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
19 (3).jpg [ 162.53 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
19 (4).jpg [ 150.47 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
19 (5).jpg [ 175.84 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
19 (6).jpg [ 204.91 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
19 (7).jpg [ 108.43 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
19 (8).jpg [ 107.91 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
19 (9).jpg [ 123.05 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
19 (10).jpg [ 236.45 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
19 (11).jpg [ 154.26 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
20.06.2020
Tego dnia jechałem pociągami Kowno – Wilno oraz Wilno – Turmantas pod samą granicą z Łotwą, a następnie rowerem przekroczyłem granicę z Łotwą i dotarłem praktycznie do Dynebruga (po ichniemu Daugavpils). Dowiedziałem się również, że Łotwa i Estonia przywraca kwarantannę dla Polaków... pomyślałem ładnie... na szczęście okazało się, że nowe przepisy obowiązywały od 22 czerwca, a ja na Łotwę wjeżdżałem 21-go. To trzeba mieć farta. Ja tu się martwiłem o Norwegię, a tymczasem przygoda mogła się skończyć szybciej
po tych doświadczeniach z tyloma schodkami w pociągu na trasie Mariampol – Kowno, zjadłem solidniejsze śniadanie, aby mieć pewność, że do kolejnego pociągu już wejdę jednak zamiast schodków był szok... pociąg nowoczesny, dzielony na 3 klasy, cichy i wygodny! Poczułem się przez moment jak w Niemczech, takie standardy... po godzinie z kawałkiem dotarłem do stolicy Litwy. Na miejscu miałem kilka godzin na zwiedzanie. Starałem się odwiedzić jak najwięcej głównych atrakcji. Nie sposób w Wilnie było nie odwiedzić pomnika Adama Mickiewicza jak i domu, w którym mieszkał Juliusz Słowacki. Była też jedna z atrakcji, której się nie spodziewałem, a mianowicie... pokaz aut wyścigowych na ulicy Prospekt Giedymina. Pokaz ten był z okazji wyścigu „Aurum 1006 km”, który odbył się miesiąc później w Połądze. To była 21-wsza edycja tego wyścigu. Całkiem ciekawe auta, a to wszystko oczywiście nagłaśnione pozytywną muzyką. Były tam też Panie, które rozdawały darmowe lody dla ochłody po zobaczeniu tych wszystkich atrakcji, wróciłem na dworzec, z którego miałem pociąg do Turmantas. Z pogodą mi się mega udało, bo kiedy już czekałem na dworcu na pociąg to przyszła nagle gigantyczna ulewa, przez którą nic nie było widać! Z 30 stopni zrobiło się nagle 17. Od razu było czym oddychać, a plus taki, że taka ulewa nie złapała mnie w trakcie zwiedzania, tylko jak już byłem pod dachem peronu pociąg do Turmantas również zszokował. Wyglądem nie, ale życzliwością konduktorki, która rozdawała pasażerom... coca colę :O w takim regionalnym pociągu... bardzo miły akcent. Jakoś nie wyobrażam sobie, żeby u nas konduktor w PolRegio na trasie Zielona Góra – Wrocław Gł. rozdawał colę ;> nie spodziewałem się tego. Do Turmantas dotarłem wieczorem. Turmantas to miejscowość przygraniczna, na której wysiadałem... sam. Reszta osób wysiadła już wcześniej. Granicę Litwy i Łotwy przekroczyłem... polną drogą. Jednak niemożliwa jest ona do przekroczenia autem, ponieważ w pewnym momencie droga przecina tory w taki sposób, że rower trzeba przenosić tym sposobem wjechałem na Łotwę. Do Dyneburga miałem 25 km. Wieczorem ujechałem z 15 km i dotarłem nad ładne położone jeziorko, gdzie rozstawiłem swój przenośny domek poszedłem w miarę szybko spać, bo do Dynebruga miałem stamtąd 10 km, a pociąg wcześniej rano.Załącznik:
20 (2).jpg [ 164.71 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
20 (3).jpg [ 196.55 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
20 (4).jpg [ 148.79 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
20 (5).jpg [ 132.72 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
20 (6).jpg [ 110.08 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
20 (7).jpg [ 116.76 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
20 (8).jpg [ 121.99 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
20 (9).jpg [ 125.94 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
20 (10).jpg [ 161.96 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
20 (11).jpg [ 118.55 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
20 (12).jpg [ 119.28 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
20 (14).jpg [ 120.61 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
20 (15).jpg [ 102.93 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
20 (16).jpg [ 119.38 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
20 (17).jpg [ 178.75 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
20 (18).jpg [ 148.49 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
20 (19).jpg [ 87.82 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
20 (20).jpg [ 111.31 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
20 (21).jpg [ 184.69 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
21.06.2020
Pobudka o 5:00 ze względu na poranny pociąg z Dyneburga do Rygi. Mimo tak wczesnej pory byłem zaskoczony obecnością kilku plażowiczów nad jeziorem. Na chwilę zamieniłem z nimi słowo
przyjechali z Dyneburga na wypoczynek. Jedna z osób rozumiała, kiedy mówiłem po polsku. W krajach bałtyckich (no może poza Estonią) jednak często angielski bez bezużyteczny. Większość tamtejszych mieszkańców zna bardziej rosyjski, stąd polski akcent jest bardziej zrozumiały. Po krótkiej pogawędce pożegnałem się z nimi i ruszyłem do Dyneburga na pociąg. Sam Dyneburg raczej mało ciekawy, choć otoczenie Uniwersytetu było bardzo ładne. Przed budynkiem znajdował się nawet zegar słoneczny. Po chwilowej objazdówce ruszyłem pociągiem do Rygi. W pociągu co ciekawe pojedyncze osoby miały maseczki. Choć prawdopodobnie nie są one obowiązkowe, bo większość osób ich nie miała. Po 10:00 z groszami dotarłem do stolicy Łotwy. Miałem to szczęście, że w Rydze przyjechałem na peron 1, który jako jedyny miał dostępną windę. Nie musiałem więc roweru targać po schodach. Ale już sam wyjazd ze stacji w kierunku miasta to była droga przez mękę wysokie krawężniki i brak ścieżek rowerowych. Na początek wybrałem się pojeździć nad rzeką Dźwiną. Korzystając z okazji, że była piękna pogoda, podładowałem telefon swoją ładowarką solarną. Po krótkim odpoczynku ruszyłem na zwiedzanie. Ryga w porównaniu do Wilna zrobiła na mnie jeszcze większe wrażenie. Budynki piękne, a na szczególną uwagę zasługuje Rātslaukums. Dla mnie jest on najładniejszy w Rydze. Warto również sobie fotkę zrobić z napisem Riga. W tym napisie co ciekawe brakuje literki „I”. Trzeba było ją sobie samemu stworzyć po prostu stając w miejscu tej literki po prawie całodniowym zwiedzaniu ruszyłem z powrotem na dworzec, z którego o 18:00 miałem pociąg do Estonii, a dokładniej do estońsko – łotewskiej dwumiejscowości Valga-Valka. Główna część miasta razem ze stacją leży w Estonii. Przed 21:00 docieram. Żadnych kontroli granicznych nie było. Ani w pociągu ani pomiędzy Valgą a Valką. W czasie największej pandemii w kwietniu miasto było podzielone i granicę można było przekraczać tylko w ważnych sprawach, np. do pracy. W Estonii głównie promuje się Tallinn jako miejsce turystyczne. Ewentualnie w mniejszym stopniu Tartu. Valgę już nie, a szkoda, bo warto odwiedzić to dwumiasto ze względu na swoje położenie po obu stronach granicy. Przekroczenie granicy oznaczało praktycznie zmianę świata. Łotewska Valka to w większości dziury na drodze i mało zadbane budynki, a estońska Valga to już nowoczesność czy piękne ścieżki rowerowe wzdłuż jeziorka. Po przyjeździe wieczorem był plan gdzieś w strefie granicznej się rozbić z namiotem nie było to jednak łatwe, bo wszędzie zabudowania były. Odjechałem 4 km od miasta i oczom ukazała się całkiem ładna polana na wzgórzu.Załącznik:
21 (1).jpg [ 132.23 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
21 (2).jpg [ 133.59 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
21 (3).jpg [ 134.5 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
21 (4).jpg [ 168.26 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
21 (5).jpg [ 149.13 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
21 (6).jpg [ 102.43 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
21 (7).jpg [ 127.34 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
21 (8).jpg [ 97.17 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
21 (9).jpg [ 185.74 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
21 (11).jpg [ 64.66 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
21 (12).jpg [ 109.52 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
21 (13).jpg [ 157.05 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
21 (14).jpg [ 94.1 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
21 (15).jpg [ 95.18 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
21 (16).jpg [ 136.07 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
21 (17).jpg [ 162.64 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
21 (18).jpg [ 157 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
21 (19).jpg [ 102.24 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
22.06.2020
Mimo, że spałem z dala od jakiejkolwiek cywilizacji to i tak całą noc miałem hałas. Niedaleko namiotu postanowił przylecieć bocian, który klekotał mi nad uchem całą noc
przyzwyczajony do hałasu jakoś zasnąłem, no ale... ze śmiechu powstrzymać się też nie mogłem rano szybka zwijka z namiotem i wróciłem się z powrotem do Valgi, z której po 13:00 miałem pociąg do Tallinna. Od rana jeszcze pokręciłem się po tym miasteczku, głównie po estońskiej stronie. Jest co zwiedzać, mimo że to praktycznie niezauważalna na mapie miejscowość (a właściwie dwumiejscowość ). Po 13:00 ruszyłem pociągiem do Tallinna. W porównaniu do Litwy i Łotwy, Estonia to już zdecydowanie nowoczesność. Pomarańczowy i cichy pociąg dowiózł mnie w 4 godziny do stolicy Estonii. W pociągu dość tłoczno, a miejsca dla rowerów wypełniły się po brzegi, że aż igły nie można było wcisnąć! Na szczęście wsiadałem na stacji początkowej, więc miejsce spokojnie miałem w pociągu ogólnie dość tłoczno było, ale co ciekawe... jako jedyny miałem maseczkę aż się dziwnie poczułem, że taki ścisk, a nikt maseczki nie ma. Widocznie nie ma jak w Polsce, że trzeba ją zakładać w pociągu. Kiedy dotarłem do Tallinna to czuć już było coraz bardziej, że jestem na północy. Nie było już tak gorąco jak wcześniej, choć było cały czas słonecznie. Skandynawski chłodek już się jednak zaznaczał Tallinn zdecydowanie wygrał wśród miast krajów bałtyckich, jeśli chodzi o wygląd. W Tallinnie można było poczuć się jak w niebie, jeżdżąc rowerem po ścisłym centrum. Piękne i odnowione budynki i uliczki, jeszcze ładniej niż w Valdze. Co do roweru... w samym centrum jest trochę absurdalny zakaz jazdy rowerem o szerokości większej niż 80 cm czyli jadąc wąskim góralem jest się w czymś gorszym niż jazda szerszym trekkingiem? dla mnie trochę to śmieszne. Ale widocznie Estończycy jakieś powody mają, więc trzeba to uszanować. Mój rower nawet nie wiem, czy miał więcej niż 80 cm szerokości. Z zachowaniem ostrożności pojeździłem po centrum. Turystów zresztą i tak nie było wielu z powodu pandemii. Restauracje co prawda były w większości oblegane, jednak sam spacer po mieście można było odbyć w spokoju i bez ścisku. Jak co wieczór, zacząłem szukać jakiejś miejscówki na namiot, aby mieć potem blisko na prom do Helsinek kolejnego dnia. W Pirita 5-6 km od terminala promowego wydawało się najrozsądniej i gdzieś się przykitrałem z namiotem. Miałem również okazję przy bezchmurnym niebie zobaczyć zachód słońca, który był w Tallinnie o 22:44 lokalnego czasu. Jako, że to był 22 czerwca, był to najdłuższy dzień w roku, więc to był najpóźniejszy zachód. W Tallinie co prawda jeszcze nie było dnia polarnego, ale słońce na tyle późno zachodziło (i na tyle wcześnie wschodziło), że noc była dość jasna i nie taka całkiem ciemna.Załącznik:
22 (1).jpg [ 147.38 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
22 (2).jpg [ 144.35 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
22 (3).jpg [ 132.77 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
22 (4).jpg [ 145.42 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
22 (5).jpg [ 156.46 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
22 (6).jpg [ 266.75 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
22 (7).jpg [ 64.1 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
22 (8).jpg [ 146.99 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
22 (9).jpg [ 140.21 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
22 (10).jpg [ 126.96 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
22 (11).jpg [ 110.01 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
22 (12).jpg [ 131.33 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
22 (13).jpg [ 117.08 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
22 (14).jpg [ 156.42 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
22 (15).jpg [ 128.23 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
23.06.2020
Poranek w Tallinie z piękną pogodą i czystym niebem. Kolory morza i nieba były praktycznie identyczne i jakby tak wpatrzeć się w horyzont, prawie nie widać było linii brzegowej
o 12:00 zameldowałem się w porcie, aby linią promową Eckeroline popłynąć do Helsinek. Odprawa rowerzystów odbywa się razem z autami. Co najlepsze, wymija się całą kolejkę aut i na prom wjeżdża się jako pierwszy sam prom całkiem ładny i zadbany. Ja jednak z powodu noclegów w namiocie wypatrzyłem w pierwszej kolejności gniazdka, aby podładować tel, powerbanka czy baterię w aparacie. Wprawdzie mam również ładowarkę solarną, jednak przezornie zawsze warto być ubezpieczonym i mieć w zapasie ładowarki niezależne od pogody po dopłynięciu o 14:15 do Helsinek modlitwa, aby Finlandia wpuściła Polaka... wyjeżdżam z promu i udało się! Dwóch Panów ze straży granicznej co najwyżej stało obok i się tylko przyglądało. Zatem kolejny sukces osiągnąłem, bo nie dość, że 2 dni wcześniej w ostatniej chwili zdążyłem być na Łotwie, gdzie dla Polaków znów wprowadzono kwarantannę to udało się dotrzeć do Finlandii. Po przypłynięciu do Helsinek upał, 27 stopni i pełne słońce. Dla Finów 27 stopni to już upał, podczas kiedy u nas upał to 30 stopni. Kraj chłodu, więc w sumie trudno się dziwić w pierwszej kolejności pojechałem na obiad, bo głód już sięgnął głęboko. Polecam targowisko Kauppatori, gdzie serwują pyszne rybki i ceny są na dość dobrym poziomie, bo za 10 Euro można już całkiem nieźle się najeść. Po obiedzie zrobiłem rowerową objazdówkę wokół miasta. Najpierw kawałek na północ pojechałem, a następnie objechałem małe wysepki jak Kuusisaari, Lehtisaari czy Lauttasaari. Na tej ostatniej przyszło mi się rozbić z namiotem. Wprawdzie wyspa jest zamieszkała, ale w parku miejskim nad przy samym brzegu było całkiem dużo miejsca na namiot, gdzie nikt praktycznie się nie kręcił. Zresztą nawet jakby ktoś był to jednak należało pamiętać, że to Finlandia, gdzie spanie na dziko to normalność. Tak mi minął kolejny słoneczny dzień.Załącznik:
23 (1).jpg [ 104.53 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
23 (2).jpg [ 140.91 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
23 (3).jpg [ 142.88 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
23 (4).jpg [ 171.51 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
23 (5).jpg [ 141.21 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
23 (6).jpg [ 191.7 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
23 (7).jpg [ 145.69 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
23 (9).jpg [ 113.46 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
23 (10).jpg [ 83.81 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
23 (11).jpg [ 113.09 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
23 (12).jpg [ 117.21 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
23 (13).jpg [ 160.78 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
23 (14).jpg [ 116.81 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
23 (15).jpg [ 138.12 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
23 (16).jpg [ 140.88 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
23 (17).jpg [ 100.1 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
24.06.2020
Ostatni dzień, kiedy poruszam się pociągiem. Po porannym zwiedzeniu Helsinek, o 13:24 wsiadłem w pociąg do Rovaniemi. Same Helsinki jeśli chodzi o centrum wygląda pięknie, choć wiele głównych miejsc jak np. Plac Senacki były w remoncie. Mimo to warto było tu zajrzeć! No i o 13:24 ruszyłem z Helsinek po to, aby o 22:47 dojechać do Rovaniemi. Sama podróż pociągiem świetna, miejsca na rowery, place zabaw dla dzieci, czy pokoik zabaw. Świetna sprawa! Z zewnątrz pociąg ma zielone malowanie, wszak Finlandia porośnięta jest gęsto lasami iglastymi. Idealnie więc wkomponuje się w krajobraz
po przyjeździe do Rovaniemi szok. I to 2 szoki. Pierwszy to taki, że wreszcie mogłem cieszyć się nocą bez nocy. W Rovaniemi słońce już nie zachodziło. Drugi szok to... komary! W samym mieście może ich nie było, ale wystarczyło wyjechać kawałek dalej i od razu siadały. Była ich cała chmara. Ta chmara komarów w lipcu, które były w Polsce to było nic w porównaniu do Finlandii, serio. Tam było 2 razy gorzej. Dlatego od dzisiaj jak ktoś będzie narzekał na komary w Polsce, zabiorę go latem do fińskiej Laponii w gęsty las byłem też głupi, bo stwierdziłem, że bez spraya sobie poradzę. W namiocie na dziko? Na rowerze? Oczywiście... że nie. Nie wiem jakich sztuczek musiałem użyć, aby rozbić namiot. Komary latały wszędzie. Jakoś się udało. Wracając i kończąc to narzekanie na komary... po przyjeździe pociągiem ruszyłem w kierunku wioski Świętego Mikołaja. Mimo, że odwiedziny Mikołaja były (a może i jeszcze są, nie wiem) niemożliwe z powodu koronawirusa, to dla zobaczenia tej wioski zdecydowanie warto się tu przejechać! Usłyszeć świąteczne piosenki pod koniec czerwca... bezcenne! Naczytałem się opinii, że tu jest komercja. Bzdury, bzdury i bzdury... miejsce jest świetne i można wspomnieć tu swoje dzieciństwo, kiedy wierzyło się w Świętego Mikołaja. Komercja jest wszędzie, po prostu trzeba nauczyć się cieszyć z tego, co jest. Mi się to zdecydowanie udało i bardzo miłe wspomnienia mam z tego miejsca. Oczywiście obowiązkowo fotka na linii koła podbiegunowego. Namiot rozbiłem 300 metrów od tej wioski. Mimo, że byłem w tej wiosce o północy, tamtejszy termometr pokazywał +24*C! Koniec czerwca był zdecydowanie gorący w Finlandii.Załącznik:
24 (1).jpg [ 117.8 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
24 (2).jpg [ 137.43 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
24 (3).jpg [ 118.42 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
24 (4).jpg [ 117.34 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
24 (5).jpg [ 158.81 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
24 (6).jpg [ 150.45 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
24 (7).jpg [ 124.37 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
24 (8).jpg [ 168.65 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
24 (9).jpg [ 225.14 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
24 (10).jpg [ 161.91 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
24 (11).jpg [ 99.49 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
24 (12).jpg [ 110.37 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Załącznik:
24 (13).jpg [ 120.42 KiB | Obejrzany 7234 razy ]
Ciąg dalszy nastąpi...
-- 02 Wrz 2020 00:47 --
Część 2
25.06.2020
Od tego dnia już koniec z pociągami. Główny środek transportu na Nordkapp to tylko rower! I tak aż do 2 lipca. Po porannej pobudce kolejna walka z komarami, tym razem przy zwijaniu namiotu. Patrząc na to, co się działo, zaopatrzyłem się w Rovaniemi w spray na komary. I to nawet w dwa. One potrafią ciąć nawet w dzień. Po porannym ponownym odwiedzeniu wioski Santa Claus na równy pół roku przed (i po) Bożym narodzeniu, pożegnałem się i ruszyłem w drogę! Od tej pory byłem ciągle za kołem podbiegunowym, a słońce świeciło 24/7. I faktycznie świeciło, bo pogoda mimo takiej dalekiej północy była dalej świetna, +27*C! Pierwsze kilometry za Rovaniemi w kierunku północnym były takie hmm... dzikie
praktycznie wyjechało się z Rovaniemi i już pusto. Auta jeździły tylko pojedyncze. Po 30 km zobaczyłem pierwsze 2 renifery! Jednak były na tyle szybkie, że nie zdążyłem im cyknąć fotki. Jednak później okazji było jeszcze więcej! Po 110 km dotarłem do pierwszej większej miejscowości – Pello. Po drodze tylko lasy lasy i jeszcze raz komary. I oczywiście lapońskie jeziora. Jednym słowem tajga. Pello to miejscowość graniczna ze Szwecją. Szwecja niestety była dalej uważana za „zły” kraj z powodu covid, stąd kontrole graniczej były tam dalej prowadzone. Oczywiście po stronie fińskiej, do Szwecji można było bez problemu wjechać. Tego dnia zrobiłem 147 km. Namiot robiłem obok Laavu – czyli fińskiego miejsca, gdzie można rozpalać ogniska. Komary oczywiście cięły jak porypane, choć jak już miałem spray to czułem się spokojniej i komary były skutecznie odgonione, dzięki czemu mogłem cieszyć się otaczającą przyrodą i cały czas dniem polarnym.Załącznik:
25 (1).jpg [ 135.18 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
25 (3).jpg [ 299.63 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
25 (4).jpg [ 232.33 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
25 (5).jpg [ 210.85 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
25 (6).jpg [ 141.34 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
25 (7).jpg [ 115.98 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
25 (8).jpg [ 217.69 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
25 (9).jpg [ 117.25 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
25 (10).jpg [ 177.23 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
25 (11).jpg [ 120.24 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
26.06.2020
Kolejne 137 km rowerem wzdłuż granicy fińsko – szwedziej. Granicę tą dzieli rzeka, podobnie jak Polska jest oddzielona z Niemcami Odrą. Rzeka teoretycznie jest jedna, ale full dopływów powoduje, że nazw jest sporo. Ale łatwo ją zobaczyć, bo biegnie w większości po granicy fińsko – szwedzkiej. Tego dnia wciąż bardzo ciepło, choć już upału nie było, bo były +24*C. Mimo to, jak na tą szerokość geograficzną to i tak imponująca wartość. Po drodze większe miejscowości minięte to Kolari oraz Mounio. Kolari to miejscowość, gdzie pociąg dociera najdalej na północ w Finlandii. Dalej na północ nie ma linii kolejowych. Kolejny nocleg w namiocie miałem nad wspomnianą rzeką, a więc z widokiem na Szwecję
Załącznik:
26 (1).jpg [ 147.53 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
26 (2).jpg [ 197.68 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
26 (4).jpg [ 84.33 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
26 (5).jpg [ 108.82 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
26 (6).jpg [ 129.71 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
26 (7).jpg [ 210.62 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
26 (8).jpg [ 151.14 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
26 (9).jpg [ 183.06 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
26 (10).jpg [ 177.47 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
26 (11).jpg [ 133.14 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
26 (12).jpg [ 105.19 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
27.06.2020
Tego dnia miałem przekroczyć granicę fińsko – norweską. Z okolic Mounio ruszyłem dalej. Od granicy ze Szwecją odbiłem w kierunku miejscowości Enontekio, w której zaopatrzyłem się w większe zakupy oraz prąd
jako, że to sobota była, kolejnego dnia była niedziela, gdzie sklepy są zamknięte. Stąd zapasów trzeba było zrobić więcej. Było też już wyraźnie chłodniej. Po poprzednich dniach z upałami, tego dnia było już zaledwie +16*C. Pojawiło się też więcej chmur, jednak dalej nie padało. No dobra, dojeżdżam sobie do granicy z Norwegią. Norwegia wtedy była otwarta tylko z Finlandią, Danią i Norwegią. Uda się wjechać, nie uda? Dojeżdżam. Im bliżej tym większy stres. I... UDAŁO SIĘ. Wjechałem do Norwegii! To była radość nie do opisania, bo myślałem, że serio się nie uda. A tu kontroli nie było w porównaniu do granicy ze Szwecją, więc easy. No i z radością jechałem dalej. Wraz z końcem Finlandii, kończyły się też wyższe lasy. Norwegia to już coraz niższe drzewa oraz coraz więcej tundry. Po kolejnych 130 km dotarłem do Kautokeino. W Norwegii spotkałem Austriaka, który z Wiednia jechało już na Nordkapp rowerem od miesiąca! (podczas kiedy ja w drodze byłem niecałe 10 dni). Szok...Załącznik:
27 (1).jpg [ 136.43 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
27 (2).jpg [ 134.67 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
27 (3).jpg [ 133.56 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
27 (4).jpg [ 152.59 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
27 (5).jpg [ 160.76 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
27 (6).jpg [ 140.55 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
27 (7).jpg [ 124.25 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
27 (8).jpg [ 122.9 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
28.06.2020
Kolejne 131 km z Kautokeino do Alty. W Alcie jak wcześniej patrzyłem to pogoda była ciągle średnia. Jednak w dniu, kiedy tu dotarłem było pięknie i bezchmurnie. Jednak północ zaznaczała się już wyraźnie, bo było nadzwyczajnie chłodno. O ile w słoneczku przyjemnie ciepło to w cieniu potrafiło już przychłodzić. To był pierwszy dzień, kiedy założyłem bluzę. Krajobrazy po drodze to już tylko pojedyncze karłowate brzozy, a poza tym właściwie tylko tundra. Również żadnych większych miejscowości nie było po drodze, więc ani sklepu ani nic przez 100 km! Im bardziej na północ, tym już większe podjazdy i zjazdy. Finlandia jest dość płaska, stąd tempo jazdy było w miarę równe. Norwegia to już większe pagórki. Nie było jeszcze jednak źle, szczególnie, że 30 km przed Altą czekał mnie ciągły zjazd. No i wieczorem dotarłem do słonecznej, choć wyziębionej Alty, gdzie było już tylko +12*C. Jeszcze kilka dni wcześniej w krajach bałtyckich mierzyłem się z upałami i +30*C stopniami, a tu już taki chłód. Coraz głębiej więc trzeba było sięgać do dna sakw, aby cieplej się ubierać.
Załącznik:
28 (1).jpg [ 232.37 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
28 (2).jpg [ 84.05 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
28 (4).jpg [ 117.68 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
28 (5).jpg [ 146.64 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
28 (6).jpg [ 156.64 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
28 (7).jpg [ 157.82 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
28 (8).jpg [ 171.88 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
28 (9).jpg [ 128.63 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
28 (10).jpg [ 217 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
28 (11).jpg [ 123.34 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
29.06.2020
Po porannym odwiedzeniu Alty oraz zrobieniu kolejnych zakupów ruszyłem dalej. Same miasteczko raczej średnie, choć centrum całkiem ładne jest. Po drodze zajechałem też odwiedzić lotnisko w Alcie. W Alcie na początku czerwca tego roku było osunięcie się ziemi wraz z kilkoma domkami letniskowymi. Jednak nie mogłem tego miejsca znaleźć. Prawdopodobnie było to gdzieś dalej lub w drugą stronę. Ja tymczasem dalej na Nordkapp cisnąłem. Tego dnia to już był praktycznie arktyczny chłód. Wprawdzie wciąż nie padało, ale ziąb i wiatr sprawiał wrażenia powietrza lodowatego. Na termometrze +8*C. Krajobrazy przypominały częściowo Islandię, gdzie też dość często wieje. Po 93 km dotarłem do Skaidi. Tam miałem najbardziej ryzykowny nocleg w namiocie, bo rozbiłem się u kogoś
na szczęście właściciela nie było, więc nikt mnie nie nakrył. Plus tego miejsca był taki, że do stacji benzynowej blisko było. Żadnych innych sklepów wokół nie było, tylko stacja. Załącznik:
29 (1).jpg [ 78.21 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
29 (2).jpg [ 134.75 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
29 (4).jpg [ 114.95 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
29 (5).jpg [ 114.3 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
29 (6).jpg [ 125.25 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
29 (7).jpg [ 108.61 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
29 (8).jpg [ 150.1 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
29 (9).jpg [ 105.58 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
29 (10).jpg [ 105.97 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
29 (11).jpg [ 120.76 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
29 (12).jpg [ 158.12 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
30.06.2020
No i stało się. Po 12 dniach wyprawy spadł pierwszy deszcz (nie wliczając ulewy w Wilnie, która była wtedy, kiedy już czekałem na dworcu na pociąg). Była to co prawda mżaweczka, jednak trochę dawała w kość. Szczególnie, że temperatura jeszcze niższa była, zaledwie +6*C. Coraz lepiej...
zrobiłem mniej, bo 30 km. Namiot rozbiłem gdzieś za miejscowością Olderfjord przy starym statku. Oprócz mżawki była też mgła, więc widoki były zdecydowanie ograniczone.Załącznik:
30 (1).jpg [ 101.57 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
30 (2).jpg [ 98.15 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
30 (3).jpg [ 92.17 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
30 (4).jpg [ 95.19 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
30 (5).jpg [ 184.47 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
30 (6).jpg [ 84.5 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
1.07.2020
Pierwszy dzień nowego miesiąca bez zmian. Deszcz, deszcz i deszcz. Choć był jeden pozytyw. Początkowo myślałem, że czekać mnie będzie dzień przerwy, ale około 16:00 pojawiło się okno pogodowe i nie padało. Ruszyłem kolejne 17 km dalej. Wiatr jednak był porywisty i często z boku. Dawał się on więc we znaki i to znacznie. Ale dla mnie wtedy liczyło się, że nie padało do 19:00. Po 19:00 deszcz znów wrócił. Zatem ujechałem tyle ile mogłem. Mimo to miejscówka na namiot była w pięknym miejscu, niedaleko przydrożnego parkingu.
Załącznik:
1 (1).jpg [ 160.4 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
1 (2).jpg [ 107.1 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
1 (3).jpg [ 202.12 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
1 (4).jpg [ 88.21 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
1 (5).jpg [ 144.32 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
1 (6).jpg [ 63.36 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
1 (7).jpg [ 80.62 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
1 (8).jpg [ 82.97 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
2.07.2020
Deszcz wciąż padał, jednak wiatr z zachodniego zmienił kierunek na południowy, stąd miałem wiatr w plecy! To było piękne. Zatem jechałem dalej. Krajobrazy to praktycznie nicość, tylko stada reniferów regularnie biegały lub pasły się. Tego dnia miałem też przeżycie w postaci popularnego tunelu Nordkapptunnell o długości 7 km oraz zjazdu 212 metrów pod poziomem morza! Przez pierwsze 3 i pół kilometra ostry zjazd, stąd w zaledwie 5 minut z kawałkiem zjechałem. Kolejne 3 i pół kilometra to z kolei druga strona medalu. Stromy podjazd. Tu się ciężko wjeżdżało, ale obok był chodnik, stąd dla tych, co nie dadzą rady, mają możliwość rower prowadzić. Do Honningsvag (30 km od Nordkapp) dotarłem około 18:00. Zrobiłem kolejne zakupy i na stacji benzynowej przez 3 godziny się nieco zagrzałem, osuszyłem oraz doładowałem telefon. Buty też częściowo przemokły, potrzebne więc były woreczki. Prognozy mówiły, że deszcz ma praktycznie osłabnąć około północy, więc do zamknięcia (22:00) stacji benzynowej podgrzewałem się ile można
no i ruszyłem dalej. Ostatnie kilometry były ciężkie, bo praktycznie ciągle pod górkę. Ale w końcu, wreszcie i nareszcie... dokładnie 3 lipca o 1:48 NORDKAPP ZDOBYŁEM. Niesamowite przeżycie! Być na północnym krańcu Europy, skąd w linii prostej na biegun północny 2100 km, a do Warszawy też 2100 km. Wjazd o takiej godzinie na Nordkapp był już darmowy (choć rowerem zawsze jest za darmo), szlabany podniesione. W końcu po 100 km jazdy rowerem tego dnia, osiągnąłem cel i z okazji zwycięstwa, o 3:00 „w nocy” rozbiłem namiot najadalej na Północ kontynentalnej Europy. Moment rozbijania się widać nawet na kamerce Borealis http://nordkapp.kystnor.no/ jak ktoś ma ochotę to można mnie tam znaleźć z namiotem i rowerem i tak zasnąłem w tym wspaniałym miejscu!Załącznik:
2 (1).jpg [ 111.99 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
2 (2).jpg [ 94.4 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
2 (3).jpg [ 94.75 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
2 (5).jpg [ 112.06 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
2 (6).jpg [ 89.54 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
2 (7).jpg [ 92.28 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
2 (8).jpg [ 104.37 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
2 (9).jpg [ 147.89 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
2 (10).jpg [ 105.02 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
2 (11).jpg [ 97.47 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
2 (12).jpg [ 116.55 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
2 (13).jpg [ 108.7 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
3.07.2020
Pobudka późno, bo po 11:00. Ale co się dziwić, w końcu na Nordkapp dotarłem przed 2:00, a spać poszedłem o 4:00, jak po imprezie
o 12:00 otwarty został Nordkapphallen, gdzie odwiedziłem muzeum oraz obejrzałem film dokumentalny w tamtejszym kinie. Zdecydowanie polecam! Szczególnie przy tym filmie można było poczuć tamtejszy klimat tego miejsca. Jest też sklep z pamiątkami. Jeśli chodzi o sam Nordkapp... Naczytałem się wielu negatywnych opinii, że drogo i nieciekawie. Cóż, Norwegowie słyną ze swojego pozytywnego podejścia do środowiska, stąd wjazd na Nordkapp jest dla aut płatny, a dla pieszych czy rowerzystów już nie. Druga sprawa to narzekanie na tłumy. W tym roku z powodu koronawirusa turystów było zdecydowanie mniej i pod globusem spokojnie można było sobie strzelić fotkę. 3 lipca Norwegia była otwarta tylko na Finlandię, Danię i Islandię. Stąd turyści, których tam spotykałem, faktycznie byli z tych krajów. Kiedy zobaczyłem na kamerkę z poprzednich lat to tłumy tam były wieczne. Chyba jednak wyszedł jakiś pozytyw z tej pandemii. Na Nordkappie zostałem do 18:00, było już piękne słońce. O północy też zapowiadano bezchmurne niebo, ale już niestety musiałem wracać, bo kolejnego dnia z samego rana miałem prom Hurtigruten z Honningsvag do Tromso. Ale nie żałowałem, bo słońce o północy można było zobaczyć gdziekolwiek, gdzie jest odsłonięty północny horyzont. Wróciłem się do Honningsvag, gdzie się rozbiłem, aby rano wstać na prom. Załącznik:
3 (1).jpg [ 90.5 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
3 (2).jpg [ 111.32 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
3 (3).jpg [ 134.94 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
3 (4).jpg [ 146.55 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
3 (5).jpg [ 127.69 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
3 (6).jpg [ 137.8 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
3 (7).jpg [ 129.3 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Załącznik:
3 (8).jpg [ 100.09 KiB | Obejrzany 7224 razy ]
Niebawem trzecia część...
-- 02 Wrz 2020 01:00 --
Część 3
4.07.2020
Od 5:45 do 23:45 podróż promem z Honningsvag do Tromso linią Hurtigruten. Przy wypłynięciu deszcz znów powrócił. Więc w sam raz zdążyłem zobaczyć Nordkapp rozświetlony słońcem. Prom, którym płynąłem był świetny! Basen, siłownia, jacuzii, restauracje... i to wszystko w cenie biletu (poza restauracją, za którą płaci się osobno, jeśli chce się z niej skorzystać). Cena za tą trasę wynosi 940 NOK. Więc nie tak źle jak na Norwegię. A kabina przy podróżach poniżej 24 godzin nie jest obowiązkowa. W trakcie rejsu był dłuższy, 2-godzinny przystanek w Hammerfest. Na szybko wszedłem w te 2 godziny na punkt widokowy, z którego był widok na całe miasteczko. Zaopatrzyłem się też w małe zakupy, które na lądzie są tańsze niż na promie. Przed samym Tromso pogoda znów się zaczęła poprawiać, aż w końcu wyszło słońce. Po przypłynięciu do Tromso postanowiłem się rozbić z namiotem na samym cypelku na południu wyspy Tromsoya. Jako, że prom przypłynął o 23:45, a odpływał o 1:30 to jeszcze wspólną fotkę udało mi się z nim zrobić
prom i namiot. Jeśli chodzi o sytuację z koronawirusem to przed wejściem na prom było mierzenie gorączki i wypełniało się deklarację, że podczas ostatnich 10 dni nie przebywało się za granicą.Załącznik:
4 (1).jpg [ 86.07 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
4 (2).jpg [ 100.01 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
4 (3).jpg [ 99.4 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
4 (4).jpg [ 87.15 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
4 (5).jpg [ 121.88 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
4 (6).jpg [ 141.03 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
4 (7).jpg [ 101.57 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
5.07.2020
Pół dnia przeznaczyłem na zwiedzanie Tromso, a potem ruszyłem rowerem w kierunku Lofotów. Samo Tromso to całkiem ładne miasteczko, choć jak dla mnie to niewarte dłuższych odwiedzin. Być może nie widziałem wszystkiego, ale na pierwszy rzut oka wystarczy to miasto traktować jako bramę Arktyki bądź innych wypadów. Po krótkim zwiedzaniu Tromso ruszyłem rowerem przez wyspę Kvaloya na wyspę Senję. Pogoda była już zdecydowanie lepsza i stabilniejsza niż na Nordkapp. Aż +13*C, podczas kiedy na samym Nordkappie było zaledwie +5, 6*C. Następnie na Senję przeprawiłem się promem z Brensholmen na Botnhamn. Dojechałem do miejscowości Senjahopen, gdzie zobaczyłem słońce o północy. Pogoda była w końcu piękna.
Załącznik:
5 (1).jpg [ 183.11 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
5 (2).jpg [ 177.68 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
5 (3).jpg [ 71.71 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
5 (5).jpg [ 139.3 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
5 (6).jpg [ 130.74 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
5 (7).jpg [ 215.7 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
5 (8).jpg [ 95.19 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
5 (9).jpg [ 108.26 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
5 (10).jpg [ 161.63 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
5 (11).jpg [ 142.86 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
5 (12).jpg [ 167.2 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
5 (13).jpg [ 128.62 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
6.07.2020
Kolejny dzień, kolejna wyspa. Z Senji przeprawiłem się promem na Andoyę. Wcześniej jednak przez Senję przejechałem. Piękna wyspa, częściowo można było poczuć się jak na Karaibach. Piaszczyste plaże i błękitny kolor wody. Coś pięknego! Ciekawostka, jeśli chodzi o tunele. Przed wjazdem do tunelu rowerem należy wcisnąć przycisk, aby ostrzec innych kierowców o swojej obecności w tunelu. Taka tam jest kultura jazdy
Andoya w porównaniu do Senji była już bardziej płaska, dzięki czemu byłem w stanie pokonać dłuższy dystans rowerem. Pogoda dalej ładna, choć pod koniec dnia trochę się zachmurzyło. Ale nie padało!Załącznik:
6 (1).jpg [ 149.04 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
6 (2).jpg [ 115.2 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
6 (3).jpg [ 88.16 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
6 (5).jpg [ 139.13 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
6 (6).jpg [ 138.58 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
6 (7).jpg [ 103.57 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
6 (8).jpg [ 126.5 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
6 (9).jpg [ 109.83 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
6 (10).jpg [ 101 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
6 (11).jpg [ 75.61 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
6 (12).jpg [ 67.89 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
7.07.2020
Dalsza część drogi w kierunku Lofotów. I kolejne przejechane wyspy. Po drodze większa miejscowość Sortland, gdzie w jednym ze sklepów podładowałem telefon i powerbanka. Słońca brakowało, więc trzeba było tym razem szukać tradycyjnych sposobów
w samym miasteczku zaskoczyły mnie parkingi dla rowerów. Pod sklepem było tylko farbą namalowane znaki poziome, że jest parking rowerowy. Żadnych stojaków, ani nic. Zapiąć jedynie warto koło o ramę, aby nikt przypadkiem sobie nie odjechał no i ruszyłem dalej. Dotarłem do Melbu, miejscowości, z której promem przeprawiłem się kolejnego dnia na Lofoty. W Melbu koło portu rozbiłem swój obóz.Załącznik:
7 (1).jpg [ 106.43 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
7 (2).jpg [ 128.37 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
7 (3).jpg [ 103.27 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
7 (4).jpg [ 128.66 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
7 (5).jpg [ 109.48 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
7 (6).jpg [ 109.04 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
7 (7).jpg [ 95.02 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
7 (8).jpg [ 86.46 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
8.07.2020
Powitanie Lofotów. Ruch aut na Lofotach był zdecydowanie większy niż wcześniej. Jednak dla statystycznego Polaka to i tak był mały ruch
po drodze odwiedziłem Svolvaer. Turystów (głównie lokalnych oraz Finów) dość sporo, takich tłumów nie widziałem wcześniej. Miejscowość ładnie położona, warto tu się wybrać przynajmniej na 1 dzień. Po drodze odwiedziłem też słynne boisko w Henningsver, które najczęściej jest fotografowane z góry. Z dołu jednak też robi wrażenie! No i powspominałem sobie w tym miejscu Euro 2020, które zostało przeniesione na rok 2021. Sama miejscowość również ładna. Nocleg na mało popularnej plaży, do której dojazd wymagał odbicia 3 km z głównej drogi. Warto było! Cisza, spokój... o północy słońce próbowało się przedrzeć przez chmury, ale nieskutecznie. Załącznik:
8 (1).jpg [ 151.32 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
8 (2).jpg [ 142.98 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
8 (3).jpg [ 149.81 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
8 (4).jpg [ 130.32 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
8 (5).jpg [ 153.57 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
9.07.2020
Kolejne kilometry rowerem i kolejne piękne plaże zobaczone. Koło Leknes są 3 piękne plaże konieczne warte zobaczenia. Vik Beach, Hauklandstranda oraz Uttakleiv Beach. Ta ostatnia zdecydowanie najpiękniejsza. Wjazd autem jest tam płatny. Dodatkową atrakcją są wszędzie pasące się owieczki. Trzeba było też patrzeć pod nogi, aby nie wleźć w ich kupsko. Nasrane było praktycznie wszędzie, choć o dziwo nie śmierdziało praktycznie wcale, a wokół tych kup były porozstawiane namioty. Można było się więc poczuć tam jak na Wyspach Owczych
wcześniej przed Nordkappem krajobrazy przypominały Islandię. Tu na Lofotach była namiastka Wysp Owczych. Jak widać można mieć w pakiecie wiele krajów w jednym no i dotarłem do okolic Ramberg, gdzie spędziłem zdecydowanie najlepszy nocleg pod Nordkappie! 2 km od Ramberg jest dużo miejsca na namiot i odsłonięty północny horyzont, gdzie najlepiej widać było północne słońce! Na ten moment czekałem, aż będzie bezchmurnie o północy! Czyli 2 „noce” zaliczone z widocznym słońcem o półocy (wcześniej na wyspie Senja). Świetne przeżycie! Załącznik:
9 (1).jpg [ 116.38 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
9 (2).jpg [ 142.67 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
9 (3).jpg [ 57.29 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
9 (5).jpg [ 113.23 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
9 (6).jpg [ 144.79 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
9 (7).jpg [ 114.99 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
9 (8).jpg [ 205.56 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
9 (9).jpg [ 101.79 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
9 (10).jpg [ 207.23 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
9 (11).jpg [ 198.07 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
9 (12).jpg [ 106.76 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
10.07.2020
Rowerem, ale był też etap chodzenia po górach
praktycznie dotarłem do Moskenes, z którego 2 dni później przeprawiłem się do Bodo. Dotarłem do wioski rybackiej Reine. Nie obyło się też bez zdobycia szczytu Reinebrigen. Na szczyt prowadzą dość świeżo wybudowane schodki. 3 lata temu jak tu byłem (ale bez roweru) to miałem pecha z powodu pogody. Lało dość mocno, więc nie było szans na wejście. Teraz nadrobiłem straty i wszedłem nocleg rozbiłem na dole z widokiem na wejście na Reinebrigen. Załącznik:
10 (1).jpg [ 134.58 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
10 (2).jpg [ 231.78 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
10 (3).jpg [ 162.99 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
10 (4).jpg [ 86.22 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
10 (5).jpg [ 131.09 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
10 (6).jpg [ 99.92 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
11.07.2020
Praktycznie leniwe zwiedzanie Reine oraz zdobycie ostatniej miejscowości na Lofotach, czyli popularnego Å. A tak to właściwie większych dystansów rowerem już nie robiłem. W sklepie Joker w Sorvagen zaopatrzyłem się w jedzenie, bo kolejnego dnia nie dość, że była niedziela to czekała mnie podróż pociągiem 18 godzin z Bodo do Oslo. Co ciekawe, w sklepie tym w Sorvagen była po polsku informacja o dezynfekcji rąk. Miły polski akcent
pozdrowienia dla tamtejszych Rodaków.Załącznik:
11 (1).jpg [ 123.35 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
11 (2).jpg [ 86.37 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
11 (3).jpg [ 154.88 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
11 (4).jpg [ 158.25 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
11 (5).jpg [ 98.29 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
11 (6).jpg [ 111.12 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
12.07.2020
Oficjalne pożegnanie z Lofotami jak i północną Norwegią. O 7:00 wypłynąłem z Moskenes, aby po 4 godzinach znaleźć się w Bodo. Z Bodo po 12:00 pociąg do Trondheim, gdzie miałem przesiadkę na nocny pociąg do Oslo. Więc pociągowo ten dzień spędziłem
w pociągach w Norwegii obowiązywał obowiązek miejscówki i wypełnienie wynosiło 50%. Zatem trzeba było się śpieszyć z kupnem biletu, bo już nieraz na 2 tygodnie przed nie było miejsc. Ja już w kwietniu kupiłem bilet w taryfie minipris za 414 NOK (zamiast 1900!!!). 199 NOK za osobę + 215 NOK za rower. Załącznik:
12 (1).jpg [ 120.94 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
12 (2).jpg [ 129.36 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
12 (3).jpg [ 116.68 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
12 (4).jpg [ 104.04 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
12 (5).jpg [ 74.45 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
12 (6).jpg [ 84.41 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
13.07.2020
O 6:50 dotarłem do Oslo. Jako, że już tu kiedyś byłem to długo nie zostawałem. Szczególnie, że czekała mnie długa trasa rowerem do Szwecji, a kolejnego dnia miało padać. Do Szwecji dotarłem do miejscowości Stromstad. Oficjalnie też pożegnałem się z dniem polarnym
po 18 dniach od 24 czerwca (kiedy dotarłem do Rovaniemi) w końcu zobaczyłem noc! Jak już dotarłem do Szwecji i zaczęło się robić ciemno to był hmm no szok przyzwyczajony też do północnych chłodów, założyłem odruchowo bluzę. Szybko jednak ją zdjąłem, bo było prawie +23*C, podczas kiedy na północy było o 10-15 stopni mniej. Przejście graniczne w Svinesund było praktycznie identyczne jak wzdłuż granicy z Finlandią. Wjazd do Norwegii oznaczał kontrole, a wjazd do Szwecji bez ograniczeń.Załącznik:
13 (1).jpg [ 144.17 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
13 (2).jpg [ 105.11 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
13 (3).jpg [ 135.41 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
13 (4).jpg [ 143.44 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
13 (5).jpg [ 93.86 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
13 (6).jpg [ 113.72 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
13 (7).jpg [ 181.3 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
13 (8).jpg [ 135.74 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
13 (9).jpg [ 98.56 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
13 (10).jpg [ 128.65 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
14.07.2020
Deszczowy dzień w Szwecji. Spałem w Stromstad, z którego ruszyłem pociągiem do Goteborga. W Goteborgu spędziłem 3 godziny. Zrobiłem ogólne rozeznanie po tym mieście i objechałem w miarę najważniejsze miejsca. Choć na pewno na dogłębne zwiedzanie warto przeznaczyć więcej czasu. Potem kolejny pociąg do Malmo. W Malmo też krótki czas spędziłem, bo już tu byłem 2 lata temu. Objechałem też najważniejsze miejsca. Jednak nie nadługo, bo potem czekał mnie kolejny pociąg do Ystad. Z Ystad promem do Polski
po 27 dniach za granicą, o 22:30 ruszyłem promem linii Unity Line do Świnoujścia. Przed wjazdem na prom był pomiar temperatury.Załącznik:
14 (1).jpg [ 126.11 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
14 (2).jpg [ 126.45 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
14 (3).jpg [ 107.73 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
14 (4).jpg [ 94.75 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
14 (5).jpg [ 126.46 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
14 (6).jpg [ 95.04 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
14 (7).jpg [ 96.61 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
14 (8).jpg [ 140.61 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
14 (9).jpg [ 132.27 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
14 (10).jpg [ 107.99 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
14 (11).jpg [ 112.73 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
14 (12).jpg [ 119.97 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
15.07.2020
Welcome in Poland
szczęśliwy powrót do Polski. W Świnoujściu jeszcze (nieświadomie) wybrałem się do Niemiec jako siódmego odwiedzonego kraju. Nieświadomie, bo po powrocie dowiedziałem się, że Meklemburgia była zamknięta dla jednodniowych turystów. To trzeba mieć farta obyło się jednak bez problemów. O 13:53 pociąg do Zielonej Góry i o 19:00 powrót do domu. Wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej! Szczególnie po tylu dniach podróży.Załącznik:
15 (1).jpg [ 78.44 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
15 (2).jpg [ 133.3 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
15 (3).jpg [ 160.3 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
15 (4).jpg [ 139.71 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
15 (5).jpg [ 110.35 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Załącznik:
15 (6).jpg [ 99.28 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Podsumowując...
Jestem zdecydowanie wdzięczny za to, że mimo pandemii koronawirusa wszystko przebiegło tak, jak planowałem. Szczerze to bałem się, że to nie wypali, szczególnie, że planowałem taką wyprawę od półtora roku. O ile jakieś tam małe weekendowe wycieczki mogłem sobie podarować i przełożyć to tak wielką wyprawę w świetle dnia polarnego byłoby ciężko przełożyć na odpowiedni termin. Dlatego cieszę się, że udało się wjechać do teoretycznie zamniętych krajów z powodu covid
jeśli chodzi o noclegi to 25/27 noclegów odbyły się na dziko w namiocie. Pozostałe dwie to w nocnym pociągu z Bodo do Oslo oraz druga na nocnym promie z Ystad do Świnoujścia. Sam Nordkapp również był pusty, bo jednak granice były jeszcze w większości pozamykane, stąd czuję zwycięstwo, że się udało w spokoju cieszyć się otoczeniem i dobrą atmosferą no i pogoda zdecydowanie też sprzyjała i się udała, bo kilka dni pod rząd na Nordkapie była mgła. Słońce zaświeciło na mój przyjazd. Czasem szczęście potrafi dopisać dzięki za przeczytanie Jeszcze podsumowanie liczbowe:
Załącznik:
Liczbowo Nordkapp.jpg [ 280.96 KiB | Obejrzany 7222 razy ]
Bo tak, przynajmniej w relacji, na przemian namiot/rower lub Twój cień. Wiem doskonale, że na samotnych podróżach o to trudno, a zdjęcia (chyba) wyłącznie z telefonu, ale to jest jednak pamiątka, szczególnie w miejscu docelowym, w tym przypadku Nordkapp. 
