Wygląda na to, że chociaż na kilka dni zostaliśmy uziemieni, więc jest trochę czasu na dyskusję, na którą zazwyczaj czasu brakuje.
Ciekawi mnie czy Wasi znajomi / rodzina zadaje te same pytania po wyjazdach i czy macie podobne odczucia...
Pytania autentyczne, odpowiedzi niestety już nie
- A do tej Jordanii to jak jedziecie? Samochodem?
- Pewnie, Ford Fiesta 1,2 przez Syrię, 6 dni i jesteśmy na miejscu
- Czym jeździliście po tej Indonezji? Pociągami?
- Jasne, TLK Kokos z Jawy na Lombok, mostem nad Bali
- A to tak sami byliście? czy ekipą jakaś?
- No pewnie, cały autokar, 51 + 1 osób zebraliśmy, akurat wszystkim pasował termin i miejsce
- To ile byliście?
M.: Tydzień
- A to krótko trochę, nie zdąży się człowiek rozpakować, a już musi wracać
- To ile byliście?
M.: Dwa tygodnie
- A to już trochę długo jak na jedno państwo, ja bym nie usiedział tyle w jednym miejscu
- To ile Was taki wyjazd wyszedł?
M.: (dokładnie nie wiem ale rzucam 1400 zł)
- Aaa... to drogo, syn mojej koleżanki też był na tydzień, ale wyszło go 1350 zł
To pytanie jest nie tylko mało taktowne, lecz także trudno porównywalne (inne zakwaterowanie, inne cele, inne polityka wyżywienia, inny transport itd), a poza tym:
1) a co to w ogóle kogo interesuje,
2) jakie to ma w ogóle znaczenie w skali roku/życia,
3) wychodzi u nas tzw. mentalność kazachska, czyli tylko ile, za ile itd.
Zazwyczaj nikogo nawet z najbliższych ...może poza córką nie informujemy z żoną , że gdziekolwiek lecimy. Tak więc po powrotach wszyscy jakoś poobrażani więc obywa się bez takich pytań