Ok, ostatecznie wszedłem na Pico Duerte i w skrócie sprawa wygląda tak - szlak nie ma żadnych trudności technicznych, a więc wystarczy zwykła sprawność fizyczna jeśli ktoś się zastanawia. Jest trochę przewyższenia, ale jest ono też rozłożone na sporym dystansie, więc nie jest to duże wyzwanie. Szlak zrobiłem w 1,5 dnia, myślę, że to jest bardzo optymalny czas - 24 km pierwszego dnia i 34 km drugiego.
Wziąłem lokalnego przewodnika, bo generalnie jest tam wymagany - w biurze przy wejściu do parku za wstęp trzeba uiścić opłatę 150 pesos i zapytają Cię czy masz guía. Za hiszpańskojęzycznego przewodnika i dwa osiołki zapłaciłem 8500 pesos. Oczywiście na dzień dobry jest założone, że hike trwa 3 dni i za tyle wynosiła cena, ale zrobienie go szybciej nie jest równoznaczne z obniżeniem stawki - okazuje się wtedy, że nie ma znaczenia ile hike trwa. Cena jest taka sama. Czy dałoby się bez guia? Na pewno - ścieżka jest oczywista, jest dosłownie kilka rozgałęzień, dość oczywistych plus telefon z maps.me w zupełnością by wystarczył, ale pewnie byłoby kilka utrudnień przy wybraniu się bez przewodnika:
1. Przejście przez entradę do parku
2. Napotkanie guia na szlaku - mają krótkofalówki, nie wiem właściwie czy przewodnik jest obligatoryjny czy tylko tak mówią, tak jak np. na wodospadzie Lemon, gdzie przewodnik tym bardziej niewymagany i całkowicie zbędny, ale potrafią wmawiać, że się człowiek zgubi na jednej ścieżce.
Przy dojechaniu do La Cienaga w Manaboa samochodem do parku, jest tam sporo miejsca do zaparkowania samochodu, ja część rzeczy zostawiłem w workach na śmieci pod siedzeniami. Cały dzień w biurze w parku siedzą strażnicy i siedzą tam do późnego wieczora po zmroku. Pierwszego dnia przy biurze rozstawili mi namiot i dali śpiwór i nocowałem tam za darmo, także nadal tam byli o 21, gdy szedłem spać i gdy wstawałem po 6 rano to też byli, więc możliwe, że w nocy też tam ktoś jest, także zakładam, że zostawienie samochodu jest dość bezpieczne - wiadomo, przy założeniu, że nie zostawiamy aparatu na fotelu samochodu
Jeśli ktoś się zdecyduje na lokalnego przewodnika to jedzenie kupujemy sobie we własnym zakresie - najtaniej i najwygodniej to zrobić w jednym z dużych supermercado w centrum Jarabacoa. Prowiant i ubrania niesie osiołek. Bierzcie poprawkę, że przy szczycie jest dość zimno, pewnie około 0* w nocy, camp jest w schronie na wysokości ponad 2400 m npm, więc dobrze mieć termoaktywne ubrania. Śpiwór jaki dostałem był bardzo cieniutki, więc lepiej mieć parę warstw. Jak nie chcemy spać na podłodze, to można wypożyczyć styrany piankowy materac za dodatkowe 250 pesos.
Polecam wybrać się w tygodniu - oznacza to brak ludzi na szlaku. W weekendy ponoć sporo lokalsów wybiera się na szlak.
To tak w skrócie, może napiszę bardziej szczegółowy artykuł, bo brakowało mi jakiegoś merytorycznego materiału, który opisywałby możliwe opcje