Akceptuję i chcę ukryć komunikat Fly4free.pl korzysta z technologii, takich jak pliki cookies, do zbierania i przetwarzania danych osobowych w celu automatycznego personalizowania treści i reklam oraz analizowania ruchu na stronie. Technologię tę wykorzystują również nasi partnerzy. Szczegółowe informacje dotyczące plików cookies oraz zasad przetwarzania danych osobowych znajdują się w Polityce prywatności. Zapoznaj się z tymi informacjami przed korzystaniem z Fly4free.pl. Jeżeli nie wyrażasz zgody, aby pliki cookies były zapisywane na Twoim komputerze, powinieneś zmienić ustawienia swojej przeglądarki internetowej.



Napisz nowy temat Odpowiedz  [ 23 posty(ów) ]  Idź do strony 1, 2  Następna
Autor Wiadomość
#1 PostWysłany: 01 Sie 2016 20:26 
Awatar użytkownika

Rejestracja: 06 Sie 2012
Posty: 664
srebrny
Chiny 12-23.07.2016

Prolog – czyli "nigdzie nie jedziemy”

Nadchodzi taki czas, kiedy trzeba spojrzeć na życie poważniej. Jest tyle obowiązków czy ekscytujących pomysłów do realizacji, więc trzeba zrobić przerwę i przestać przez pewien czas wyjeżdżać. Więc my przez najbliższy rok nigdzie nie jedziemy. Tym razem już naprawdę: o wyjazdach nie ma mowy! Mimo to sprawdzam ceny na interesujące kierunki i śledzę forum. Ej, przecież „do menu można zaglądać nawet jak nie planuje się nic zamawiać”. :) Pewnej październikowej soboty na fly4free pojawia się informacja o rewelacyjnej cenie na Szanghaj z Warszawy. Żona robi coś na piętrze, więc pokrzykując wymieniamy gorączkowo informacje. Kwestia dogrania terminu (12-23 lipca) i pół godziny później jesteśmy właścicielami biletów po 1000zł i 811zł (ten ostatni dla naszej obecnie trzyletniej córki, występującej dalej pod ksywą Alex). Tylko krowa nie zmienia zdania! :)

Prolog II – czyli przygotowania

Z niemiłych wiadomości: wjazd do Chin wiąże się z koniecznością posiadania wizy („z wyjątkiem wyjątków”), ale o tym już jest sporo na forum. Wiza jest droga (260zł/osoba i np. w przeciwieństwie do Sri Lanki za dziecko również się płaci), a najbliższy dla nas wydział konsularny jest w Warszawie, nawet nie ma w Krakowie! Prowizja dla pośrednika jest też wysoka, ale na szczęście udaje mi się dogodnie zgrać dojazd do Warszawy w dwa poniedziałki i załatwiam samodzielnie wizy. Kolejka przed konsulatem w czerwcu jest spora, a na czele są pośrednicy, którzy oprócz tego, że mają pliki dokumentów, drukują sobie nawzajem bileciki kolejkowe. No ale i tak załatwianie idzie sprawnie i to wszystko to zwykła formalność. Zadziwiający jest formularz wizowy, łatwo się pomylić, dla przykładu, tak Chińczycy ustawili kolejność imion:


Image


Po wielu przemyśleniach decydujemy, że nasza trasa będzie obejmować Szanghaj, Pekin i ich okolice, co wydaje się optymalne na pełnych 9 dni w Chinach. Rezygnujemy z Xi-An, choć teraz z perspektywy czasu wiem, że dałoby się i to zmieścić (kosztem większej liczby przejazdów, co przy sporych bagażach przy podróżowaniu z dzieckiem jest męczące).

-- 01 Sie 2016 20:59 --

Podróż do celu

Okazuje się, że PKP potrafi pozytywnie zaskoczyć. Nigdy nie sądziłem, że napiszę coś takiego zupełnie serio. Kupiliśmy bilet na trasę Katowice-Warszawa, Pendolino, obejmujący gratis naszą córkę Alex i ku naszemu zdumieniu okryliśmy, że mamy do dyspozycji wygodny, czteroosobowy przedział. To był naprawdę komfortowy odcinek podróży..

Image
Wspaniały przykład chińskiej architektury.
Hehe, to tylko budowle które zobaczyliśmy obskakując przy okazji warszawskie Łazienki (raczej to my zostaliśmy obskoczeni przez wiewiórki).

Odcinek WAW-VIE obsługiwany był przez Embraera LOTu, przy czym start opóźnił się o godzinę, powodem miały być chmury nad VIE. Jakiś gość wykłócał się ze stewką, że właśnie dzwonił do żony do Wiednia i jest tam pogoda, innemu na to chyba siadły nerwy, bo próbował wysiąść. :lol: Ogólnie było ciekawie, ostatecznie wystartowaliśmy i wreszcie każdy dostał upragnione Prince Polo.
W Wiedniu, po tym jak Boeing 777 Austriana został wypakowany po brzegi Chińczykami (a właściwie to tylko tak mi się wtedy wydawało, dopiero na miejscu odkryłem jak to jest być w towarzystwie wielu tysięcy żółtych współbraci) ruszyliśmy. Catering zapewniał Do&Co więc było przyzwoicie, aczkolwiek mam wrażenie, że Turkish ma wykupioną w Do&Co droższą opcję. Natomiast dostępność napojów była chyba rekordowa.

Image

Kiedy planowałem wyjazd wpadłem na pomysł, żeby bezpośrednio po przylocie do Szanghaju wsiąść w szybki pociąg do Pekinu. W ten sposób spędzilibyśmy produktywnie pierwszy dzień, mimo jetlagu i zmęczenia. Pozornie świetny pomysł, ale przecież są kłopoty z dostępnością biletów na pociągi i należy je kupować wiele dni wcześniej. Efekt jest taki, że w przypadku problemów powodujących, że nie zdąży się na pociąg można wpaść w niezłe kłopoty, bo nie ma wielkich szans na bilet na inny pociąg. W rezultacie wykupiłem jeszcze w Polsce bilet na pociąg na 14:00, żeby mieć duży zapas czasu. NIESTETY, wszystko poszło za dobrze! Wylądowaliśmy 20 minut przed czasem, czyli o 5:20, kontrola na lotnisku była błyskawiczna, przejazd między lotniskiem Pudong, a odległym dworcem Hongqiao poszedł gładko, a kolejka do kasy biletowej, przed którą mnie tak ostrzegano, bardzo niewielka. Pani z kasy wydała mi bilet tylko dla jednej osoby, mimo wręczenia całej rezerwacji, ale ponieważ szczęśliwie zorientowałem się, wróciłem się i odebrałem bilet dla żony. Strach pomyśleć, co by było jakbym nie zauważył tego. W rezultacie o 9:30 mieliśmy bilety w ręku i staliśmy z niewyraźnymi minami i niezłym zmęczeniem, zastanawiając się co ze sobą zrobić. Wyjątkiem była córka Alex, która świetnie się wyspała i miała niespożyte pokłady energii. Czas spędziliśmy popijając herbatki kupione w automacie, które stały się naszym ulubionym napojem w Chinach i obserwując ludzi na tej wielkiej stacji.


Image
Herbatki


Image
Tablica odjazdów i wszystko jasne :lol:

Image
To tylko część stacji Hongqiao

Pociąg miał pokonać dystans ponad 1200 km między Szanghajem a Pekinem w niecałe 5 godzin i faktycznie tak było, bo przez znaczną część trasy jechał 304 km/h. Jako część standardowego wyposażenia dostępny był kranik z gorącą wodą, nieodzowny do zalewania zupek chińskich. Ale my, jak jakieś żółtodzioby nie zabraliśmy zupek! No nic, za to fajnie było obserwować z okna Chiny, zarówno te stare zabudowania jak i nowe miasta z wysokościowcami, czasami sprawiające wrażenie niezamieszkałych. Charakterystyczny był niemalże całkowity brak wypasanych zwierząt na terenach wiejskich.


Image

Image


Dojechaliśmy do Pekinu, dotarliśmy do hotelu i tylko cudem uniknęliśmy rozjechania. Okazuje się, że piesi nie mają pierwszeństwa na przejściu, nawet przy zielonym świetle. Strategia jest więc taka: poczekaj aż uformuje się większa grupa i wtargnij na zielonym na jezdnię. Wtedy samochody skręcające z innej ulicy nie próbują rozjechać grupy, co najwyżej wciskają się uparcie w luki, ewentualnie wyławiają pojedynczych delikwentów. Nie ciesz się zawczasu, wystrzegaj się bezszelestnych motorków z napędem elektrycznym, które nawet jadąc prosto ignorują czerwone światło i praktycznie wjeżdżają w Ciebie. Prawda, że proste? :lol:

Mundurowych wszędzie pełno, ale ciężko powiedzieć co właściwie robią. Mocno znudzony gość stoi na specjalnym podeście przy prawie każdej uliczce.

Image
_________________
Moje relacje: WIetnam - taki piękny chaos
Singapur, Kuala Lumpur, Japonia
Meksyk: Relacje z podróży » Ameryka Północna » Ale Meksyk!
Chiny: Relacje z podróży » Azja Południowo-Wschodnia »Azja Południowo-Wschodnia »Pekin i Szanghaj - czyli nigdzie nie lecimy


Ostatnio edytowany przez amphi 20 Sie 2016 08:21, edytowano w sumie 2 razy
Góra
 Profil Relacje PM off
11 ludzi lubi ten post.
 
      
Majówka w USA: Seattle + Bozeman lub Missoula od 2639 PLN Majówka w USA: Seattle + Bozeman lub Missoula od 2639 PLN
Urlop nad Gardą za 1031 PLN. Loty do Włoch z Katowic, noclegi przy jeziorze i auto Urlop nad Gardą za 1031 PLN. Loty do Włoch z Katowic, noclegi przy jeziorze i auto
#2 PostWysłany: 02 Sie 2016 05:52 

Rejestracja: 09 Lip 2016
Posty: 7
Super! Czekam na ciąg dalszy :)

Wysłane z mojego GT-I9505 przy użyciu Tapatalka
Góra
 Profil Relacje PM off  
      
#3 PostWysłany: 03 Sie 2016 20:32 
Awatar użytkownika

Rejestracja: 06 Sie 2012
Posty: 664
srebrny
Dziekuję! Jeśli komuś się podoba, znaczy że trzeba pisać dalej :)

Dzień 1

Podstawowa rada którą można znaleźć na forum: aby uniknąć tłumów trzeba zwiedzać z samego rana, w dzień roboczy. I to jest święta prawda. Niestety zaplanowaliśmy tak nasz wyjazd, że nie składał się wyłącznie z poranków w tygodniu, mimo, że staraliśmy się jak mogliśmy. ;) Dlatego też w pierwszy dzień wstaliśmy tak, żeby koło 8:00 być w okolicach Zakazanego Miasta. Śpieszyliśmy się tak bardzo, że tylko zerknęliśmy kątem oka na plac Niebiańskiego Spokoju i pognaliśmy po bilety. Trafiliśmy dobrze, bo jak na Chiny nie było tłumów, a i pogoda typu 24 st Celsjusza sprzyjała zwiedzaniu.


Image

Image

Image


Charakterystyczne jest, że w Chinach jest bardzo mało obcokrajowców, nawet w Pekinie czy Szanghaju. Od przyjazdu zaczęliśmy też czuć się nieco jak gwiazdy, co chwila ktoś chciał zrobić sobie zdjęcie z nami, a zwłaszcza z Alex. Z czasem ta popularność zaczęła nieco ciążyć..


Obeszliśmy cały kompleks i udaliśmy się do parku Jingshan cyknąć fotkę z klasyczną panoramą Zakazanego Miasta. Wstęp to tylko 2CNY, wspinanie się po schodach z wózkiem nieco trudne (jak się potem okazało, w bocznej części był jakiś podjazd), niedrogie pamiątki. Ten park to zwariowane miejsce ze sporą ilością Chińczyków, śpiewających jakieś arie operowe. W skrajnym przypadku wyglądało to tak, że szła sobie alejką pani, wyła do mikrofonu te arie, a wzmacniacz trzymany przez nią pod pachą gwarantował, że przechodnie świetnie ją słyszeli.


Image


Następnie postanowiliśmy pójść na piechotę do Lama Temple, przechodząc przez dzielnicę Nanluoguxiang, Bell i Drum tower. Podczas tego spaceru mogliśmy zobaczyć, jak pozornie spokojni Chińczycy potrafią się wkurzyć. Zderzyło się dwóch rowerzystów i panowie postanowili załatwić sprawę przy użyciu pięści.


Image

Image


Lama temple, to znaczący na świecie klasztor buddyzmu tybetańskiego, podobnie jak masa innych zabytków świątynia składała się z wielu, podobnych członów.


Image

Image

Image

Image
W świątyni znajduje się największy posąg z jednego kawałka (niezły kawałek) drzewa sandałowego i ma wysokość 26m.


Sąsiaduje z nią świątynia Konfucjusza. Jak już tam się jest .. to można wziąć udział w lekcjach kaligrafii.


Image

Image

Image
_________________
Moje relacje: WIetnam - taki piękny chaos
Singapur, Kuala Lumpur, Japonia
Meksyk: Relacje z podróży » Ameryka Północna » Ale Meksyk!
Chiny: Relacje z podróży » Azja Południowo-Wschodnia »Azja Południowo-Wschodnia »Pekin i Szanghaj - czyli nigdzie nie lecimy


Ostatnio edytowany przez amphi, 06 Sie 2016 17:46, edytowano w sumie 1 raz
Góra
 Profil Relacje PM off
3 ludzi lubi ten post.
 
      
#4 PostWysłany: 05 Sie 2016 18:04 
Awatar użytkownika

Rejestracja: 06 Sie 2012
Posty: 664
srebrny
Dzień 2 - Wielki Mur w Mutianyu

Ten dzień postanowiliśmy przeznaczyć na wycieczkę na Wielki Mur. Mało brakowało a pojechalibyśmy do Badaling, bo jest łatwy dojazd pociągiem, ale rozmowa z osobą z hotelu sprawiła, że nie popełniliśmy tego błędu. Zobaczyliśmy wideo z Badaling - niesamowita rzeka ludzi, podobnie jak na tym zdjęciu.

Image
Wielki Mur w Badaling - nie byliśmy tam, zdjęcie: źródło https://wanderingsteve.files.wordpress.com

Liczby też mówią same za siebie: rocznie ponad 10 mln ludzi odwiedza Badaling, co daje średnią ok. 27tyś./dziennie, a w wakacje pewnie ta liczba przynajmniej podwaja się.

Nie czuliśmy się gotowi na aż taką bliskość z naszymi chińskimi pobratymcami, :D więc zdecydowaliśmy, że jedziemy do Huanghuacheng lub Mutianyu. W obu przypadkach należy dojechać do stacji Dongzimen i pojechać autobusem 916 do Huairou. I tu zaczyna się problem, bo w internecie i przewodnikach jest kilka sprzecznych informacji gdzie należy wysiąść (jechać do końca, czy wysiąść wcześniej) i jak znaleźć autobus do Huanghuacheng (nawet oznaczenie autobusu jest kontrowersyjne – albo napis po chińsku albo H-21). Uznaliśmy więc, że będziemy się martwić w Huairou (prorocze stwierdzenie, co wyjaśni się poniżej). :D Po drodze kierowcy-naciągacze wskakiwali do autobusu i alarmującym głosem krzyczeli „great wall!”, próbując nas wyciągnąć z autobusu, ale siedzieliśmy twardo. Może nawet zbyt się zasiedzieliśmy 8-) bo dojechaliśmy do przystanku końcowego. Niestety, po mitycznym autobusie do Huanghuacheng ani śladu, pokręciłem się po okolicy, żeby sprawdzić i był tylko dworzec kolejowy i parkingi. Stąd wniosek, że prawdopodobnie trzeba było wysiąść na jakimś wcześniejszym przystanku. I faktycznie teraz moglibyśmy się zacząć martwić co dalej :) , ale w magiczny sposób pojawił się gość, który zaoferował przewiezienie swoim samochodem. Ha! widać te kontrowersje dotyczące dojazdu owocują miejscami pracy. Przypomina mi się wejście na Ella Rock na Sri Lance, które chyba celowo było tak kiepsko i mylnie oznakowane, żeby brać kręcących się w okolicy przewodników. :lol: W każdym razie google translate w telefonie po raz kolejny okazało się nieocenione, bo oczywiście nasze „zrządzenie opaczności” ;) nie rozumiało nic po angielsku. Za 120RMB kierowca zawiózł nas do Mutianyu, poczekał 5h i odwiózł z powrotem.

Zdecydowaliśmy się na Mutianyu, bo pogoda była nieco deszczowa i wydawało się nam dobrym pośrednim wyborem między zatłoczonym Badaling i nieodrestaurowanym, pozbawionym infrastruktury Huanghuacheng. Nie zawiedliśmy się, to było jedno z najfajniejszych doświadczeń podczas pobytu. Tam też natkneliśmy się na największą ilość obcokrajowców, raz nawet udało nam się usłyszeć polski głos (jedyny raz w Chinach!), ale i tak proporcje Chiny-reszta świata były około 50:1. :)

Image

Image

Image

Image

Image


Wróciliśmy do Huairou mocno głodni. Chińczyk wypiekał coś co wyglądało jak naleśniki w budce przy przystanku autobusowym. Pasażerowie autobusów chętnie kupowali, więc uznaliśmy, że muszą być dobre. :) Gość pokazywał każdy składnik i pytał czy dodać, kiwaliśmy głowami, choć ani razu nie wiedzieliśmy co proponuje. Były całkiem niezłe, trochę dziwny, słony smak. Ogólnie rzecz biorąc rozpoznawaliśmy tylko część składników jedzienia w Chinach, ale w sumie nam to nie przeszkadzało, a może to i dobrze, ach ta słodka nieświadomość. :lol:


Wieczorem wybraliśmy się jak co dzień na zakupy. Tym razem również zajrzeliśmy do sklepów odzieżowych. Nic nie kupiliśmy. Ceny wyższe niż w Polsce! Ale rodzina się zdziwi, że nie wracamy do Polski z „tanich Chin” obładowani zakupami.

A teraz zagadka: kto wie, czym prawdopodobnie jest ten wiszący na ścianie sklepu specjalny zeszyt? :lol:

Image
_________________
Moje relacje: WIetnam - taki piękny chaos
Singapur, Kuala Lumpur, Japonia
Meksyk: Relacje z podróży » Ameryka Północna » Ale Meksyk!
Chiny: Relacje z podróży » Azja Południowo-Wschodnia »Azja Południowo-Wschodnia »Pekin i Szanghaj - czyli nigdzie nie lecimy


Ostatnio edytowany przez amphi, 06 Sie 2016 19:05, edytowano w sumie 1 raz
Góra
 Profil Relacje PM off
5 ludzi lubi ten post.
madziaro uważa post za pomocny.
 
      
#5 PostWysłany: 05 Sie 2016 18:35 

Rejestracja: 02 Mar 2012
Posty: 7786
złoty
Czyżby książka skarg i zażaleń ;)
Góra
 Profil Relacje PM off  
      
#6 PostWysłany: 05 Sie 2016 19:00 
Awatar użytkownika

Rejestracja: 24 Paź 2012
Posty: 480
Loty: 53
Kilometry: 142 596
niebieski
Super relacja, będę leciał do Szanghaju, powrót z Pekinu w grudniu/styczniu, także czekam na dalszą relację i wiele praktycznych porad! :-)
_________________
Image
Góra
 Profil Relacje PM off  
      
#7 PostWysłany: 06 Sie 2016 20:52 
Awatar użytkownika

Rejestracja: 06 Sie 2012
Posty: 664
srebrny
@miriam Tak! Prawdopodobnie to poprawna odpowiedź! :D Wielka szkoda, że Chińczycy nie mówili po angielsku, brakowało nam rozmów z nimi o codziennym życiu, które mogliśmy prowadzić np. w Tajlandii. Ułatwiłoby to zrozumienie tego, co dzieje się w tym kraju. Z jednej strony zaawansowana technika, jak superszybkie pociągi, liczne oznaki luksusu np. drogie, niemieckie samochody, a z drugiej strony dało się niekiedy dostrzec rzeczy kojarzące się z komunizmem jak np. ta książka skarg i zażaleń czy najróżniejsi ludzie (policjanci, kierowcy autobusów) z czerwonymi opaskami na ramionach, z czymś co być może jest jakimś sloganem partyjnym (widać na zdjęciu z pierwszego posta).

@madziaro Eh, wspaniale! Wyprawa do Pekinu i Szanghaju była jednym z naszych najfajniejszych wyjazdów. Myślę, że wrócisz bardzo zadowolony!
_________________
Moje relacje: WIetnam - taki piękny chaos
Singapur, Kuala Lumpur, Japonia
Meksyk: Relacje z podróży » Ameryka Północna » Ale Meksyk!
Chiny: Relacje z podróży » Azja Południowo-Wschodnia »Azja Południowo-Wschodnia »Pekin i Szanghaj - czyli nigdzie nie lecimy
Góra
 Profil Relacje PM off
adix198201 lubi ten post.
 
      
#8 PostWysłany: 08 Sie 2016 21:55 
Awatar użytkownika

Rejestracja: 06 Sie 2012
Posty: 664
srebrny
Dzień 3 – Pekin czyli Pałac Letni i .. drób

Nadszedł ten dzień przed którym nas ostrzegano – sobota. ;) Wyszliśmy wcześnie rano, ale tłumy były nie do uniknięcia, bo zaplanowaliśmy sobie zwiedzanie jednej z największych atrakcji Pekinu, Pałacu Letniego. Szczęśliwie pałac był przygotowany na mnóstwo zwiedzających, bo otwarty był cały rząd okienek biletowych. Co chwilę podchodzili (podchodziły?) do nas „koniki” z ofertą biletów o parę zł droższą niż „z okienka”, ale zdecydowaliśmy się na oficjalny zakup. Słusznie, bo co prawda kolejka była spora, ale przesuwała się bardzo szybko i w 15 minut byliśmy szczęśliwymi posiadaczami biletów.


Image


Są dwie wersje biletów: obejmujące tylko wstęp do parku po 30RMB oraz uwzględniające wejście do dodatkowych atrakcji na terenie parku (60RMB). Wybraliśmy te pierwsze, jak się okazało chyba prawidłowo, bo najciekawsze atrakcje były za darmo, a po dobrych kilku godzinach chodzenia czuliśmy się w pełni usatysfakcjonowani. Nawet tłumy tak nie przeszkadzały, bo rzesze ludzi były tuż przy wejściu, a później rozproszyły się po wielkim kompleksie Pałacu (nazywa się to pałac, ale tak naprawdę gigantyczny ogród z najróżniejszymi zabudowaniami położony nad jeziorem). Największe wrażenie zrobiła na nas niezwykła, marmurowa łódź i „długi korytarz” z wyszukanymi malowidłami.


Image


Image


Image


Image


Image


Image
marmurowa łódź na której cesarzowa urządzała przyjęcia. Ależ to musiały być imprezy..


Image
Sprawdziłeś już, co mówi prognoza ruchu turystycznego na dzisiaj?


Po południu wreszcie poszliśmy na ulicę Wangfujing, która znajdowała się 10 minut pieszo od hotelu. Byłaby to typowa ulica handlowa, gdyby nie jedna z bocznych uliczek. Mianowicie sprzedawano tam skorpiony, rozgwiazdy i „ciężko powiedzieć co ;) ” na patyku, niekiedy jeszcze ruszające się. :cry:


Image


Image


Image


Image


Zostawiamy robaki na patyku chińskim turystom, a jako, że przypada właśnie nasza rocznica ślubu, udajemy się do pobliskiej restauracji SijiMinfu serwującej kaczkę po pekińsku. Chyba idealnie trafiamy, bo ceny są znośne jak na dobrą restaurację (wydaliśmy jakoś ponad 200RMB), natomiast przed lokalem koczuje tłumek chętnych. Przychodzisz, dostajesz wydrukowany numerek kolejkowy i czekasz aż zwolni się stolik, a ślinka cieknie. :lol: A jest na co! Kaczka jest precyzyjnie cięta przez kelnera, a z mięsa układany jest kunsztowny stosik, po czym mięso plus dodatki nakłada się do naleśnika i spożywa.


Image


Image
_________________
Moje relacje: WIetnam - taki piękny chaos
Singapur, Kuala Lumpur, Japonia
Meksyk: Relacje z podróży » Ameryka Północna » Ale Meksyk!
Chiny: Relacje z podróży » Azja Południowo-Wschodnia »Azja Południowo-Wschodnia »Pekin i Szanghaj - czyli nigdzie nie lecimy
Góra
 Profil Relacje PM off
2 ludzi lubi ten post.
 
      
#9 PostWysłany: 10 Sie 2016 20:06 
Awatar użytkownika

Rejestracja: 06 Sie 2012
Posty: 664
srebrny
Dzień 4 - Pekin: świątynia nieba i świątynia ... katolicka

Chiny to kraj zdecydowanie niebanalny. Nawet coś tak normalnego, jak wizyta w kościele może być intrygująca. Dla niezorientowanych: katolicy w Chinach to malutka sekta, licząca raptem kilka milionów ludzi :) , natomiast władze uważają, że obywatele chińscy nie powinni być podlegli innym państwom (tj. Watykanowi), więc Kościół katolicki jest nielegalny. Działa za to Patriotyczne Stowarzyszenie Katolików Chińskich, nieuznawane z kolei przez Watykan, ale do jakiegoś stopnia popierane przez władze oraz istnieje kościół podziemny. Skomplikowane, jak wiele rzeczy w Chinach.. ;) Zakładaliśmy więc, że nie da się łatwo znaleźć oficjalnego, funkcjonującego kościoła w Chinach. A tu, wracając któregoś dnia ulicą Wangfujing do hotelu zauważyliśmy przed kościołem grupę Chińczyków urządzającą tańce (o tym będzie jeszcze). Tańce jak tańce, ale zaraz ... przed kościołem? Tak, okazuje się, że w Pekinie działa kościół św. Józefa, a biskup, co ciekawe, jest zarówno uznawany przez władze i wspierany przez Watykan. Wzięliśmy więc udział we mszy o 8:00 rano, nieco podekscytowani, spodziewając się jakiś nietypowych zdarzeń, ale nic takiego nie miało miejsca, a wygląd kościoła i uroczystość miały znajomy, europejski charakter. Jedynie, co zresztą charakterystyczne jest dla Azji, taca umieszczona była na kiju. Sądząc po zaparkowanych samochodach i wyglądzie uczestników w kościele byli Chińczycy z różnych klas społecznych.

Image
taca na kiju w Azji, jakie to praktyczne :) (źródło zdjęcia: http://samlucero.photoshelter.com/)

Alex była podczas całego wyjazdu zaciekawiona dziejącymi się wokół niej rzeczami i chętnie spędzała czas od rana do wieczora poza hotelem, więc tempo mieliśmy znakomite i widzieliśmy już praktycznie wszystko, co planowaliśmy w Pekinie. Szybki rzut na listę miejsc do odwiedzenia i decyzja, że jedziemy do Świątyni Nieba, o której można przeczytać sporo pozytywnych komentarzy. I faktycznie: miejsce warte polecenia, wielkie okrągłe budynki robiły wrażenie, zupełnie jak nasz swojski katowicki spodek. ;)


Image


Image


Image


Image
Na marginesie: podróżując z dzieckiem woziliśmy ze sobą sporo rzeczy, ale i tak nie mogliśmy się równać z Chińczykami zwiedzającymi niekiedy z walizkami.



Po wizycie w Świątyni spałaszowaliśmy lokalną wersję hot-doga, całkiem smaczne (tutaj najlepiej widać, że Chińczycy są na bakier z pieczywem) :)


Image


Image


Wróciliśmy na ulicę Wangfujing, aby kupić kartki pocztowe i skosztować słynnych lodów. Pocztówki ciężko w Chinach znaleźć, a wyjątkiem była wielka, wielopiętrowa księgarnia mieszcząca się na tej ulicy, która sprzedawała je w całych zestawach (@chiny-info.pl dzięki za cynk na forum, inaczej nie mielibyśmy kartek). Co do lodów, to są dwa rodzaje do wyboru: o smaku zielonej herbaty i flower tea (herbaty jaśminowej). O ile te o smaku zielonej herbaty były bardzo dobre i bez dwóch zdań przygotowane z najlepszych składników, to te o smaku jaśminowym były już absolutnie wyśmienite. Co ciekawe te flower tea były gorzkie, więc to coś dla miłośników gorzkich słodyczy (i krwistej zieleni ;) ).


Image


Image


Image
Podczas zakupów w markecie koło hotelu udało nam się wypatrzyć taką oto promocję


There are nine milion bicycles iphones in Beijing


Rowery jako symbol Pekinu to już przeszłość. Ciągle jest ich sporo, zwłaszcza z napędem elektrycznym, ale bardziej rzucają się w oczy luksusowe samochody i różowe Iphone.. Iphone w Pekinie to symbol statusu, nigdzie ich tyle w przeliczeniu na mieszkańców nie spotkaliśmy. Patrząc na zachowanie niektórych posiadaczy, wynika że najlepiej mieć model Plus, bo większy, więc bardziej rzuca się w oczy :)


Image


Dla mniej zasobnych wszędzie reklamowało się Oppo. Oczywiście projektanci Oppo na pewno nigdy nie słyszeli o Apple, częsty przykład w historii, jak niegdyś słynny radziecki uczony Popow wynalazł radio równolegle do Marconiego ;)


Image
Źródło zdjęcia: http://www.bgr.in/news/oppo-f1-plus-vs- ... omparison/
_________________
Moje relacje: WIetnam - taki piękny chaos
Singapur, Kuala Lumpur, Japonia
Meksyk: Relacje z podróży » Ameryka Północna » Ale Meksyk!
Chiny: Relacje z podróży » Azja Południowo-Wschodnia »Azja Południowo-Wschodnia »Pekin i Szanghaj - czyli nigdzie nie lecimy
Góra
 Profil Relacje PM off
3 ludzi lubi ten post.
 
      
#10 PostWysłany: 12 Sie 2016 20:06 
Awatar użytkownika

Rejestracja: 06 Sie 2012
Posty: 664
srebrny
Dzień 5 – plac Tian'anmen i podróż do Szanghaju

Dzisiejszy odcinek jest krótszy, bo zwiedzania było bardzo mało, za to spędziliśmy znaczną część dnia w podróży..

O 14:00 mieliśmy pociąg do Szanghaju, więc rano mieliśmy trochę czasu i zdecydowaliśmy się zahaczyć o plac Tian'anmen, bo właściwie go nie widzieliśmy pędząc pierwszego dnia do Zakazanego Miasta. Dla odmiany wysiedliśmy przy stacji metra Tian'anmen West, co okazało się nie najlepszym pomysłem, bo przejście było zagrodzone i musieliśmy zrobić niezłe okrążenie. Tak, są dwie stacje o nazwie Tian'anmen na jednej linii metra, co daje pewne wyobrażenie o wielkości placu. Podobno mieści 1mln ludzi! I faktycznie: jest ogromny. I to by było z grubsza tyle, chyba, że ktoś chce odwiedzić Mao i przede wszystkim, gdyby nie pamięć wydarzeń roku 1989..


Image


Image


Przed jazdą pociągiem postanowiliśmy wypróbować chiński fastfood na stacji kolejowej. Logo sieci Mr. Lee jakoś wydało nam się znajome (widoczne na zdjęciu poniżej) ;) , więc zdecydowaliśmy się wejść.


Image
źródło wikipedia


Oczywiście nie wiedzieliśmy co zamówić, a obsługa jak zawsze nie znała słowa po angielsku, więc wspaniałe, wielkie porcje zupy wołowej z makaronem i dodatkami, które otrzymaliśmy (38RMB\porcja) okazały się wielkim sukcesem.


Image


Fastfoody w Chinach to nietypowa sprawa, bo co prawda na Burger King, McDonalds czy Pizza Hut można natknąć się w wielu kluczowych lokalizacjach, ale okazuje się, że nad ladą wcale nie są wyeksponowane burgery, ale dania mięsno-ryżowe czy makaronowe. I to też lokalsi tłumnie tam zajadają. Jak widać chcą być zachodni, ale po chińsku. ;)

Wracając do naszej wyprawy: pokrzepieni posiłkiem byliśmy gotowi na dalszą podróż szybkim pociągiem, niecałe 5h minęło jak jedna chwila i już byliśmy w Szanghaju. Trochę nam ręce opadły, bo przytargaliśmy te nasze bagaże na miejsce, gdzie miał być nasz hostel, a tu .. brak hostelu! Jest wieczór w Szangaju, jesteśmy zmęczeni i bez noclegu? Okazało się, że hostel zajmował … jedno z pięter wysokościowca dokładnie przed którym staliśmy, debatując gdzie ten hostel jest. :) Hostel oprócz tego, że fantastycznie ulokowany, tuż obok ulicy Nanjing, miał też swój klimat i fajną obsługę (mówiącą po angielsku!!!).


Image


Jeszcze tylko szybka kolacja. :) Zupki chińskie słusznie się tak nazywają, Chińczycy mają absolutny wypas w tej branży:


Image


Z cyklu zauważone: czy Chińczycy potrafią "zinterpretować" słynną bajkę? Jasne! Oto woda dla dzieci „Kot w łyżwie”:


Image
_________________
Moje relacje: WIetnam - taki piękny chaos
Singapur, Kuala Lumpur, Japonia
Meksyk: Relacje z podróży » Ameryka Północna » Ale Meksyk!
Chiny: Relacje z podróży » Azja Południowo-Wschodnia »Azja Południowo-Wschodnia »Pekin i Szanghaj - czyli nigdzie nie lecimy
Góra
 Profil Relacje PM off
Cicha_Woda lubi ten post.
 
      
#11 PostWysłany: 14 Sie 2016 17:58 
Awatar użytkownika

Rejestracja: 06 Sie 2012
Posty: 664
srebrny
Dzień 6 - na piechotę po Szanghaju

Zaczęliśmy dzień od spaceru do People’s Square. Boczne uliczki w samym centrum mają podobny jak w innych krajach Azji klimat i robią dziwne wrażenie gdy je porównać do głównej ulicy. Ale jakby się głębiej zastanowić może to one właśnie tutaj pasują, a główna ulica handlowa jest wzięta z innego świata?


Image


Image


Idąc wzdłuż Nanjing Road natknęliśmy się na najfajniejszy (dla nas, ale przede wszystkim dla Alex) sklep w Chinach, mianowicie cały lokal poświęcony M&Ms. Niesamowicie kolorowy i zaskakujący!


Image


Image


Do tego w parku przy People’s Square były fajne karuzele, co było kolejną niezłą gratką dla Alex.

Idąc dalej natrafiliśmy na Muzeum Szanghajskie. Wstęp jest darmowy, w kolejce do kontroli bezpieczeństwa trzeba odczekać 15 min. Warto wstąpić jak się jest w pobliżu, bo muzeum nie jest zbyt wielkie, a niektóre eksponaty ciekawe, zwłaszcza podobała nam się sekcja poświęcona strojom etnicznym. Dodatkowo zwabiła nas perspektywa spędzenia trochę czasu w klimatyzowanych pomieszczeniach, bo było południe i zrobiło się gorąco. O ile w Pekinie mieliśmy temperaturę w okolicach 25 – 30 st. Celsjusza, to w Szanghaju upały dochodziły do 40 st. a poranki i wieczory były również gorące z temperaturami ok. 34 st.


Image


Image


Image


Dalej przeszliśmy przez dzielnicę Xintiandi, można odpuścić, nic ciekawego, głownie domy towarowe z ekskluzywnymi sklepami.

Kierowaliśmy się na „stare miasto” (okolice Yu garden). Byliśmy już nieźle głodni, więc widok kolejki miejscowych przed jednym z „lokali” bardzo nas ożywił. :) Z tym lokalem, to trochę dużo powiedziane, w budynku przygotowywano mięso, które lądowało do smażenia na woku na zewnątrz, po czym bezpośrednio je z niego sprzedawano. Strzał w dziesiątkę! Za 13RMB/porcję dostaliśmy po dwa schabowe (?) usmażone w czymś zbliżonym do ciasta naleśnikowego, w słodkawym sosie i z zagadkowymi placuszkami, które okazały się zbliżone w smaku nieco do naszych racuchów. Jak mówi znajoma z Alabamy: „Fried food is always good” :)


Image
@zeus : oto obowiązkowy kotlet, niestety obfotografowany tylko z jednej strony :)


Punkt sprzedaży schabowych mieści się na rogu Shouning Rd i Renmin Street, naprzeciwko charakterystycznego miejsca oznaczonego w google jako City Wall.


Image
City wall, naprzeciwko miejsca gdzie można sobie pojeść


W okolicach Yu Garden architektura gwałtownie się zmieniła i zaczęło się jakże znajome przeciskanie w tłumie Chińczyków.


Image


Image


Sprzedawano tam wszystko, począwszy od jedzenia aż do zabawek.


Image


Yu Garden był już zamknięty, ale nawet specjalnie nie żałowaliśmy i poszliśmy Bund, a dokładniej na promenadę przy rzece ,aby obejrzeć widok na Pudong.


Image


W tych okolicach to nie trzeba mapy. Trzeba dać się ponieść nurtowi „ludzkiej rzeki” i tyle. :) Tak też wróciliśmy w okolice Nanjing, aby przekąsić pierożki z zupą w środku, z których Szanghaj jest tak znany.


Image


Są ok, ale i tak pozostaniemy wierni naszym „ruskim” :)
Po czym zanurkowaliśmy w potok Chińczyków udających się w przeciwnym kierunku, aby obejrzeć wieczorne widoki.


Image
_________________
Moje relacje: WIetnam - taki piękny chaos
Singapur, Kuala Lumpur, Japonia
Meksyk: Relacje z podróży » Ameryka Północna » Ale Meksyk!
Chiny: Relacje z podróży » Azja Południowo-Wschodnia »Azja Południowo-Wschodnia »Pekin i Szanghaj - czyli nigdzie nie lecimy
Góra
 Profil Relacje PM off
2 ludzi lubi ten post.
 
      
#12 PostWysłany: 15 Sie 2016 08:11 

Rejestracja: 09 Lip 2016
Posty: 7
Trafiliście na super przejrzystość powietrza w Bund. Super relacja :)

Wysłane z mojego GT-I9505 przy użyciu Tapatalka
Góra
 Profil Relacje PM off
amphi lubi ten post.
 
      
#13 PostWysłany: 15 Sie 2016 10:05 
Awatar użytkownika

Rejestracja: 06 Sie 2012
Posty: 664
srebrny
@adix198201 Właśnie tak nam się wydawało, że coś nie gra z tym powietrzem. :lol: Naczytaliśmy się, że jest straszny smog, na tripadvisorze zalecali chodzenie non-stop w maseczkach :D , a my zupełnie tego nie doświadczyliśmy ani w Pekinie ani w Szangahaju. Do tej pory myślałem, że po prostu jesteśmy zahartowani na Śląsku, ale raczej chyba mieliśmy szczęście do pogody? :)
_________________
Moje relacje: WIetnam - taki piękny chaos
Singapur, Kuala Lumpur, Japonia
Meksyk: Relacje z podróży » Ameryka Północna » Ale Meksyk!
Chiny: Relacje z podróży » Azja Południowo-Wschodnia »Azja Południowo-Wschodnia »Pekin i Szanghaj - czyli nigdzie nie lecimy
Góra
 Profil Relacje PM off  
      
#14 PostWysłany: 16 Sie 2016 21:53 
Awatar użytkownika

Rejestracja: 06 Sie 2012
Posty: 664
srebrny
Dzień 7 - Zhu Jia Jiao

Zhu Jia Jiao to miasteczko wodne położone w pobliżu Szanghaju. Dojechać można autobusem za 13RMB, tylko jak znaleźć przystanek? Kłopot w tym, że w Internecie nie widziałem precyzyjnej informacji, a w kraju gdzie pytanie przechodniów o cokolwiek jest bezcelowe, tego typu wątpliwość może się wiązać z długim krążeniem w okolicy miejsca które chce się znaleźć. :roll: Na szczęście hostel w którym mieszkaliśmy wywiesił na ścianie wystarczająco szczegółową informację, którą tutaj publikuję, licząc, że się komuś przyda. Mając tak łopatologiczne wskazówki przystanek odnaleźliśmy bez problemu, ale błyskawiczne znalezienie właściwego autobusu było możliwe tylko dzięki temu, że mieliśmy to zdjęcie. Kluczowe są chińskie znaczki poniżej napisu Hu Zhu Express , które pokazaliśmy oczekującym paniom i konduktorce autobusu. Tak, wygląda na to, że każdy autobus oprócz kierowcy ma jeszcze konduktora, który zajmuje się sprzedawaniem biletów, zupełnie jak na Sri Lance. :)


Image


Sam autobus jechał godzinę, a z powrotem dwie, ale to nie z powodu prądów strumieniowych ;), ale korków. Albo się ma szczęście, albo nie. Dojście z dworca to kilka minut, zdecydowanie należy ignorować rikszarzy i uwaga: można pytać o drogę! Wcale nie dlatego, że ktoś zrozumie co mówimy, bo na to nie ma co robić sobie nadziei i równie dobrze zamiast angielskiego można próbować narzecza Indian z Amazonii jeśli ktoś zna :) , ale po prostu wszyscy obcy podążają w to samo miejsce, więc lokalsi domyślają się, że trzeba kiwnąć ręką w odpowiednim kierunku. :D My ruszyliśmy z przystanku w towarzystwie pań z Mauritiusa, które jechały tym samym autobusem. Rozmowa z córką studiująca w Australii i mamą które spotkały się „w połowie drogi” była dodatkowym bonusem.

Wstęp jest wolny, ale jak ktoś chce może wykupić pakiety wstępu do znajdujących się tam zabytków (pełny pakiet kosztował chyba ok. 80RMB) lub opłacić przejażdżkę łodzią. Jakoś te dodatkowe atrakcje nie przekonały nas i nie wykupiliśmy ich. Niesamowite, ale w punkcie informacyjnym przy wejściu mówią po angielsku! Chyba tylko dlatego, że zależy im, żeby sprzedać te bilety wstępu. Zamiast tego, po serii podchwytliwych pytań udało nam się „wydębić” mapkę kompleksu po angielsku (koszt 3RMB, a ułatwia wędrówkę).

Miasteczko nie jest duże, pełno tam sklepików z pamiątkami i jedzeniem, ale ma swój klimat. Wydaje mi się, że spacer tymi urokliwymi uliczkami jest tym po co się tam przyjeżdża i dodatkowe, płatne atrakcje nie są konieczne, ale nie wiem na pewno.


Image


Image


Image


Image


Warto zejść przynajmniej na chwilę z najbardziej uczęszczanych dróg, bo co prawda zabudowa nie będzie już tak piękna, ale za to bardziej związana z życiem codziennym. Tam gdzie nie ma turystów można przez uchylone okno czy drzwi rzucić szybkie spojrzenie na wnętrza zwykłych domów.


Image


Image


Resztę dnia spędziliśmy spacerując po Szanghaju. Upały były solidne nawet wieczorem, kiedy nagrzany beton oddawał ciepło.


Image


Image


Warto tutaj wspomnieć o bardzo istotnym elemencie podróżowania czyli o toaletach. :) Absolutnie wszędzie w Chinach te przybytki były całkowicie darmowe! Dobrze było mieć własny papier toaletowy, bo w kabinach nie było (czasami była rolka zawieszona w części wspólnej, przed kabinami). Wygląd toalet był często zaskoczeniem. Niekiedy miały gwiazdki, jak hotele i wyglądały podobnie jak na zachodzie. Ale to rzadkość, dominowały zazwyczaj w miarę czyste ubikacje typu „narciarz”, czasami miały zabawny patent w postaci wspólnego korytka, którym oddawana zawartość spływała przez poszczególne kabiny (a więc warto było być w pierwszej :D ). W wariancie najbardziej ekstremalnym wchodziło się do środka, a tam trzech facetów oddzielonych niskimi przepierzeniami, bez drzwi, kuca z opuszczonymi majtkami, pali papierosy i dyskutuje :D


Image
Toaleta wabi nieświadomych swoimi gwiazdkami, ale w środku .. różnie
_________________
Moje relacje: WIetnam - taki piękny chaos
Singapur, Kuala Lumpur, Japonia
Meksyk: Relacje z podróży » Ameryka Północna » Ale Meksyk!
Chiny: Relacje z podróży » Azja Południowo-Wschodnia »Azja Południowo-Wschodnia »Pekin i Szanghaj - czyli nigdzie nie lecimy
Góra
 Profil Relacje PM off
4 ludzi lubi ten post.
 
      
#15 PostWysłany: 19 Sie 2016 06:59 
Awatar użytkownika

Rejestracja: 06 Sie 2012
Posty: 664
srebrny
Dzień 8 – Szanghaj – Pudong i Maglev

Rano okazuje się jak niezwykłym miejscem do obserwowania ludzi jest ulica Nanjing, normalnie kojarząca się z drogimi sklepami. O tej porze rzuca się w oczy jej inna, niezwykła funkcja, mianowicie zamienia się w miejsce do ćwiczenia Tai-Chi i salon fryzjerski. :D


Image
Nanjing Road o poranku


Image
można też zmierzyć sobie ciśnienie, a skarpety do sandałów to jak widać nie jest tylko polska specjalność


Chińczycy często wspólnie grają, tańczą czy ćwiczą na ulicy. Bariera językowa nie pozwala dowiedzieć się więcej.. Robią to bo lubią? Bo to pożyteczne i Mao zaleca? Bo partia w jakiś sposób wynagradza? Ciężko powiedzieć, ale sprawiają wrażenie zadowolonych.. Kilka zdjęć, również z Pekinu.


Image


Image


Image


Image


Wracając do naszej podróży: ostatni dzień naszego wyjazdu postanowiliśmy przeznaczyć na Pudong, czyli część miasta leżącą po drugiej stronie rzeki. Warto, bo wszystko wygląda inaczej niż z perspektywy Bundu. Podziwialiśmy widoki jednak z perspektywy mocno „przyziemnej” bo ceny za wjazd na słynną Perłę czy inne wysokościowce odstraszają. Długo oczekiwana wizyta w Disney Store przebiegła też inaczej niż się spodziewaliśmy, wyobrażaliśmy sobie nie wiadomo co, a to zwykły sklep z mocno zawyżonymi cenami, średnio atrakcyjnymi artykułami . Jedynym korzystnym zakupem były torby reklamówki, zdaje się po 1RMB, bardzo kolorowe, z bohaterami Disney’a. Niektóre towary były nawet trochę zakurzone a pod względem wystroju Disney nie umywa się do sklepu z M&Ms. Ale nasza córka była szczęśliwa, wybrała sobie kubeczek, z którego teraz codziennie pije.


Image


Image


Image


Od rana mieliśmy dylemat: jak przejechać się Maglevem, pociągiem który „lewitując” nad ziemią przy użyciu elektromagnesów rozpędza się do 430 km/h. Kupić bilet i wsiąść, no nie? No właśnie, można tak przejechać dystans 30km na lotnisko, jest jednak małe „ale” (albo raczej wielkie „ALE”): pociąg jedzie z tą prędkością tylko między 9:02 a 10:45 oraz między 15:00 a 15:45. W pozostałych godzinach niestety jedzie znacznie wolniej, więc przejazd Maglevem na lotnisko zaplanowany z samego rana następnego dnia nie wchodził w drogę. Po zastanowieniu znaleźliśmy rozwiązanie: należy na lotnisko pojechać … dzień wcześniej … po czym od razu wrócić. :D Bilet na Maglev kosztuje 40RMB, a Maglev plus 24h metro to 55RMB. Wybierając tą drugą opcję mamy bilet i na Maglev i na powrót metrem i na jeżdżenie metrem do woli przez dobę. Tak też zrobiliśmy i nie żałowaliśmy. To przejażdżka unikalna na skalę światową, bo Maglev to najszybszy pociąg świata, a wrażenia? Przy pełnej prędkości lekko trzęsie, nie jedzie tak płynnie jak tradycyjna szybka kolej. Z praktycznego punktu widzenia sens tego pociągu jest bardzo ograniczony: długo się rozpędza, jedzie chwilę 431km/h po czym hamuje :D Do tego trasa zaczyna się na stacji Longyang Road, więc większość pasażerów i tak musi korzystać z metra. Ale jako atrakcja turystyczna i wizytówka Chin to mega hit. Zdecydowanie warto! :)


Image


Image


Image


Image


Wieczorem jeszcze jeden spacer na Pudong


Image
Disney Store wygląda znaczenie lepiej wieczorem, ale są kolejki do wejścia, sztucznie chyba zresztą tworzone
_________________
Moje relacje: WIetnam - taki piękny chaos
Singapur, Kuala Lumpur, Japonia
Meksyk: Relacje z podróży » Ameryka Północna » Ale Meksyk!
Chiny: Relacje z podróży » Azja Południowo-Wschodnia »Azja Południowo-Wschodnia »Pekin i Szanghaj - czyli nigdzie nie lecimy
Góra
 Profil Relacje PM off
adix198201 lubi ten post.
 
      
#16 PostWysłany: 20 Sie 2016 06:50 
Awatar użytkownika

Rejestracja: 06 Sie 2012
Posty: 664
srebrny
Wracaliśmy metrem z naszymi bagażami na lotnisko ponad godzinę, śmiejąc się i wspominając nasz 15 minutowy przejazd Maglevem poprzedniego dnia. Żegnajcie Chiny! Było pięknie!


Parę informacji, które mogą się przydać


Hotel

Pekin - Beijing 161 Wangfujing Hotel – niewielkie pokoje, czysto, rewelacyjna lokalizacja: niedaleko spory market, stacja metra, na piechotę można zajść na ulicę Wangfujing. Rezerwowaliśmy przez hotels.com wykorzystując kod rabatowy w aplikacji (trzeba było zmienić kraj zamieszkania na US).
Szanghaj - Blue Mountain Bund Youth Hostel – świetna lokalizacja, 3 min. do ulicy Nanjing, same pozytywy mimo, że to hostel standard był zbliżony do hotelu w Pekinie. Rezerwacja najtaniej nas wyszła korzystając z aplikacji Agoda
Warto korzystać z hosteli, bo standard mają znakomity, pomocną obsługę, fajny klimat i często świetną lokalizację, a jedyna różnica to, że pokoje nie są sprzątane codziennie. Przy czym pokoje sprzedają się dobrze, więc trzeba rezerwować wcześniej. Cena za pokój w naszym hostelu była wyższa dla osób przychodzących bez rezerwacji o jakieś 15% w stosunku do tego co zapłaciliśmy przez Internet. Dużą niedogodnością w hotelu i hostelach jest konieczność zostawienia 100-200RMB depozytu. Kłopot polega na tym, że ostatniego dnia trzeba to wymienić w jakiś sposób na dolary.

Transport w Pekinie i Szanghaju:
Metro


Tanie i szybkie, cena 3RMB i więcej w zależności od dystansu. Koszt biletu można obliczyć w automacie (zakładając, że zna się numer linii na której znajduje się stacja docelowa), bądź w aplikacji. Polecam ściągnięcie aplikacji, bo mapek metra w alfabecie łacińskim po prostu nie ma.
https://play.google.com/store/apps/deta ... remetro.bj
https://play.google.com/store/apps/deta ... remetro.sh

Pociąg

Pociągi dalekobieżne są drogie, ale za to potrafią być b. szybkie. To długi temat i ma oddzielny wątek więc warto tam zajrzeć. Najważniejsze, żeby pamiętać, żeby rezerwować pociąg z wyprzedzeniem, okazało się, że najniższą opłatę za pośrednictwo miał ctrip jeśli dokonuje się rezerwacji poprzez aplikację, 20CNY/bilet. Na stacji kolejowej przy odbieraniu biletów koniecznie trzeba je obejrzeć i upewnić się, że wydano bilety dla wszystkich osób.

Przeprawa przez rzekę w Szanghaju

Tunel turystyczny pod rzeką to jakaś multimedialna atrakcja która kosztuje zbyt duże pieniądze, więc raczej odpada. My korzystaliśmy z metra, można wsiąść na stacji Nanjing East Road i wysiąść po drugiej stronie rzeki na stacji Lujiazui (linia 2 w kierunku Pudong Airport)

Autobusy podmiejskie

koszt typowo kilkanaście RMB za przejazd kilkudziesięciu kilometrów. Klimatyzowane! Bardzo fajny środek transportu, trzeba zwrócić uwagę, że część autobusów nie ma numerów tylko nazwy i trzeba mieć je w przygotowane w alfabecie chińskim.

Paszport

Warto nosić ze sobą paszport przez cały czas, bo bywa potrzebny w różnych sytuacjach, zarówno uzasadnionych (jak odbiór biletu na pociąg), jak i zaskakujących (konieczność okazania przy zakupie biletu do Zakazanego Miasta, czy wstęp do malutkiej sekcji w Świątyni Nieba bez paszportu byłby niemożliwy).

Wstęp do atrakcji

Ceny umiarkowane, typowo kilkanaście złotych, co więcej nie ma wyższych cen dla obcokrajowców i niższych dla Chińczyków. Jedyna droga atrakcja w jakiej byliśmy to wielki mur w Mutianyu, gdzie pakiet: bilet wstępu + przejazd kolejką linową w obie strony + shuttle bus kosztował ok. 180 RMB jeśli dobrze pamiętam. Drogo, ale to topowa atrakcja, a przejazd kolejką pozwolił zmaksymalizować czas na samym murze (istnieje możliwość wejścia pieszo i obniżenia kosztu o 100RMB, ale zdecydował wspomniany czas, zmęczenie związane z wnoszeniem dziecka w nosidle i niestabilna pogoda). Drogi jest też wjazd na Oriental Pearl TV Tower czy World Financial Center, to ceny w okolicach 150 RMB, nas to odstraszyło.

Podróżowanie z dzieckiem

Bez przeszkód, ale dziecko budzi większą sensację niż w innych krajach i prośby o zrobienie zdjęcia są częste. Wózek świetnie sprawdza się w mieście, w pewien sposób Chiny to idealny wózkowy kraj, bo wszyscy są przyzwyczajeni do tłoku i przypadkowe najechanie na kogoś wózkiem nie budzi nawet najmniejszej reakcji. :D W terenie (np. Wielki Mur) dobrym wyborem jest nosidło, oczywiście to już przykuwa uwagę na maksa, ale to nie tylko w Chinach. Jeśli chodzi o jedzenie dla dziecka: jest nawet łatwiej niż w innych krajach Azji, bo posiłki nie są takie pikantne. Wielki plus Chin: Wszystkie przejazdy komunikacją publiczną (pociągi, autobusy) są darmowe dla dzieci o wzroście do 120cm. Również w przypadku wstępów do atrakcji nigdy nie musieliśmy płacić za Alex. Odnośnie metra: tłok nie był tak duży jak się to opisuje, a jadąc z wózkiem, czy całym naszym bagażem, wsiadaliśmy bez problemu do skrajnych wagonów, które były mniej zatłoczone. Dało się tak jeździć nawet w godzinach szczytu.

Jedzenie

Świetny kraj jeśli chodzi o jedzenie. Problemem jest zrozumienie co można zamówić (niekiedy są obrazki w menu, bywa tłumaczenie np. z automatycznego translatora, co z reguły jest kompletnie bezużyteczne, chyba, że na przykład ktoś potrafi odszyfrować co kryje się za łacińską nazwą gatunku :) ) Jedzenie nie było specjalnie drogie, ani zbyt ostre. Dominują ryże (ale błyskotliwe odkrycie :D ) , zupy, pierożki i mięso. Jedzenie sprzedawane na ulicach jest bezpieczne (mieliśmy zero problemów żołądkowych) i tanie. Szczególnie polecam niedrogie schabowe w Szanghaju (opisane powyżej), idealne dla polskich brzuchów. :) W Pekinie było znacznie trudniej jeśli chodzi o stragany z jedzeniem i niedrogie knajpki, a w Szanghaju było tego co nie miara.

Język

Nazwy ulic były w języku angielskim i chińskim we wszystkich miejscowościach przez nas odwiedzonych. Nie zaszkodzi mieć zapisane nazwy interesujących nas miejsc w języku chińskim. Komunikacja z Chińczykami jest albo niemożliwa albo jest ekstremalnie frustrująca. Na przykład: zepsuł mi się kabel do ładowania telefonu. Idę więc do odpowiedniego sklepu, pokazuję kabel sprzedawcy i w najprostszych słowach próbuję mu przekazać, że chcę coś takiego kupić. Odpowiedź: nie ma! Wychodzę ze sklepu i widzę, że przy drzwiach wiszą takie kable. Mam wrażenie, że Chińczycy wolą od razu odpowiedzieć „nie” na każde pytanie niż ryzykować najdrobniejsze nawet nieporozumienie.

Waluta


W Internecie znalazłem informację, że wymiana waluty odbywa się bez prowizji. Na lotnisku czekało nas nieprzyjemne zaskoczenie, bo oficjalne stoisko banku żądało 50CNY prowizji od transakcji, bez względu na kwotę. Możliwe, więc, że rozsądniej jest wybrać pieniądze w bankomacie korzystając z karty dolarowej Kantoru Alior. W każdym razie trzeba zachować kwitek, bo potrzebny jest do wymiany z powrotem na dolary. W drodze powrotnej utknęliśmy z całą pozostałą gotówką, bo wylot mieliśmy rano, a jak wspominałem hostel żądał kaucji i zwrócił ją dopiero przy wymeldowaniu. Problem w tym, że pojedynczy kwitek uprawnia do jednej wymiany, więc nie robiliśmy tego wcześniej. Na lotnisku, po zrobieniu odprawy zjechałem schodami ruchomymi na dolny poziom i tam pytając obsługę o wymianę walut, od razu znalazł się pracownik, który wymienił mi „na lewo” pieniądze bez ponoszenia prowizji. To już trzeba sobie przekalkulować, nam się tak bardziej opłacało niż wymiana oficjalna. Domyślam się, że podobnie można zrobić przylatując do Chin.

Internet

Uwaga: sporo witryn jest zablokowanych, z najpopularniejszych to facebook, twitter, google. Odnosi się to chyba do wszystkich usług google, a więc również sprawdzenie gmail czy map bez użycia vpn jest niemożliwe. My spędzaliśmy czas bardzo aktywnie, więc nie było wiele czasu na Internet, i daliśmy sobie spokój z vpn i pogodziliśmy się z ograniczeniami. Wyszukiwanie jest możliwe np. za pomocą bing. Warto sobie ściągnąć słownik offline do google translate na telefon.

Chińczycy

Chińczycy to zagadka z przyczyn językowych. Byli bardzo zainteresowani tym co robimy, ale obserwowali nas mniej lub bardziej dyskretnie i jeśli podchodzili to wyłącznie z prośbą o zdjęcie. Ale widać jak bardzo kraj się zmienia i pewnie za kolejne kilka lat wszystko znowu będzie inne, zapewne dzieci pilnie uczą się języków. Miłą sprawą było, że Chińczykom chyba bardzo zależy, by wypaść dobrze w oczach obcokrajowców. Objawiło się to kilkoma sympatycznymi sytuacjami, np. właśnie wychodzi z toalety Chińczyk, do której ja z kolei zamierzam wejść, widzi mnie, po czym wraca, żeby spłukać. :) Albo: stoimy w całkiem krótkiej kolejce do jakiejś atrakcji, a tu Chińczyk wpycha się przede mnie (wciskanie się do kolejek to tutaj norma). Aż tu nagle żona chwyta go za kołnierz i w tył zwrot. :)

Bezpieczeństwo

Zarówno w Pekinie jak i w Szanghaju, policja miała swoje mobilne przyczółki w strategicznych miejscach, naszpikowane kamerami. Jesteśmy tutaj, aby dbać o Twoje bezpieczeństwo. ;) Pewnie do tego był wszechobecny, ale mniej rzucający się monitoring, jak w innych krajach. Jakkolwiek, wydaje się, że to być może najbezpieczniejszy kraj w którym byliśmy i poza prośbami o zdjęcie nikt nas nawet o nic nie zaczepiał. Nie próbowano nas oszukać ani naciągnąć (z zupełnie drobnym wyjątkiem, który miał miejsce w autobusie do Huairu, opisane wyżej).


Image

Wróciliśmy szczęśliwie do domu, więc relacja dobiega końcowi. W tym miejscu chciałbym podziękować wszystkim którzy odpowiedzieli na moje pytania na etapie planowania podróży: @Meduzy, @lataczuk, @kazik_1983 , @Don_Bartoss, @chiny-info.pl i nie wymienionym osobom, jeśli kogoś niechcący pominąłem. Dziękuję! :)

Jeśli ktoś ma pytania, to postaram się odpowiedzieć. Dziękuję za uwagę! Do zobaczenia kiedyś na wyprawie. Albo i nie! Bo my przecież już nigdzie nie jedziemy! ;)
_________________
Moje relacje: WIetnam - taki piękny chaos
Singapur, Kuala Lumpur, Japonia
Meksyk: Relacje z podróży » Ameryka Północna » Ale Meksyk!
Chiny: Relacje z podróży » Azja Południowo-Wschodnia »Azja Południowo-Wschodnia »Pekin i Szanghaj - czyli nigdzie nie lecimy
Góra
 Profil Relacje PM off
9 ludzi lubi ten post.
2 ludzi uważa post za pomocny.
 
      
#17 PostWysłany: 21 Sie 2016 08:27 

Rejestracja: 09 Lip 2016
Posty: 7
Dzieki serdeczne za relacje i cenne wskazówki. Nie dokońca zrozumiałem o co chodzi z tymi kwitkami przy wymianie pieniędzy. Czy przy wymianie w banku/kantorze z USD na RMB tam na miejscu dostaje sie kwit ktory uprawnia do wymiany RMB na USD pozostałej kwoty? Czy chodzi o kwit z bankomatu jak bede se wypłacał bez udziału banku/kantoru?

Wysłane z mojego GT-I9505 przy użyciu Tapatalka
Góra
 Profil Relacje PM off  
      
#18 PostWysłany: 21 Sie 2016 09:05 
Awatar użytkownika

Rejestracja: 06 Sie 2012
Posty: 664
srebrny
@adix198201 , tak mniej więcej o to chodzi. Jak będziesz wymieniał RMB z powrotem na USD/EUR, to bank ma prawo żądać od Ciebie dokumentu zakupu RMB. Tym dokumentem będzie paragon który dostaniesz przy wymianie USD/EUR na RMB w banku lub też wydruk z bankomatu. Rozsądnie więc nie wyrzucać tych papierków. Gdzieś natknąłem się na podsumowanie przepisów w tej sprawie i z tego co pamiętam taki dokument uprawnia do wymiany waluty przez 6 miesięcy od zakupu RMB.
_________________
Moje relacje: WIetnam - taki piękny chaos
Singapur, Kuala Lumpur, Japonia
Meksyk: Relacje z podróży » Ameryka Północna » Ale Meksyk!
Chiny: Relacje z podróży » Azja Południowo-Wschodnia »Azja Południowo-Wschodnia »Pekin i Szanghaj - czyli nigdzie nie lecimy
Góra
 Profil Relacje PM off
adix1982 lubi ten post.
 
      
#19 PostWysłany: 22 Sie 2016 15:14 
Awatar użytkownika

Rejestracja: 04 Lis 2015
Posty: 0
Loty: 65
Kilometry: 142 340
Fajne zdjęcia i ciekawe opisy :) Może czas na Azję ;)
Góra
 Profil Relacje PM off  
      
#20 PostWysłany: 22 Sie 2016 15:33 

Rejestracja: 06 Lis 2013
Posty: 210
Loty: 89
Kilometry: 252 650
o, zobaczyliście wodne miasteczko. zazdroszczę! dzien w którym my się wybraliśmy okazał się jakimś świętem. Tłum był taki ze dosłownie ściśnięci ze sobą płynęliśmy z nurtem ludzi (i okazjonalnych skuterów, które nie wiem jakim cudem tam się dostały) i udało nam się jedynie wpłynąć do jednego ze sklepów. wypluło nas dopiero kawałek dalej, tam gdzie zaczyna się już mniej ozdobna część ;) czegoś takiego nie widziałam jeszcze nigdzie, pomyśleć że na początku przeraził mnie noworoczny tłum na Nanjing. Świetna relacja, pojechałabym jeszcze raz :)
Góra
 Profil Relacje PM off  
      
Wyświetl posty z poprzednich:  Sortuj według  
Napisz nowy temat Odpowiedz  [ 23 posty(ów) ]  Idź do strony 1, 2  Następna

Wszystkie czasy w strefie UTC + 1 godzina (czas letni)


Kto jest na forum

Użytkownicy przeglądający to forum: Brak zarejestrowanych użytkowników oraz 3 gości


Nie możesz zakładać nowych tematów na tym forum
Nie możesz odpowiadać w tematach na tym forum
Nie możesz edytować swoich postów na tym forum
Nie możesz usuwać swoich postów na tym forum
Nie możesz dodawać załączników na tym forum

Przeszukaj temat:
  
phpBB® Forum Software © phpBB Group