Akceptuję i chcę ukryć komunikat Fly4free.pl korzysta z technologii, takich jak pliki cookies, do zbierania i przetwarzania danych osobowych w celu automatycznego personalizowania treści i reklam oraz analizowania ruchu na stronie. Technologię tę wykorzystują również nasi partnerzy. Szczegółowe informacje dotyczące plików cookies oraz zasad przetwarzania danych osobowych znajdują się w Polityce prywatności. Zapoznaj się z tymi informacjami przed korzystaniem z Fly4free.pl. Jeżeli nie wyrażasz zgody, aby pliki cookies były zapisywane na Twoim komputerze, powinieneś zmienić ustawienia swojej przeglądarki internetowej.



Napisz nowy temat Odpowiedz  [ 37 posty(ów) ]  Idź do strony 1, 2  Następna
Autor Wiadomość
#1 PostWysłany: 04 Sie 2023 22:38 

Rejestracja: 05 Maj 2011
Posty: 136
srebrny
WSTĘP

Na forum nie widziałem relacji opisującej podróż łączoną na Reunion i Mauritius w jednej podróży, na stronie głównej częściej pojawiają się wrzutki na sam Mauritius. Biorąc pod uwagę bliskość dwóch wysp (około 30 minut lotu pomiędzy Reunion a Mauritiusem), wydaje mi się, że warto jak najbardziej połączyć pobyt na obu maskareńskich wyspach podczas jednego wypadu. Reunion jest chyba bardzo niedoceniany, a jest jedną z piękniejszych miejsc – ze znikomą liczbą turystów z Polski. Jest tutaj wszystko, czego człowiek potrzebuje do życia (jedynie miłośnicy sportów zimowych mogą być zawiedzeni). Dziesiątki kilometrów plaż z cudowną rafą koralową, setki kilometrów ścieżek rowerowych, tysiące kilometrów szlaków turystycznych. Drogi i autostrady utrzymane w świetnym stanie. Tego samego dnia można wejść lub wjechać w góry na wysokość ponad 2000 m n.p.m. i sie trochę schłodzić w temperaturze 18-20 stopni, by półtorej godziny później relaksować się w ciepłej wodzie (29 stopni) w Oceanie Indyjskim przy takiej samej temperaturze powietrza jak woda. Ceny typowo europejskie, jedzenie w supermarketach nieco drozsze niż w Polsce. Noclegi 100 metrów od plaży tańsze niż w sezonie nad polskim morzem. Nie dziwię się, że sporo Francuzów przenosi się tutaj na emeryturę - bo to w końcu integralna część Francji i Unii Europejskiej zarazem.

Bazując na opisanym przeze mnie patencie na złożenie podróży z Polski na Reunion i Mauritius jako podróż multi-city na jednym bilecie, chciałbym opisać moją tegoroczną przygodę na tych dwóch wyspach.
Sposób rezerwacji biletu opisałem na forum pl-run-mru-pl-na-1-bilecie-ok-3500-zl,232,172425&start=0 – wszystkie bilety kupujemy na stronach Air France lub KLM jako podróż wielosegmentowa, w moim przypadku było to:

- segment 1: WAW (Warszawa) – RUN (Reunion) z wygodną przesiadką w Paryżu (CDG)
- segment 2: RUN (Reunion) – Mauritius (MRU)
- segment 3: MRU (Mauritius) – WAW (Warszawa), przy powrocie ze zmianą lotniska z ORY na CDG

W marcu 2023 bilety lotnicze na opisywanej trasie kosztowały 3200 zł, z wliczonym w cenę bagażem rejestrowanym na wszystkich odcinkach lotu. W chwili obecnej można taką podróż złożyć w cenie 3500-4000 zł, w zależności od dat, portów docelowych (możliwe są wyloty z portów regionalnych do których lata KLM – np. Gdańsk, Poznań, Wrocław, Kraków) – wówczas cena jest o 200-300 zł wyższa niż z Warszawy. Znaczenie ma także transfer w Paryżu – z doświadczenia wiem, że jeśli oba loty są z CDG cena wzrasta o kolejne 200-300 zł, w innym przypadku wymagany jest transfer pomiędzy ORY a CDG (na forum jest to opisane dokładnie w osobnych tematach) – biorąc pod uwagę, że najwygodniejsza opcja czyli pociąg podmiejski RER B + Orlyval kosztuje około 25 EUR, dodatkowo podczas kilkugodzinnego oczekiwania na kolejny lot trzeba coś zjeść i wypić, może okazać się, że oszczędność 200-300 zł jest złudna i lepiej dopłacić już na etapie bookowania biletów.

Plan podróży:
dzień 1 – wylot z Warszawy do Paryża (CDG) i dalszy lot na Reunion
dzień 2-8 – pobyt na Reunion
dzień 9 – transfer z Reunion na Mauritius
dzień 10-15 – pobyt na Mauritiusie, wieczorem wylot do Paryża
dzień 16 – lądowanie w Paryżu (ORY), transfer na CDG i dalszy lot do Warszawy

Na Reunion jesteśmy zatem 6 pełnych dni, na Mauritiusie 5, dodatkowo prawie pierwszy cały dzień na Reunion (po nocnym locie z Paryża), w dniu transferu kilka porannych godzin na Reunion i wieczór na Mauritiusie oraz ostatni, praktycznie cały szósty dzień na Mauritiusie (wylot do Paryża po godz. 21:00). Moim zdaniem jest to opcja optymalna – jeśli zależy Wam na większej aktywności i zwiedzaniu, to polecam opcję 7 dni na Reunion + 4 dni na Mauritiusie; gdy wolicie leżeć na plaży i pływać po rafie koralowej na odwrót – 4 dni na Reunion + 7 dni na Mauritiusie. Oczywiście wszystko zależy od tego, jaki długi będzie całkowity pobyt (w moim przypadku był to wylot z Polski w sobotę, powrót w niedzielę dwa tygodnie później) – w sam raz na 10 dni urlopu w pracy.

Podstawowy budżet (przy dwóch osobach podróżujących):
- bilety lotnicze WAW-CDG-RUN, RUN-MRU, MRU-ORY/CDG-WAW 3300 zł (za osobę)
- nocleg na Reunion (La Saline les Bains via AirBNB) – ok. 300 zł / doba
- nocleg na Mauritiusie (Flic en Flac via AirBNB) – ok. 150 zł / doba
- wypożyczenie samochodu na Reunion z pełnym ubezpieczeniem – ok. 200 zł / doba
- wypożyczenie samochodu na Mauritiusie z pełnym ubezpieczeniem – ok. 100 zł / doba
- lokalna karta SIM na Mauritiusie – ok. 70 zł
- jedzenie i atrakcje turystyczne – opiszę w szczegółach później, jak i namiary na noclegi i wypożyczalnie, z których korzystałem

Całość – nie oszczędzając na restauracjach i atrakcjach – wyszło ok. 8000 zł /osoba. Da się zapewne taniej, choć nieliczne oferty biur podróży przy bardzo podobnych założeniach kosztują ok. 16000 – 18000 / osoba (nie wliczając wielu składowych, za które trzeba dopłacić na miejscu).

Tyle tytułem wstępu, w kolejnym poście opiszę pierwsze dni na Reunion.

Załączniki:
335634363_204407845609816_5379422693919322539_n.jpg
335634363_204407845609816_5379422693919322539_n.jpg [ 238.08 KiB | Obejrzany 9368 razy ]
336369363_131115206400989_5420369719978199468_n.jpg
336369363_131115206400989_5420369719978199468_n.jpg [ 404.62 KiB | Obejrzany 9368 razy ]
Góra
 Profil Relacje PM off
33 ludzi lubi ten post.
9 ludzi uważa post za pomocny.
 
      
Podróż na Okinawę za 3581 PLN. Loty (z bagażem) z Warszawy i noclegi w 4* hotelu Podróż na Okinawę za 3581 PLN. Loty (z bagażem) z Warszawy i noclegi w 4* hotelu
Urlop w Wietnamie za 3602 PLN. Loty (z bagażem) z Warszawy i noclegi ze śniadaniami w 4* hotelu Urlop w Wietnamie za 3602 PLN. Loty (z bagażem) z Warszawy i noclegi ze śniadaniami w 4* hotelu
#2 PostWysłany: 05 Sie 2023 00:15 

Rejestracja: 05 Maj 2011
Posty: 136
srebrny
Dzień 1 (wylot z Warszawy) i 2 (przylot na Reunion)

Jako że nie jestem z Warszawy, od rana czekała nas prawie czterogodzinna podróż do Warszawy pociągiem. Wylot z Chopina po godz. 13:00. Nie ma co rozpisywać się na temat rejsu Air France do Paryża – dwie godziny minęły szybko, na plus wciąż oferowane w cenie biletu kanapka + ciepłe / zimne napoje / wino / piwo.

W Paryżu czas na transfer to około 2,5 godziny – co jest czasem optymalnym z racji konieczności transferu busem lotniskowym z terminala 2G na 2F. Tak naprawdę, przy około 30 minutowym opóźnieniu lotu z Warszawy, pod bramką z której odlatuje lot na Reunion byliśmy na około pół godziny przed rozpoczęciem boardingu. Na wyspę lecieliśmy Boeingiem 777-300 w konfiguracji 3-4-3, szczęśliwie dzięki posiadaniu Silvera z programie lojalnościowym Flying Blue mogliśmy wybrać miejsa w przedniej części kabiny, mając środkowe miejsce w rzędzie przy oknie wolne. Lot trwał około 11 godzin, lądowanie na Reunion krótko przed godziną 8 rano czasu miejscowego (zegarki przestawiamy 3 godziny do przodu). Podczas lotu dwa posiłki – kolacja + śniadanie, w międzyczasie dostępne przekąski (kanapki, ciastka) oraz napoje w pobliżu pokładowych kuchni.

Po wylądowaniu, mimo teoretycznego nieopuszczania strefy Schengen (Reunion jest terytorium zamorskim Francji, możliwy wjazd na dowód osobisty) i tak czekała nas kontrola dokumentów, która przy kumulacji 3 lotów z Francji lądujących o bardzo podobnych godzinach zajęła około pół godziny. Akurat tyle, aby być przy karuzeli bagażowej dosłownie 3 minuty przed wyjechaniem walizek. Tutaj uwaga na przyszłość – strefa zastrzeżona (tzn. przed lub po kontroli bezpieczeństwa w zależności czy przylatujemy czy wylatujemy) jest klimatyzowana, natomiast o pozostała część terminala lotniskowego nie – co daje się od razu we znaki.

Z bagażami udajemy się około 200 metrów od głównego budynku terminala do wypożyczalni https://www.multiauto.fr/, w której mieliśmy zarezerwowany samochód. Koszt za samochód kategorii C (dostaliśmy Forda Ka+) to: stawka podstawowa 24 EUR / doba + pełne ubezpieczenie z wkładem własnym zredukowanym do 250 EUR – 12 EUR / doba, ubezpieczenie szyb, kół i podwozia – 35 EUR (stała kwota niezależna od długości wypożyczenia – moim zdaniem warto, biorąc pod uwagę, że część dróg w szczególności w okolicy wulkanu jest szutrowa, a przy zwrocie bardzo zwracali uwagę na ewentualne uszkodzenia) oraz podatek lotniskowy 32 EUR (jednakowy dla wszystkich wypożyczalni). Całość wyszła około 340 EUR / 1550 zł za siedem pełnych dni. I tu uwaga odnośnie polityki większości wypożyczalni samochodów na Reunion – praktycznie każda z nich rości sobie prawo do doliczenia 30-40 EUR za końcowe sprzątanie, jeśli nie zwracamy czystego samochodu. Lepiej zatem ostatniego dnia pojechać na myjnię za 3 EUR + wziąć odkurzacz na stacji benzynowej za 2 EUR, niż wykłócać się niepotrzebnie przy zwrocie auta.

Przy samym wypożyczeniu miała miejsce chwilowa konsternacja, gdyż pani w okienku na widok polskiego prawa jazdy kategorycznie poprosiła o międzynarodowe prawo jazdy. Byłem w chwilowym szoku, szczerze mówiąc nie sprawdzałem tego wcześniej, ale podczas pobytów na Gwadelupie i Martynice nigdy taki temat się nie pojawił (a wyspy te mają taki sam status jak Reunion). Zrobiło się małe zamieszanie, supervisor po kilku rozmowach telefonicznych w końcu łamaną angielszczyzną powiedział, że jest OK.

W końcu w drogę, do noclegu położonego w miejscowości La Saline les Bains na zachodnim wybrzeżu wyspy. Najpierw oczywiście przejazd po oddanej kilka tygodni wcześniej najdroższej w budowie autostradzie świata – kilku-kilometrowy odcinek w okolicach stolicy Saint Denis poprowadzony dosłownie na oceanie – droga prowadzi kilkaset metrów od wybrzeża, zbudowana jest na palach, gdyż poprzednia autostrada biegnąca wzdłuż klifu, mimo zabezpieczeń była często zasypywana głazami po większych opadach deszczu.

Jeśli o pogodzie mówimy – na Reunion (i na Mauritiusie też) rozróżniamy dwie główne pory roku: suchą i chłodniejszą (temperatura w dzień 22-25 stopni, w nocy 18-20 stopni) pomiędzy majem/czerwcem a październikiem/listopadem, oraz wilgotną i gorącą podczas pozostałych miesięcy (w dzień 28-33 stopnie, w nocy 22-25 stopni). My byliśmy w marcu, pod koniec pory wilgotnej i teoretycznie pod koniec sezonu cyklonów. Każdego roku obie wyspy w wilgotych miesiącach nawiedzane są przez 2-3 cyklony wędrujące w pobliżu (tzn. nie przechodząc przez same wyspy) – wówczas maksymalnie przez dzień intensywnie leje deszcz, a co około 10 lat cyklon przechodzi centralnie przez jedną z wysp – wtedy 2-3 dni można uznać za totalnie zmarowane. To właśnie do Reunion należy jeden z rekordów świata dotyczących opadów – w 1966 roku, podczas jednego z cyklonów, podczas 24 godzin spadło ponad 1800 mm deszczu (czyli tyle, ile w Polsce spada przez 3 lata!) – to oczywiście skrajny przypadek, ale opady ponad 500 mm w jeden dzień (czyli roczna suma opadów w Polsce) zdarza się co kilka lat.

Przy wyborze miejsca noclegu warto wziąć także pod uwagę lokalne warunki klimatyczne panujące na Reunion. Teoretycznie jest to maleńka wyspa – obejmująca obszar mniejszy niż 1/10 województwa mazowieckiego. Pogoda jest natomiast skrajnie różna jeśli chodzi o opady, szczególnie podczas pory deszczowej. Ze względu na wiejące pasaty, strona wschodnia wyspy notuje ponad 5-krotnie większe opady niż strona południowo-zachodnia. Większość chmur, przy wietrze wiejącym ze wschodu zatrzymuje się nad górami, przez co opady skumulowane są po wschodniej stronie. W miejscowości, w której się zatrzymaliśmy – La Saline les Bains – mimo pory deszczowej, przez cały tydzień padało popołudniami 2 razy po dosłownie 15 minut (poza tym prawie bezchmurne niebo).

Nocleg zarezerwowany przez AirBNB - https://www.airbnb.pl/rooms/44079035?so ... dr7GUxfT8S – całość za tygodniowy pobyt wyszło około 2100 zł. Plaża z przepiękną rafą koralową 5 minut na pieszo. Po przybyciu na miejsce chillout, zakupy w supermarkecie oraz snurkowanie.

Załączniki:
1.jpg
1.jpg [ 297.64 KiB | Obejrzany 9331 razy ]
2.jpg
2.jpg [ 262.55 KiB | Obejrzany 9331 razy ]
3.jpg
3.jpg [ 267.68 KiB | Obejrzany 9331 razy ]
5.jpg
5.jpg [ 224.68 KiB | Obejrzany 9331 razy ]
6.jpg
6.jpg [ 401.95 KiB | Obejrzany 9331 razy ]
7.jpg
7.jpg [ 376.16 KiB | Obejrzany 9331 razy ]
Góra
 Profil Relacje PM off
22 ludzi lubi ten post.
rmk uważa post za pomocny.
 
      
#3 PostWysłany: 05 Sie 2023 02:00 

Rejestracja: 05 Maj 2011
Posty: 136
srebrny
Dzień 3

Być na Reunion i nie zobaczyć go z lotu ptaka? Podczas przygotowywania się do podróży wiele opinii w internecie wskazywało, że jedną z największych atrakcji podczas pobytu na tej wyspie jest podziwianie jej korzystając z wielu dostępnych opcji wycieczek czy to helikopterem, czy też malutkim 2-3 osobowym samolotem. Po przejrzeniu dostępnych opcji i rad z portalu TripAdvisor wybór padł na https://www.planetair974.fr/. Już na około miesiąc przed przylotem na Reunion nawiązałem kontakt przez formularz na stronie internetowej, później 2-3 razy wymieniałem wiadomości z osobą kontaktową przez WhatsApp.

PlanetAir974 oferuje indywidualne loty malutkim samolotem typu Aeroprakt A-22. W kabinie podczas lotu znajduje się tylko pilot z jednym pasażerem. Firma ta oferuje kilka rodzajów lotów widokowych, różniących się długością (od 45 do 90 minut) – wybór padł na opcję „full” – obejmującą przelot nad wszystkimi najważniejszymi atrakcjami Reunionu: nad aktywnym wulkanem Piton de la Fournaise, trzema kotłami wulkanicznymi oraz wzdłuż zachodniego wybrzeża wyspy z widokiem na rafę koralową. Umówiona cena wynosiła 150 EUR (wiem, że nie jest to Fly4Free), jednakże zdecydowanie było warto. W przypadku większej liczby osób – PlanetAir974 oferuje loty równoległe w tym samym czasie z różnymi pilotami – maksymalnie 3 osoby lecą trzema różnymi samolotami tę samą trasą w bliskiej odległości. Dobrze zgłosić chęć lotu na co najmniej tydzień wcześniej, gdyż liczba dostępnych slotów z uwagi na warunki pogodowe jest bardzo limitowana.

Bezpośrednio przed przylotem na Reunion, Pierre (pilot z którym byłem w kontakcie) upewniał się co do moich planów i co do tego, kiedy jestem dostępny. Jest to o tyle ważne, że loty odbywają się tylko przy sprzyjających warunkach atmosferycznych i najczęściej startują wcześnie rano. O ile lot wzdłuż wybrzeża nie jest jakoś wymagający, to przelot nad wulkanem, aby go zobaczyć (a nie przelecieć nad nim w chmurach – co zdarza się średnio co drugi dzień) jest potwierdzany nie wcześniej niż 1-2 dni przed lotem. Pierwszego dnia pobytu na Reunion, Pierre poprzez wiadomość na WhatsApp zaproponował lot od razu następnego dnia o godz. 7:00. Nie wspominałem wcześniej, ale dla większości z Was powinno być to oczywiste, że skoro Reunion należy do Francji, nadal jesteśmy w Unii Europejskiej, zatem obowiązuje zasada „roaming like at home” – nie trzeba przejmować się kosztem połączeń telefonicznych, czy też dostępem do internetu – działa to tak, jakbyśmy byli w jakimkolwiek innym kraju należącym do Unii Europejskiej.

Trzeba było zatem wstać po godzinie 5:00 rano (czego nie robi się na urlopie, aby spełnić jedno z marzeń), by jeszcze po ciemku wyruszyć na niewielkie krajowe lotnisko Pierrefonds znajdujące się na południu wyspy (obecnie odbywają się z niego tylko dwa regularne loty pasażerskie na Mauritius tygodniowo). I tutaj znowu dygresja – jak to w strefie międzyzwrotnikowej, dzień trwa około 12 godzin, jasno robi się około 6:00-6:30, zmrok zapada między 18:30-19:00. Każdego dnia najlepsza, bezchmurna pogoda była do około godziny 10:00-11:00, by potem większość wyspy w jej centralnej części (tej najciekawszej z podróżniczego punktu widzenia) zatapiała się w chmurach – trzeba zatem wcześnie wstawać, aby w pełni korzystać z uroku lokalnych atrakcji.

Krótko po 6:30 meldujemy się w jednym z hangarów lotniskowych (parking na miejscu za darmo) – oczywiście nie trzeba przechodzić przez terminal i żadną kontrolę bezpieczeństwa. Po szybkim instruktarzu – jak komunikować się z pilotem poprzez słuchawki i mikrofon, jak działa radio i kontakt z kontrolą lotów, co wolno a czego nie podczas lotu (jest opcja aby uchylić okno i robić zdjęcia „nie przez szybę”; ale jest to możliwe tylko aparatem / telefonem zawiązanym dość mocno na smyczy do nadgarstka, uprzedzony zostałem, że kilka komórek straciło swojego właściciela przez nierozważne wystawianie ich za okienko, o co nie trudno przy prędkości 150 km/h i wiejącym wietrze) – wyruszamy.

Widoki – co tu mówić, oceńcie sami. W szczególności perspektywa na miejsca, których na pieszo lub samochodem nie da się zobaczyć – a ponad 80% powierzchni wyspy jest niedostępna dla zwykłego śmiertelnika. Pod koniec lotu, krótko przed godziną 9:00 część stożka wulkanicznego była już skryta pod chmurami, zatem naprawdę warto dostosować się do zaproponowanych wskazówek.

Po powrocie na miejsce zakwaterowania około godziny 10:00 szybka drzemka, by po południu ponownie korzystać z uroków rafy koralowej i kąpieli słonecznych. O samych rafach w kolejnym wpisie – zapewne nie wszyscy z Was wiedzą, że Reunion jest wyspą rekinów i w jest tam największa na świecie śmiertelność spowodowana przez ataki rekinów na ludzi w przeliczeniu na liczbę osób.

Załączniki:
1.JPG
1.JPG [ 135.8 KiB | Obejrzany 9310 razy ]
2.jpg
2.jpg [ 427.89 KiB | Obejrzany 9310 razy ]
3.jpg
3.jpg [ 385.98 KiB | Obejrzany 9310 razy ]
4.jpg
4.jpg [ 506.81 KiB | Obejrzany 9310 razy ]
5.jpg
5.jpg [ 296.08 KiB | Obejrzany 9310 razy ]
6.jpg
6.jpg [ 468.18 KiB | Obejrzany 9310 razy ]
7.jpg
7.jpg [ 573.59 KiB | Obejrzany 9310 razy ]
8.jpg
8.jpg [ 398.75 KiB | Obejrzany 9310 razy ]
9.jpg
9.jpg [ 490.65 KiB | Obejrzany 9310 razy ]
10.jpg
10.jpg [ 491.12 KiB | Obejrzany 9310 razy ]
11.jpg
11.jpg [ 483.77 KiB | Obejrzany 9310 razy ]
12.jpg
12.jpg [ 414.87 KiB | Obejrzany 9310 razy ]
13.jpg
13.jpg [ 265.51 KiB | Obejrzany 9310 razy ]
14.jpg
14.jpg [ 382.91 KiB | Obejrzany 9310 razy ]
15.jpg
15.jpg [ 416.83 KiB | Obejrzany 9310 razy ]
16.jpg
16.jpg [ 392.45 KiB | Obejrzany 9310 razy ]
17.jpg
17.jpg [ 435.95 KiB | Obejrzany 9310 razy ]
18.jpg
18.jpg [ 410.89 KiB | Obejrzany 9310 razy ]
19.jpg
19.jpg [ 320.81 KiB | Obejrzany 9310 razy ]
Góra
 Profil Relacje PM off
37 ludzi lubi ten post.
7 ludzi uważa post za pomocny.
 
      
#4 PostWysłany: 05 Sie 2023 08:32 
Awatar użytkownika

Rejestracja: 16 Wrz 2013
Posty: 2306
Loty: 296
Kilometry: 416 674
złoty
Tylko 150 EUR za taki przelot? Moim zdaniem to mega dobra cena. Lecę w przyszłym roku na Mauritius i teraz żałuje ze nie połączyłem tych wysp. Trzeba będzie przylecieć osobno.
Góra
 Profil Relacje PM off  
      
#5 PostWysłany: 05 Sie 2023 14:06 

Rejestracja: 05 Maj 2011
Posty: 136
srebrny
Dzień 4

Wczoraj był wulkan widziany z góry, dzisiaj pora wybrać się do niego drogą lądową. Najpierw kilka słów o drogach i poruszaniu się po Reunion samochodem. Sieć dróg na wyspie jest dość gęsta, do wszystkich najważniejszych atrakcji turystycznych bez problemu można dostać się autem. Wyróżnia się kilka dróg głównych – oznaczonych literą N, z czego od Saint-Benoit na północnym-wschodzie do Saint-Pierre na południowym zachodzie prowadzi wzdłuż wybrzeża (a także na wiaduktach na oceanie na zachód od stolicy Saint Denis) pełnoskalowa autostrada (darmowa) – uwaga na kilka nieoznaczonych fotoradarów. Kolejną ważną drogą jest N3 – zwykła dwupasmówka, będąca jedyną drogą przecinającą całą wyspę przez jej środek. Kolejną kategorią są drogi D (coś w rodzaju naszych „wojewódzkich”) – też w głównej mierze utrzymane w bardzo dobrym stanie. Najniższą kategorią są drogi RF (powiedzmy takie nasze „powiatowe” lub „gmine”) – na mapach Google zaznaczone żółtym lub białym kolorem – i tutaj część z nich zbudowana jest z betonowych płyt, a część stanowią drogi szutrowe – są zdecydowanie węższe i mijanie dwóch samochodów odbywa się czasem na żyletki. Wszystkie drogi niezależnie od ich kategorii są bezpieczne, dobrze oznaczone i utrzymane w odpowiednim stanie. Uwaga na autostradę N1 / N2 prowadzącą do stolicy – jako że jest to najgłówniejsza z głównych dróg, tworzą się na niej ogromne korki w godzinach szczytu odpowiednio rano w kierunku Saint Denis oraz po południu w przeciwnych kierunkach – duża część mieszkańców wyspy pokonuje ją codziennie w drodze do pracy w największym mieście. Jeśli chodzi o sposób trudności – prowadzenie wymaga nieco doświadczenia, im bardziej w stronę środka wyspy (jej wulkanicznej części) podjazdy są coraz bardziej strome i pokonywanie kilku kilometrów na pierwszym biegu jest rzeczą normalną. Sam fakt, że startując z poziomu oceanu na wybrzeżu, by po godzinie-półtorej jazdy wjechać na wysokość około 2400 m n.p.m. samochodem mówi sam za siebie. Jeśli macie doświadczenie w jeździe autem na przykład po Maderze lub w Czarnogórze (szczególnie drogą P1) nie ma się czego obawiać. Kierowcy jeżdżą bezpiecznie i są naprawdę uprzejmi.

Powracając do dzisiejszego tematu głównego – wulkan Piton de la Fournaise wznosi się na wysokość 2632 m n.p.m. i jest jedynym czynnym, wciąż bardzo aktywnym wulkanem na Reunion. Źródła internetowe donoszą, że na wyspie tej, jako jedynej na świecie występują dwa typy wulkanów – wspomniany aktywny oraz wygasły Piton des Neiges (o wysokości 3070 m n.p.m) – w przeciwieństwie do wulkanu czynnego jego kaldera rozpadła się przez miliony lat, tworząc trzy kotły wulkaniczne (tzw. cirques). Wulkan Piton de la Fournaise jest jednym z najaktywniejszych wulkanów na świecie, z ostanią największą erupcją w roku 2016. Nawet w czasie pisania tego posta wulkan jest aktywny, wyrzucając magmę (co można podziwiać podczas lotów widokowych opisanych wcześniej). Generalnie aktywność wulkaniczna zachodzi po południowo-wschodniej stronie krateru, w tej części wyspy panuje typowo księżycowy krajobraz, a sama droga N2 prowadząca przy wybrzeżu co kilka lat musi być odbudowywana, gdyż właśnie tędy spływa lawa podczas większych erupcji.

Z wybrzeża z miejscowości La Saline les Bains startujemy skoro świt krótko przed godziną 7:00 (i do tego trzeba się przyzwyczaić na Reunion ze względu na wspomniane wcześniej warunki pogodowe panujące na wyspie). Najpierw droga prowadzi autostradą N1 wzdłuż wybrzeża, później N3 do miejscowości Le Tampon, by w miejscowości Bourg Murat skręcić na lokalną drogę RF5. Po drodze mijamy tropikalne lasy, by wraz ze wzrostem wysokości pojawiała się głównie niższa roślinność – nadal jest bardzo zielono. Po kilku kilometrach obowiązkowy postój na punkcie widokowym Belvedere du Nez de Boeuf z przepięknym widokiem na strome zbocza starszej części wulkanu.

Od tego miejsca, nadal asaltowa droga wije się coraz wyżej, po drodze krajobraz zaczyna się zmieniać na coraz bardziej księżycowy. Wzdłuż drogi znajduje się wiele parkingów z licznymi punktami widokowymi. Po kilku kolejnych kilometrach dojeżdżamy do granic okręgów Saint-Pierre i Saint-Benoit – w tym miejscu zaczyna się droga szutrowa i kilkoma serpentynami zjeżdżamy z wysokości ponad 2450 m n.p.m. około dwustu metrów w dół. Od tego momentu jedziemy po płaskim wśród wulkanicznego krajobrazu po prostej drodze do parkingu du Pas de Bellecombe. Na parkingu (położonym na wysokości 2354 m n.p.m.) jest darmowa toaleta oraz niewielka restauracja. Po przejechaniu szutrową drogą samochód jest cały pokryty pyłem wulkanicznym – i tu uwaga jeśli wypożyczacie samochód – nie próbujcie tego wycierać, pył jest bardzo „ostry” i może rysować karoserię. Najlepszą rzeczą jaka może Was czekać w drodze powrotnej to spotkanie ulewnego deszczu (o co nietrudno na tej wysokości wczesnym popołudniem, w rejonie wulkanu w porze wilgotnej pada praktycznie codziennie) lub skorzystanie z samoobsługowej myjni samochodowej za 3-4 EUR bliżej wybrzeża. Nie radzę jechać zbyt szybko z otwartymi szybami, gdyż wówczas całe wnętrze samochodu jest pokryte pomarańczowo-brązowym pyłem.

Dopiero z parkingu widać w pełnej okazałości stożek wulkanu Piton de la Fournaise. Tutaj „must see” jest zejście około 200 metrów w dół do „malutkiego brata bliźniaka” dużego wulkanu – formacji Formica Leo, gdzie można podziwiać typowy stożek wulkaniczny z kilkukolorową ziemią. Ścieżka prowadzi wzdłuż klifu, w głównej mierze po schodach – do tego miejsca z parkingu jest około 45 minut pieszej wędrówki (powrót jest nieco bardziej wymagający, biorąc pod uwagę pełne słońce, wysoką wilgotność i temperaturę około 25 stopni Celcjusza).

Dla wprawionych turystów, w okolicy Formica Leo odchodzi szlak turystyczny na sam szczyt wulkanu. Trasa jest umiarkowanie trudna, z przewyższeniem około 500 metrów, dojście do brzegu samego brzegu krateru to kolejne 3 godziny w jedną stronę – bez żadnej możliwości schronienia się w międzyczasie – albo w pełnym słońcu, albo w strugach tropikalnego deszczu. Jeśli planujecie zdobycie samego szczytu Piton de la Fournaise, najlepiej być na opisanym parkingu skoro świt (najpóźniej o 6:30-7:00 rano), gdyż trasa tam i z powrotem to dobre 8 godzin wędrówki – pamiętajcie o zapasie wody, 3-4 litry to minimum w tym klimacie, a wzdłuż trasy nie ma żadnej możliwości jej uzupełnienia.

Wracając tę samą trasą samochodem, przy kilku foto-stopach, byliśmy z powrotem w La Saline les Bains około godziny 14. W sam raz by po szybkim obiedzie i krótkim odpoczynku, udać się ponownie na pobliską plażę na ostatnie dwie godziny przed zapadnięciem zmroku.

Załączniki:
mapa.JPG
mapa.JPG [ 104.46 KiB | Obejrzany 8627 razy ]
1.jpg
1.jpg [ 410.1 KiB | Obejrzany 9151 razy ]
2.jpg
2.jpg [ 342.66 KiB | Obejrzany 9151 razy ]
3.jpg
3.jpg [ 488.47 KiB | Obejrzany 9151 razy ]
4.jpg
4.jpg [ 324.37 KiB | Obejrzany 9151 razy ]
5.jpg
5.jpg [ 452.85 KiB | Obejrzany 9151 razy ]
6.jpg
6.jpg [ 408.89 KiB | Obejrzany 9151 razy ]
7.jpg
7.jpg [ 431.04 KiB | Obejrzany 9151 razy ]
8.jpg
8.jpg [ 404.54 KiB | Obejrzany 9151 razy ]
9.jpg
9.jpg [ 386.63 KiB | Obejrzany 9151 razy ]
10.jpg
10.jpg [ 446.21 KiB | Obejrzany 9151 razy ]
11.jpg
11.jpg [ 458.14 KiB | Obejrzany 9151 razy ]
12.jpg
12.jpg [ 451.71 KiB | Obejrzany 9151 razy ]
13.jpg
13.jpg [ 585.38 KiB | Obejrzany 9151 razy ]
14.jpg
14.jpg [ 456.68 KiB | Obejrzany 9151 razy ]
15.jpg
15.jpg [ 413.41 KiB | Obejrzany 9151 razy ]
16.jpg
16.jpg [ 408.31 KiB | Obejrzany 9151 razy ]
17.jpg
17.jpg [ 497.74 KiB | Obejrzany 9151 razy ]
18.jpg
18.jpg [ 475.95 KiB | Obejrzany 9151 razy ]
19.jpg
19.jpg [ 533.76 KiB | Obejrzany 9151 razy ]
20.jpg
20.jpg [ 377.01 KiB | Obejrzany 9151 razy ]
21.jpg
21.jpg [ 414.98 KiB | Obejrzany 9151 razy ]
22.jpg
22.jpg [ 468.94 KiB | Obejrzany 9151 razy ]
23.jpg
23.jpg [ 463.92 KiB | Obejrzany 9151 razy ]
24.jpg
24.jpg [ 454.86 KiB | Obejrzany 9151 razy ]


Ostatnio edytowany przez max2000, 06 Sie 2023 15:34, edytowano w sumie 1 raz
Góra
 Profil Relacje PM off
19 ludzi lubi ten post.
4 ludzi uważa post za pomocny.
 
      
#6 PostWysłany: 05 Sie 2023 14:54 

Rejestracja: 05 Sie 2023
Posty: 1
Świetna relacja, czytam z ciekawością :)
Wspomniałeś o Maderze - jako że do tej pory to ta wyspa jest dla mnie wyznacznikiem piękna natury to jak byś ją zestawił w porównaniu z Reunion i Mauritiusem?
Góra
 Profil Relacje PM off  
      
#7 PostWysłany: 05 Sie 2023 15:11 

Rejestracja: 05 Maj 2011
Posty: 136
srebrny
-- 05 Sie 2023 15:03 --

Darek M. napisał(a):
Tylko 150 EUR za taki przelot? Moim zdaniem to mega dobra cena. Lecę w przyszłym roku na Mauritius i teraz żałuje ze nie połączyłem tych wysp. Trzeba będzie przylecieć osobno.


Widzę, że od mojego pobytu ceny poszły nieco w górę i obecnie wahają się od 120 EUR (45 minut lotu) do 200 EUR (niby 75 minut, ale w moim przypadku było to dobre półtorej godziny) - cóż, inflacja jest wszędzie :) Na stronie internetowej widzę także oferty lotów widokowych za 100 EUR pokazujących obecnie aktywną erupcję wulkanu. Moim zdaniem taki lot to kwintesencja pobytu na Reunion - a wspomniane PlanetAir974 wygląda cenowo naprawdę OK za indywidualny lot samolotem. Jest wiele lokalnych biur oferujących podobne loty, także kilkuosobowym helikopterem - ale wszystkie droższe. A szczególnie biorąc pod uwagę cenę za podobny tour na Mauritiusie (nawet 500 EUR za półgodzinny lot), to zdecydowanie lepiej zrobić to na Reunion.

-- 05 Sie 2023 15:11 --

parcinmasek napisał(a):
Świetna relacja, czytam z ciekawością :)
Wspomniałeś o Maderze - jako że do tej pory to ta wyspa jest dla mnie wyznacznikiem piękna natury to jak byś ją zestawił w porównaniu z Reunion i Mauritiusem?


Dzięki :) Na podsumowania przyjdzie jeszcze czas, ale porównując z Maderą, Reunion wypada zdecydowanie lepiej. Jak bym miał oceniać tylko te dwie wyspy (a spędziłem na Maderze 2 tygodnie), to Madera miałaby solidne 6/10, a Reunion 10/10. Na ocenę Mauritiusa przyjdzie jeszcze czas (nie chcę uprzedzać faktów przed napisaniem relacji). Ogromnym plusem Reunionu jest naprawdę niewielka liczba turystów (z reguły raptem 4 loty dziennie z Paryża + kilka lotów z Mauritiusa i pojedyncze loty z innych kierunków). Praktyczny brak Polaków - przez cały pobyt nigdzie nie usłyszeliśmy języka polskiego. Dużym minusem Madery był dla mnie prawie całkowity brak piaszczystych plaż, tutaj ciągną się one przez kilkadziesiąt kilometrów. W bonusie rafa koralowa. Klimat też wybitniej tropikalny, przez co roślinność zupełnie inna niż na Maderze. Porównując "zieleń" Madery z "zielenią" Reunionu, ta druga wypada o wiele soczyściej.
Góra
 Profil Relacje PM off
8 ludzi lubi ten post.
rmk uważa post za pomocny.
 
      
#8 PostWysłany: 05 Sie 2023 17:46 

Rejestracja: 05 Maj 2011
Posty: 136
srebrny
Dzień 5 – ogród botaniczny i wyspa rekinów

Po dwóch wcześniejszych dniach wstawania przed świtem, tym razem dzień nieco luźniejszy. Jako że jestem fanem ogrodów botanicznych, tym razem był to główny cel dnia. Na Reunion znajduje się kilka ogrodów, z których najlepsze opinie zbiera Conservatoire Botanique National de Mascarin, znajdujący się w miejscowości Saint-Leu. Od naszego noclegu dzieliło go zaledwie 20 minut jazdy – najpierw drogą N1A na południe, by ostatnie kilometry pokonać pełną serpentyn drogą D12. Wstęp do ogrodu botanicznego kosztował 7 EUR za osobę, na zwiedzanie trzeba zarezerwować około 2-3 godzin. O wybranych godzinach dostępny jest przewodnik (wliczony już w cenę biletu, nie trzeba dodatkowo dopłacać), jednak mimo początkowych chęci nie skorzystaliśmy, gdy okazało się że oprowadzanie ma miejsce tylko w języku francuskim (o tym jeszcze później – ale Francuzi swój język kochają i nawet w typowo turystycznych miejscach można porozumieć się jedynie łamanym angielskim, szczególnie biorąc pod uwagę, że turyści znad Sekwany stanowią pewnie 95% ogółu).

Ogród jest bardzo piękny, zajmuje obszar prawie 10 hektarów. Dominują gatunki endemiczne Reunionu, ale nie tylko. Całość utrzymana jest w bardzo dobrym stanie, podczas naszego pobytu w porze wilgonej był bardzo ukwiecony i mienił się kolorami. Ogród podzielony jest na kilka sektorów, z których głowne to obszar z przeróżnymi gatunkami palm, zamknięta oranżeria, wzgórze z niezliczonymi rodzajami kaktusów, aleja kawowców oraz roślin mięsożernych.

Centralną część ogrodu stanowi dom w stylu kolonialnym, w którym znajduje się dobrze zopatrzony sklepik z pamiątkami (chyba jedyne miejsce na wyspie, gdzie można kupić magnes na lodówkę – nawet na lotnisku był z tym problem w strefie odlotów), lokalnymi produktami oraz nasionami, z których można spróbować wyhodować samemu w domu jakieś tropikalne kwiaty. Na miejscu znajduje się też niewielka restauracja.

Zwiedzałem wcześniej ogrody botaniczne w Funchal na Maderze, na Martynice i ten, mimo że zajmuje niewielką w stosunku do wymienionych powierzchnię, zdecydowanie trzyma bardzo wysoki poziom i z pewnością zasługuje na uwagę. Nie chcę za bardzo uprzedzać faktów, ale zrobił na mnie większe wrażenie niż najstarszy i największy ogród botaniczny na półkuli południowej na sąsiednim Mauritiusie - Sir Seewoosagur Ramgoolam Botanical Garden.

Popołudnie minęło znów na snurkowaniu – i tu o rekinach słów kilka. Reunion do końcówki XX wieku uchodził za mekkę windsuferów i kiteserferów, jednak wtedy branża turystyczna na wyspie zaczęła się poważnie załamywać. Spowodowane to było nagłym wzrostem aktywności rekinów, dla których jest to „szlak wędrowny” pomiędzy zachodnią Australią a południową Afryką. Nie wiedząc czemu upodobały sobie właśnie Reunion, a na oddalonym o niespełna 200 kilometrów Mauritiusie ten problem nigdy w takiej skali nie wystąpił. Od końcówki lat 90. XX wieku do mniej więcej 2015 roku rekiny zaatakowały ponad 60 razy, z czego około 25 osób utraciło w ten sposób życie. W ramach ciekawostek to na Reunion jest najwyższy na świecie wskaźnik śmiertelności spowodowany przez ataki rekinów – wynosi on około 3.5 na milion osób (obrazując to inaczej: jest trzy razy bardziej prawdopodobne, że w ciągu Waszego życia trafieni zostaniecie pioruem podczas burzy, gdyż w tym przypadku wskaźnik wynosi 1.2 na milion osób). Dla bardziej zainteresowanych polecam film na YouTube:



Ale nie myślcie, że jest tak strasznie i wody należy unikać. Ataki rekinów zdarzały się w 90% poza obrębem rafy koralowej, która rozciąga się na odległość do kilometra od brzegu. Głównymi ofiarami byli surferzy szukający wysokich fal wgłąb oceanu. Sama rafa koralowa jest bardzo bezpieczna, można odejść od brzegu na kilkaset metrów mając nadal grunt pod nogami. Rafa na Reunion nie jest może tak spektakularna jak inne, ale daje wrażenie pływania jakby w wielkim akwarium, z kolorowymi rybkami otaczającymi Was cały czas. Niezbędne są buty do pływania (także na plaży), bo łatwo skaleczyć się ocierając o koralowce, o masce i rurce z oczywistych względów nie wspominam. Dla osób, które chciałyby zminimalizować ryzyko prawie do zera – część rafy w okolicach Saint-Gilles jest całkowicie zabezpieczona podwodną siatką antyrekinową, w kilku innych miejscach takie miejsca też są dobrze oznaczone. W przypadku zauważenia rekinów w okolicy, natychmiast wywieszana jest pomarańczowa flaga z rekinem, zakazująca wstępu do wody (podczas naszego pobytu taka sytuacja nie miała miejsca). Poza obszarem wybrzeża z rafą koralową kąpiele są niewskazane – raz ze względu na brak naturalnej bariery w postaci płycizny, a ponadto z powodu dość wysokich fal i silnych podmorskich prądów.

Załączniki:
1.jpg
1.jpg [ 409.47 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
2.jpg
2.jpg [ 239.62 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
3.jpg
3.jpg [ 529.42 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
4.jpg
4.jpg [ 525.5 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
5.jpg
5.jpg [ 351.38 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
6.jpg
6.jpg [ 487.85 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
7.jpg
7.jpg [ 525.1 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
8.jpg
8.jpg [ 584.83 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
9.jpg
9.jpg [ 623.59 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
10.jpg
10.jpg [ 556.89 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
11.jpg
11.jpg [ 493.49 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
12.jpg
12.jpg [ 547.52 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
13.jpg
13.jpg [ 516.37 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
14.jpg
14.jpg [ 181.17 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
15.jpg
15.jpg [ 375.7 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
16.jpg
16.jpg [ 569.06 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
17.jpg
17.jpg [ 527.15 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
18.jpg
18.jpg [ 406.43 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
19.jpg
19.jpg [ 505.11 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
20.jpg
20.jpg [ 556.11 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
21.jpg
21.jpg [ 396.32 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
22.jpg
22.jpg [ 339.37 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
23.jpg
23.jpg [ 370.16 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
24.jpg
24.jpg [ 369.85 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
25.jpg
25.jpg [ 275.39 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
26.jpg
26.jpg [ 265.81 KiB | Obejrzany 9049 razy ]
Góra
 Profil Relacje PM off
12 ludzi lubi ten post.
rmk uważa post za pomocny.
 
      
#9 PostWysłany: 05 Sie 2023 18:25 

Rejestracja: 12 Kwi 2010
Posty: 346
niebieski
Mega relacja! Też byliśmy Reunion i Mauritius w maju - lecąc w tamte strony zdecydowanie warto odwiedzić obie wyspy, albowiem są inne. Reunion - wulkany, widoki (jak w relacji), a Mauritius - plaże z katalogu. Co ciekawe, na obu wyspach bardzo przyzwoite jedzenie! :)
_________________
Image
Góra
 Profil Relacje PM off  
      
#10 PostWysłany: 05 Sie 2023 21:25 

Rejestracja: 05 Maj 2011
Posty: 136
srebrny
Dzień 6 – dzika i zielona północno-wschodnia część Reunion

Po poprzednim, nieco luźniejszym dniu dzisiaj zaplanowana trasa obejmowała północno-wschodnią część wyspy przy bardzo ambitnych planach – w sumie do pokonania było ponad 210 kilometrów samochodem, co przy choćby części trasy biegnącej poza głównymi drogami oznaczało około 5 godzin samej jazdy samochodem. Wstajemy nawet przed wschodem Słońca krótko po godzinie 6:00, by około godzinę później wyruszyć samochodem z miejsca noclegowego w La Saline les Bains.

Do pierwszego punktu trasy – wodospadu Niagara (zbieżność nazw nieprzypadkowa), niby 65 kilometrów, z czego 60 po autostradzie – sprawdzałem trasę dzień wcześniej i powinna zająć jakieś 55 minut. Powinna, bo jak wspomniałem wcześniej, w godzinach porannego szczytu autostrada N1 wzdłuż wybrzeża była tak zakorkowana, że sam przejazd z okolicy Le Port do Saint Denis (kilkanaście kilometrów) zajął godzinę. Następnie powolny przejazd przez samą stolicę, gdzie na odcinku kilku kilometrów droga choć dwupasmowa w każdym kierunku nie jest autostradą, a jedynie lokalną trasą z kilkunastoma sygnalizacjami świetlnymi, by w końcu cały ruch skumulował się w okolicach lotniska, gdzie prowadzi już droga N2 – jest to praktycznie jedyne połączenie całej wschodniej części Reunion z jej pozostałą częścią. Sytuacja uspokoiła się w okolicach Sainte-Marie, by płynnie zjechać w prawo na węźle Sainte-Suzanne (przy okazji – co oni mają na tym Reunion, by wszystkie miejscowości nazywać Saint coś tam). Z zakładanej godzinnej podróży zrobiły się dwie.

W Sainte-Suzanne wjeżdżamy na ostatnie 2-3 kilometry na typowo lokalną drogę z betonowych płyt biegnącą wzdłuż upraw trzciny cukrowej. I tu cenna uwaga – po drodze trzeba przejechać przez niewielki mostek, który po większych opadach deszczu jest zupełnie nieprzejezdny. Mostek to może zbyt dużo powiedziane, bo to po prostu betonowe płyty ułożone kilkanaście centymetrów nad lustrem wody. Nam udało się bez problemu, choć ma się wrażenie, jakby jechało się samochodem prawie po wodzie.

Sam wodospad Niagara ma wysokość około 25 metrów, a u jego podnóża znajduje się dość spory naturalny zbiornik, w którym można legalnie pływać. W weekendowe dni zjeżdżają się na tutejszy parking i niedużą polanę miejscowi, szczególnie na grillowanie. Woda zdecydowanie chłodniejsza niż w oceanie, ale i tak była cieplejsza od naszego rodzimego Bałtyku. Polecam to miejsce odwiedzić od rana, gdyż promienie słoneczne padają na wodospad akurat w taki sposób, że w łatwy sposób można uwchwycić tęczę. Jeżeli nie planujecie pływania lub dłuższego odpoczynku, pół godziny w zupełności wystarczy na foto-stop i obejście okolicy.

Kolejnym punktem dnia był przejazd do Cirque de Salazie (około pół godziny jazdy samochodem). Jako wyspa wulkaniczna, topografia Reunionu jest wyjątkowo skalista, a najbardziej kuszące naturalne formacje wyspy to trzy kotły (zwane Cirques), utworzone jako wnętrze Piton des Neiges – wulkanu, który dał początek wyspie Reunion – i dalej kształtowane setki tysięcy lat. Te cyrki (kotły górskie), najczęściej określane jako naturalne amfiteatry - Salazie, Cilaos i Mafate - są nieco inne, a każdy z nich przyciąga turystów szukających prawdziwej przygody. Niektórzy przyjeżdżają tu na niesamowite wycieczki po kanionach. Inni chcą wędrować setkami kilometrów szlaków przecinających kotły. Niektórzy spędzają wakacje na Reunion, jeżdżąc na rowerze górskim, podczas gdy inni wybierają bardziej relaksującą wędrówkę z przystankami po drodze, aby zwiedzić kuszące górskie wioski cyrku. Bez względu na to, jaki cyrk odwiedzicie i jaką aktywność wybierzecie, czeka Was zapierająca dech w piersiach sceneria, przyjaźni mieszkańcy i światowej klasy przygoda. Właśnie w nich notuje się największe sumy opadów (o światowym rekordzie opadu w ciągu jednego dnia wspominałem w poście z dnia pierwszego). Nawet podczas pory wilgotnej i ciepłej, podczas gdy na wybrzeżu notuje się temperatury rzędu 30-35 stopni, w kotłach tych panuje o wiele przyjemniejszy klimat i temperatury kształtujące się w okolicach 20-25 stopni Celcjusza. W porze suchej / chłodniejszej bywa, że temperatura na stokach tychże kotłów spada nocami w okolice zera stopni, a raz na kilkanaście lat szczyt wygasłego wulkanu Piton des Neiges pokrywa się na kilka godzin białą kołderką ze śniegu. Dla spragnionych totalnej dzikości polecam wędrówkę do Cique Mafate – jest to jedyny stale zamieszkany kocioł, do którego nie da dojechać się samochodem - pozostaje czasami nawet dwudniowa wędrówka. Mieszkańcy tego cyrku są w większości samowystarczalni (uprawa roślin i hodowla zwierząt), a jedyną możliwością wydostania się do cywilizacji jest przelot helikopterem (podczas przelotu nad Mafate samolotem z PlanetAir974 pilot wyjaśnił mi, że każdy z mieszkańców ma określoną pulę darmowych przelotów w ciągu roku zapewnianą przez władze lokalne).

Wracając do samego Cirque de Salazie, jest on dość łatwo dostępny drogą D48, która im wyżej, tym staje się coraz bardziej wąska, kręta i stroma. W samej miejscowości Salazie rozgałęzia się na dwie części – jedna prowadząca do Hell-Bourg (tę właśnie wybraliśmy ze względu na ograniczony czas), drugą do Grand-Ilet (może następnym razem, na mapach Google wije się ona niezliczoną liczbą serpentyn). Stąd też, albo z sąsiedniego cyrku Cilaos dostępne są szlaki turystyczne na najwyższy szczyt Reunionu czyli Piton des Neiges (3071 m n.p.m.) – nie próbowałem nawet dociekać szczegółów, gdyż jest to aktywność dla dobrze wprawionych w wysokogórskie wycieczki turystów. Mi wystarczyło, że szczyt widziałem z góry podczas przelotu samolotem dnia trzeciego.

Cała trasa prowadząca z wybrzeża do Cirque de Salazie (powrót tą samą drogą) to taki Reunion w pigułce. Niezliczone szczyty opadające stromymi zboczami ku dolinie, dziesiątki wodospadów widoczne z drogi (a tych których nie widać pewnie nawet nie idzie zliczyć). W miejscowości Salazie szczerze polecam zatrzymać się przy jeziorze Mare a poule d’eau, którego lustro było praktycznie w całości pokryte roślinnością, co dawało niesamowity efekt.

Ostatnim punktem dnia był przejazd z Salazie w okolice jeziora Grand Etang (około godzina jazdy samochodem). Z parkingu nad brzeg jeziora idzie się łagodnym podejściem około 15 minut. Grand Etang stanowi największe jezioro na Reunion, ograniczone jest z trzech stron stromymi szczytami, a najniższy punkt odgrodzony jest z zastygłej lawy wulkanicznej stanowiącej naturalną tamę. W porze suchej jezioro to potrafi całkowicie wyschnąć, by podczas pory wilgotnej poziom wody podniósł się o około 10-12 metrów. Spacer wokół jeziora zajmuje około dwóch godzin po praktycznie płaskim szlaku turystycznym. My odwiedziliśmy to miejsce późnym popołudniem, kiedy to większość otaczających je gór była już spowita warstwą chmur.

Cała trasa tego dnia była dość wyczerpująca, ale zatrzymując się na cały pobyt w jednej miejscowości nie chcieliśmy marnować czasu, aby dojeżdżać praktycznie w ten sam rejon kilka razy. Powrót już praktycznie po zmroku, tym razem w około półtorej godziny ze względu późną porę poza szczytem komunikacyjnym na wyspie.

Załączniki:
mapa.JPG
mapa.JPG [ 104.21 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
1.jpg
1.jpg [ 568.42 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
2.jpg
2.jpg [ 525.45 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
3.jpg
3.jpg [ 384.68 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
4.jpg
4.jpg [ 465.05 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
5.jpg
5.jpg [ 665.88 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
6.jpg
6.jpg [ 506.05 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
7.jpg
7.jpg [ 652.15 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
8.jpg
8.jpg [ 497.97 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
9.jpg
9.jpg [ 476.35 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
10.jpg
10.jpg [ 481.77 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
11.jpg
11.jpg [ 506.04 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
12.jpg
12.jpg [ 586.98 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
13.jpg
13.jpg [ 628.31 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
14.jpg
14.jpg [ 443.12 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
15.jpg
15.jpg [ 417.81 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
16.jpg
16.jpg [ 442.47 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
17.jpg
17.jpg [ 555.62 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
18.jpg
18.jpg [ 420.65 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
19.jpg
19.jpg [ 591 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
20.jpg
20.jpg [ 517.38 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
21.jpg
21.jpg [ 600.61 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
22.jpg
22.jpg [ 503.47 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
23.jpg
23.jpg [ 537.21 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
24.jpg
24.jpg [ 539.57 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
25.jpg
25.jpg [ 443.94 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
26.jpg
26.jpg [ 560.98 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
27.jpg
27.jpg [ 600.11 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
28.jpg
28.jpg [ 608.83 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
29.jpg
29.jpg [ 508.19 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
30.jpg
30.jpg [ 510.81 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
31.jpg
31.jpg [ 444.44 KiB | Obejrzany 8966 razy ]
Góra
 Profil Relacje PM off
16 ludzi lubi ten post.
4 ludzi uważa post za pomocny.
 
      
#11 PostWysłany: 05 Sie 2023 23:28 

Rejestracja: 02 Paź 2011
Posty: 806
niebieski
Kol. @max2000
A jak jest na Reunionie ze znajomością niemieckiego/angielskiego wśród lokalnej ludności? Czy koniecznie trzeba znać francuski...?
Góra
 Profil Relacje PM off  
      
#12 PostWysłany: 06 Sie 2023 00:00 

Rejestracja: 05 Maj 2011
Posty: 136
srebrny
flus napisał(a):
Kol. @max2000
A jak jest na Reunionie ze znajomością niemieckiego/angielskiego wśród lokalnej ludności? Czy koniecznie trzeba znać francuski...?


Z niemieckim nie próbowałem w ogóle, choć podstawy znam. Po francusku potrafię jedynie poprawnie wypowiedzieć "Je ne connais pas le français.", co przy próbie kontynuacji rozmowy po angielsku nie sprawiało, że rozmówca nawet podejmował się wyzwania. Na lotnisku i w wypożyczalni samochodu łamaną angielszczyzną z typowo francuską wymową dało się porozumieć bez problemu. W restauracjach zdarzało się, że menu było po angielsku, ale wówczas zamawianie posiłków polegało na wskazaniu pozycji palcem. Z hostem na AirBNB ja pisałem do niego po angielsku, on odpisywał po francusku i tłumacz dawał radę bez problemu (odbiór kluczy bezkontaktowy). Przy tankowaniu paliwa na stacjach benzynowych - pokazywanie numeru stanowiska z dystrybutorem na palcach. Zakupy w Carrefour francuskiego nie wymagały :) Chyba najlepszą znajomością angielskiego wykazał się pilot samolotu podczas opisywanego rejsu nad Reunion - bez problemu prowadziliśmy konwersację przez ponad godzinę (i o dziwo komunikacja z lokalną wieżą kontroli lotów na lotnisku Pierrefonds była też po angielsku, co bieżąco mogłem śledzić na słuchawkach). Nigdzie przy tym, przy zakupach ani kupnie biletów do atrakcji turystycznych nikt nie próbował oszukać mnie nawet na przysłowiowego eurocenta. Summa summarum - znajomość francuskiego nie była potrzebna, choć przydałaby się przykładowo w ogrodzie botanicznym, gdzie wszystko opisane było tylko po francusku (+ nazwy własne roślin w łacinie). Wychodząc przed szereg, zanim ktoś zada podobne pytanie odnośnie Mauritiusu - tam angielski nigdzie nie stanowił żadnego wyzwania dla miejscowych.
Góra
 Profil Relacje PM off
7 ludzi lubi ten post.
 
      
#13 PostWysłany: 06 Sie 2023 10:22 

Rejestracja: 05 Maj 2011
Posty: 136
srebrny
Dzień 7 – na skraju wygasłego wulkanu Piton des Neiges

Tym razem krótsza wyprawa, cała trasa samochodem zgodnie z załączoną mapką to około 70 kilometrów i 3 godziny samej jazdy. Głównym celem wycieczki był punkt widokowy Belvedere du Maido.

Tradycyjnie wyjazd wcześnie rano, tym razem krótko przed godziną 8:00. Trasa znów prowadzi na północ najpierw drogą N1A, później autostradą N1, by w pobliżu miejscowości Saint-Paul odbić w prawo na w szereg dróg lokalnych oznaczonych kolejno D6, D4 oraz D3. Do miejscowości Le Guillaume, mimo wielu zakrętów podjazdy są stosunkowo łagodne, a droga szeroka. W ogóle patrząc z miejscowości nadmorskich (nadoceanicznych?) położonych na zachodnim wybrzeżu Reunion ma się wrażenie, że centrum wyspy to ot takie niezbyt strome zbocze. Żadnych stromizn, na pierwszy rzut oka takie sobie jednostajnie pochylone wzniesienie. I w sumie jest to prawda, bo strome szczyty i całe pasmo górskie znajdujące się w środkowej części wyspy odsłania się dopiero, gdy dojedziemy na sam brzeg stożka wulkanicznego Piton des Neiges.

Od Le Guillaume droga jest węższa i do punktu widokowego Belvedere du Maido, położonego na wysokości 2200 m n.p.m. wije się setkami zakrętów – większość trasy do pokonania na pierwszym biegu. Po drodze można podziwiać zmieniające się piętra roślinności – od palm na wybrzeżu, do typowo górskiej roślinności na samej górze. Dosłownie co kilka kilometrów znajdują się parkingi wypełnione miejscami do biwakowania oraz grillowania, dość mocno wypełnione rzekłbym przez lokalnych mieszkańców. O ile nad samym brzegiem oceanu już od rana było 30 stopni, to wraz ze wzrostem wysokości temperatura powietrza systematycznie malała, by termometr w samochodzie po dojeździe na parking przy punkcie widokowym wskazywał „zaledwie” 14 stopni Celcjusza. Lekcje geografii w podstawówce nie kłamały, zakładając spadek temperatury o około 0.6 stopnia na każde 100 metrów przewyższenia, na górze powinna być mniej więcej taka właśnie temperatura.

Belvedere du Maido oferuje wyjątkowy widok na Cirque de Mafate (ten, do którego nie da się dojechać samochodem) oraz z drugiej strony na zachodnie wybrzeże Reunionu. Jest to także świetny punkt widokowy na Piton des Neiges, stanowi początek wielu szlaków turystycznych do Mafate, ale także do Grand Bénare, trzeciego co do wysokości szczytu na wyspie o wysokości 2898 metrów n.p.m. Patrząc w kierunku centralnej części wyspy (w kierunku wschodnim), na lewo i prawo widać wyraźnie granicę w miejscu, gdzie stożek wulkaniczny uległ w historii zapadnięciu. Jedynym mankamentem pobytu w tym miejscu dość wcześnie rano jest fakt, że Słońce wznosi się na wprost nas, co utrudnia trochę wykonywanie dobrych zdjęć. Z drugiej strony, jest to jeden z punktów na wyspie, w którym chmury lub mgła potrafią pojawić się wyjątkowo wcześnie – a gdy ma to miejsce to cóż – wjechaliśmy na górę, aby nie zobaczyć kompletnie nic. Na sam pobyt na górze warto zarezerwować około godzinę – półtorej, co pozwoli na przejście kilkuset metrów w każdą stronę wzdłuż brzegu stożka wulkanicznego. Nie jest to także miejsce ciche – bowiem w dolinach non-stop latają helikoptery, a nad całością samoloty typu ULM (wykorzystywane między innymi przez wspomniany wcześniej PlanetAir974). Przy chęci podziwiania Reunion z lotu ptaka jest to właśnie zasadnicza różnica – o ile helikoptery latają bardzo nisko, praktycznie w samych Cirques, pozwalając na obejrzenie szczegółów z bliska, to ULMy rzadko schodzą poniżej wysokości otaczających ich szczytów (zapewne wynika to ze zwrotności obu typów maszyn, a także łatwiejszym do wykonania lotem helikopterem w pionie).

Drogę powrotną na wybrzeże można pokonać tą samą trasą, jednakże jeśli tylko to możliwe zawsze wybieram wersję okrężną. Po kilku kilometrach zjazdu z Belvedere du Maido można odbić w lewo w drogę RF6, która dość płasko prowadzi po zboczu wulkanu w kierunku południowym (uwaga: nawierzchnia w całości z płyt betonowych na szerokość jednego pojazdu, z mijankami co kilkaset metrów, ze znakiem zakazu wjazdu po zmroku i podczas silnych opadów deszczu). Następnie zjeżdżamy drogą RF7 wśród pól, upraw trzciny cukrowej oraz pastwisk z bydłem, by w pewnym momencie znaleźć się tuż obok opisywanego wcześniej ogrodu botanicznego Conservatoire Botanique National de Mascarin.

Załączniki:
mapa.JPG
mapa.JPG [ 101.27 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
1.jpg
1.jpg [ 356.49 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
2.jpg
2.jpg [ 338.36 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
3.jpg
3.jpg [ 394.53 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
4.jpg
4.jpg [ 394.07 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
5.jpg
5.jpg [ 362.23 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
6.jpg
6.jpg [ 324.13 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
7.jpg
7.jpg [ 309.09 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
8.jpg
8.jpg [ 388.41 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
9.jpg
9.jpg [ 331.47 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
10.jpg
10.jpg [ 429.19 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
11.jpg
11.jpg [ 438.02 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
12.jpg
12.jpg [ 413.8 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
13.jpg
13.jpg [ 337.36 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
14.jpg
14.jpg [ 381.81 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
15.jpg
15.jpg [ 340.58 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
16.jpg
16.jpg [ 347.32 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
17.jpg
17.jpg [ 399.82 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
18.jpg
18.jpg [ 500.31 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
19.jpg
19.jpg [ 459.38 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
20.jpg
20.jpg [ 509.9 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
21.jpg
21.jpg [ 400.07 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
22.jpg
22.jpg [ 519.02 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
23.jpg
23.jpg [ 455.49 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
24.jpg
24.jpg [ 338.31 KiB | Obejrzany 8783 razy ]
Góra
 Profil Relacje PM off
12 ludzi lubi ten post.
3 ludzi uważa post za pomocny.
 
      
#14 PostWysłany: 06 Sie 2023 12:14 

Rejestracja: 05 Maj 2011
Posty: 136
srebrny
Dzień 8 – tropikalny las, uprawy ananasów i wizyta w Saint Gilles les Bains

Tym razem bardziej z kronikarskiego punktu widzenia, aby w relacji nie brakowało opisu żadnego z dni. Od rana cały Reunion przykryty był gęstą warstwą chmur, bez szans na jakiekolwiek widoki po drodze. Ponadto padał ciągły, intensywny deszcz – na szczęście bez wiatru i bez ryzyka wystąpienia burz (przynajmniej na wybrzeżu). W końcu mieliśmy okazję przekonać się na sobie, jak to może być w porze deszczowej, która na Reunion panuje mniej więcej od listopada do kwietnia. Pora deszczowa / wilgotna to tylko nazwa i brzydki dzień ma prawo się w końcu zdarzyć, jednakże jeśli popatrzycie na średnie nasłonecznienie to, niezależnie od miesiąca, w zachodniej części wyspy wynosi ono około 210 godzin miesięcznie. Po prostu w inne dni, jak wspomniałem wcześniej „objawy” tej pory roku charakteryzowały się 15-minutową tropikalną ulewą w ciągu dnia, najczęściej po południu, po czym po kolejnych 15 minutach niebo robiło się znów błękitne.

Jak najlepiej spędzić zatem takie godziny, aby nie mieć poczucia zmarnowanego czasu? Tutaj najlepszym co może Was spotkać, to nocleg dosłownie 300 metrów od plaży. Zakładacie buty do pływania, kąpielówki, bierzecie maskę i rurkę do snurkingu i bez żadnego ręcznika czy innych zbędnych akcesoriów (które i tak najprawdopodobniej byłyby kompletnie mokre po kilku minutach) i idziecie pływać po rafie koralowej. Deszcz w tym w ogóle nie przeszkadzał – nadal temperatura powietrza wynosiła około 30 stopni, a woda w oceanie miała 28 stopni.

Po południu w końcu się wypogodziło, ale na jakąś dalszą trasę było już za późno. Wybór padł na pobliską miejscowość Saint Gilles les Bains – prostą drogą na północ to raptem 10 minut jazdy samochodem. My wybraliśmy bardzo okrężną trasę, położonymi nieco dalej od wybrzeża drogami D9, D6 i D10, by po drodze zatrzymać się w kilku miejscach. Przeszliśmy się chwilę po tropikalnym lesie, na którego skraju znajdowało się pole biwakowe. Potem zatrzymaliśmy się przy uprawach ananasów, które na Reunion są dosłownie co kawałek. Pozwoliliśmy sobie nawet zerwać ze dwie sztuki, bo owoce te były akurat w pełni dojrzałe. Odnośnie samego Saint Gilles les Bains – miejscowość jakich wiele na zachodnim wybrzeżu Reunion. Ładny port, plaża, mnóstwo restauracji. Jest tam także niewielkie oceanarium (Aquarium de la Reunion), ale jakoś nie mieliśmy potrzeby podziwiania tych samych rybek w akwariach, które wcześniej widzieliśmy przez cały pobyt pływając po rafie koralowej.

Załączniki:
1.jpg
1.jpg [ 280.88 KiB | Obejrzany 8731 razy ]
2.jpg
2.jpg [ 666.07 KiB | Obejrzany 8731 razy ]
3.jpg
3.jpg [ 687.3 KiB | Obejrzany 8731 razy ]
4.jpg
4.jpg [ 671.51 KiB | Obejrzany 8731 razy ]
5.jpg
5.jpg [ 512.96 KiB | Obejrzany 8731 razy ]
6.jpg
6.jpg [ 677.86 KiB | Obejrzany 8731 razy ]
7.jpg
7.jpg [ 646.88 KiB | Obejrzany 8731 razy ]
8.jpg
8.jpg [ 591.08 KiB | Obejrzany 8731 razy ]
9.jpg
9.jpg [ 584.9 KiB | Obejrzany 8731 razy ]
10.jpg
10.jpg [ 373.47 KiB | Obejrzany 8731 razy ]
11.jpg
11.jpg [ 412.15 KiB | Obejrzany 8731 razy ]
12.jpg
12.jpg [ 441.21 KiB | Obejrzany 8731 razy ]
13.jpg
13.jpg [ 373.78 KiB | Obejrzany 8731 razy ]
Góra
 Profil Relacje PM off
5 ludzi lubi ten post.
2 ludzi uważa post za pomocny.
 
      
#15 PostWysłany: 06 Sie 2023 15:16 

Rejestracja: 05 Maj 2011
Posty: 136
srebrny
Dzień 9 – przelot na Mauritius + podsumowanie pobytu na Reunion

Ostatni dzień pobytu na Reunion to praktycznie pakowanie i przejazd na lotnisko od samego rana. Jako, że mieliśmy zabookowane bilety na lot o godzinie 12:05 (dostępnych kilka lotów każdego dnia), chcieliśmy być w okolicach lotniska już około godziny 9:30, aby na luzie oddać samochód i mieć ewentualny zapas czasu w przypadku pojawienia się niespodziewanych okoliczności. Oznaczało to, że wyjechaliśmy z La Saline les Bains już około godziny 7:30. Można jechać na lotnisko bezpośrednio autostradą N1, jednakże w okolicach La Possession odbiliśmy w prawo, by wjechać do Saint Denis drogą D41. Tak, aby jeszcze na sam koniec nacieszyć się jazdą po krętych górskich drogach. Po drodze, bezpośrednio przed samym zjazdem do stolicy znajduje się punkt widokowy Belvedere des 3 Bancs, z którego rozpościera się ładny widok na Saint Denis, a w oddali widać położony nad samym brzegiem oceanu port lotniczy Roland Garros.

W samym Saint Denis oczywiście tankowanie samochodu, wizyta na myjni (tak jak wspominałem wcześniej praktycznie wszystkie wypożyczalnie aut na Reunion wymagają oddania czystego auta, przy niespełnieniu tego warunku dodatkowe opłaty wynoszą nawet 50-75 EUR). Wjazd na sam parking lotniskowy bezproblemowy, przy wykorzystaniu kodu otrzymanego przy wypożyczaniu auta po przylocie. Szybki zwrot, po krótkich oględzinach auta, podpisanie papierów i natychmiastowe odblokowanie kaucji 250 EUR z karty kredytowej. Szczerze polecam lokalną wypożyczalnię https://www.multiauto.fr/, z której korzystaliśmy.

W hali odlotów byliśmy na nieco ponad 3 godziny przed planowaną godziną odlotu. I tutaj powtórzę, sama strefa odprawy i nadawania bagażu nie jest w ogóle klimatyzowana, jedynie z wielkimi wentylatorami umieszczonymi pod sufitem – jest tam po prostu duszno i na przyszłość lepiej nie przyjeżdżać zbyt wcześnie. Odprawa w Air Mauritius na lot na sąsiednią wyspę rozpoczyna się na dwie godziny przed odlotem (a gdyby ktoś z Reunion wracał do Paryża, to odprawa na loty do Europy otwiera się na 4 godziny wcześniej).

Pomiędzy wyspami Air Mauritius oferuje kilka lotów dziennie różnymi typami samolotów. W pierwotnej rezerwacji w naszym przypadku miał to być Airbus A330-200, na miesiąc przed odlotem typ maszyny zmienił się na Airbusa A350-900, by w końcu na dwa tygodnie przed odlotem finalnie zaoferować przelot ATR72-500. Trochę szkoda, że nie udało się pokonać tej krótkiej trasy szerokokadłubowcem. Wydaje mi się, że Air Mauritius wykorzystuje tę trasę trochę przy okazji do przebazowywania swojej floty, bądź reaguje na bieżąco na spodziewany popyt. Mając całą rezerwację na jednym bilecie wystawionym przez Air France, nie dało się wybrać miejsc wcześniej niż przed rozpoczęciem odprawy on-line (nawet posiadając status Silver Flying Blue), a ta wymagana była bezpośrednio na stronie Air Mauritius.

Sam boarding do ATR72-500 odbywał się ze stanowiska oddalonego, do którego dowiezieni byliśmy busem. Nietypowo, bo wejście na pokład miało miejsce przez drzwi w tylnej części kabiny – a miejsca priority oznaczone były w ostatnich rzędach. Nie wiem czy to za sprawą wyłączonej podczas postoju przed odlotem klimatyzacji, ale wnętrze kabiny było całkowicie zaparowane i zawilgocone. Po zakmnięciu drzwi i rozpoczęciu kołowania klimatyzacja dała radę i poczucie dyskomfortu szybko zniknęło. Lot pomiędzy wyspami trwał około 45 minut (choć w przypadku użycia większych Airbusów FlightRadar24 wskazuje nawet czas lotu poniżej pół godziny). W ramach „posiłku” każdy dostał czekoladowego cukierka, wodę mineralną nalewaną do plastikowego kubeczka oraz soczek w kartoniku z tropikalnych owoców.

Tak zakończył się około tygodniowy pobyt na Reunion, zatem czas na małe podsumowanie. Biorąc pod uwagę poprzednie podróże na mniej lub bardziej tropikalne wyspy (spędziłem 10 dni na Bali, tydzień na Martynice i dwa tygodnie na Maderze), Reunion na długo pozostanie dla mnie zdecydowanym numerem 1. Dlaczego? Nigdzie nie było okrzyków „czip prajs maj frend, masaż masaż” jak na Bali i sam klimat panujący na Reunion był zdecydowanie lepszy do zniesienia niż na indonezyjskiej wyspie. Martynika, mimo że w wielu miejscach pagórkowata i górzysta, również nie zrobiła na mnie takiego wrażenia – przynajmniej wydawało mi się, że było tam także więcej turystów niż na Reunion. Madera była super i gdybym miał porównać ją z maskareńską wyspą, to Reunion to jej taki „starszy większy brat” – z równie wysokimi i strzelistymi szczytami, drogami wijącymi się setkami serpentyn, nawet przy bardzo podobnym klimacie (podczas pobytu na Maderze w sierpniu było cały czas około 30 stopni). Jest oczywiście bardziej tropikalnie, dochodzi cudowny widok na wulkan Piton de la Fournaise oraz piaszczyste plaże, których tak brakuje na portugalskiej wyspie.

Przed wyjazdem na Reunion poszukiwałem wielu informacji w internecie, jednakże na polskich stronach ilość dostępnych informacji jaką znalazłem była dość mocno limitowana. Oczywiście w angielskich, a w szczególności francuskich internetach wszystko da się znaleźć. Reunion jest także bardzo niszowym kierunkiem, na który w chwili obecnej nie są oferowane żadne wycieczki zorganizowane przez największe polskie biura podróży, a jedynie przez wyspecjalizowane mini-portale, jednakże proponowane ceny wydają mi się być bardzo zaporowe (przy ofertach na dwa tygodnie łączącymi pobyt na obu wyspach, ceny dochodzą do 16000-18000 zł za osobę, nie wliczając w to wszystkich końcowych kosztów).

Dlaczego tak jest? Próżno na Reunion szukać 5-gwiazdkowych resortów (są one do policzenia tak naprawdę na palcach jednej ręki), a takich oferujących opcję all-inclusive praktycznie brak. Na plażach nie rosną palmy, a jedynie lokalna roślinność – przez co trudno o super ujęcia do turystycznych katalogów. Dodatkowym ograniczeniem jest fakt, że bezpieczne uprawianie sportów wodnych możliwe jest tylko na kilkunastokilometrowym odcinku zachodniego wybrzeża ograniczonego rafą koralową – pomiędzy miejscowościami Boucat Canot i La Saline les Bains, plus niewielkie odcinki raf w okolicy Saint-Leu i w samym Saint-Pierre na południu wyspy.

Gdzie się zatrzymać? Oczywiście to zależy. Można rozplanować wyjazd w ten sposób, żeby zmieniać miejsce noclegu podczas pobytu (szczególnie jak ktoś ma w planach intensywny trekking w środkowej części wyspy). Nam zależało, żeby każdego dnia mieć ewentualną możliwość popływania w oceanie choćby godzinę przed samym zachodem Słońca, co jak wyżej wspomniałem bardzo ogranicza wybór miejsc noclegowych. Mimo tego, z miejscowości położonych na zachodnim wybrzeżu (w których panuje statystycznie najlepsza na Reunion pogoda jak opisałem wcześniej) da się dojechać w każdy zakątek wyspy na jednodniowego tripa. Ceny dobrych noclegów na booking.com lub AirBNB kształtują się od 250-350 zł za dobę.

Czy samochód jest konieczny? Mimo istniejącej, dobrze rozbudowanej komunikacji publicznej, odpowiedź brzmi tak. Jeżeli chcecie w pełni wykorzystać czas i być niezależnym od rozkładów jazdy, to wyjazd na Reunion bez wypożyczenia samochodu nie ma większego sensu. Wszystkie drogi utrzymane i oznakowane są bardzo dobrze. Międzynarodowe prawo jazdy nie jest wymagane. Jeżeli mieliście wcześniej okazję jazdy samochodem przykładowo po Maderze lub Czarnogórze, nie ma się naprawdę czego obawiać. A nawet jeśli nie, to górskie serpentyny pokonacie najwyżej w większości na pierwszym biegu, poruszając się z zawrotną prędkością 10-15 kilometrów na godzinę.

Na ile lecieć? Pełny tydzień to moim zdaniem niezbędne minimum. My nastawiliśmy się na dość aktywny wypoczynek, ale tak, aby nadal to były wakacje, a nie próbować zajechać się na siłę i zobaczyć naprawdę wszystko co się da, by wykończonym kontynuować urlop na Mauritiusie jak w naszym przypadku, bądź zmęczonym wrócić do Polski. Z miejsc, które praktycznie w całości pominęliśmy to: Cirque de Cilaos, objazd po południowo-wschodniej części wybrzeża wzdłuż zaschniętych pól lawy wulkanicznej oraz sama stolica Saint Denis (to akurat celowo). Myślę, że nawet podczas dwutygodniowego pobytu nikt by się Reunionem nie znudził.

Czy naprawdę trzeba wcześnie wstawać? Niestety tak. Dzień, w zależności od pory roku trwa 12-13 godzin, jasno robi się między 6:00 a 7:00 rano, zmrok zapada pomiędzy 18:00 a 19:00. Być może w porze suchej pomiędzy majem a październikiem warunki są bardziej sprzyjające, ale i tak im wyżej, tym większe prawdopodobieństwo, że już przed południem wszystkie szczyty oraz same kotły wulkaniczne będą przykryte szczelną kołdrą z chmur, o zwiększonej możliwości opadów nie wspominając.

Koszty (takie o których nie wspomniałem we wstępie):

- paliwo – przejechaliśmy na wyspie samochodem ponad 950 kilometrów, co przy średnim spalaniu 6.5 l/100 km i cenie paliwa 1.80 EUR/l dało w sumie około 110 EUR / 500 zł; parkingi we wszystkich miejscach, które odwiedziliśmy były darmowe

- wyżywienie – wszystkie śniadania i kolacje, część obiadów organizowaliśmy sami, robiąc zakupy w Carrefour’ach, których na wyspie jest sporo. Wiadomo – nabiał i wędliny zdecydowanie droższe niż w Europie; za to ryby, owcoce morza, lokalne warzywa i owoce (szczególnie te słabo dostępne u nas) sporo tańsze. Gotowe zestawy obiadowe (czy to duża pizza „na świeżo” do odgrzania w piekarniku, zapiekanki czy lasagne) to koszt ok. 10 EUR za porcję dla dwóch osób. Średnio ceny 1.5 wyższe niż w kontynentalnej Francji. W Carrefurze podczas tygodniowego pobytu wydaliśmy około 300 EUR

- fast food – w przydrożnych knajpkach typowy szybki obiad typu burger + frytki + napój lub fish and chips to wydatek 15-20 EUR na osobę, standardowy zestaw w McDonalds typu Big Mac + frytki + napój to koszt około 12 EUR

- restauracje – korzystaliśmy dwa razy; dwudaniowy obiad (zupa / przystawka + danie główne + napój) raczej ze średniej półki to wydatek rzędu 25-40 EUR / osoba

I to by było na tyle. Mam nadzieję, że choć część z Was zainspirowałem, aby oprócz turystycznie obleganego, nieodległego Mauritiusa wybrać się na moim zdanie wciąż niedocenianą perłę na Oceanie Indyjskim, jaką okazał się być Reunion. Wyspa zrobiła na mnie takie wrażenie, że nie wahając się ani chwili postanowiliśmy tam wrócić już w przyszłym roku (ponownie łącząc pobyty w obu miejscach podczas jednej podróży), czego do tej pory staraliśmy się unikać, a tym bardziej nie w tak krótkim odstępie czasu. Oczywiście wszędzie jest bezpiecznie, a planowanie wyjazdu nie powinno sprawić większego problemu.

PS 1 – przed weekendem postawiłem sobie za cel ukończenie relacji z Reunionu (jako, że oprócz jednej z 2014 roku od użytkownika lulet, w której niestety nie wczytują się już zdjęcia, na forum praktycznie brak dodatkowych informacji). Tego udało się dokonać. Relację z dalszej części podróży na Mauritius oczywiście zamieszczę, ale ukończenie jej zajmie następne 2-3 tygodnie. Postaram się choć co drugi dzień wrzucić opis kolejnego dnia. Korzystając z weekendu, pierwszy post opisujący przylot na Mauritius powinien pojawić się jeszcze dzisiaj.

PS 2 – jako że dział Forum Podróżnika dla Reunion jest praktycznie pusty (dosłownie jeden post odnośnie wypożyczenia samochodu, pozostałe działy bez żadnej aktywności), w najbliższych dniach podstaram się wrzucić kilka dodatkowych wiadomości, częściowo kompresując informacje przytoczone już w tej relacji. Mam nadzieję, że nie zostanie to odebrane przez moderatorów jako „sztuczne nabijanie postów”.

Załączniki:
1.jpg
1.jpg [ 460.23 KiB | Obejrzany 8669 razy ]
2.jpg
2.jpg [ 417.08 KiB | Obejrzany 8669 razy ]
3.jpg
3.jpg [ 446.79 KiB | Obejrzany 8669 razy ]
4.jpg
4.jpg [ 246.37 KiB | Obejrzany 8669 razy ]
5.jpg
5.jpg [ 134.78 KiB | Obejrzany 8669 razy ]
6.jpg
6.jpg [ 177.86 KiB | Obejrzany 8669 razy ]
Góra
 Profil Relacje PM off
14 ludzi lubi ten post.
8 ludzi uważa post za pomocny.
 
      
#16 PostWysłany: 06 Sie 2023 15:43 

Rejestracja: 21 Mar 2018
Posty: 1444
złoty
Świetna relacja, dzięki!
Biorę pod uwagę Reunion + Mauritius jako cel wyjazdu w przyszłym roku, więc wszystkie praktyczne szczegóły bardzo się przydają, a Twoje zdjęcia mocno zwiększają chęć na tę podróż!
Góra
 Profil Relacje PM off
3 ludzi lubi ten post.
 
      
#17 PostWysłany: 06 Sie 2023 18:16 

Rejestracja: 05 Maj 2011
Posty: 136
srebrny
Dzień 9 – przylot na Mauritius + zakwaterowanie

45 minutowy lot z Reunion minął szybko, ale z dość dużymi turbulencjami nad samym Mauritiusem (pewnie związane było to z lotem turbośmigłowym ATR72-50). Dobrze, że wybraliśmy miejsce po prawej stronie kabiny, gdyż z reguły właśnie siedząc po tej stronie samolotu, podczas podejścia do lądowania na międzynarodowym lotnisku Sir Seewoosagur Ramgoolam najczęściej z kierunku północno-zachodniego, widać symbol Mauritiusu – górę Le Morne Brabant. Właśnie tak korzystna sytuacja miała miejsce podczas naszego lądowania.

Po podjechaniu busem do terminala (ze stanowiska oddalonego), w hali przylotów była gigantyczna kolejka do kontroli paszportowej – akurat złożyło się, że wylądowały dwa rejsy z Paryża, po jednym z Nairobi, Delhi i Frankfurtu. Samo przejście najpierw przez kontrolę paszportową, a później sanitarną zajęło około półtorej godziny. W marcu 2023 obowiązywały jeszcze pewne restrykcje pocovidowe związane z wizytą na wyspie – trzeba było wypełnić dokument lokalizacyjny + oświadczenie o stanie zdrowia z danymi dotyczącymi szczepień. Po przejściu przez całą procedurę wjazdową, w hali odbioru bagażu walizki rejestrowane już krążyły po taśmie. Po wyjściu ze strefy zastrzeżonej przechodzimy wzdłuż kantorów po lewej stronie i biur wynajmu samochodów po prawej stronie. Na Mauritiusie najlepszy kurs wymiany walut oferowany jest właśnie przez kantory w hali przylotów na lotnisku – wszystkie miały ten sam kurs wymiany bez żadnej prowizji. Nie pamiętam dokładnie jaki, ale wymiana z EUR wychodziła w miarę korzystnie.

Nie wspomniałem wcześniej, ale natychmiast po wylądowaniu należy wyłączyć w telefonach roaming danych, aby uniknąć niepotrzebnych dodatkowych (i dość sporych) kosztów związanych z roamingiem. Na Reunion tego problemu nie było, gdyż obowiązywała zasada „roam like at home” będąc nadal na terytorium Unii Europejskiej. Jeszcze na kilka dni przed przylotem zarezerwowaliśmy turystyczny SIM poprzez stronę https://www.emtel.com/tourist-pack za cenę 750 MUR / 75 zł (dla łatwego rachunku to 10 MUR = 1 zł, czyli wszystkie lokalne ceny należy podzielić przez 10, by znać kwotę w złotówkach) – w cenę wliczone 200 GB mobilnego internetu, co w zupełności wystarczyło na cały pobyt. Odbiór karty SIM odbywa się zaraz po wyjściu z terminala po prawej stronie – znajduje się tam niewielka lada z obsługą, która po okazaniu paszportu od razu przekazuje już aktywną i zarejestrowaną kartę.

Samochód wypożyczaliśmy poprzez opisywany na forum https://www.smilecarsrental.com/. Bezproblemowy bezpośredni kontakt z reprezentantem firmy przez WhatsApp przed przylotem, a także po dopełnieniu wszystkich formalności i aktywowaniu internetu po wylądowaniu. Dostaliśmy KIA Picanto z przebiegiem niespełna 10000 km z automatyczną skrzynią biegów (taka prośbę umieściłem w formularzu kontaktowym). Nigdy wcześniej nie prowadziłem samochodu w ruchu lewostronnym (jaki obowiązuje na Mauritiusie), zatem zależało mi na tym, aby nie trzeba było zmieniać biegów lewą ręką. Jak się okazuje, większość samochodów z różnych wypożyczalni na Mauritiusie oferuje właśnie automatyczną skrzynię biegów. O samym prowadzeniu samochodu na wyspie będzie później. Międzynarodowe prawo jazdy ponownie nie było wymagane. Cena za wypożyczenie – 900 MUR / 90 zł za dobę z ubezpieczeniem i dwoma kierowcami. Jako zabezpieczenie karta kredytowa została skopiowana „analogowo” – nie wiem jak dokładnie takie urządzenie się nazywa, w Europie chyba jest już to przeszłość (trzeba mieć wypukłą kartę, z której dane są jak gdyby odbijane na formularzu).

Jeszcze na długo przed wyjazdem zastanawialiśmy się, które miejsce na wyspie wybrać jako punkt wypadowy. Ponownie, tak jak na Reunion, zależało nam na wygodzie, bez konieczności zmiany miejsca noclegu podczas pobytu. W odróżnieniu od francuskiej wyspy, Mauritius praktycznie w całości otoczony jest przez rafę koralową z plażami oddalonymi od siebie o nie więcej niż kilka kilometrów – daje to zdecydowanie większe pole wyboru. Padło na bardzo turystyczny Flic en Flac, położony mniej więcej w centralnej części zachodniego wybrzeża. Po pierwsze, podobnie jak na Reunion to zachodnia część charakteryzuje się statystycznie najlepszą pogodą i najmniejszymi sumami opadów. Po drugie, z Flic en Flac można dotrzeć samochodem praktycznie w każdy zakątek wyspy w nie więcej niż godzinę jazdy. Po trzecie – zachody Słońca we Flic en Flac są po prostu bajeczne, a widoku dopełnia położony nieco w oddali szczyt Le Morne Brabant.

Flic en Flac oferuje wybór noclegów dla każdego – od szeregu 5-gwiazdkowych resortów, poprzez bardziej budżetowe hotele, do setek prywatnych kwater do wyszukania na booking.com czy AirBNB. My ponownie postanowiliśmy wybrać tę ostatnią opcję, by znaleźć naprawdę perełkę - https://www.airbnb.pl/rooms/54033502. Ponad 50 metrowy, w pełni wyposażony apartament, z osobną sypialnią i nawet pralką (to się akurat przydaje przy dłuższych pobytach, na Reunion też mieliśmy pralkę dostępną na miejscu), mogący pomieścić 4 osoby (choć dla dwóch był jeszcze bardziej komfortowy) – w cenie uwaga niecałe 150 zł za dobę. Mieszkanie znajduje się w nowej rezydencji Wolmar 373 (na booking.com i w innych portalach można znaleźć inne, dostępne na wynajem apartamenty). Na miejscu prywatne miejsce parkingowe pod budynkiem z zamykaną bramą garażową. Ale co najważniejsze – jako jedno z nielicznych miejsc oferuje niewielki (choć w zupełności wystarczający) dobrze utrzymany, oświetlony wieczorem basen znajdujący się na dachu budynku (nie był zbyt oblegany, podczas naszego pobytu nigdy nie korzystały z niego więcej, niż osoby z dwóch apartamentów jednorazowo) z BAJKOWYM widokiem na rezerwat przyrody (ostatnie trzy zdjęcia poniżej wykonane za dnia), na wprost na wzgórza, a w stronę wybrzeża ponownie na Le Morne Brabant. Budynek położony jest nieco na uboczu Flic en Flac (ale z dojściem do plaży w mniej niż 5 minut na pieszo), w ostatniej linii zabudowy, przez co z dużego balkonu możecie dosłownie karmić zwierzęta – już pierwszego wieczoru po zmroku pod ogrodzenie podeszły dzikie świnie, daniele, jelenie i sarny. Jeśli miałbym się do czegoś przyczepić, to tylko do tego, że wynajmowane mieszkanie znajdowało się na pierwszym piętrze, przez co widok był głownie na drzewa. Z wyższych pięter widok jest zapewne lepszy, ale przy tej cenie – 150 zł / doba – to po prostu moim zdaniem wyśmienita oferta. Sprawny kontakt z właścicielem poprzez WhatsApp i bezobsługowe przekazanie kluczy (czekały one w niewielkim sejfie obok drzwi, kod podany krótko przed przyjazdem).

Przejazd z lotniska do Flic en Flac zajmuje około godzinę. Na kilka kilometrów przed wjazdem do miejscowości znajduje się duże centrum handlowe Cascavelle Shopping Mall, z przeróżnymi sklepami, hipermarketem spożywczym Winner’s (przydatny, bo wracając z całodziennych wycieczek można „po drodze” zrobić większe zakupy) i kilkoma fast-foodami (Mc Donalds, KFC) – jako, że było już dość późno, chwyciliśmy tylko na Mc Drive zestawy cheesburger + średnie frytki + średni napój, które kosztowały 99 MUR / 10 zł za zestaw.

Podsumowując – aby przemieścić się z Reunion na Mauritius wystarczy maksymalnie 45 minut lotu, jednakże biorąc pod uwagę całość podróży, czas związany z oddawaniem jednego auta, wypożyczaniem drugiego, zrobieniem szybkich zakupów spożywczych i inne rzeczy opisane w dwóch ostatnich postach, wychodzi na to, że był to dzień w pełni przeznaczony tylko na zmianę wyspy. Nawet na zachód Słońca już nie zdążyliśmy – skończyło się na korzystaniu z basenu z obserwacją nocnego, rozgwieżdżonego nieba nad Mauritiusem.

Załączniki:
1.jpg
1.jpg [ 236.37 KiB | Obejrzany 8586 razy ]
2.jpg
2.jpg [ 279.95 KiB | Obejrzany 8586 razy ]
3.jpg
3.jpg [ 274.56 KiB | Obejrzany 8586 razy ]
4.jpg
4.jpg [ 279.27 KiB | Obejrzany 8586 razy ]
5.jpg
5.jpg [ 424.78 KiB | Obejrzany 8586 razy ]
6.jpg
6.jpg [ 383.35 KiB | Obejrzany 8586 razy ]
7.jpg
7.jpg [ 426.42 KiB | Obejrzany 8586 razy ]
8.jpg
8.jpg [ 245 KiB | Obejrzany 8586 razy ]
Góra
 Profil Relacje PM off
6 ludzi lubi ten post.
 
      
#18 PostWysłany: 06 Sie 2023 18:43 

Rejestracja: 21 Mar 2018
Posty: 1444
złoty
Pytanie w związku z opisywaną przez Ciebie pogodą - kiedy tam byłeś? Może to przeoczyłem w relacji, ale piszesz chyba tylko, że kupowałeś bilety w marcu. Kiedy poleciałeś?
Góra
 Profil Relacje PM off  
      
#19 PostWysłany: 06 Sie 2023 18:43 
Awatar użytkownika

Rejestracja: 17 Sty 2011
Posty: 1476
złoty
max2000 napisał(a):
Jako zabezpieczenie karta kredytowa została skopiowana „analogowo” – nie wiem jak dokładnie takie urządzenie się nazywa, w Europie chyba jest już to przeszłość (trzeba mieć wypukłą kartę, z której dane są jak gdyby odbijane na formularzu).

Żelazko. Nieczęsta atrakcja dzisiaj...
Możesz się dopisać tutaj :D https://www.fly4free.pl/forum/gdzie-spotkaliscie-platnosci-karta-za-pomoca-zelazka,18,163198
Góra
 Profil Relacje PM off
max2000 lubi ten post.
 
      
#20 PostWysłany: 06 Sie 2023 18:47 

Rejestracja: 05 Maj 2011
Posty: 136
srebrny
meczko napisał(a):
Pytanie w związku z opisywaną przez Ciebie pogodą - kiedy tam byłeś? Może to przeoczyłem w relacji, ale piszesz chyba tylko, że kupowałeś bilety w marcu. Kiedy poleciałeś?


Może rzeczywiście we wstępnym poście źle się wyraziłem. Bilety kupowane w październiku 2022, pobyt na obu wyspach w pierwszej połowie marca 2023.
Góra
 Profil Relacje PM off
meczko lubi ten post.
 
      
Wyświetl posty z poprzednich:  Sortuj według  
Napisz nowy temat Odpowiedz  [ 37 posty(ów) ]  Idź do strony 1, 2  Następna

Wszystkie czasy w strefie UTC + 1 godzina (czas letni)


Kto jest na forum

Użytkownicy przeglądający to forum: Brak zarejestrowanych użytkowników oraz 4 gości


Nie możesz zakładać nowych tematów na tym forum
Nie możesz odpowiadać w tematach na tym forum
Nie możesz edytować swoich postów na tym forum
Nie możesz usuwać swoich postów na tym forum
Nie możesz dodawać załączników na tym forum

Przeszukaj temat:
  
phpBB® Forum Software © phpBB Group