Ja mogę zaproponować rodzicom, którzy zastanawiają się jak wypadnie ich wyjazd z małym dzieckiem, aby przed wyjazdem dobrze poznali swoje dziecko. Jak dziecko zachowuje się w trakcie 2-3 godzin jazdy samochodem? Wytrzymuje bez problemu, wytrzymuje jeśli ma jakieś zabawy zapewnione, czy kompletnie wariuje? Zapewnie podobnie będzie się zachowywać w trakcie lotu samolotem. Jak dziecko zachowuje się w trakcie wyjścia do restauracji? Jak dziecko zachowuje się w trakcie wyjścia do znajomych (do osób, których na co dzień nie widzi)? Podobne zachowania będzie prezentować na wyjeździe. Owszem, są dzieci, które wariują w czasie krótszym niż 3h w aucie lub w trakcie wyjścia do innych ludzi. Lecz wcale nie ma ich aż tak dużo i nie odradzałbym wszystkim rodzicom wyjazdów z dziećmi tylko dlatego, że niektóre tego nie wytrzymują. Na wyjazdach widziałem setki rodziców z zadowolonymi małymi dziećmi.

Mareckipl,
jako wieloletni "lotnik" bezdzietny oraz obecnie "lotnik" z dwulatkiem nie zgadzam się z Tobą.
Dziecko w samolocie to nie jest koszmar dla innych (o do zasady bo zawsze trafiają się skrajności) w większym stopniu niż pijany współpasażer, gderające przyjaciółki, wiecznie niezadowolony "pan" strofujący obsługę lub chrapiący głośno koleś.

Nie jestem zwolennikiem sztucznego usypiana dzieci - dla mojej córki po skończeniu roku każdy lot samolotem (4 godziny na Kanary włącznie) to kopalnia wiedzy i nowych doznań. Rzeczywiście jak wspomniał przedmówca trzeba swoje dziecko poznać, czytać sygnały zmęczenia - bo takie zawsze się pojawiają, wiedzieć jak radzić sobie w czasie startu i lądowania z różnicą ciśnień.
Wg mnie to wszystko pozwala całkiem przyjemnie spędzić lot zarówno dziecku, nam, jaki i sąsiadom w samolocie.

pozdrawiam i życzę więcej wyrozumiałości

Moja corka ma 4,5 roku, ale klopotow w czasie latania nie mam z nia wcale (poza lotem, gdy bedac 6-miesiecznym szkrabem odczula roznice cisnien). W zeszlym tygodniu odbyla swoj siodmy lot w tym roku, wiec mozna powiedziec, ze jest oblatana jak niejeden z uzytkownikow tego forum. Podczas lotu zawsze rozmawiamy o tym, co sie dzieje, co nas czeka w miejscu docelowym; wracajac z wycieczki wspominamy co widziala, co jej sie podobalo. A jak rozmowa ja nudzi, to zawsze sa pod reka kredki i kolorowanka, jakas gazetka dla dzieci, w ostatecznosci bajka na smartfonie. Corka wie, ze nie mozna kopac fotela, skakac po nim czy bawic sie rozkladanym stolikiem, bo to przeszkadza wspolpasazerom. Nigdy nie mielismy z nikim problemow, a nieraz ludzie sami ja zagaduja czy czestuja slodyczami
Dla rownowagi dodam, ze spotykalem na pokladzie rodzicow, dla ktorych sukces na udana podroz to pozwalanie dziecku na wszystko, co czesto konczy sie klotnia z innymi pasazerami...

http://podroze.gazeta.pl/podroze/1,114158,14157926,Bezdzietni_na_wakacjach___Urlop__Zawsze_z_dziecmi_.html

Kilka opinii jak bezdzietne osoby postrzegają uciążliwe dzieci na wakacjach...
Sam, mimo że jestem ojcem małego dziecka, obiektywnie przyznaję, że w wielu przypadkach mają rację.

Ale dlaczego przejmować się gadaniem innych? Ważny by dziecku i nam było dobrze (nie mówię tu o kopaniu w fotel np.). Jeżeli rodzice lubią podróżować z dziećmi i radzą sobie z tym to żadnego problemu nie będzie. Natomiast jeżeli biorą je dla "świętego spokoju" nie myśląc o tym, że dziecko ma trochę inne potrzeby niż dorośli, to współczuję i dziecku, i rodzicom i ludziom dookoła

@Roku, tomasz.tomczuk: Ty jeździsz, żeby coś zobaczyć, żeby coś z tego zapamiętać. Lecz z małymi dziećmi jeździ się zupełnie inaczej; nie po to, żeby zwiedzały, żeby coś zobaczyły typu zamki, góry czy inne atrakcje turystyczne. I każdy rodzic doskonale zdaje sobie sprawę, że za 10 lat dzieci obecnie 2-3 letnie nie będą tego pamiętać. Lecz dzieci rozwijają się, rozwijają swoją pamięć, swoje umiejętności uczenia się nie od siedzenia w domu a od nowych doświadczeń, m.in. od wyjazdów z domu w nowe miejsca i nowych zabaw w nowym otoczeniu.
A jeśli przeszkadzają Ci dzieci, to przecież nie musisz jeździć w miejsca, gdzie rodzice jeżdżą z dziećmi.

Podróżowanie z jednym, 5-miesięcznym dzieckiem, to jest bajka. Cud, miód i orzeszki. W ogóle okres 5-9 miesięcy jest bardzo dobry na wypoczynek z dzieckiem. Taki niemowlak najgorszy okres, gdy jest bardzo delikatny, już ma za sobą. Takie dziecko już samo trzyma głowę, samo siedzi ale jeszcze nie ucieka. Gdzie je położysz lub posadzisz tam będzie siedzieć. Trudniej podróżuje się z dzieckiem, które chodzi i które trzeba ciągle pilnować. A dużo trudniej jeździ się z 2-latkiem, który właśnie przechodzi bunt dwulatka i marudzi na wszystko. Oczywiście, z takimi dziećmi też można ciekawie wypocząć, tylko trzeba się dużo bardziej przygotować do wyjazdu pod kątem dziecka.
Ja z 5-miesięczną córką poleciałem do Forli, wypożyczyłem samochód i zrobiłem objazdówkę. Z 9-miesięczną poleciałem do Alicante i też zrobiłem objazdówkę od Walencji po Murcję. Do autora wątku: nie słuchaj stękania i narzekań innych tylko bierz dzieciaka pod pachę i leć na południe Europy, na jakieś plaże, do zoo itp.