- Pojedziesz ze mną na Białoruś ? - zapytał Szoni - W lipcu, w zasadzie za darmo.
Cóż, dwa razy nie musiał powtarzać:) Bladego pojęcia o szczegółach eskapady nie miałam, bo rozmywały się one gdzieś na linii ja←Szoni←kolega ←- organizator, ale któż by się przejmował. Wiedziałam tylko tyle, że mamy spakować nasze sarmackie stroje i że weźmiemy udział imprezie pt “Dni Króla Stefana Batorego”, która miała odbyć się na terenie Nowego Zamku w Grodnie: http://museum-grodno.by/pl/nowy-zamek/.
W opowieści nie występują żadne samoloty, mam nadzieję, że wybaczycie to niedopatrzenie
(obiecuję poprawę w kolejnych relacjach;-) )Już w trakcie podróży dowiedziałam się, że całe to przedsięwzięcie zorganizował Bartek Siedlar i fundacja Hussar, przy współpracy z Grodzieńskim Muzeum Historyczno- Archeologicznym, Polską Macierzą Szkolną oraz Konsulatem generalnym RP w Grodnie, a także… dzięki Ministerstwu Obrony Narodowej i Wojsku Polskiemu. No serio, zapewnili autokar wraz z kierowcą. Drive4free
12 lipca 2017
“Zachwycić się po prostu tak ..I wzruszyć jak najmocniej… Idź szukać wiatru w polu...pocałuj noc, najwyższą z gwiazd… zapomnij się i......tańcz…” - z uberowego radia rzewnie doradza Lipnicka. Różne te moje podróże, czasem zaplanowany każdy krok, ale najbardziej lubię właśnie tak…Zmierzamy na parking, z którego ma nas zabrać autokar, w głowie jeszcze Maroko (opiszę!), skaczemy po tym lipcu jak … jak kiedyś, gdy jeździłam w Podróż Dokądkolwiek:), a ja czuję w duszy ten cudowny Stan Podróży, w którym można smakować każdą chwilę, zostawiając za sobą codzienność ze wszystkimi swoimi rachunkami, sprawami, zebraniami, lunchami…
W autokarze spotykamy kolegów Szoniego z jego grupy rekonstrukcyjnej, Bractwo Kurkowe, szlachciców i wojów z Krakowa, Radomia, Poznania. Oczywiście siadamy w tylnej wesołej części pojazdu
Jeszcze przystanek w Białymstoku i dojeżdżamy na granicę w Kuźnicy. Chłopaki uzupełniają deklaracje celną dla podróżnych, ja szczęśliwie nie muszę bo nie mam szabli Celnik zabiera stosik paszportów. 4:52 kwitniemy na przejściu, zagraniczne chmury przed nami, a ja się czuję jak na wycieczce szkolnej do Czechosłowacji. Mijamy słupki graniczne. Pojawia się celnik białoruski, liczy nas, zabiera paszporty. Jest 5 rano. Celnik rzuca okiem do bagaży. Komentarz Czarka “E, odpuścił, widzą że debile jadą” . No ale w sumie z taka iloscia szabli, to Polacy tu dawno nie byli;-)
Dostajemy jakieś świstki do wypełnienia, trzeba tam wpisac m.in nr paszportu, a paszportu nadal niet… Ha, przydają się jego zdjęcia (ha, jednak uczesana i poważna;-) )
Głupoty w głowie, żarty sytuacyjne o piątej nad ranem, Czarnorusin wysiadający z autokaru praha minsk… nie pytajcie
Z info praktycznych, przy przejeździe dla autokarów jest wc za 50 kopiejek, ale pani jest ustępliwa, drobne polskie wystarczą. Ja się wbijam za dziewczynami, nie wzięłam bilonu, 50 zł za siku do dziury nie dam. Celnica zabiera paszporty i papióry. Jest prawie 6 rano. Po kolejnej godzinie zasypiam... i budzę się w Polsce ! Okazało się, że biuro podróży (wjeżdżamy na teren bezwizowy, ale pewne formalności trzeba załatwić przez biuro) źle podało dane ośmiu osób i musimy poczekać na polskiej stronie. Rzucam okiem do paszportu, który za chwilę ponownie zabierze mi polska celniczka. Pieczątka wjazdowa jest przekreślona …. 8:17…..11:33 nadal na granicy, inna zmiana, inne pomysły. Teraz wklepują wszystkie deklaracje dotyczące szabli. Każą też zrobić sobie kopię, manualnie;) Po łącznie 7,5 godzinach na granicy, z dwoma pieczątkami ( jedna przekreślona) ruszamy dalej...
Załącznik:
1.jpg [ 85.37 KiB | Obejrzany 5226 razy ]
Cdn.
o tym, że Grodzianie na tyle lubili Orzeszkową, że gdy zachorowała na serce, to ulice obok jej domu wyścielili słomą, by powozy nie przeszkadzały jej w odpoczynku.
