Kurcze, wypadałoby skończyć choć jedna relacje z podroży... Także tego 
DZIEŃ 6
Po raz kolejny do Santiago dotarliśmy późnym wieczorem, jeśli 23 to jeszcze wieczór.. Zameldowaliśmy się w jednym z hoteli i zapytaliśmy o możliwość zjedzenia czegoś. Oczywiście Pan w recepcji odpowiedział pozytywnie na nasza prośbę i zaprosił nas do stolika. Oczywiście nie było nikogo dookoła, bo kto je o 23? Ledwo ruszyliśmy w stronę jadłodajni i nagle zatrzymuje nas kelner i mówi, Panie, nie ma takiej opcji, zamknięte nic Pan nie zje tu. No to siup, do recepcji ruszam z kopyta, bo żołądek na lewa strone juz wywrócony z głodu i mowie, jak mnie srogo potraktował Pan kelner. Po krótkiej rozmowie miedzy kolegami okazało się, ze jednak będziemy mogli coś zjeść Troche się obawiałem co robią z naszym jedzeniem na zapleczu, widząc miny wszystkich pracowników kuchni... suma summarum jedzenie bylo pyszne!
Standardowo rano mieliśmy samolot, ale tym razem nie zaspaliśmy udało sie zgrabnie dojść do bramki, jednak wejście do samolotu sprawiło nam już więcej problemow. Nie wiem czy już wspominałem, ale Chilijczycy, jeśli chodzi o podróżowanie samolotami, to trochę takie Janusze. Myślę, ze gdyby była u nich biedronka, to na pewno mieli by na pokładzie reklamówki tejże marki Mimo iż każdy ma miejscówki, wejście do samolotu to prawie jak walka o przetrwanie. Wszechobecne dookoła smartfony wykonujące selfie czy filmiki na portale społecznościowe były ważniejsze, niz sprawne zapakowanie sie do samolotu i posadzenie się na miejscu. Ktos stoi na środku rozmawiając przed facetime, zgrabnie blokując przejście innym, inni wypakowują rzeczy z jednej do drugiej torby.. itd, itd...
Moja kuzynka wspomniała nam, ze w Chile ważna jest pozycja społeczna, ludzie dzielą się na klasy społeczne, bogaci z biednymi nie mogą się spotykać, bo co koleżanki powiedzą.. Chilijczyk z wyższej klasy nie poda reki zwykłemu rybakowi, bogatszy nie pójdzie do zwykłej przychodni, tylko do KLINIKI, nie pomijając oczywiście tej informacji na wszelkich portalach, zeby inni widzieli.. Troche to przykre. I to zauważyłem własnie na pokładzie samolotu, jeszcze nie dotknęliśmy pasa podczas lądowania, a ludzie już wysyłali do znajomych wiadomości ze są w IQUIQUE! ( Iquique symbolicznie nazywane jest Chilijskimi Miami). No ale cóż, dla nas najważniejsze, ze wylądowaliśmy cało i zdrowo.
Po kontroli na lotnisku ruszyliśmy na miast..na pustynie? No tak, przecież jesteśmy w pustynnym regionie! Chcieliśmy oczywiście po kosztach znaleźć busa, ale okazało się, ze jeżdżą tylko taxowki i wszystkie maja te same cenniki(pewnie były busy, ale za taxi zapłaciliśmy rozsądna cenę, ponieważ jechało z nami dodatkowo 6 innych ludzi).
Droga z lotniska do Iquique była chyba lepsza niż nasze autostrady Po raz kolejny zachwyciła i zaskoczyła mnie czystość jaka zastaliśmy w tym pięknym mieście. Przez te kilka dni, które tam spędziliśmy, codziennie służby porządkowe nawadniały trawniki, sprzątały ulice, malowali drewniane ławki i lampy. Cos pięknego 
Stwierdziliśmy, ze ten dzień poświęcamy na odpoczynek typu plażowanie i pozałatwianie wycieczek na następne dni. W planie mieliśmy zobaczyć Lagune Roja, opuszczone miasto Humberstone, lot paralotnia oraz sandboarding. Najpierw zabukowaliśmy sobie Lagune i Humberstone, zapłaciliśmy wymagający haracz w chilijskich pesos i udaliśmy się na zwiedzanie miasta. Generalnie nic ciekawego nie było, ale miejsce samo w sobie przyjemne. Następnego dnia w okolicach godziny 4 rano miał nas odebrać jakiś Pan swoim pojazdem 4x4, ponieważ laguna leży na wysokości ok 3400m n.p.m. No i odebrał... Samochód terenowy to to nie był... stara zdezelowana toyota, fakt 4x4 ale modliliśmy się, żeby dojechac gdziekolwiek.. Jechaliśmy z jakaś dziewczyna z Austri, która znała hiszpański, a jako ze nasz opiekun Kubańczyk ni w ząb po angielsku, pomogło nam to bardzo Droga do laguny zajęła nam ponad 5 godzin, po drodze zatrzymywaliśmy się, żeby kierowca uzupełniał wodę w chłodnicy. Zeby to zrobić, musiał zdemontować kierownice :O na początku myślałem, ze cos mu sie urwało, bo nigdy wcześniej nie widziałem takiego patentu Na śniadanie, które było w cenie, zajechaliśmy do jakiejś wioski wysoko w gorach. Zawsze marzyłem o tym, żeby spotkać tych ludzi, którzy tak żyją sobie z dnia na dzien, z dala od cywilizacji. Na śniadanie byly jakiej placki kukurydziane robione w piecu glinianym, herbatka i jakieś zakąski. Wszystko pyszne i w dużych ilościach! To własnie rożni restauracje od posiłowania się u lokalnych. Ci drudzy nie żałują
Droga była masakryczna, ponad 3 godziny pięcia sie w gore po bezdrożach, wszechobecny pyl, wyłączająca sie muzyka(moja zona robila za DJ'a, wpinała USB które wypadało podczas jazdy na wyboistej drodze ) no i ogólnie ten samochód... Na prawdę nie miałem zaufania do niego
Na szczęście dojechaliśmy cali i zdrowi, a ja mogłem w końcu (!) uzyc mojego drona, bo w promieniu 2 godzin jazdy samochodem ani żywej duszy Kto tam będzie mnie sprawdzał... Laguna składa się z trzech jeziorek: czerwone-największe, żółte i zielone-mniejsze. Swoje kolory zawdzięczają zwiazka chemicznym, które rozpuszczone w wodzie, zabarwiały ja.
Na miejscu mieliśmy dla siebie godzinę wolnego czasu na podziwianie. Szybko osiągnięta wysokość 0-3400m spowodowała lekkie bóle głowy, ale nie bylo to nic strasznego. No i to wszystko... trzeba było wracać, niby z górki ale wcale nie szybciej. Sama jazda była tak wykańczająca, ze wszyscy posnęli(oprócz kierowcy oczywiście ) Na obiad zatrzymaliśmy się u tej samej rodziny, tym razem zaserwowali nam mięso z lamy oraz zupę z lamy. Byl to mój pierwszy raz, i jak na pierwszy raz było całkiem całkiem. Smakowało nieźle, chociaż mięso samo w sobie było trochę twarde, nie wiem czy tak miało być... Na końcu wpisaliśmy się do pamiątkowej księgi oraz popatrzyliśmy na rękodzieła, które Pani gospodarz zrobiła. Cennik miała zaporowy, ponad 300% przebitki względem cen ''na dole'' ale nie ma co się dziwić, Reczna robota, to ręczna Pewnie ponczo wykonane z lamy, która przed chwila zjedlismy
Pan Kubańczyk powiedział, ze te trasę robi 3 razy w tygodniu... MA-SA-KRA! Do hotelu zawitaliśmy w okolicy 22, wyczerpani i lekko głodni.Oczywiście nie poszlibyśmy spać w takim stanie wiec ruszyliśmy na miasto zjeść jakaś pizze. Wieczorami robi się chłodnawo, wiec kurta zawsze sie przydaje, miejscowi mieli na sobie coś w rodzaju pochowek zimowych, my mieliśmy ''tylko'' jesienne wiatrówki Wystarczało w zupełności.
Plan na kolejny dzień: Humberstone.
Standardowo fotki wrzucę przy wolnym czasie |
ale ważne, ze cokolwiek widać.