Dzień 9 ( YVR – YYZ, byle zdążyć na mecz..)
Budzę się o 5. Ważny dzień , bo wieczorem idę w Toronto na mecz NBA. Sprawne wyjście z hostelu, na dworzec mam na nogach 4 minuty. Z Waterfront w jakieś 30 minut znajduję się na lotnisku. Już na godzinę przed odlotem kotłowanina niemiłosierna pod bramką.
Na AC142 o 8:00 postawiony B77W ,który w sumie ma 349miejsc. Boarding zaczyna się o 7:15 czyli 45 minut przed odlotem. Obsługa już wtedy sugeruję że lot jest full i nie wszyscy się zabiorą.. Naprawdę nerwowo robi się tak o 7.50 ostatnie wezwania, brakuje 7 pasażerów. Jest szansa. I Przychodzi mama z 4 dzieci i jedna para, zostaje jedno miejsce – przyznają je pracownikowi AC. Zamykają drzwi, przepisują wszystkich odprawionych z kwitkiem na kolejny lot o 9:30, AC34 ( dla niego YVR to przystanek techniczny z Sydney)..
Trochę mi cała sytuacja nie na rękę, tu 8:00, w Toronto 11:00, a jeszcze jakieś 4 będzie trzeba lecieć..
Biegnę do bramki WestJet ,lot WS702 odlatuje o 8:15, to jakieś 400-500 metrów, zziajany tam wpadam , zamknięty, też był full. Radzą że kolejny WestJet leci o 9:15 podają gate – znowu musze się przejść 500 m praktycznie w to samo miejsce co AC. 9:00 już wiadomo że też jest full i nikt się nie zabierze extra. Mówią że przepiszą na kolejny o 10:15.
W międzyczasie o 9:30 znowu AC podstawia B77W z 349 miejscami- podchodzę sprawdzić. Znowu nieprzebrane morze ludzi, pozostaje 5 miejsc, wszyscy przychodzą na ostatnie wezwanie. Full. Pani wypowiada jakieś nazwisko podchodzi jakiś starszy pan, ona na głos przy wszystkich pyta czy to on mówi ze jest pilotem, prosi go o legitymacje . W samolocie są jeszcze 2 miejsca – w kokpicie pilotów – dostaję je ten emerytowany pilot z żoną, wchodzą. Obsługa odprawia z kwitkiem dwukrotnie większą liczbę ludzi i przepisuje wszystkich na 10:00, tylko sprawdzam co tam leci; A320.. coś mi się zdaje że nie ma szans, w ogóle olewam ten lot. Nawet nie idę pod bramkę. Kumuacja niezabranych rośnie z lotu na lot..
Przed oczami staje mi widmo niemożliwości oglądnięcia Gortata na żywo jeśli tak dalej pójdzie. Idę znowu 500 metrów na WestJeta WS706, zaczynają boarding i całe przemówienie, Fully booked. Czuje że jestem w coraz większej d. Wpuszczają strefami, od końca.
Na 15 minut przed odlotem wołają po nazwiskach 2 osoby, nie zgłosiły się 2 osoby do odprawy – dostaję miejsce jednej z nich. Dobijam LF do 100%. Jadę
Planowy przylot o 17:35. Mecz o 19, zdążę! A jeśli się spóźnię to nieznacznie. 
Mój WestJet
Szefowa pokładu
Własny monitor , z TV na zywo
Vancouver
Miejsce 10F, na skrzydle, cały czas od południowej strony
Katering jest płatny, darmowe soft drinki, wybieram Ginger Ale. Przejścia z napojami są dwa.
Przedmieścia Toronto
Nasza trasa
Ścisłe centrum Toronto
17:35 siadamy w Toronto, szybko biegnę do wyjścia.
17:45 wskakuje do busa 192 – rakieta.
18:15 zbiegam schodami na Kipling do kolejki, czekam 10 sekund, bzzzzzz drzwi się zamykają jadę
Szybka przesiadka na St. George i wysiadam na Osgoode. Biegiem na ulice Widmer gdzie mam hostel tej samej sieci co Vancouver – Canadian. Biorę klucz. Rzucam plecak na łóżko, myję zęby.
Jest 19:05. Prawie biegnę przez miasto do Air Canada Centre.
\
