Chu Niang Private Kitchens
https://maps.app.goo.gl/UhuxdtpJdD4XmWya8
Mój absolutny top, jeśli chodzi o jedzenie w Lijiang Ancient Town. Restaurację polecił manager hotelu, spytany gdzie sam lubi zjeść z rodziną.
Lokal "ukryty" w jednej z wąskich uliczek odchodzących od głównego turystycznego deptaku, za pierwszym razem chwilę tego miejsca szukaliśmy, ale absolutnie było warto. Sami nigdy byśmy tam nie trafili, a pomimo ogromnej ilości krajowych turystów, obecność w restauracji (jak i całym Lijiangu) grupki Europejczyków wzbudzała zainteresowanie
Przed wejściem prezentowane są nagrody, jakie zdobyła restauracja - już po nich było wiadomo, że będzie dobrze.
Wejście do lokalu odbywa się trochę "przez kuchnię", w której uwijają się pracownicy krojący warzywa i kursujący z danami.
Na pierwszy ogień, przystawkowo, zamówiliśmy głowiznę w wersji ostrej (na zimno), talerz warzyw (zniknął, zanim zdążyłem zrobić zdjęcie) a także ryż z lokalnymi dodatkami (zamiast zwyczajowego kubła ryżu).
Daniem głównym była polecana w karcie (oraz przez wszystkich dookoła) lokalna smażona ryba, pokryta masywną ilością warzyw z woka, wśród których dominowały cebula oraz chilli. Kelnerka dwa razy się upewniała, czy aby na pewno chcemy dwie - jak się okazało nie bez powodu, gdyż była po prostu wielka. I przepyszna.
Oprócz tradycyjnie podawanej każdemu herbaty, w lodówce lokalne lagery-sikacze (3-4%) a także yunnański craft (pszeniczny, 10 PLN).
Rachunek za dwie osoby wyniósł ok. 130 PLN (ryba kosztowała ok. 35 PLN i była cenowo topowym daniem w menu, opróżniliśmy też lodówkę z dobrego piwa) i był to chyba najdroższy posiłek podczas całego pobytu w Chinach, warty każdego juana.
Było tak dobrze, że wróciliśmy następnego dnia na "małe co nieco", zamawiając sizzling beef w niesamowicie aromatycznym sosie (mięso samo rozpadało się na języku), razem z boczkiem z woka (który zwykle widnieje pod nazwą szynka) oraz innym talerzem zieleniny. Niestety craftów nie dowieziono, więc posiłkowi towarzyszyło powszechnie dostępne piwo Dali V8.
