Fly4free.pl

Ale wiesz dlaczego to jest na podniesieniu? Inaczej bezpańskie (i nie tylko) psy rozdzierały by worki i utrudniały pracę lokalnym odpowiednikom MPGK czy innego MPO. Standardowe nie tylko w Brazylii.

Tyle to wykoncypowałem, napisałem tylko że mnie to śmieszy. W Foz, w przeciwieństwie do pozostałych części Brazylii które odwiedziłem, akurat było pełno bezdomnych kotów - ciekawe czy na nie też to działa, szczególnie jeśli kosz wisi na murze a nie jest wolnostojący jak na moich zdjęciach...

Spędziłem troszkę czasu na GRU T3 i muszę powiedzieć że rozczarowujący był to pobyt lekko. O ile jeszcze 2 z 3 lounge były ok - ale bez rewelacji(później opiszę w odpowiednim wątku), to nie udało mi się wydać resztek waluty. Trzeba będzie kiedyś wrócić do Brazylii...

O "głównym" sklepie bezcłowym już pisałem, poza nim jest jeden kiosk i same bary czy restauracje. Więc jeśli nie chciało się wydać pieniędzy na siłę, to średnio się dało. Cóż, nasza - moja i ich - strata. Będę jak Jurek Kiler. Wydam na polską kinematografię...


Chociaż, nie powinienem narzekać, tak się zapełniłem świeżo wyciskanym sokiem z pomarańczy w saloniku Latam, że nie wiem czy coś w siebie wymuszę na pokładzie samolotu. Czasem powinno się myśleć strategicznie a nie gadzim mózgiem

Swoją drogą, mój lot do Lizbony jest z której bramki? (Zdjęcia z tego samego momentu - tylko język się zmienia)

No i nikt nie zgadł. Klienci anglojęzyczni korzystali z bramki 307, a portugalskojęzyczni z 308


Jednak dużo przyjemnej wchodzi się do samolotu rękawem, a nie mając najpierw wycieczkę krajoznawczą po lotnisku - zobaczymy co uda się im wykombinować w Lizbonie. Póki co widzę, że zamiast woreczka dostałem kosmetyczkę. Szkoda, że nie tą z miejskimi widokami, tylko taką nijaką...


Anyhow, tak jak wspominałem dwa tygodnie temu, nie umiem spać w środkach masowego transportu. Nawet w takich wygodnych. Tym razem próbowałem sobie pomóc i jako, że obsługa podczas lotu TAPem jest jaka jest, więc byłem chyba jedynym pasażerem klasy C, który przyszedł na pokład z własnym zaopatrzeniem. Jako że zaopatrzenie pochodziło z kiepskiego saloniku, to i kiepsko zadziałało. No ale nikt nie może powiedzieć, że nie próbowałem. No i pierwszy raz zdarzyło mi się sekretnie polewać sobie w samolocie. Prawie jak Wizzair do Skandynawii. Do kieliszka. Trochę mniej jak Wizzair, ale niemniej - ciekawe doświadczenie. Ale za to jedzenie było w porządku.




Swoją drogą, ciekawy wybór najlepszych filmów every.


A i zimno macie w tej Europie...

W Lizbonie, jak to w Lizbonie. Kolejka do lounge imponująca. Ale chyba jakaś nowość jest, bowiem wydawało mi się, że wcześniej dostępna była Cola, a dzisiaj widziałem Pepsi. Ale też mogą mi się lounge mylić. Kilka ich po drodze było.


Potem miał być krótki skok do Porto i zrobił się bardzo krótki. Załadowali nas do samolotu, nawet przed czasem, ale dość szybko poinformowali, że z przyczyn operacyjnych, ruszymy dopiero za godzinę. Bywa. Załoga pokładowa wykorzystała to do rozdania jedzenia - w końcu godzina to więcej niż trwa lot. A jak już po tej godzinie wystartowaliśmy, to mogły sobie stewardesy zasłonić i pogadać. Gadały na tyle namiętnie, że ledwo zdążyły przejść się po samolocie, gdy już lądowaliśmy w Porto...


Względy operacyjne wyglądają tak:


A w Porto był czas tylko na przejście szybkim krokiem przez kolejną kontrolę bezpieczeństwa i zdjęcie saloniku, i zaczął się boarding. Najpierw pani długo wrzucała w system mój paszport, potem jeszcze dłużej szukała warunków wyjazdowych do UK, a potem kazała pójść na autobus. Który na mój widok sobie pojechał. I tak sobie stałem jak kołek na krawężniku i stałem. Aż się ta sama pani zlitowała i zaprosiła mnie z powrotem. I tutaj znowu byłem sam. Reszta pasażerów patrzyła z daleka na tą moją samotność długodystansowca.


Przyjechał następny autobus, pani mnie znowu wypuściła na zewnątrz - tym razem wsiadłem. Po czym do autobusu zapakowali dużą część reszty pasażerów. Logistyka level master


Zapakowaliśmy się do samolotu, potem zrobił to drugi autobus i czekamy, czekamy, czekamy. Podszedł do mnie steward i powiedział że czekamy na jakiś pasażerów tranzytowych z Brazylii. Kurczę, ja z podwójnym tranzytem dałem radę a na nich trzeba czekać? Miękkiszony

Tyle na nich trzeba było czekać, że straciliśmy slot na lotnisku docelowym i sobie poczekamy dodatkową godzinę. Cóż, chyba nie jest mi pisane dzisiaj nic więcej niż te poranne posiedzenie w lounge. A że południe już minęło, to człowiek miał ochotę na jakąś maderę czy inne Porto. Chociaż, właśnie dostałem smsa, że lot do Londynu jest opóźniony o skromne 45 min. Jak się bawić, to się bawić.

Ale, też pierwszy raz muszę pochwalić załogę - co prawda lot trwał 35 minut, ale jak śmy czekali, to podchodzili regularnie tłumacząc dlaczego czekamy i ile to potrwa, w czasie lotu też byli obecni - zupełnie inaczej niż wcześniejsze loty.

Jednak te różne loty z małą ilością snu działają - zapomniałem zrobić zdjęcia z podróży LIS-LHR, więc tylko szybki strzał z lounge.
Nie wiem który to mój pobyt w LIS , ale w końcu udało mi się trafić na zupę. Ona naprawdę istnieje. Warto było dzisiaj zarwać noc

Londyński poranek był jak to poranek w Londynie. Szaro, buro, lał deszcz - w końcu przydała się ta przeciwdeszczowa kurtka, którą zabrałem by wykorzystać podczas wizyty u Gardzieli Diabła, ale w końcu zapomniałem jej wtedy wziąć. Nie wybrałem się do centrum, bo taka pogoda spowodowała, że po pięciominutowym spacerze na przystanek byłem przemoczony. A i w Londynie bywam dość regularnie. Więc po powolnym poranku w hotelu - Mercure Heathrow, nic specjalnego - zabrałem się od razu na lotnisko.


Teraz siedzę sobie w Lounge BA i zastanawiam się, jak ona wygląda jak jest bliżej 100% zapełnienia - teraz ponoć jest 60% i jest tłoczno. Ale nie mogę narzekać. Jedzenie jest ok, herbata dobra, cóż więcej chcieć?


No dobra, oczywiście że znajdę powód do narzekania - nie udało mi się na żadnym urządzeniu (a mam 3) podpiąć do tutejszego wifi. Cóż, problemy pierwszego świata.

No i kończy się ten wyjazd lotem Heathrow - Kopenhaga. I też ostatni lot w najbliższym czasie z przodu. Wcześniej spędziłem troszkę czasu w Lounge South na T5 oglądając z tubylcami mecz Anglii na mundialu - ale poziom emocji wśród nich był równie wysoki jak temperatura za oknem. A sam lot? O godzinę spóźniony - tradycyjnie w tym wyjeździe. Obsługa bardzo powolna, ale z drugiej strony co chwilę sprawdzali czy nie trzeba jeszcze czegoś donieść. Bardzo przyjemne doświadczenie.


Jeszcze dodam w najbliższych dniach post z podsumowaniem - zarówno moich wrażeń, jak i kosztów. A i, by wpasować się w tytuł tej relacji, dostałem przed tym ostatnim lotem informację, że Najlepsza Z Żon wylądowała w szpitalu, więc po pierwsze nie obiecuję tego podsumowania jutro, a po drugie, zderzenie z powakacyjną rzeczywistością nastąpi szybko i mocno.


A w Kopenhadze mróz. W krótkich spodenkach jest zimno...

No to czas na obiecane podsumowanie. Tak jak pisałem w początkowych wpisach, nie miałem za bardzo ochoty na odwiedzanie miast i spędzanie tam wiele czasu. O ile Sao Paolo bardzo lekko „liznąłem”, to Rio po dwóch dniach – czy też raczej popołudniach ze względu na pracę – nie zaciekawiło mnie na tyle, by chcieć do niego wrócić. Pewnie jak kiedyś znowu będę w Brazylii, to nie uniknę odwiedzin, ale – znowu – nie będzie to główny punkt programu.

Natomiast jeśli chodzi o przyrodę, to do teraz zbieram szczękę z podłogi. Tak, narzekałem trochę na zamknięcia po argentyńskiej stronie Iguazu, i widzę w pokrewnych wątkach, że nie tylko ja, ale nawet bez tych fragmentów, w połączeniu z brazylijską stroną, jest to niezapomniane przeżycie i warte każdego euro zainwestowanego w podróż.

Natomiast jeśli chodzi o Ilha Grande – to chyba trzeba by powtórzyć to samo. Czyli zachwyt oraz jedno zastrzeżenie. Zastrzeżenie to Villa de Abraao. Bardzo mi się nie podobało to miasteczko i najchętniej bym tam nie wracał, ale ciężko jest odwiedzić Ilha Grande bez korzystania z „uroków” tegoż miasteczka. Cóż, pewnie powinienem znaleźć lepszy nocleg, bowiem to, gdzie mi przyszło spędzić ten prawie tydzień – raczej ciągnęło w dół wrażenia… Ale za to przyroda, fantastyczna. Bardzo chętnie kiedyś tam wrócę by jeszcze troszkę pochodzić po wyspie czy też po-odpoczywać na tamtejszych przepięknych plażach.

Obiecane wydatki. Muszę się szczerze przyznać, że nie planowałem bardzo budżetowo – ładnych kilka razy pozwalałem sobie na jakieś przyjemności. W „dziennych” wydatkach nie ma pobytu na Ilha Grande, ponieważ płaciłem tam gotówką (bo wydawało mi się, że tylko tak można). Pieniądze pobrałem z bankomatu na lotnisku IGU, gdzie prowizja wyniosła 24 reali (niezależnie od kwoty) – taki czerwony bankomat, na GRU nie udało mi się zmusić bankomatów tej sieci do współpracy z Revolutem. Na wszystkich lotniskach widziałem takie niebieskie bankomaty, ale w nich prowizja przy kwocie 1000 reali wyniosła 150, więc z nich nie korzystałem – nie wiem czy łatwo działają z Revolutem.



Dziękuję za uwagę i do przeczytania w następnej relacji - jak wszystko pójdzie zgodnie z planem w lutym - z Australii.

Ps. @piotrkr prosił o bożą walutę – 10 reali to 1,86 usd. In god we trust, right? 😊