Pozwole sie podzielic moimi wrazeniami z poniedzialkowej jednodniowki LUZ-TLV-WRO. Duzy plus ma u mnie lotnisko w Lublinie, gdzie z racji inauguracyjnego rejsu PLL LOT do Tel Avivu zorganizowano poczestunek z lokalnymi bliskowschodnimi przekaskami (humms, halva, baklava) i zimnymi oraz goracymi napojami. Bardzo sympatyczna obsluga przy stanowiskach odprawy. Uwazajcie tylko na kwestie bagazu, jesli lecicie na jednodniowke i nadajecie bagaz (ja dla wygody odprawilem swoja kabinowke) – system automatycznie nadaje walizke do WRO via TLV. Wprawdzie walizka czekala na mnie na tasmie w Tel Avivie, ale przy powrocie agentka handlingowa na lotnisku Ben Guriona byla mocno zszokowana, ze bagaz juz zostal nadany do Wroclawia
Rejs bardzo spokojny, przylot do Izraela o czasie, na pokladzie oprocz wody i Prince Polo takze darmowa kawa i herbata – to chyba nowosc 
Samolot nowka sztuka, ale miejsca na nogi jak dla mnie dosc malo.Kolejka do kontroli paszportowej dosc pokazna, byly otwarte tylko 2 lub 3 stanowiska dla posiadaczy obcych paszportow, ale chyba zobaczyli, co sie swieci i po chwili bylo dostepnych juz wiecej stanowisko dla „foreign passports”, wiec udalo sie nam z kolega zalapac niemalze na poczatek tej kolejki. Znajomy podszedl pierwszy do pana w okienku (tuz przed nami byla zmiana warty i mloda kobiete zastapil facet w srednim wieku), ten bardzo sie zdziwil, ze tylko na jeden dzien, cos skonsultowal z kolezanka obok (ktora tez miala przy sobie panow z jednodniowki), poprosil o okazanie rezerwacji na rejs powrotny i juz po chwili nadeszla moja kolej. Mnie spytal tylko, czy jestesmy razem i czym sie zajmuje i od razu wydrukowal karteczke „entry permit”. Walizka juz czekala na tasmociagu, calosc zajela ok. 30 minut, nieco ponad kwadrans czekalismy na pociag do miasta (bilet 13.50 NIS, placilem w automacie gotowka), do stacji Savidor jedzie sie ok. 20 minut. Tam dostalismy jeszcze plan miast w informacji, odpowiednio sie przepakowalem i zostawilem kabinowke w automatycznym schowku bagazowym. Po wyjsciu z dworca wyszlismy na przystanek i zlapalismy autobus 61 jadacy w kierunku plazy, cena biletu u kierowcy to 5,80 NIS. Dla mnie to byla druga wizyta w Tel Avivie, ograniczylismy sie tylko do plazy Hilton Beach i promenady, oczywiscie mozna bylo zrobic znacznie wiecej, ale tym razem postawilismy na relaks, poza tym w marcu wracam do Izraela na caly weekend. Pociagi na lotnisko z dworca Savidor sa odpowiednio oznaczone (jest widoczny symbol samolotu na wyswietlaczu) i odjedzaja co pol godziny (17:01, 17:31 itd.). Dotarlsmy na lotnisko Ben Guriona na ok. 3,5 h przed odlotem do WRO, na tablicy widac bylo, ze bedzie mial juz godzine opoznienia (finalnie byly 2 h), przebralismy sie, skorzystalismy z automatow lotniskowych (napoje i przekaski) i rozmawiajac spostrzeglismy, ze juz jest kolejka do stanowisk odprawy PLL LOT (poziom 3) – jakos bokiem weszlismy do niej i czekalismy, az pojawi sie ktos z obslugi. Bylem zdziwiony, ze jeszcze nikt z obslugi lotniska nie przeprowadza slynnego wywiadu i nie rozpytuje o nasz pobyt. Przed nami w kolejce stali w wiekszosci Ukraincy ze sporym bagazem, dopiero kiedy spojrzalem na ich walizki i zobaczylem dodatkowe kody kreskowe zaczelo mi switac, ze oni juz musieli przejsc interview. Odwrocilismy sie i wszystko stalo sie jasne – my weszlismy do kolejki niejako bokiem, a przesluchanie odbywalo sie przed bramkami na wysokosci stanowisko LOT. Kolega poprosil pracownika lotniska o pomoc i udalo sie nam zostac przesluchanym bez kolejki. Oczywiscie pytania „one by one”, najpierw o pytanie co nas laczy
(„Sorry for personal questions but are you a couple?”
), potem o dlugosc pobytu w TLV, tutaj spore zdziwienie, wiec wytlumaczylem, ze byla promocja, potem szybkie kartkowanie paszportu, pytanie o pieczatki z DOH i IST – latwo bylo wytlumaczyc, bo bylem tam na stopoverze po 1 dzien. Jeszcze pytanie o to, kto pakowal walizke i to by bylo an tyle – oczywiscie biala naklejka i cyfra 5 z przodu. W miedzyczasie pojawil sie personel lotniska i odprawa juz sie rozpoczela, udalismy sie do stanowiska Business Class (mozna znow wykorzystac przywilej FTL) a potem dalej do szczegolowej kontroli bezpieczenstwa. Praktycznie nikogo nie bylo, mysle, ze zajelo nam to okolo 10 minut, ja mialem ze soba tylko maly plecak, wiec niewiele tego bylo, ale zainteresowaly ich klucze i monety, oproznilem portfel i skanowali monety raz jeszcze a nastepnie poddawali testowi na obecnosc materialow wybuchowych czy czego tam jeszcze. Szlo dosc powoli, bo dodatkowo trwala sesja treningowa, przyuczali nowy narybek. Na pewno nie byli niemili, taka maja prace, nam sie tym razem nie spieszylo, zwlaszcza ze maszyna do WRO byla finalnie spozniona dwie godziny. Potem juz tylko blyskwiczna odprawa paszportowa, dostaje sie kolejna karteczke, ktora potem otwiera sie bramke i w koncu mozna dotrzec do fontanny 
Wszystko zalezy jak widac od losu, nie ma reguly na to, ile nam zajmia wszystkie procedury, na pewno warto byc wczesniej. 
uff, nie...