Od czasu do czasu bywa, że ktoś wygłasza nam taką bądź zbliżoną wypowiedź: “Tak ciągle latacie po świecie, a ja tam radziłbym Wam zamiast tego najpierw zobaczyć porządnie Polskę!”.
Pewnie, nie widzieliśmy jeszcze wielu fantastycznych miejsc, nawet w najbliższej okolicy, tyle, że zawsze można kiedyś je jeszcze odwiedzić, nawet na starość. Natomiast z tymi odległymi krajami to kwestia splotu wielu czynników: dostępności niedrogich lotów, możliwości finansowych, czasowych (praca!), zdrowia własnego i rodziców, stabilności na świecie itd itp. Niewiele trzeba, żeby zakłócić stan tak delikatnej równowagi. Ten wyjazd właśnie jest na to dowodem: bilety do Ekwadoru z trzydniowym stopem w Nowym Jorku kupiliśmy już bardzo dawno. Wyjazd szybko uzupełniłem dokupując przelot na Galapagos. Co było potem? Niespodziewanie w listopadzie wylądowałem na dwa tygodnie w szpitalu, zahaczając przez dwa dni o OIOM. Potem jeszcze rekonwalescencja i kiedy już sądziłem, że wyjazd pójdzie w piach (najmniejszy problem w tych okolicznościach), doszło do poprawy. Szybka konsultacja u specjalisty, który jest podobnym wariatem do nas, ale przemierzającym świat jachtem:
(ja) co Pan sądzi o pomyśle wyjazdu do Ekwadoru?
(doktor) koniecznie jechać!! Tylko niech Pan wykupi dobre ubezpieczenie medyczne.
(ja) a wulkany z wejściem na wysokość 4500m?
(doktor) no nie, na to jeszcze trzeba poczekać
No i w ten sposób dokonałem szybkiej i względnie łatwej zmiany trasy - zamiast Cotopaxi, Chimborazo i laguny Quilotoa zdecydowaliśmy się na Cuencę, park narodowy Cajas i okolice.
Kolejny czynnik z delikatnego splotu pozwalającego na podróże zawalił się niecałe trzy tygodnie przed wyjazdem, bo w Ekwadorze wprowadzono stan wyjątkowy i rozpoczęto ostrą walkę z mafią narkotykową. Cóż robić? Po dokładnym rozeznaniu sytuacji zdecydowaliśmy się skupić na Galapagos, skracając do minimum pobyt w kontynentalnym Ekwadorze, a z kolei wydłużając nasz czas w Nowym Jorku do tygodnia. Udało nam się to bezkarnie, bo w międzyczasie były zmiany rozkładowe i linia lotnicza zgodziła się na modyfikację biletów.
Relację z Galapagos napiszę może w dalszej kolejności, bo istnieje już świeża relacja z tamtych rejonów na forum, a skupię się na razie na naszym tygodniu w Nowym Jorku.
Jeszcze dla przypomnienia, podróżujemy we trójkę: żona, córka, która ma już 10.5 roku (występuje w relacji jako Alex), no i ja. Byliśmy w Nowym Jorku w dniach 6-12.02.2024.
Wydłużenie pobytu w Nowym Jorku wiązało się z pewnymi dylematami: sądziłem, że nie uda się zarezerwować w sensownej cenie noclegu z tak niedużym wyprzedzeniem, no i jak wypełnić atrakcyjnie siedem dni w mieście słynącym z nieprzyjemnych zim? Co do noclegu to znalazłem w dobrej cenie hotel ze świetnymi opiniami na Bronksie. Jeśli chodzi o atrakcje, to okaże się w miarę postępów relacji
Tak więc do rzeczy!Dzien 1.
Nasz wylot z Guayaquil opóźnił się o dwie godziny i ostatecznie przeszliśmy formalności na lotnisku JFK około pierwszej w nocy. W przeciwieństwie do miast takich jak Tokio, w NY nie ma się co stresować, bo metro jeździ przez całą dobę. Nie skorzystaliśmy z najtańszej zupełnie możliwości przejazdu tj. użycia autobusu zamiast płatnego odcinka Airtrain, bo i tak nasza podróż miała obejmować trzy środki transportu tj Airtrain i dwie linie metra i trwać łącznie dwie godziny. Ostatecznie więc zapłaciliśmy po $8.25 za przejazd Airtrain płatne przy wysiadaniu na Jamaica station oraz po $34 za tygodniową Metrocard, którą i tak potrzebowaliśmy. System automatów jest mocno nieprzemyślany, rzucał błędami, prawdopodobnie z tego powodu, że użyłem tej samej karty do zapłaty za Airtrain i za tygodniówkę. Żonglowanie kartami płatniczymi, konieczność kupienia karty na przejazd dla każdej z osób w osobnej transakcji, limity płatności kartą no i jeszcze konieczność wpisywania kodu pocztowego. Uff, cóż może być przyjemniejszego o pierwszej w nocy. 🙂W rzeczywistości ogarnęliśmy to ekspresowo, bo spieszyliśmy się na pociąg, bo jeżdżą w nocy rzadziej, a dodatkowe 20min snu jest bezcenne!
Jazda nocą metrem nie jest niczym szczególnym, sprawdziliśmy, że “NY to miasto które nigdy nie śpi”, faktycznie było trochę ludzi. Ważne, żeby wsiadać do wagonów w których są już ludzie, bo to bezpieczniej, a w tych pustych bywają bezdomni, którzy generują nieznośny zapach niekiedy nawet na cały wagon. Przesiadka między liniami metra wymagała nieco uważności, bo nocą trasy metra różnią się nieco od tych dziennych chyba z powodu remontów, zwłaszcza w okolicach weekendów. Do tego warto czytać oznaczenia na stacjach, bo pociąg w naszym przypadku odjeżdżał z innego peronu niż pokazywało google maps, taki urok nocnego podróżowania. W ten oto sposób dotarliśmy w okolicach trzeciej nad ranem na Bronks. Ostatnie 300m ze stacji do hotelu pokonaliśmy pieszo i widzieliśmy parę nieco dziwnych postaci, ale myślę, że albo nie byliśmy w ich obszarze zainteresowań, albo wykorzystaliśmy element zaskoczenia. Biała rodzina z wielką walizką, szybkim i zdecydowanym krokiem przemierzająca nocą Bronks może być widokiem wprawiającym w osłupienie niektórych osobników.
Pokój w hotelu Highbridge okazał się mieć iście amerykański rozmiar, myślę, że miał ponad 30m i był dla nas idealny, więc najszybciej jak się dało wypróbowaliśmy obszerne łóżka.
Rano dospaliśmy aż do 9:00 i rzutem na taśmę zjedliśmy śniadanie, które było tylko do 10:00. Poranne jedzenie pierwszego dnia wydawało się całkiem ok: jajecznica, hamburgery, ziemniaczki z warzywami (gotowe z puszki!), jogurt naturalny, jabłka, pomarańcze. Z każdym dniem jednak coraz bardziej tęskniliśmy do własnych posiłków, pełnych świeżych warzyw, których tutaj prawie nie dało się uświadczyć.
Załącznik:
IMG_5531 (Custom).jpeg [ 188.81 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Właściwe przywitanie z Nowym Jorkiem rozpoczęliśmy od wymarzonego miejsca Alex. Czy wiecie może gdzie jesteśmy? 🙂
Załącznik:
IMG_4713 (Custom).jpeg [ 325.1 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Załącznik:
IMG_4729 (Custom).jpeg [ 330.33 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Załącznik:
IMG_4740 (Custom).jpeg [ 392.08 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Czapka kosztowała $170 więc poprzestaliśmy na przymierzeniu.
Załącznik:
IMG_4746 (Custom).jpeg [ 408.62 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Ponieważ mieliśmy fantastyczną pogodę (która utrzymała się właściwie przez cały nasz pobyt) - pełne słońce, 9-12 stopni, to Central Park wydawał się znakomitym wyborem. I rzeczywiście, to piękne miejsce o każdej porze roku!
Załącznik:
IMG_4777 (Custom).jpeg [ 587.32 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Załącznik:
IMG_4779 (Custom).jpeg [ 589.76 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Załącznik:
IMG_4782 (Custom).jpeg [ 392.87 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Załącznik:
IMG_4785 (Custom).jpeg [ 558.7 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Załącznik:
IMG_4792 (Custom).jpeg [ 544.14 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Załącznik:
IMG_4795 (Custom).jpeg [ 385.01 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Mamy w Central Parku też mocny polski akcent: pomnik króla Jagiełły!
Załącznik:
IMG_4797 (Custom).jpeg [ 602.94 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
A oto miejsce gdzie mieszkali John Lennon i Yoko Ono:
Załącznik:
IMG_4801 (Custom).jpeg [ 723.61 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
W tej okolicy John został zastrzelony, stąd też pobliska część Central Parku upamiętnia muzyka i nosi nazwę Strawberry Fields. Za każdym razem gdy tam pojawialiśmy się, ktoś grał piosenki Beatlesów.
Załącznik:
IMG_4809 (Custom).jpeg [ 535.13 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
W parku można by spędzić znacznie więcej czasu, gdyby ktoś chciał, ale my mieliśmy ambitne plany - zwiedzanie Biblioteki Publicznej. Budynek jest oczywiście dostępny dla każdego, ale tylko z przewodnikiem można zajrzeć do mniej dostępnych miejsc, móc zrobić zdjęcie czytelni, czy po prostu posłuchać mnóstwa ciekawostek związanych z biblioteką. Zwiedzanie jest bezpłatne, ale konieczna jest wcześniejsza rezerwacja na stronie: https://www.showclix.com/event/nypl-building-tours
Zdecydowanie warto, stosunek jakości do ceny dąży do nieskończoności!
Załącznik:
IMG_4812 (Custom).jpeg [ 385.37 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Załącznik:
IMG_4819 (Custom).jpeg [ 319 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Załącznik:
IMG_4820 (Custom).jpeg [ 433.38 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Załącznik:
IMG_4825 (Custom).jpeg [ 438.71 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Załącznik:
IMG_4837 (Custom).jpeg [ 495.15 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Załącznik:
IMG_4839 (Custom).jpeg [ 380.77 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Załącznik:
IMG_4842 (Custom).jpeg [ 442.01 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Uczestnicy oprowadzania mają 10% zniżki na rzeczy w sklepiku, ale jakoś do nas to nie przemawiało skoro dla przykładu taka prosta torba kosztowała $85.
Załącznik:
IMG_4844 (Custom).jpeg [ 399.3 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
W bibliotece znajduje się wystawa eksponatów mniej lub bardziej związanych z miejscem, można tam wejść bez oprowadzania.
Załącznik:
IMG_4847 (Custom).jpeg [ 168.79 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Pluszaki z Harrodsa będące inspiracją dla autora Kubusia Puchatka.
Załącznik:
IMG_4848 (Custom).jpeg [ 228.99 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Chyba najbardziej znany miś świata w oryginalnej postaci.
Załącznik:
IMG_4850 (Custom).jpeg [ 215.68 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Potem poszwędaliśmy się po okolicy
Załącznik:
IMG_4859 (Custom).jpeg [ 366.42 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
I poszliśmy na cheeseburgery do Five Guys. Jak zwykle jedne duże frytki (czytaj: “wiaderko”
) spokojnie wystarcza na naszą trójkę. Załącznik:
IMG_4861 (Custom).jpeg [ 283.12 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Wieczór oszołomił nas feerią kolorów w okolicy Times Square.
Załącznik:
IMG_4863 (Custom).jpeg [ 422.4 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Załącznik:
IMG_4877 (Custom).jpeg [ 394.14 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Załącznik:
IMG_4903 (Custom).jpeg [ 332.48 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Załącznik:
IMG_4929 (Custom).jpeg [ 358.68 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
Załącznik:
IMG_4927 (Custom).jpeg [ 361.86 KiB | Obejrzany 9600 razy ]
