Czy kojarzycie promocję z strony głównej z przed około roku – Kreta (Chania) z Wrocławia za 132zł? Dzięki niej tuż po Wielkanocy, na 4 dni udaliśmy się na Kretę. Postanowiłem napisać krótką relację z tej przepięknej i różnorodnej greckiej wyspy gdyż na forum znajduje się z niej tylko jedna krótka relacja, zaś uważam że zasługuje ona na zdecydowanie więcej
(poza tym chwilowo utknąłem na pisaniu relacji z Turcji i potrzebowałem krótkiego przerywnika
)Na Wielkanoc nie planowaliśmy nigdzie jechać, jednak takie oferty zdarzają się rzadko, długo więc się nie zastanawialiśmy
Trzeba było tylko znaleźć najtańszy nocleg – tu przyszedł z pomocą najlepszy chyba jeśli chodzi o noclegi przedsezonowe na wyspach portal – hotels4u – za 4 noce w 4* apartamencie w Kato Gouves zapłaciliśmy 21 funtów 
Jako że czasu mieliśmy niewiele a apetyt na zwiedzanie duży - wypożyczyliśmy samochód ze strony http://www.rentcars24.com (niewymagana karta kredytowa) za kwotę 77euro – dziką bestię o silniku 1.0 nazwaną Hyundai Atos. Jako że Kreta to wyspa bardzo górzysta, a drogi na niej nie są najlepsze – zabawy było co niemiara Ale po kolej..
Dzień 0 Przylot
Sam dojazd z Warszawy do Wrocławia i przelot były standardowo nużące i bez przygód, jednak po przylocie zaczęło się robić ciekawie. Najpierw pan który miał na nas czekać z autem owszem, czekał, ale siedząc sobie na ławeczce i czekając aż sami go znajdziemy
Formalności przebiegły sprawnie i bezproblemowo, po samochód musieliśmy udać się na parking poza lotniskiem gdzie nas podrzucono. Niestety – auto wypożyczane było w wersji empty-empty. A było już pość późno (22) i był poniedziałek Wielkanocny. Dostaliśmy dokładną instrukcję gdzie znajdziemy stację i by koniecznie na niej zatankować bo samochód jeździ już niemal na oparach. Tyle że wskazana stacja była.. zamknięta. Trochę zaniepokojeni ustawiliśmy wyszukiwanie stacji benzynowych na gpsie – natrafiając na kolejne 2 zamknięte. Już nieźle spanikowani postanowiliśmy cofnąć się na parking z którego braliśmy auto – tam jednak już był tylko pracownik parkingu rozmawiający jedynie po grecku.. po nieudanej rozmowie na migi zadzwonił do znajomego który umie po angielsku, wytłumaczyliśmy mu nasz problem a on przetłumaczył na grecki. Bawiąc się w ten sposób kilkukrotnie doszliśmy do porozumienia że będzie on niedługo jechał z lotniska do domu – żebyśmy poczekali i pojechali za nim to zaprowadzi nas na stację samoobsługową, ta na pewno będzie otwarta. Nie zostało nam nic innego jak zgodzić się na ten plan Krótko – stresu było dużo, ale na stację dotarliśmy (po drodze zresztą spotykając kawalkadę 3 wypożyczonych aut które też rozpytując się ludzi w końcu dotarły na tą samą jedyną stację). Koło 23:30 wyruszyliśmy w końcu do naszego apartamentu – czekało nas raptem 150km górzystej drogi (na szczęście droga nr 90 jest tamtejszym odpowiednikiem autostrady – czyli na nasze – jest znośna). Po 1 wreszcie udało nam się dotrzeć do Kato Gouves i odnaleźć nasz nocleg, klucze czekały zostawione dla nas tak jak się umawialiśmy. Jak na 13zł od osoby za noc miejsce prezentowało się całkiem nieźle Sypialnia, salon, kuchnia, łazienka - wszystko urządzone w greckim stylu
Szybko poszliśmy spać bo czekało nas intensywne kilka dni
Dzień 1 Okolice Heraklionu – na rozgrzewkę
Kato Gouves – Knossos – Heraklion – Agia Pelagia
http://goo.gl/maps/RBXvk
Pierwszego dnia postanowiliśmy zacząć zwiedzanie łagodnie, od najbliższych okolic, poprzedniego dnia dotarliśmy w końcu bardzo późno. Zaczęliśmy od spaceru po Kato Gouves. Nie jest to miejsce w którym chcielibyśmy spędzać wczasy - nijaka, kamienista plaża, i nic do roboty – jedynym pozytywnym akcentem był piękny kościółek nad brzegiem morza (podobno bardzo popularne miejsce ślubów, nawet ludzie z Heraklionu lubią je tu urządzać).
Dla nas jednak Kato stanowiło świetną bazę wypadową i nic ponadto. Postanowiliśmy jednak dać mu jeszcze jedną szansę i wjechać na okoliczny punkt widokowy – opuszczony radar wojskowy. To była świetna decyzja
Kolejnym punktem naszej wycieczki był słynny pałac w Knossos – antyczna siedziba króla Minosa i straszliwego Minotaura
Wstęp dla studentów 3 euro, w pakiecie z muzeum archeologicznym w Heraklionie 5 euro. Niewątpliwie obowiązkowe miejsce dla fanów historii i archeologii – ruiny jak na swój wiek (mają nawet do 2000 lat p.n.e.) są dobrze zachowane. Mimo że nas nie kręcą tego typu atrakcje to warto było go odwiedzić, choć nie spędziliśmy w pałacu za dużo czasu.
Następnie udaliśmy się do samego Heraklionu. Miasto to nie ma za wiele do zaoferowania. Najładniejszym (i najbardziej rozpoznawalnym) miejscem jest Koules – wenecki zamek w porcie.
Poza tym można przejść się miejskim deptakiem, zajrzeć do bizantyjskich kościółków (tu kościół św Tytusa)
oraz odwiedzić muzeum archeologiczne. Które z kompletnie niewiadomych dla nas przyczyn było tego dnia zamknięte (mimo że o tej godzinie powinno być nadal otwarte). No trudno. Pożegnaliśmy Heraklion, i pojechaliśmy wreszcie w naprawdę interesujące nas miejsce, w kierunku Agia Pelagia – na plażę.
Podczas naszej wycieczki główną inspiracją dla nas była strona http://www.cretanbeaches.com/. To na podstawie jej rekomendacji wybieraliśmy miejsca które chcielibyśmy odwiedzić. W okolicy Heraklionu najlepsze opinie (5*) miała Fylakes w Agia Pelagia. Musieliśmy więc sprawdzić czy zasłużenie
Tu spotkało nas rozczarowanie. W kwietniowy, wietrzny, chłodny i pochmurny dzień małe zatoczki za nic nie chciały przypominać tych które widzieliśmy wcześniej na zdjęciach, pięknych, z krystaliczną wodą – prawdę mówiąc nie było tam żadnej plaży – przez pogodę woda zalała i tak niewielkie wysepki piachu.
Internet przynajmniej nie kłamał odnośnie tego że ciężko do nich dotrzeć
No cóż, jadąc na początku kwietnia liczyliśmy się z tym że pogoda może nie być plażowa, z tego też powodu zrezygnowaliśmy ostatniego punktu jaki mieliśmy zaplanowany tego dnia – z odwiedzenia kolejnej fajnej plaży, już koło naszej mieściny – Chersoniso. Mieliśmy tylko nadzieję że kolejne dni przyniosą więcej słońca.
Dzień 2 Na południe od Heraklionu – w poszukiwaniu odludnych plaż
Gortyna – Tripiti/Trafoulas – Agiofarago – Matala – Kommos
http://goo.gl/maps/soGUd
I kolejne dni przyniosły więcej słońca:) Ten dzień miał być dla nas pierwszą objazdówką po najładniejszych plażach. Zanim jednak na nie dotarliśmy czekał nas dłuugi dzień jazdy przez piękne góry - gdy podjeżdżając pod wzniesienia na dwójce i cisnąc gaz do oporu by zapobiec staczaniu się auta zastanawiałem się nad wypożyczeniem następnym razem czegoś z „odrobinę” większym silnikiem
Dla takich krajobrazów warto było jechać!
Ponadto czekał nas drobny przystanek w ruinach starożytnej Gortyny (miasta będącego stolicą Krety za panowania rzymskiego)
Naszym pierwszym prawdziwym celem były jednak plaże na wschód od Lentas - Trafoulas, Tripiti a potem dalej Agios Ioannis i na koniec Voidomatis. Jednak dojazd do nich był makabryczny! Gruntowe drogi, prowadzące przez góry, zero oznakowania – błądziliśmy, pytaliśmy się, a jak się zmęczyliśmy to odpoczywaliśmy na cudownych plażach.
Na nic nasz wysiłek – drogi do dwóch ostatnich (Agios Ioannis i Voidomatis) nie znaleźliśmy – bowiem gps wskazał nam że powinniśmy pojechać ścieżką która wyglądała jakby została wydeptana przez kozice
Zawróciliśmy. Jadąc wzdłuż wybrzeża i podziwiając kolejne śliczne widoki
kierowaliśmy się do miejsca które miało wywrzeć na nas niezapomniane wrażenie - Agiofarago. Niełatwo jest tam dotrzeć – zjazd do parku jest nieoznaczony, droga chyba jest tylko dla samochodów terenowych (choć nasz Atos jak na muszkietera przystało dzielnie dawał sobie radę), zaś na koniec i tak trzeba wyjść z auta i wyruszyć w pieszą wędrówkę. Warto! Bowiem w tym miejscu czekało na nas wszystko – treking przez cudowny wąwóz
piękny kościół św Antoniego ukryty wśród skał
kozy
i wreszcie TA plaża
(największe wrażenie robi po wejściu na okalające ją góry).
Byś może niektórzy z Was kojarzą to miejsce z sceny z filmu „Atlas Chmur”.
Usatysfakcjonowani wróciliśmy do auta, próbując dotrzeć do kolejnej dzikiej plaży w obrębie tego samego parku – Vathi. Niestety, tu nawet Atos
nie dał rady, potrzebne było by naprawdę dobre zawieszenie – musieliśmy zrezygnować i pojechaliśmy zobaczyć dwie ostatnie plaże tego dnia. Na początek Matalę
śliczne małe miasteczko, w którym przy plaży znajdują się jaskinie
gdzie jeszcze nie tak dawno żyła komuna hipisów
– trudno im się dziwić, miejsce ma niezaprzeczalny urok.
Tuż obok znajduje się Kommos – z starożytnymi ruinami, będące miejscem lęgu żółwi. Niestety żółwi nie ma tam w kwietniu
Zmęczeni intensywnym dniem wsiedliśmy do samochodu, i pojechaliśmy do naszego apartamentu. Nie mogąc się doczekać co przyniesie kolejny dzień
Dzień 3 Okolice Agios Nikolaos
Psychro – Plaka – Kolokytha – Istro – Agios Nikolaos
http://goo.gl/maps/kkomy
Trzeci dzień naszej wiosennej przerwy zaczęliśmy udając się przez góry (jakże by inaczej)
na jedyne płaskie miejsce na całej wyspie, miejsce wszelkich upraw, zasiedlane już w czasach neolitycznych – otoczony ze wszystkich stron górami płaskowyż Lasithi
a dokładnie do miejsca narodzin Zeusa – jaskini Dikteon, czasami nazywanej Psychro (od wioski obok). Pomijając aspekt mitologiczny jaskinia ta prezentuje niesamowite formacje skalne
i w żadnym wypadku nie można jej pominąć.
Następnie pojechaliśmy zobaczyć słynną wyspę-fortecę (wenecką, a jakże) a potem leprozorium – by tam dotrzeć najpierw minęliśmy po drodze znany kurort – Eloundę,
by dotrzeć wreszcie do Plaki
miejsca odpływania łódek na Spinalongę!
Niestety, tu nasze plany po raz kolejny musiały zostać zmodyfikowane – co prawda zdążyliśmy na ostatnią łódkę na wyspę, ale nie zdążyli byśmy nic na Spinalondze zwiedzić – płynęła ona tylko odebrać osoby z wyspy i zaraz wracała :/ Za taką atrakcję to dziękujemy.. dlatego radzę wszystkim dokładnie sprawdzić godziny kursów łódek (co zrobiliśmy) i pominąć tą ostatnią!
Zamiast tego popodziwialiśmy jeszcze trochę widoki
i udaliśmy się przez wąziutki przesmyk na najładniejszą plażę w okolicy - Kolokytha
Dotrzeć tam to kolejne wyzwanie (jak zawsze okazała się pomocna strona cretanbeaches i wcześniejsze przestudiowanie zdjęć z satelity google maps) – ale zdecydowanie było warto! Skuszeni słońcem i błękitem wody wzięliśmy naszą pierwszą morską kąpiel – była to bardzo szybka kąpiel bo woda była lodowata
Na szczęście słońce cały czas dawało z siebie wszystko więc szybko wyschliśmy, i mogliśmy udać się zobaczyć ostatnią plażę dnia dzisiejszego – Istro. Jeśli ktoś przekłada szerokie piaszczyste plaże nad wąskie, zaciszne zakątki pośród gór – to to miejsce na pewno przypadnie mu do gustu.
Na koniec dnia zostawiliśmy sobie perełkę – urocze miasteczko Agios Nikolaos – którego widok na port może znacie tylko nie wiecie że to było właśnie to miejsce (my znaliśmy je z puzzli
)
Po tak udanym dniu ciężko by było nam nie zauważyć że każdy kolejny oferował coraz lepsze widoki – kolejny, a zarazem ostatni dzień zapowiadał się więc wspaniale
Dzień 4 – Zachodnie wybrzeże
Elafonisi – Kedrodasos – Falasarna – Balos – Chania
http://goo.gl/maps/AcIpl
Tego dnia spakowaliśmy wszystkie rzeczy, opuściliśmy apartament i wyruszyliśmy bardzo wcześnie – mieliśmy bowiem do pokonania ponad 370km po górzystych drogach i samolot do złapania wieczorem. Chcieliśmy bowiem zobaczyć najsłynniejsze plaże na Krecie. Zaczynając od Elafonisi. Niestety i tym razem wszystko nie mogło pójść zgodnie z planem. Już na samym początku odbicia z 90 na nasz cel, bodajże w wiosce Topolia, okazało się że dalsza droga jest zamknięta..
Na skutek obsunięcia się kamieni, cały szlak aż do Elos został wyłączony z ruchu. Niezrażeni postanowiliśmy objechać go lokalnymi drogami – fundując sobie niezły rollercoaster po kreteńskich dróżkach
Dobrze że mieliśmy najmniejsze z możliwych aut bo czasami i nasz Hyundai ledwo się mieścił na tych drogach. Gdzieś za Vathi, już nie daleko od naszego celu zobaczyliśmy parę backpackersów idących poboczem. Niewiele myśląc zatrzymaliśmy się i zapytaliśmy czy nie chcą podwózki? Tym oto sposobem zabraliśmy dwójkę młodych, 18 letnich autostopowiczów z Niemiec. Od kilku dni wędrowali przez góry w kierunku Elafonisi. Jednak bardziej z przymusu, treking bowiem już im się trochę znudził a w tym odludnym miejscu nie mieli zbytnio czego złapać Po krótkiej rozmowie okazało się że ich następnym planem było dotarcie do Chanii – powiedzieliśmy że tam będziemy jechać pod wieczór, jeśli chcą to mogą się zabrać w drodze powrotnej z nami – muszą się jednak przygotować na cały dzień odwiedzania najładniejszych plaż w zachodniej Krecie Jak się domyślacie nie protestowali za bardzo Wróćmy jednak do Elafonisi – naszym oczom ukazał bowiem się taki widok
Można się ucieszyć
Tuż obok znajduje się też kolejna piękna plaża, a właściwie rezerwat cedrów porastający śliczne diuny - Kedrodasos. Dostanie się tam przedefiniowało słowo trudno
Wśród dróg dla pasterzy i ich kóz
nasz samochód spisywał się świetnie.. tyle że pogubiliśmy się co najmniej kilka, jeśli nie kilkanaście razy – ścieżki co chwila się rozwidlały, skręcały, były poodgradzane płotem – słowem – masakra
A na google maps wygląda to tak prosto.. Na szczęście po 40 minutach błądzenia (Niemcy mieli już nieciekawe miny ) natknęliśmy się na pasterza który w końcu wskazał nam drogę. Czy cały ten wysiłek opłacał się – oceńcie to sami
Droga powrotna była łatwiejsza, wróciliśmy na normalną asfaltówkę bez większych problemów. Problem mieliśmy z odnalezieniem naszej kolejnej plaży – Platanakia – mimo usilnego szukania nie odnaleźliśmy drogi dojazdowej do niej. Jako że czasu nie mieliśmy za wiele, pominęliśmy ją, i wprost pojechaliśmy do pięknej Falasarny. Widok z daleka był świetny
a z bliska jeszcze lepszy
Nie zatrzymaliśmy się tam jednak na długo – przed nami była w końcu ostatnia, ale za to najlepsza ze wszystkich atrakcja – Balos! Drogę na Balos znaleźć bardzo łatwo, nie jest to jednak łatwa droga. W większości miejsc opisują ją jako dostępną tylko dla samochodów terenowych – to nieprawda – jednak potrzeba do tego mocnych nerwów, oraz auta którego nam nie szkoda
Tak gdzieś w połowie drogi przez półwysep większość osobówek zatrzymuje się i pozostałą trasę ludzie pokonują pieszo. Ja jednak cały czas jestem wierny mojej zasadzie z Islandii „Jak się rozpędzisz to przejedziesz” - i cisnąc ile tylko się da z litrowego silnika ruszyliśmy pod górę. Nie tego spodziewali się Niemcy, więc nic dziwnego że dziewczynie wyrwał się z ust krótki krzyk Skoro jednak o tym piszę znaczy że nie spadliśmy ze skarpy, ani nie stoczyliśmy się w dół, a i auto nie straciło zawieszenia. Po dotarciu najdalej jak się da i zaparkowaniu na samej górze resztę trasy musieliśmy przejść pieszo
by zobaczyć to cudo
Świetne zakończenie świetnej wycieczki
Chwilę pokąpałem się w morzu (przez to że woda jest tam osłonięta i płytka szybciej się nagrzewa, była jedynie lekko chłodna) i czas było wracać. Zanim pojechaliśmy na lotnisko musieliśmy zatrzymać się jeszcze w samej Chanii. Raz by pożegnać naszych przygodnych stopowiczów, dwa by zobaczyć to miasto, słyszeliśmy o nim bowiem same pozytywne rzeczy. I słusznie – Chania mimo że duża, ma zdecydowanie więcej uroku i charakteru niż Heraklion.
Po 4 pełnych wrażeń dniach wróciliśmy do domu. Była to moja pierwsza przygoda z Grecją, ale jestem pewien że powrócę do tego kraju jeszcze nie raz
Na koniec małe podsumowanie - przez 4 dni przejechaliśmy ponad 1100km, zobaczyliśmy 13 plaż, i wydaliśmy z 594,62zł/os, w tym (podane koszty w przeliczeniu na osobę):
Hotel - 54.97zł
Loty - 132zł
Samochód (wypożyczenie) - 166,32zł
Dojazdy z/do Wrocławia (2*PB) - 40zł
Jedzenie i paliwo - 201,33zł
(a raczej głównie paliwo - gotowaliśmy sobie sami, zakupy robiliśmy w supermarketach, trochę jedzenia przywieźliśmy z Polski)
Mam nadzieję że swoją relacją zachęciłem kogoś do odwiedzenia tej pięknej wyspy
