Witam. Pierwsza relacja. Nie jestem w to dobry, ale ten wyjazd wspominam doskonale więc postanowiłem coś napisać.
Wszystko się działo w styczniu 2022, tak więc początek czasu pocovidowego.
Miałem lecieć na koło podbiegunowe...ale na kilka dni przed wylotem okazało się, że nie będzie mi dane się załapać na ten wyjazd i tak o to na kilka dni przed wylotem po prostu postanowiłem kupić bilety do Kostaryki...tak więc z -30° do +30°. Bo czemu nie?
Przygoda zaczyna się o 20:00 w Katowicach na dworcu PKP gdzię ruszam do stolicy, by tam kontynuować kilkudziesięcio godzinną podróż do San Jose.
W Warszawie jestem przed 23:00 i udaje się do hotelu...gdzie czekają mnie 4 godziny snu. Niektórzy by poczekali na lotnisku ale nie ja - ja lubie łóżko, tym bardziej, że spanie na pokładzie wychodzi mi bardzo słabo.
Godzina 04:00 pobudka, transfer czeka - i na lotnisko, bo 06:05 odlot do CDG by AF. Szybka odprawa, na pokład i nieudana próba spania.
Lądujemy i w ten o to sposób podczas kołowania, pierwszy raz było mi dane zobaczyć na własne oczy tego oto legendarnego jegomościa. Wywołuje uśmiech na twarzy, daje troszkę do myślenia na kolejne 3,5h w oczkiwaniu na kolejny lot.
Udało się znaleźć na terminalu wygodne siedzisko z dostępem do gniazdka...nawet coś się zdrzemnąłem i znowu pora boardingu. Kosy czekają, pierwszy raz stycznośc z tym kolosem którego silnik jest większy niż kadłub 737...Podczas startu udaje się zobaczyć wieże Eiffla.
Z serwisu za dużo nie pamiętam, gdyż nie przywiązuje do niego dużej wagi...jedzenie dobre, alkohol na wyciągniecię ręki. Wino? Piwo? Proszę uprzejmie. Wtedy jeszcze za winem nie przepadałem a cytując klasyka - było już grubo po 7:00 to pozwoliłem sobie na kilka małych piwek. Pooglądałem jakiś film, coś tam poczytałem...poprosiłem o kolejną puszeczkę na co pani informuje, że te się skończyły. Sęk w tym, że widziałem kilka minut wcześniej podczas rozprostowania nóg - że zapas jeszcze spory więc poprosiłem jeszcze raz uprzejmie panią by jednak sprawdziła. Pani szepnęła mi, że z przodu pokładu znajduje się grupa panów którzy już troszkę za dużo wypili i boją się o eskalacje sytuacji i prosi mnie bym pił w miarę dyskretnie gdyż panom brytyjczykom alkohol już podawany nie jest...i alkoholu nie brakło do konća tego 12h lotu...
Nie wspomniałem...lecimy do MEX, tylko takie połączenie było, bezpośredni lot już był wyprzedany... Na miejscu czeka 5h przesiadki...lądujemy o 16:55 a wylot 21:50.
Z racji że MEX otoczone jest miastem decyduje się na opuszczenie lotniska by chociaż zasmakować prawdziwego meksykańskiego jedzenia. Nigdzie jechać nie trzeba, wychodzi się z lotniska...i już właściwie się jest w miejskim chaosie, pełno bezpańskich psów, amerykańskich pick-upów, splątanych kabli na słupach(wiadomo, do Azji im daleko) oraz stoisk z jedzeniem z wysłużonymi plastikowymi krzesłami ogrodowymi. Rozsiadam się. Wjeżdzają tacosy, lekko pikantne, tak jak lubie, jakaś gazowana soda, spacerek...i na lotnisko, złapać ostatni samolot. Pamiętam, że telefon miał już troszkę mało bateri, więc zdjęć brak... Tym razem Aeromexico ale dalej jako sharecode AF.
Ponad 40 godzin od wyjścia z domu....ostatnie 3h lotu...i jestem w San Jose, Kostaryka.
Jest godzina pierwsza w nocy...i mam lekkie problemy. Uber coś nie chce podjechać...taksówkarze nagabują...co tu robić? Wtedy nie znałem nawet podstaw hiszpańskiego, więc po 30 minutach walki z uberem - poddałem się, dogaduje się z panem który już nie pamiętam ile mnie kasuje, 20$? 30$? Uber pokazywał około 7$. I jadę w ciemnościach do hotelu...jest po 02:00. Szybki prysznic i podejrzewam, że przechodząc obok łóżka musiałem się potknąć i upadając uderzyć głową o róg poduszki i chyba straciłem przytomność...bo kolejne co pamiętam to budzik o 07:00...śniadanie jedzone w styczniu na zewnątrz przy 23° i szybko na autobus. Na zobaczenie San Jose przyjdzie jeszcze czas.
