na Petrin można wjechać kolejką... wrodzone poznańskie skąpstwo i chęć rozprostowania nóg po 8 godz w autobusie, sprawia, że decydujemy się dreptać piechtą.
po drodze mijamy między innymi pomnik czeskiego pisarza Jana Neruda - który ma nawet swoją ulicę prowadzącą na Hradczany.
w końcu udało się ... wspólnie szczytować 
i schodzimy na dół...
w tym momencie piszący te słowa (czyli ja) poczuł przeogromną chęć by okazać sympatię swej sympatii, co oczywiście, nie umknęło uwadze paparazzich 
Schodząc z Petrinu udaliśmy się dzielnicą ambasad - między innymi koło ambasady "państwa" Kosovo - do knajpki Elixir - mieszczącej się przy muzeum Alchemii.
efekty spaceru poniżej:
naszym celem była:
Kellyxír
alchymistická hospůdka
Jánský vršek 8, Prague 1
poniżej część menu:
za dość dobry szegedyński z knedlikami i kofolą, oraz ziemniaczane pyzy-kluski z mięsem cebulką i kapustą oraz grzane wino - rachunek wyszedł ok 220 koron z tego co pamiętam. Dania smaczne, i sycące, chociaż tak jak pisałem mogło by być nieco więcej mięska w moim gulaszu.
Cel kolejny to Karlovy most by kawałek za pomnikiem - zapiąć kłódkę - oczywiście po drodze minęliśmy się też Kampę z młynem, oraz setki sklepików mniej i bardziej sympatycznych.
z niektórych wystaw uśmiechał się krecik witając swojskim - ahoooj
... niestety plan rozdzielenia się i zwiedzania indywidualnego legł w gruzach, a pomysł miałem dobry...
moja pani demokratycznie stwierdziła, że nie jest to najlepszy pomysł przy moim sprzeciwie 
Przeglądając strony poświęcone Pradze natrafiliśmy na fajną wskazówkę co do dobrego miejsca na robienie zdjęć:
po zejściu z Mostu Karola, i przejściu na światłach przez ulicę skręcamy w prawo w pasaż (jest tam między innymi lodowy bar) - wychodzimy z pasażu i znowu w prawo - znajdziemy się na ogródku piwnym który ma świetny widok na zarówno most Karola jak i Hradczany.
Zdjęcia nie oddają tego widoku.
Zmęczeni na maksa, przelecieliśmy na szybcika uliczki starówki, robiąc dłuższy postój w Tesco na rogu w Perstynie/Narodni gdzie z radością zobaczyliśmy, że Studencka która w innych "potravinach" kosztuje po 50 koron - tu była akurat w weekendowej promocji po 25. Nakupiliśmy jej tyle, ile byliśmy w stanie unieść, do tego doszła pyszna CocaCola Cherry której w Polsce nie ma. Metrem dotarliśmy do hotelu - i posiliwszy się Staropraemenem i Gambrinusem usnęliśmy szybko, bo sobota zapowiadała się równie intensywnie.
-- 27 Lis 2014 15:40 --
Sobota - śniadanko w hotelu i w trasę.
Zaczynamy od Vaclavskiego Namesti, następnie Lucerna z przepiękną rzeźbą Davida Cernego - Wacław na koniu x2
Pod Wacławem stwierdziliśmy, że fajnie byłoby mieć zdjęcie jako para, a nie singlowskie... zawsze w takich sytuacjach warto prosić o pomoc osoby o azjatyckich rysach, gwarancja, że zrobią dobre zdjęcie, niemal 100%. Ta nasza dodatkowo robiąc zdjęcia, robiły pozy w stylu ninja, więc śmiechu było przy tym co niemiara, ale zdjęcia zrobiła bardzo fajne. Zresztą zostanie ono ofiarowane JEJ jako prezent Mikołajkowy, więc na razie cicho sza;)
po wyjściu z Lucerny kierujemy się do Kinaa Svatozor... jak się później dowiaduję, był to podstęp, bo w pasażu działała lodziarnia. Moja Pani jako wielka miłośniczka lodów, już dzień wcześniej zachwycała się kawiarnią Haagen-Dazs, tym razem jej wybór padł na Svatozora.
kulka kosztowała 18 lub 24 korony... wzięliśmy... polizałem i .... nazwać to lodem to grzech  to raczej orgazm ekstaza w waflu. Lód miał być orzechowy. Znamy polskie lody kulki? Troszkę wody, troszkę mleka, troszkę śmietany i chiński proszek 150 e-konkserwantów. Tamto to poezja cud miód malina - a dokładniej to różne rodzaje orzechów i karmelu - plus troszkę pysznego loda. Naprawdę polecamyyyyyy
Ogrodami Franciszkańskimi wracamy na Waclawskie Namesti, mijamy Zlotą Husę, gdzie Andersen pisał Księżniczkę na ziarnku grochu i podążąmy dzielnie w kierunku starówki by i ją zwiedzić:)
Zniszczony w czasie wojny budynek Orloj,
oraz Praski Majdan który nie cieszył się nadmierną popularnością. Mistrz drugiego planu - Jan Hus.
Znacznie większą cieszyły się, symbolizujące zbliżające się święta Bożego Narodzenia budki z jedzeniem - które tworzyć będą jarmark bozonarodzeniowy.
My skusiliśmy się na langosza z serem dobry był bo ciepły w chłodną sobotę.
Kolejne etapy to Sex Machine Museum - dla dorosłych ale fajna sprawa, chociaż wstęp nieco drogi. Józefów, oraz Praski Hrad.
Madame karoca zajechała:
Synagoga hiszpańska. Żydzi dzielą się na aszkenazyjskich - zamieszkujących dawniej tereny Rosji, Polski, Europy centralnej oraz sefardyjskich - zamieszkujących choćby Hiszpanię. Aszkenazyjscy posługiwali się jidish - czyli dialektem z silnymi naleciałościami niemieckimi. Sefardyjscy używali ladino. Jako że inkwizycja nie lubiła morones (przechrzt) - stąd zabytki ladino-sefardi w Pradze
Jako, że Polak zły to polak głodny, powrót na starówkę do "V Cipu" przy Michalskiej na posiłek. Troszkę pokrążyliśmy zanim udało nam się tam trafić, mimo banalnie prostej lokalizacji. Jako, że piszę relację i jestem nieco głodny, to z pozdrowieniami i sympatią oraz empatią dla innych głodnych pozdrawiam w tym momencie
Smarzyny syr i hranolky a tatarska omastu to ja, kaczka z knedlami (2x rodzaje) i kapusta to moja Pani. Do tego kofola 2x, staropramen 2x i rachunek na 300 koron za 2 osoby które potem nie miały ochoty się ruszyć, tak były objedzone. No ale Hradczany czekają.... |
